ιδέες
-
Πολλά συμπεράσματα για το σήμερα βγήκαν από την εκδήλωση για τη Χιλή
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 13 Σεπτέμβρη η εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν οι ιστοσελίδες rproject και iskra για την 40η επέτειο από το πραξικόπημα του Πινοσέτ που έβαλε τέλος σε μια από τις σημαντικότερες σελίδες της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος, αυτή της αριστερής κυβέρνησης του Αλιέντε στην Χιλή. Μια τέτοια συζήτηση στην σημερινή Ελλάδα όπου το ζήτημα της Κυβέρνησης της Αριστεράς μπαίνει με όρους απολύτως ρεαλιστικούς δεν έχει επετειακό χαρακτήρα αλλά αντίθετα αποτελεί αφορμή για ουσιαστική προσέγγιση των ιστορικών εμπειριών και μαθημάτων για τις δυνατότητες αλλά και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει μια τέτοιας μορφής αντεπίθεση της αριστεράς και του κόσμου της εργασίας απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και διεθνές.
-
Οι αδιάφοροι
Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.
-
Χιλή 1970-73: Κυβέρνηση της Αριστεράς, κράτος και εξουσία
To κείμενο που ακολουθεί είναι ο πρόλογος του Αντώνη Νταβανέλλου στο βιβλίο «Χιλή 1970-73: κυβέρνηση της Αριστεράς, κράτος και εξουσία» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις RedMarks για τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή.
-
Χιλή: Κράτος και Επανάσταση
Το πρόβλημα στη Χιλή δεν ήταν ότι οι εργάτες «πήγαν πολύ μακριά», αλλά ότι άφησαν το κράτος και τις δομές του καπιταλισμού στη θέση τους.
-
Κεντρισμός
ΓΕΝΙΚΑ Σε περιόδους που οι παραγωγικές δυνάμεις βρίσκονται στον κύκλο της ανάπτυξης, τότε μπορούμε να πούμε ότι η πολιτική κατάσταση χαρακτηρίζεται από μια σχετική «ομαλότητα». Τότε η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία φαίνεται να μπορεί να λειτουργεί άψογα σαν ισορροπιστής ανάμεσα στις τάξεις.
-
Κάποιες σκέψεις με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη στην πορεία και συναυλία της 29/8 στη Θεσσαλονίκη
Την προτελευταία μέρα των διακοπών στις 29 Αυγούστου, μια σημαντική πορεία περίπου 2.500 ατόμων διαδήλωσε κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Με συμμετοχές από διάφορα σωματεία, συνδικαλιστικές παρατάξεις και πολιτικούς φορείς της Αριστεράς, διέσχισε την πόλη μέχρι την ΕΤ3 όπου και υπήρξε και μια όμορφη συναυλία. Οι καθηγητές δώσανε το μαχητικό τόνο στη διαδήλωση ενώ υπήρχαν πολλοί εργαζόμενοι της ΕΡΤ3 αλλά και σχολικοί φύλακες, δάσκαλοι, εργαζόμενοι στους δήμους, υγειονομικοί από τα νοσοκομεία που απειλούνται κ.α.
-
40 χρόνια μετά τον Πινοσέτ: Χιλή 1973 - Η αυταπάτη του κοινοβουλευτικού δρόμου προς το Σοσιαλισμό
Στις 11 Σεπτέμβρη του 1973, στη Χιλή, η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αλιέντε ανατράπηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του στρατηγού Πινοσέτ. Ο Αλιέντε πέθανε «με το όπλο στο χέρι» και μια απίστευτη κτηνωδία ξετυλίχτηκε ενάντια στο λαό της Χιλής.
-
«Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι και δική μας ήττα»
«Σε αυτό το σημείο η ελληνική κατάσταση έχει μια ιδιαίτερη διάσταση. Διότι, απ' όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η μόνη χώρα όπου η κυβερνητική προοπτική δεν αφορά μόνο μια γενική προπαγάνδα. Στην Ελλάδα, η οξύτητα της κρίσης ως εθνική κρίση είναι τέτοια, ώστε το ζήτημα της κυβέρνησης μπορεί να τεθεί συγκεκριμένα και "με σταθερούς όρους", όπως λεει ο Τρότσκι. Είναι η μόνη περίπτωση στην Ευρώπη, όπου ένα κόμμα συνασπισμού της ριζοσπαστικής Αριστεράς κατέληξε σε εκλογικό αποτέλεσμα πάνω από 25% ενώ συνολικά η Αριστερά πήρε περίπου 35%, πράγμα το οποίο μπορεί να της επιτρέψει να αποκτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και συνεπώς να θέσει θέμα κυβέρνησης. Οι επόμενες εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το 2015, αλλά η κρίση είναι τέτοια που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πρόωρες εκλογές. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που η πρόταση για μια "Κυβέρνηση της Αριστεράς" γίνεται σημαντική.»
-
Τα Ιουλιανά του 1965: Οι 70 μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα
Η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα προσπαθεί να ξορκίσει τη μνήμη αυτών που πραγματικά συνέβησαν στα λεγόμενα «Ιουλιανά». Ο λόγος είναι ότι τότε το «πεζοδρόμιο» (δηλαδή, οι από κάτω) καθόρισε τις εξελίξεις.
-
Η πορεία του PT, από τον αντικαπιταλισμό στο σοσιαλφιλελευθερισμό
Κάν' το όπως ο Λούλα;