Όχι στα Μνημόνια, Όχι στη λιτότητα, Όχι στους εκβιασμούς και στους εκβιαστές

Αποδεικνύει ότι το ρήγμα που άνοιξαν οι κοινωνικοί αγώνες αντίστασης και οι εκλογές στις 25 Γενάρη, είναι πιο βαθύ και ανθεκτικό, απ’ ότι υπολόγιζαν οι ντόπιοι και διεθνείς υποστηρικτές του νεοφιλελευθερισμού. Απεγκλωβίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τις λαϊκές ελπίδες, από τον βάλτο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και από τα αδιέξοδα της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη.

Αποδεικνύει αυτό που – ακόμα και οι πιο «κριτικές» φωνές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ – ισχυριζόμασταν στους μήνες που πέρασαν: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι – και δεν είναι καθόλου εύκολο να μετατραπεί σε – κόμμα λιτότητας.

Από τη στιγμή που ο ΑΛ. Τσίπρας εξήγγειλε το δημοψήφισμα, έχει ξεκινήσει μια μάχη καθοριστικής σημασίας:

• Οι δανειστές, οι «θεσμοί», οι ευρωηγεσίες, απειλούν πλέον ανοιχτά με οικονομικό στραγγαλισμό την κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά και τους εργαζόμενους και τις λαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα.
• Οι ντόπιοι συνεργάτες τους, η «τρόικα εσωτερικού», η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, βλέπουν με πανικό να τίθεται αντικειμενικά σε αμφισβήτηση, η μνημονιακή επιτροπεία, η διεθνής προστασία του καθεστώτος υπερλιτότητας που οι ίδιοι επέβαλαν τα προηγούμενα χρόνια, για λογαριασμό των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών.

Όπως όλα δείχνουν στις μέρες που έρχονται θα κορυφωθεί μια λυσσαλέα μάχη, χωρίς κανόνες και περιορισμούς.

Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές δυνάμεις, έχουν κάθε λόγο να δώσουν αυτή τη μάχη με σκοπό μια καθαρή νίκη. Να υπερασπίσουν το Όχι: Ένα Όχι στα Μνημόνια, Όχι στη λιτότητα, Όχι στο χρέος, Όχι στους εκβιασμούς των δανειστών.

Η νίκη στη μάχη αυτή θα ανανεώσει τη δυναμική της εργατικής και λαϊκής ψήφου στην αριστερά στις εκλογές του Γενάρη. Θα δείξει ξανά ότι ο πολιτικός και κοινωνικός συσχετισμός των δυνάμεων στην Ελλάδα έχει αλλάξει.

Η νίκη αυτή δεν θα επαναφέρει, ασφαλώς, τις εξελίξεις στη στιγμή της κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων, με το κατάπτυστο τελεσίγραφο των δανειστών. Θα επαναφέρει, πιο επιτακτικά, την ανάγκη να προωθηθεί συγκεκριμένα, γρήγορα και μονομερώς, το ελάχιστο πρόγραμμα αντιλιτότητας που ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στη Θεσσαλονίκη: στάση πληρωμών προς τους τοκογλύφους και μέτρα προς την αμφισβήτηση – διαγραφή του χρέους, μέτρα βελτίωσης της ζωής των εργαζομένων και των φτωχών, χρηματοδότησή τους με βαριά φορολόγηση του κεφαλαίου και ανάκτηση των ιδιωτικοποιημένων μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, αλλά και των τραπεζών...

Είναι μια πολιτική που θα πρέπει να υποστηριχθεί με κάθε αναγκαίο πολιτικό, διπλωματικό, νομισματικό, μέτρο. Οι εκβιασμοί των δανειστών προκαλούν – και θα πρέπει να λάβουν – την απάντηση ότι ο αγώνας μας ενάντια στην λιτότητα δεν έχει ως όριο την αντοχή του ευρώ και την συναίνεση των ευρωηγεσιών.

Στις μέρες που έρχονται θα συγκρουστούν δύο διακριτοί κόσμοι. Από τη μια, οι ντόπιοι νικητές της μνημονιακής βαρβαρότητας κατά την περίοδο της κρίσης, μαζί με τους διεθνείς προστάτες και συνεργάτες τους. Που θα στηριχθούν στα κόλπα με τις τράπεζες, στη δραπέτευση κεφαλαίων, στην πρόκληση χαοτικής κρίσης. Από την άλλη, ο κόσμος της εργασίας και της φτώχειας, που δεν έχει να στηριχτεί παρά στο γεγονός ότι είναι κοινωνική πλειοψηφία, αξιοποιώντας τα κόμματα και τα συνδικάτα του.

Η νίκη του ενός θα είναι ήττα του άλλου. Γι’ αυτό καμιά δύναμη της Αριστεράς δεν έχει δικαίωμα να διστάσει: όλοι και όλες μαζί οφείλουμε με ταχύτατες διαδικασίες, να συγκροτήσουμε το Μέτωπο του ΟΧΙ, το Μέτωπο της νίκης των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων. Ανεξάρτητα από τα λάθη που έγιναν από το Γενάρη μέχρι σήμερα – χωρίς να υποτιμά κανείς τις πρωτοφανείς δυσκολίες της συγκυρίας – τώρα δεν είναι η ώρα ακαδημαϊκής συζήτησης. Είναι ώρα μάχης, ώρα διεκδίκησης μιας μεγάλης εργατικής – λαϊκής νίκης. Που μπορεί να αλλάξει σημαντικά την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων.