Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα θερμό και αγωνιστικό, οι εργαζόμενοι ήμασταν πιο διεκδικητικοί από ποτέ, η αίσθηση της ενότητάς μας ήταν πρωτόγνωρη! Η καταδίκη του νέου νομοσχεδίου ήταν απόλυτη και η απόφαση να αγωνιστούμε για να μην περάσει ήταν καθολική καθώς όλοι καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι το σύστημα αξιολογήσεων ανοίγει το δρόμο για νέες απολύσεις και διαθεσιμότητες. Επίσης, είναι σαφές σε όλους ότι η «αξιολόγηση» θα δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας και ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων με σκοπό να επικρατήσουν οι «σωστοί και υπάκουοι», αυτοί που τους βολεύουν και τους εξυπηρετούν δηλαδή…

Στη συνέλευση παρευρέθηκαν και εκπρόσωποι από την ΠΟΕΔΗΝ και την ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι βοήθησαν στο συντονισμό της συζήτησης και απάντησαν στις απορίες και τις ανησυχίες των εργαζομένων. Στη συνέχεια ακολούθησε συλλογή υπογραφών από όλους ανεξαιρέτως μέσα στο κατάμεστο αμφιθέατρο, την αρχή δε έκαναν αξιόλογοι προϊστάμενοι τμημάτων που δε θέλουν να διευκολύνουν την απόλυση οποιουδήποτε εργαζόμενου στα τμήματα που διοικούν. Αποφασίστηκε επίσης συμμετοχή του νοσοκομείου μας στην απεργία στις 14 του Μάη, όπου ξεκαθαρίσαμε ότι απεργία δε σημαίνει απλά δεν πάω στη δουλειά αλλά κατεβαίνω στον δρόμο και αγωνίζομαι!

Στη συνέχεια οι εργαζόμενοι ανεβήκαμε μαζικά στο γραφείο του διοικητή, για να προχωρήσουμε σε παράσταση διαμαρτυρίας  και εκεί ήρθαμε αντιμέτωποι με την αλαζονεία της εξουσίας. Ο διοικητής μας αντιμετώπισε σαν να είχαμε εισβάλει στο σπίτι του και επιχείρησε να μας πετάξει έξω φωνάζοντας. Όμως εμείς είμαστε εργαζόμενοι στο νοσοκομείο που διοικεί και άρα όφειλε να μας δεχθεί. Βλέποντας λοιπόν πως δεν κάναμε πίσω, ζήτησε να μιλήσει μόνο με εκπροσώπους εκλεγμένους στο σωματείο, αλλά εμείς απαντήσαμε:  Ή ΟΛΟΙ Ή ΚΑΝΕΝΑΣ! Αφού λοιπόν μας «δέχθηκε για λίγο» συνέχισε να είναι εριστικός απέναντι στους πιο μαχητικούς εργαζόμενους, όταν προσπαθήσαμε να εκφράσουμε τη γνώμη μας για την κατάσταση στην οποία οδηγείται η Υγεία. Στη δε ερώτηση «ποιοι είμαστε εμείς που μιλάμε χωρίς να είμαστε εκλεγμένοι», απαντήσαμε ότι είμαστε νοσηλευτές και ανήκουμε σε άλλη κοινωνική τάξη. Στην αντιπαράθεση αυτή οι εκπρόσωποι μας υπενθύμισαν ότι βρισκόμασταν στο γραφείο του με απόφαση γενικής συνέλευσης και άρα είμαστε πλήρως νομιμοποιημένοι. Εκεί λάβαμε την απάντηση ότι ο διοικητής δίνει αναφορά μόνο στον Υπουργό Υγείας και σε κανέναν άλλο, κάτι που προκάλεσε το σύνολο των εργαζομένων.

Παρά την απαξιωτική συμπεριφορά που αντιμετωπίσαμε, σαν νέος άνθρωπος και εργαζόμενος θέλω να σημειώσω ότι πίσω από την προκλητικότητα κρύβεται ο φόβος για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, κρύβεται η αγωνία για τα προνόμια που κινδυνεύουν να χαθούν. Φοβούνται τους αγώνες των εργαζομένων, φοβούνται την Αριστερά και όσα αντιπροσωπεύουμε. Φοβούνται το λαό και τη δύναμη του.  Για αυτό λοιπόν θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να μην εφαρμοστούν τα βάρβαρα σχέδια τους, για να τσακίσουμε τις μνημονιακές πολιτικές που διαλύουν τις ζωές μας. Η ανατροπή πλησιάζει! VENCEREMOS!!! 

*νοσηλευτής στο νοσοκομείο Έλενα