to top

πολιτισμός

  • Il Postino (Ο Ταχυδρόμος)

    Η ταινία, «Il Postino», του Μάικλ Ράντφορντ, είναι παραγωγής 1994 και αφηγείται τη φιλία ενός νεαρού ταχυδρόμου, του Μάριο Ρουόπολο, με τον Πάμπλο Νερούδα. Το σενάριο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα, «Ardiente Paciencia», του Αντόνι Σκάρμετα (1985), με τη διαφορά ότι η ιστορία εκτυλίσσεται στην Ιταλία αντί για τη Χιλή.

  • Όταν ο Μπρετόν συνάντησε τον Τρότσκι: Το Μανιφέστο «Για μία Ανεξάρτητη Επαναστατική Τέχνη» (80 χρόνια από την έκδοση του)

    Το 1938, ο Αντρέ Μπρετόν (θεμελιωτής του σουρεαλισμού), σε μια επίσκεψή του στο Μεξικό για διαλέξεις, δεν έχασε την ευκαιρία να συναντήσει τον Τρότσκι, ο οποίος είχε καταφύγει εκεί μετά την εκδίωξή του από τον Στάλιν. Στο Μεξικό, τον φιλοξένησαν οι ζωγράφοι Ντιέγκο Ριβιέρα και Φρίντα Κάλο.

  • ΕΙΚΟΝΕΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ, «ΠΑΡΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ»

    Μια συνάντηση με τη γενιά του 1930 είναι η Έκθεση Ζωγραφικής, με τίτλο, «Παραναγνώσεις», του Ηλία Παπανικολάου (στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, 27 Ιουνίου – 9 Σεπτεμβρίου 2018). Και γιατί Παραναγνώσεις; Μάλλον, επειδή είναι μια άλλη ανάγνωση των καλλιτεχνικών έργων της γενιάς του ’30.

  • Η αισθητική των εντύπων: Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας

    Η Έκθεση με τίτλο, «Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας. Ζωγραφίζοντας για τα βιβλία», στο Μουσείο Μπενάκη-Πινακοθήκη Γκίκα (από τις 19-4-2018 έως τις 21-7-2018), περιλαμβάνει κυρίως αντικείμενα που έχουν σχέση με τον τρόπο που εικονογράφησε βιβλία ή περιοδικά.

  • «ΓΙΔΕΣ», ΑΙΓΕΣ, ΤΡΑΓΟΙ, ΤΡΑΓΩΔΙΑ

    Γίδες. Ζώα άγρια, πεισματάρικα, ευκίνητα, έξυπνα, με μάτια ζωηρά, ενώ λέγεται ότι είναι και πολύ καθαρά. Έχουν ποικίλα και διαφορετικά χρώματα (μαύρο, γκρι, άσπρο, καφέ, παρδαλό κλπ.), λειτουργούν ομαδικά-νομαδικά, και χαρακτηρίζονται για την τέλεια ισορροπία τους. Ωραίος συνδυασμός, αλλά και παράδειγμα: ποικιλία, διαφορετικότητα, ομαδικότητα, ισορροπία.

  • Ένας πραγματικά Μεγάλος

    Ο θάνατος του Φίλιπ Ροθ είναι μια πραγματικά μεγάλη απώλεια της εποχής μας. Αφήνω στους κριτικούς και τους ιστορικούς της λογοτεχνίας την αποτίμηση του έργου του-δεν «ζηλεύω» και δεν οικειοποιούμαι τις περγαμηνές και τη γραφή τους.

  • Έκθεση Ζωγραφικής (Κολάζ με γραμματόσημα) του Μίμη Φωτόπουλου

    Τον Μίμη Φωτόπουλο τον γνωρίζουμε ως ένα εξαιρετικό καλλιτέχνη ηθοποιό. Δεν είναι, όμως, ιδιαίτερα γνωστή η άλλη του πλευρά ως εικαστικού καλλιτέχνη.

  • Όταν ο ντανταϊστής Βελλούδιος συναντήθηκε με τον σουρεαλιστή Εμπειρίκο

    Ο Θάνος Μούρραης-Βελλούδιος (1895-1992) υπήρξε ο πρώτος και μοναδικός Έλληνας ντανταϊστής και ο 166ος στη σειρά στον κατάλογο των απανταχού ντανταϊστών, που συντάχθηκε το 2016 με αφορμή τα 100 χρόνια του κινήματος Dada, το οποίο υπήρξε πρόδρομος του σουρεαλισμού. Εξ ου και η ανάλογη Έκθεση.

  • Τα χειρόγραφα του Καβάφη ως αποκάλυψη του εσωτερικού μας κόσμου

    Η Έκθεση της γλύπτριας Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, με τίτλο «Έργα πέρα από τις γραφές του Καβάφη», στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη (19 Μαρτίου έως 12 Μαϊου 2018), είναι εμπνευσμένη από το «Τετράδιο Σεγκόπουλου». Το εν λόγω τετράδιο περιλαμβάνει 22 χειρόγραφα ποιήματα που έγραψε ο Καβάφης μεταξύ 1896-1910 και δώρισε στον κληρονόμο του Αλέξανδρο Σεγκόπουλο. Κυκλοφόρησε το 1968 σε πανομοιότυπη έκδοση από τις εκδόσεις «Ερμής» και περιλαμβάνει ποιήματα γνωστά, όπως «Επιθυμίες», «Κεριά», «Ένας Γέρος», «Το Πρώτο Σκαλί», «Θερμοπύλες», «Τα Παράθυρα», «Τείχη», «Μονοτονία», «Τα Βήματα», κ.ά.

  • «Φαντασίες» και Φαντασιώσεις

    Φαντασιακό είναι οι υποθετικές αναπαραστάσεις ή οι ονειρικές αισθήσεις των επιθυμιών μας, οι οποίες θα θέλαμε να είναι ή να γίνουν πραγματικότητα. Άρα, επιθυμούμε κάτι, το οποίο μας λείπει. Γι’ αυτό, όπως λέει ο Λακάν, η φαντασίωση ενέχει την απόλαυση είτε με τη μορφή της ευχαρίστησης είτε με τη μορφή της οδύνης. Είναι δε συνδεδεμένη τόσο με το συμβολικό όσο και με το πραγματικό.

Σελίδες