Οι φοιτητικές εκλογές του 2024 είχαν καταγράψει την πτώση της κυβερνητικής παράταξης και την πλειοψηφία της Αριστεράς σε πανελλαδικό επίπεδο. [βλ. Φοιτητικές Εκλογές 2024: Ο αγώνας ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια εκφράστηκε και στην κάλπη]

Στις φετινές φοιτητικές εκλογές, που πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 15 Μαΐου, μέσα σε ένα κλίμα τρομοκράτησης και εξαγγελιών από την κυβέρνηση, η ΠΚΣ αναδείχθηκε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά πρώτη δύναμη συγκεντρώνοντας ποσοστό της τάξης του 33%. Η Αριστερά συνολικά συγκέντρωσε πάνω από τις μισές ψήφους που καταμετρήθηκαν, αποτυπώνοντας μια καθαρή καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.

Ωστόσο, αυτή η εικόνα στην κάλπη δεν συνοδεύεται από ανάλογη ενεργοποίηση των φοιτητικών συλλόγων. Παρά την εκλογική ισχύ, οι σύλλογοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανενεργοί, με τις συλλογικές διαδικασίες να μην ανακτούν ακόμα τον μαζικό και μαχητικό χαρακτήρα που απαιτούν οι περιστάσεις.

Σε επίπεδο συμμετοχής, δεν σημειώθηκε σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με πέρυσι. Η κάλπη παρέμεινε σταθερή, με περίπου 52.000 φοιτητές/τριες να ψηφίζουν. Αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά το επικοινωνιακό κλίμα των ημερών —με δηλώσεις της υπουργού Παιδείας και του ίδιου του πρωθυπουργού για «βία στα πανεπιστήμια», και με σαφείς στοχοποιήσεις του φοιτητικού κινήματος— η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συνέχισε την πτωτική της πορεία, χάνοντας περίπου 800 ψήφους σε σχέση με το 2024, καταγράφοντας ποσοστό περίπου 24%. Η ΠΑΣΠ από την άλλη, καλύπτοντας μέρος του κενού που αφήνει η ΔΑΠ, σημείωσε άνοδο 200 ψήφων και κατέγραψε ποσοστό της τάξης του 10,5%.

Η Αριστερά, αν και διατήρησε τα ποσοστά της, παρουσιάστηκε εξίσου διασπασμένη με πέρυσι, με πάνω από πέντε διαφορετικά ψηφοδέλτια. Δεν φαίνεται να αναδεικνύεται μια δύναμη ικανή να αναλάβει πρωτοβουλίες ενοποίησης και να οργανώσει ουσιαστικά την απάντηση του φοιτητικού κινήματος στις επερχόμενες μάχες. Ενδεικτικά παραδείγματα αυτών των μαχών είναι οι διαγραφές φοιτητών/τριών που έχουν εξαγγελθεί από τον Σεπτέμβρη, η ένταση της καταστολής και η γενικευμένη αυστηροποίηση των όρων φοίτησης — υποσχέσεις της κυβέρνησης στο όνομα του «εξορθολογισμού» και του κοινωνικού αυτοματισμού.

Μέσα σε αυτό το τοπίο, ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στη Ρεβάνς – Ενωτική Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση, που συμμετείχε για πρώτη φορά στις εκλογές, ως αποτέλεσμα συνένωσης σχημάτων της Αριστεράς και ανένταχτων αγωνιστών/τριών και κατάφερε να καταγράψει ποσοστό άνω του 3% πανελλαδικά. Από την άλλη, τα ΕΑΑΚ συγκέντρωσαν ποσοστό της τάξης του 9 %-αυξημένο κατά μία μονάδα σε σχέση με πέρυσι, ενώ η ATTACK συγκέντρωσε ποσοστό λίγο πάνω από 4,5% παρόμοιο με το περσινό ποσοστό της.

Η αναγκαιότητα ενός από τα κάτω συντονισμού και μιας πραγματικής σύγκλισης δυνάμεων, όχι μόνο σε εκλογικό αλλά και σε κινηματικό επίπεδο, είναι παραπάνω από επιτακτική. Με παρακαταθήκη τους αγώνες του παρελθόντος και την καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής που εκφράστηκε ξανά στην κάλπη, το στοίχημα της επόμενης μέρας για την Αριστερά είναι η ανασυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών και η ουσιαστική σύνδεση των φοιτητικών αγώνων με τις πολιτικές μάχες που βρίσκονται μπροστά μας, απέναντι στην προκλητική κυβέρνηση της ΝΔ.