Τα σωματεία, οι ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, η ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν Φεμινιστική Γενική Απεργία
Η ίδια η πραγματικότητα θέτει επειγόντως το καθήκον για αγώνα, για διεκδικήσεις και κατακτήσεις υπέρ των γυναικών, ειδικά τη δεδομένη στιγμή, που το πρόβλημα της έμφυλης βίας έχει γίνει ευρέως ορατό στο μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, με τραγικό και επαναλαμβανόμενο τρόπο.
165 χρόνια μετά το ορόσημο της 8 Μάρτη 1857, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή.Συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και να ζουν εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Η χώρα μας είναι στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα ισότητας των φύλων.
Έφτασε η ώρα, όχι μόνο να αποτυπώσουμε τη θέση των γυναικών σε ένα σύστημα που καλλιεργεί αυξανόμενο θεσμικό σεξισμό, με εντεινόμενη την εκμετάλλευση και καταπίεσή τους, με ιδεολογικές και οικονομικές επιθέσεις που αποσκοπούν στην επιστροφή σε μια κατάσταση απαρχαιωμένη και συντηρητική, τόσο στο σπίτι, όσο και στη δουλειά, αλλά να αναλάβουμε δράση, ως οργανωμένο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα για τη διοργάνωση μιας μεγάλης φεμινιστικής απεργίας και απεργιακής διαδήλωσης στις 8 Μάρτη 2022. Μια διαδήλωση την οποία θα καλέσουν όλα τα σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και συνδικάτα, θα απλωθεί σε όλο τον κόσμο της δουλειάς.
Απευθυνόμαστε στα σωματεία και απαιτούμε από αυτά την άμεση προκήρυξη ΓΕΝΙΚΗΣ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ και απεργιακής διαδήλωσης, στις 8 Μάρτη 2022!
Στόχος μας είναι οι διεκδικήσεις της διεθνούς φεμινιστικής απεργίας να φτάσουν παντού, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό χώρο.
Μόνο τα σωματεία μπορούν να εγγυηθούν την ισότητα και την ασφάλεια των εργαζομένων γυναικών στον κόσμο της δουλειάς. Οι αντι-σεξιστικές πολιτικές δεν μπορούν να σχεδιαστούν και να περιφρουρηθούν αόριστα, ούτε από την εργοδοσία, ούτε από ένα κράτος που νομοθετεί την ελαστική εργασία, που συμμετέχει επίσημα σε συνέδρια γονιμότητας και που ταυτίζει τις γυναίκες με την κοινωνική αναπαραγωγή. Το εργατικό και το φεμινιστικό κίνημα είναι αναγκαίο να συνδυάσουν τη δράση τους ενάντια στην έμφυλη βία και τις σεξιστικές διακρίσεις.
Διεκδικούμε εδώ και τώρα:
-Τα σωματεία & συνδικάτα να αναλάβουν πρωτοβουλίες δημιουργίας εσωτερικών διαδικασιών και σημείων επαφής όπου θα καταφεύγουν οι εργαζόμενες για να καταγγείλουν περιστατικά κακοποίησης
-Στήριξη των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας με ψυχολογική, νομική, πρακτική βοήθεια
-Δίκτυο δομών στήριξης με αδιάλειπτη λειτουργία, κατάλληλο και μόνιμο προσωπικό, πόρους που θα εξασφαλίζουν πολύπλευρη και μακροχρόνια ενδυνάμωση των θυμάτων- ένταξη σε προγράμματα εξασφάλισης στέγης και εργασίας
-Συνεχή και συστηματική διοργάνωση σεμιναρίων ισότητας, σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στους χώρους δουλειάς για την άρση των στερεοτυπικών αντιλήψεων και διακρίσεων που διαιωνίζουν την ανισότητα των γυναικών
-Διεξαγωγή κοινωνικών ερευνών (από το Πολύκεντρο ΑΔΕΔΥ, ΙΝΕ-ΓΣΕΕ κ.ά.) για την έμφυλη βία στον κόσμο της δουλειάς, ώστε να αποτυπωθεί η πραγματική κατάσταση, να προταθούν λύσεις, να αξιολογείται η αποτελεσματικότητα των ασκούμενων πολιτικών
-Χρηματοδότηση δημόσιων κοινωνικών δομών ανθρώπινης φροντίδας για παιδιά, αδύναμους και ηλικιωμένους, για την απελευθέρωση των γυναικών από την κάλυψη κάθε είδους ανθρώπινης ανάγκης
-Ισότητα στις αμοιβές και την ιεραρχική εξέλιξη
-Όχι στην ευελιξία – την τηλε-εργασία – την απλήρωτη εργασία, ταυτόχρονα σε σπίτι και δουλειά
-Συνεργασία του εργατικού/συνδικαλιστικού κινήματος με το φεμινιστικό, για τη νομική αναγνώριση της «γυναικοκτονίας» στον Ποινικό Κώδικα