Εκτός από την πρωτιά στις ευρωεκλογές, οι επιτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ σε δήμους και περιφέρειες προσφέρονται για μια σειρά χρήσιμα συμπεράσματα.
Η νίκη στην Περιφέρεια Αττικής με τη Ρ. Δούρου, που λόγω πληθυσμού έχει ξεχωριστή πολιτική σημασία, καθώς και στο Ιόνιο με τον Θ. Γαλιατσάτο, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό ποσοστό (48,5%) που πέτυχε στο Δήμο Αθηναίων ο Γ. Σακελλαρίδης, εγγράφονται στα σημαντικά κέρδη της ριζοσπαστικής Αριστεράς από την τριπλή κάλπη. Συγχρόνως, σε 10 δήμους στην Αττική και σε 11 στην υπόλοιπη χώρα (Λάρισα, Κέρκυρα, Λιβαδειά, Κοζάνη κ.α.) εκλέγονται δήμαρχοι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ. Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές οι υποψήφιοί του είχαν επικρατήσει σε μόλις 3 δήμους, στοιχείο που δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να ριζώνει και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Οι γειτονιές της Δυτικής Αθήνας (58%) και του Πειραιά (56%) ήταν εκείνες που έδωσαν τη νίκη στο συνδυασμό της «Δύναμη Ζωής», ακολουθώντας τα μεγάλα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις λαϊκές περιοχές, κόντρα στη στήριξη του Σγουρού από τον κυβερνητικό συνασπισμό και τα «κεντροαριστερά» δεκανίκια του.
Παράλληλα, τα ποσοστά-έκπληξη (για πολλούς) της Ανοιχτής Πόλης στην Αθήνα δεν έπεσαν από τον ουρανό. Ο Γ. Σακελλαρίδης «πάτησε» πάνω στην πολυετή και πολύμορφη δράση της δημοτικής παράταξης τόσο στο δημοτικό συμβούλιο όσο και στο κίνημα. Ξεδίπλωσε μια καμπάνια που συνδύασε το κεντρικό πολιτικό στοιχείο (αν και δεν ήταν προβεβλημένο σε όλα τα προεκλογικά υλικά) με τις αυτοδιοικητικές αιχμές, βασισμένη στη συλλογική δουλειά δεκάδων συντρόφων και όχι μόνο στην «ακτινοβολία» του υποψήφιου δημάρχου, με καθημερινή επαφή με τον κόσμο στις γειτονιές. Με αριστερές θέσεις απέναντι σε «δύσκολα» κοινωνικά ζητήματα (τζαμί, μετανάστες, γήπεδο ΠΑΟ κ.λπ.) και σθεναρή στάση απέναντι στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Παρόλο που για το θέμα του φασισμού θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες.
Στην Αττική, με μεγάλα ποσοστά εξελέγησαν στη Νέα Ιωνία ο Ηρακλής Γκότσης, στην Καισαριανή ο Γιώργος Κοντόσταυλος, στον Βύρωνα ο Άκης Κατωπόδης, στου Ζωγράφου η Τίνα Καφατσάκη, στο Αιγάλεω ο Δημήτρης Μπίρμπας, στην Αγία Παρασκευή ο Γιάννης Σταθόπουλος, στο Πέραμα ο Γιάννης Λαγουδάκης, ενώ με μικρή διαφορά χάθηκαν οι δήμοι Αγίων Αναργύρων και Ηλιούπολης.
Οι πρωτιές –κόντρα σε όλα τα προγνωστικά– του Σίμου Ρούσσου στο Χαλάνδρι, του Άρη Βασιλόπουλου στη Φιλαδέλφεια και του Χρήστου Βρεττάκου στο Κερατσίνι χρήζουν ειδικής αναφοράς. Πρόκειται για νίκες δημοτικών συνδυασμών με σαφές ριζοσπαστικό στίγμα και συμμαχίες χτισμένες στα κινήματα και στους τοπικούς αγώνες. Σχήματα στα οποία βρέθηκαν μαζί άνθρωποι από διαφορετικές αριστερές δυνάμεις, με ξεκάθαρα αντιμνημονιακά-αντικαλλικρατικά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά, με ριζοσπαστικό πρόγραμμα και «πυξίδα» τον αξιακό κώδικα της Αριστεράς. Στοιχεία που αποτέλεσαν πλεονέκτημα και όχι τροχοπέδη, όπως προσπαθούν να μας πείσουν διάφοροι οπαδοί της (εκλογικίστικης) λογικής περί προσέγγισης «λαμπερών» προσώπων και κάθε λογής «παραγόντων».
Ένας πληρέστερος σχεδιασμός από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να φέρει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στην αναμέτρηση των αυτοδιοικητικών εκλογών, εφόσον τα τοπικά δίκτυα των –κατά τα άλλα «ανεξάρτητων»– υποψηφίων των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αντέχουν ακόμα, εξυπηρετώντας οικονομικά συμφέροντα και πελατειακές σχέσεις ετών.
Οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες που εκλέχθηκαν με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δύσκολο δρόμο μπροστά τους. Με την αγωνιστική τους στάση πρέπει να αποδείξουν ότι η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να αποτελέσει πυλώνα προάσπισης του κόσμου της εργασίας, των κοινωνικών υπηρεσιών, των δημόσιων αγαθών, των ελεύθερων χώρων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Κυρίως, καλούνται να αποτελέσουν το υπόδειγμα μιας άλλης διοίκησης, που θα βρίσκεται στον αντίποδα αντιλήψεων «διαχείρισης» και υποταγής στην κεντρική εξουσία, όντας «προαναγγελία» της κυβέρνησης της Αριστεράς. Ενισχύοντας την ενεργή συμμετοχή των κατοίκων κάθε πόλης με νέους θεσμούς τοπικής οργάνωσης, όπως λαϊκές συνελεύσεις και τοπικά συμβούλια με αποφασιστικό χαρακτήρα.
Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, και η ανακοίνωση της «αντίΣΤαΣΗΣ με τους Πολίτες του Χαλανδρίου»: «Γνωρίζουμε τις τεράστιες δυσκολίες που γεννά και στο χώρο της αυτοδιοίκησης το μνημονιακό πλαίσιο, αλλά πιστεύουμε πως στην πόλη μας υπάρχουν αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις με τις οποίες μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή των συμπολιτών μας. Με λαϊκή συμμετοχή, αλληλεγγύη, ισοτιμία και αξιοπρέπεια θα δώσουμε μαζί τη μάχη για να πάρουμε πίσω την πόλη, τις ζωές μας και τη χώρα μας».
