Πανεκπαιδευτική ανταρσία στον «25λογο» της Κεραμέως και της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Διάβασα προσεκτικά τον 25λογο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων (μη χάσουμε!) για το άνοιγμα των σχολείων και των πανεπιστημίων στην ελλαδική επικράτεια.

Τον διάβασα και έφριξα. Όση καλή προαίρεση και αν έχει κάποιος απέναντι στην κυβέρνηση, λέμε τώρα, νομίζω ότι πρέπει να ανατρίχιασε – ειδικά οι ψηφοφόροι της και ειδικότερα οι γονείς ψηφοφόροι της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας.

Ο 25λογος του «θηλυκού Μωυσή» της Παιδείας και των Θρησκευμάτων (μη χάσουμε!) είναι απλά για τον κάλαθο των αχρήστων και για τα μπάζα των α(χ)ρίστων της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αποτελεί την σπασμένη πυξίδα προς μια αδιανόητη, εκπαιδευτική και υγειονομική καταστροφή. Δεν ανοίγει τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αλλά μια βασιλική οδό προς έναν πολύ μεγάλο και φονικό γκρεμό.

Δεν θα αναλύσω τον αστεία επικίνδυνο (ή μήπως, επικίνδυνα αστείο;) 25λογο – περιττεύει. Ας τονιστεί η αθλιότητα πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη ομολογεί τουλάχιστον τρεις φορές στο κείμενο ότι ανοίγει τα σχολεία και τα πανεπιστήμια προκειμένου αφενός οι γονείς να επιστρέψουν στη «φυσική» εργασία τους και αφετέρου οι ηλικιωμένοι να «προστατευτούν» από τον συγχρωτισμό με τα παιδιά, που θα παραμένουν οιονεί «κρατούμενα» στα ολοήμερα σχολεία. Τριπλή ομολογία αποτυχίας όλου του κατασκευασμένου, επικοινωνιακού μύθου για τον «Μωυσή» του πρώτου δεκαλέπτου της πανδημίας, τριπλή ομολογία κυνισμού και περιφρόνησης της παιδικής και εφηβικής ηλικίας και προσωπικότητας – τα παιδιά και οι έφηβοι αντιμετωπίζονται ως εν δυνάμει «υγειονομικές χειροβομβίδες» πριν την έκρηξη, και όχι ως άνθρωποι σε σωματική, ψυχολογική και συναισθηματική εξέλιξη και  γνώση εαυτού και κοινωνικού περιβάλλοντος.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η «κιουρία» υπουργός είπαν ό,τι είχαν να πουν με τον 25λογο. Και ολοφάνερα δεν έχουν διδαχτεί τίποτα από το καταστροφικό, εσωτερικό τε και εξωτερικό, άνοιγμα στον τουρισμό. Το θέμα είναι τώρα, τι θα πει και κυρίως το τι θα πράξει το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας- γονείς, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, μαθητές. Το θέμα είναι τώρα «τι να κάνουμε», όπως έγραφε και ο γνωστός Βλαδίμηρος (έτσι, για να σπάσουμε και τα νεύρα των διάφορων πασχοσάλτε της «Καθημερινής» και του Σκάι).

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ανταρσία.  Πρέπει να διαμορφωθεί άμεσα ένας  καθολικός, πανεκπαιδευτικός 10λογος πολιτικής ανυπακοής ενάντια στους εκβιασμούς και τις διαταγές, τα πρόστιμα και τις τιμωρίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη – κανένα παιδί, κανένας εκπαιδευτικός, κανένας εργαζόμενος γενικά σε κανένα σχολείο και σχολικό συγκρότημα, με «ευαγγέλιο» τον 25λογο της Κεραμέως. Αποχή. Απεργίες. Καθολικές διαμαρτυρίες.

Να γυρίσει το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου την πλάτη στις επικίνδυνες και ανθυγιεινές αθλιότητες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Κανένα παιδί δεν είναι ασφαλές, κανένας εκπαιδευτικός δεν έχει ήσυχο το κεφάλι του, οι γονείς θα έπρεπε ήδη να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα. Καιρός να εκβιαστεί και να πιεστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, για να αναλάβει τις διοικητικές και κρατικές της ευθύνες, και όχι να εκβιάζει, να φοβερίζει, να απειλεί και να διατάζει κουνώντας το δάχτυλο στην κοινωνία της κατακερματισμένης ατομικής ευθύνης.

Καιρός να γίνουν όσα γίνονται σε άλλα κράτη και από άλλες, κατά τα άλλα, αστικές και όχι κομμουνιστικές ή αντικαπιταλιστικές κυβερνήσεις. Τέσσερις χιλιάδες νέες αίθουσες διδασκαλίας και 50.000 νεοδιορισμένοι εκπαιδευτικοί στην Ιταλία. Μαζικά τεστ, νέες αίθουσες διδασκαλίας, τηλεκπαίδευση για μαθητές και φοιτητές με προβλήματα υγείας «από την πρώτη μέρα», στην Ολλανδία. Διαμόρφωση σχολείων σε γυμναστήρια, εγκαταλειμμένα κτίρια του δημοσίου ή των κρατιδιακών κυβερνήσεων, αύξηση κονδυλίων και προσωπικού στη Γερμανία.

