Διεθνής Συνάντηση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Αθήνα.
Με πάνω από πενήντα διεθνείς συμμετοχές στελεχών της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, από χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ κ.α. και με παρουσία πλήθος κόσμου, πραγματοποιήθηκε η Διεθνής Συνάντηση που διοργάνωσε η ιστοσελίδα Rproject, στις 1-3 Μάρτη, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Οικονομολόγοι, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι, αγωνιστές-τριες των κοινωνικών κινημάτων και εκπρόσωποι της διεθνούς και ελληνικής αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς έλαβαν μέρος σε οκτώ εξαιρετικές συζητήσεις, που οι φιλόξενες αίθουσες του Παντείου αποδείχτηκαν μικρές για όσους θέλησαν να τις παρακολουθήσουν (ειδικά τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου).
Από το πρωί της Παρασκευής 1/3 ο χώρος της Διεθνούς Συνάντησης –τηρουμένων των αναλογιών– θύμιζε κάτι από τις συναντήσεις των Ευρωπαϊκών Φόρουμ, με τα πανό και τις πολύχρωμες αφίσες του τριημέρου να στολίζουν τους τοίχους και τα αμφιθέατρα της σχολής και την παρουσία δεκάδων συντρόφων-ισσών από το εξωτερικό. Το ενδιαφέρον άλλωστε για τις εδώ πολιτικές εξελίξεις, τις κοινωνικές αντιστάσεις απέναντι στα μνημόνια της εξαθλίωσης και το «φαινόμενο» ΣΥΡΙΖΑ στη διεθνή Αριστερά παραμένει μεγάλο.
Αυτό απέδειξε και η μαζική προσέλευση κόσμου στις τρεις κεντρικές συζητήσεις του τριημέρου:
-Κινήματα ανατροπής και ο στόχος για την «κυβέρνηση της Αριστεράς»
Η βαθιά δομική κρίση του συστήματος, με ποια τακτική και ποια στρατηγική η αντικαπιταλιστική και ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να υπερασπιστεί εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα και να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση ως «στιγμή» της γενικότερης σοσιαλιστικής προοπτικής και η δυναμική που απελευθέρωσαν οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο,προκάλεσαν πλούσιες κουβέντες.
Σημαντικές εικόνες και συμπεράσματα αναδείχθηκαν και από τις υπόλοιπες συζητήσεις του τριημέρου. Η παρουσία αντιφασιστών-τριών από την Ευρώπη και οι δικές τους εμπειρίες από την αντιμετώπιση του ρατσισμού και του φασισμού στις χώρες τους συνέβαλαν στην κουβέντα, που διεξάγεται στο κίνημα, για το πώς μπορούμε να σταματήσουμε τη Χρυσή Αυγή.
Το μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων και η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό και οι συγκοινωνίες, που αποτελεί άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, βρέθηκε στο επίκεντρο ανάλογης συζήτησης. Τα παραδείγματα των συντρόφων από τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία, για το τι σήμαναν οι ιδιωτικοποιήσεις στις χώρες τους και τα προβλήματα που έφεραν στους χρήστες των υπηρεσιών, ήταν άκρως ενδεικτικά τι μας περιμένει, αν επιτρέψουμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Εξίσου ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις και απόψεις κατατέθηκαν και στις πρωινές κουβέντες για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, την εκπαίδευση στην εποχή της κρίσης και την απαραίτητη αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος «από τα κάτω». Τα χρήσιμα παραδείγματα της εργατικής αντίστασης από τους λιμενεργάτες της Πορτογαλίας, τα συνδικάτα βάσης της Γαλλίας (Sud-Solidaires) και τον ηρωικό αγώνα της FIOM στην Ιταλία, αποδεικνύουν ότι ο μαχητικός συνδικαλισμός που γίνεται υπόθεση της βάσης των σωματείων, μπορεί να μαζικοποιήσει τα συνδικάτα και να φέρει νικηφόρα αποτελέσματα. Αυτό απέδειξαν με τις τοποθετήσεις τους και οι συντρόφισσες που παρουσίασαν αντίστοιχες εγχώριες εμπειρίες (ενοικιαζόμενοι, Συντονισμός Πρωτοβάθμιων, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κλπ.).
Όσοι δεν κατάφεραν να βρεθούν στο Πάντειο, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όλες τις συζητήσεις, σε ζωντανό χρόνο, χάρη στην αναμετάδοση (live streaming) από το Rproject.
Επίσης, πολλοί ήταν αυτοί που πέρασαν από τα τραπεζάκια των πολιτικών οργανώσεων που συμμετέχουν στο «Κόκκινο Δίκτυο» του ΣΥΡΙΖΑ, όπου βρίσκονταν τα έντυπα, τα βιβλία και τα υπόλοιπα υλικά τους. Στο χώρο της γραμματείας υπήρχε και η γωνιά του Rproject, με έντυπα ενημέρωσης και φόρμες επικοινωνίας του σάιτ. Ανάρπαστα έγιναν τα αυτοκόλλητα με το σήμα της ιστοσελίδας και τα αναμνηστικά σημειωματάρια της Διεθνούς Συνάντησης.
Πολλά βλέμματα συγκέντρωσε η έκθεση φωτογραφίας από την ομάδα Art Resistance, με χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από τις μάχες του κινήματος τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα, σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου λειτουργούσε μπαρ με καφέδες, ποτά και σνακ, ενώ το μεσημέρι του Σαββάτου στήθηκε στο αίθριο του Παντείου μια κανονική κουζίνα-εστιατόριο με πολλές και διαφορετικές γεύσεις, που τιμήθηκαν δεόντως. Για τους μικρούς επισκέπτες υπήρχε και παιδικός σταθμός.
Σε μια χώρα όπου έχει επιβληθεί το πιο σκληρό ταξικό πρόγραμμα λιτότητας και όπου εργαζόμενοι και νεολαία έχουν δώσει και δίνουν μεγαλειώδεις αγώνες για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και των κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν, δόθηκε η ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις και εμπειρίες και να συντονίσουμε καλύτερα τις αναγκαίες πολιτικές απαντήσεις και δράσεις της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ο ενθουσιασμός και η ικανοποίηση όσων δούλεψαν και συνέβαλαν με κάθε τρόπο στην επιτυχία του τριημέρου και τα εύσημα από τους ξένους συντρόφους, μας δίνουν ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για τις μάχες που έρχονται.
Η συνάντηση αυτή, εκτός του ότι υπήρξε ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός, έχει και μια άλλη διάσταση. Στην εποχή της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού και του πολέμου που έχουν κηρύξει οι άρχουσες τάξεις ενάντια στους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο, η εμβάθυνση της διεθνιστικής αλληλεγγύης και οι κοινοί αγώνες σε ευρωπαϊκή κλίμακα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ανατρέψουμε τις πολιτικές λιτότητας, για να αρχίσουμε να οικοδομούμε έναν κόσμο μακριά από τις λογικές του κέρδους, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση. Και αυτός ο κόσμος που είναι εφικτός, όπως έλεγαν και τα συνθήματα στο κλείσιμο της κεντρικής εκδήλωσης του Σαββάτου, είναι ο Σοσιαλισμός.