Όσο δεν κάνει τα ανάλογα και αντίστοιχα και όμοια  η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα, παίζει με τα νεύρα όλων, παίζει και με τη φωτιά. Πυρπόλησε τον τουρισμό, ας μην πυρπολήσει και την εκπαίδευση.

Στη φωτιά, απαντάς με φωτιά – πανεκπαιδευτική ανταρσία ενάντια στους φαιδρούς «25λογους» της κυβέρνησης Μητσοτάκη και της υπουργού τάχα Παιδείας και πολύ ελληνορθόδοξων Θρησκευμάτων Κεραμέως. Κανένα παιδί, κανένας εκπαιδευτικός σε αίθουσα με… ευαγγέλιο τον «25λογο». Τέρμα πια με τις ανοησίες. Ως εδώ!

Το βάρος αυτής της ανταρσίας πέφτει, νομίζω, στους ώμους της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Να διαφωτιστεί ο κόσμος της εκπαίδευσης για όσα γίνονται στο εξωτερικό. Να απαιτηθούν τα άμεσα και σωστά μέτρα για τεστ, αίθουσες, εκπαιδευτικούς και τηλεκπαίδευση, όχι τα μη-μέτρα της Κεραμέως και της «επιτροπής ειδικών», που ήδη έχουν βγάλει την ουρά τους απέξω για το μπάχαλο με τον τουρισμό.

Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις εξαγγελίες ή τους σχεδιασμούς της. Να στρώσουν τον κώλο τους να ιδρύσουν νέες αίθουσες και να προσλάβουν προσωπικό, να κόψουν τον λαιμό τους να εξασφαλίσουν πόρους και τεστ. Φτάνει πια η α(χ)ριστεία των επώνυμων και πορφυρογέννητων τύπου Μητσοτάκη και Κεραμέως που τεκμηριώνουν κάθε μέρα την ανεπάρκεια, την κουτοπονηριά, την αμάθεια, τη  βλακεία και την ανευθυνότητα τους. Κρύψανε κρούσματα για να κρατηθεί σε κατάσταση ζόμπι ο «πεθαμένος» τουρισμός, φανταστείτε τι είναι ικανοί να κάνουν για να κρατηθούν «ανοιχτά» τα σχολεία.

Αρκετά πια! Και το ντόμινο ανυπακοής και ανταρσίας στις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ας αποτελέσει απαρχή για την ανάλογη ανυπακοή στους χώρους δουλειάς και μαζικής προσέλευσης – από τη βιομηχανία έως τα γραφεία, από τα θερμοκήπια έως τα μέσα μεταφοράς.

Έρχεται ένας πολύ δύσκολος χειμώνας και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει τη στρατηγική και δολοφονική επιλογή να τον δυσκολέψει ακόμη περισσότερο.

Σήμερα, στα σχολεία, αύριο, στους χώρους εργασίας, μεθαύριο, στα χωράφια και τους αγρούς, τις βιοτεχνίες της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Ήδη έπρεπε να χτυπάνε οι καμπάνες για όσα (δεν) θα κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τον (μεταναστευτικό) κόσμο της εργασίας στην αγροτική παραγωγή. Ήδη θα έπρεπε να χτυπάνε καμπανάκια για τον καπιταλισμό της συγκομιδής και της διανομής και μεταφοράς τροφίμων στην Ελλάδα…

Ανταρσία, λοιπόν. Και η πολιτική ανυπακοή στις κυβερνήσεις είναι ζήτημα καταρχάς ατομικής ευθύνης και προσωπικότητας. Ας συντονιστούν τα βήματα του εκπαιδευτικού κόσμου, της εκπαιδευτικής κοινότητας. Και δυστυχώς, και σίγουρα, δεν έχουν να περιμένουν πολλά από τη φοβική και δυστυχισμένη, κλεισμένη στο καβούκι της, κοινοβουλευτική και θεσμική Αριστερά. Καιρός για άλλου τύπου οργανώσεις, συνεννοήσεις και βηματισμούς.

ΥΓ. Η γελοιότητα της Κεραμέως πρώτα να καλέσει γονείς και μαθητές να επιστρέψουν από τις διακοπές έως τις 30 Αυγούστου και μετά να υπονοήσει ότι τα σχολεία θα ανοίξουν «ίσως» στις 14 Σεπτεμβρίου σχετίζεται με μια κατάσταση οιονεί «καραντίνας» καθώς η «κιουρία» υπουργός υπολογίζει κουτοπόνηρα ότι όσοι γονείς, εκπαιδευτικοί ή μαθητές νοσούν, ειδικά, ήπια, θα περάσουν την νόσο «μόνοι τους» και χωρίς είτε να επιβαρύνουν το σχολείο είτε να φορτώσουν τον ΕΟΔΥ με στατιστικά κρούσματα. Χειροκροτήστε την «κιουρία» υπουργό για την αμάθεια και τη βλακεία της – οι ασυμπτωματικοί μπορεί να είναι μεταδοτικοί έως και 22 μέρες μετά τη «βουβή» μόλυνση τους, όπως έχουν αποδείξει οι έρευνες στη Νότια Κορέα και τη Γερμανία…