Μόνιμο μέτωπο παρέμβασης από κινήματα και Αριστερά
Ο ι μαζικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσα, άφησαν τη σφραγίδα τους και στη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα. Την Κυριακή 20 Οκτώβρη, η παιδική παράσταση του θεάτρου Νέου Κόσμου από τον Τάκη Θεοδωρόπουλο πλημμύρισε την πλατεία με παιδιά κάθε προέλευσης και ηλικίας, μαζί με τους γονείς τους και πολλούς κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, σπάζοντας το χρυσαυγίτικο «άβατο» των τελευταίων χρόνων.
Λίγες μέρες μετά, το Σάββατο 26 Οκτώβρη, η πορεία του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας-Πειραιά, που ξεκίνησε από την Πλατεία Βικτωρίας με επικεφαλείς συλλογικότητες της περιοχής, κατέληξε στον Άγιο Παντελεήμονα, όπου για δύο ώρες περίπου παρουσιάστηκαν μουσικά και θεατρικά δρώμενα.
Ήταν δύο σημαντικές εκδηλώσεις που έδωσαν το μήνυμα πως οι φασίστες και οι συνοδοιπόροι τους είναι απομονωμένοι ακόμα και σε περιοχές που άλλοτε θεωρούνταν προπύργιά τους.
Εκδηλώσεις
Για πολλούς κατοίκους της περιοχής ο φόβος άρχισε να δίνει τη θέση του στην ελπίδα πως μπορεί ο Άγιος Παντελεήμονας να ξαναγίνει μια γειτονιά χωρίς ρατσιστικό και φασιστικό μίσος. Αυτό φάνηκε και κατά τις εξορμήσεις με φυλλάδια και αφίσες, που καλούσαν στις κινητοποιήσεις και οργανώθηκαν άλλες από την Κίνηση Κατοίκων 6ου Διαμερίσματος, άλλες από τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και άλλες από μέλη του Αντιφασιστικού Συντονισμού.
Το κλίμα καταδίκης της Χρυσής Αυγής ήταν σαρωτικό, ενώ οι ρατσιστικές και φασιστικές παραφωνίες ήταν αμελητέες. Λιγοστά άτομα με επικεφαλείς τους ίδιους και τους ίδιους θλιβερούς «χρυσαυγανακτισμένους» κατοίκους, όπως ο Σπύρος Γιαννάτος και η γυναίκα του, ο πρώην Έφεδρος και νυν τοπάρχης του Εθνικού Μετώπου αμετανόητος Δημήτρης Πιπίκιος και άλλες μετρημένες στα δάχτυλα γραφικές φιγούρες που εμφανίζονται ξανά και ξανά στα κανάλια ως «οι κάτοικοι», επιχείρησαν μάταια να εκφοβίσουν τους συμμετέχοντες. Ήταν όμως φανερό πως, χωρίς την ολόπλευρη στήριξη της αστυνομίας, οι νοσταλγοί της χούντας και του Χίτλερ δεν μπορούν να κινητοποιήσουν καλά-καλά ούτε τους εαυτούς τους.
Ασφαλώς η αστυνομία επιχείρησε να τους βοηθήσει –πιο διακριτικά βέβαια από άλλες φορές– με προσαγωγές 6 μελών του Αντιφασιστικού Συντονισμού το Σάββατο 19/10 σε εξόρμηση στη Λαϊκή Αγορά της Μιχαήλ Βόδα, καθώς έψαχνε λέει Χρυσαυγίτες που έριχναν φέιγ-βολάν και έκανε ελέγχους σε όποιον «έφερε φυλλάδια», δηλαδή στους αντιφασίστες!
Η ομάδα των πενήντα περίπου μελών του Συντονισμού δεν πτοήθηκε και συνέχισε την εξόρμηση, μοιράζοντας χιλιάδες φυλλάδια σε όλο το μήκος της λαϊκής αγοράς.
Την Κυριακή 20/10, στην παιδική παράσταση, διμοιρίες ΜΑΤ παρατάχθηκαν μπροστά στα κάγκελα της παιδικής χαράς –προφανώς για ντεκόρ– αφού έμειναν παγερά αδιάφοροι στις προκλήσεις ολιγάριθμης ομάδας φασιστο-κατοίκων, που μάταια επιχείρησαν να σπάσουν την περιφρούρηση της διοργάνωσης και να δημιουργήσουν πρόβλημα στην εκδήλωση.
Ο επικεφαλής της Αστυνομίας μάλιστα δήλωσε στους διοργανωτές πως η αντι-συγκέντρωση των λιγοστών τραμπούκων στην άκρη της πλατείας ήταν εξίσου νόμιμη με τη διοργάνωση της παιδικής παράστασης.
Το Σάββατο 26/10 τέτοια διλήμματα δεν τέθηκαν, καθώς η περιφρούρηση της πορείας απώθησε καμιά δεκαριά νεαρούς φασίστες που αξίωναν να μην πατήσει η αντιφασιστική πορεία το πόδι της στην πλατεία, ενώ τα ΜΑΤ είχαν επιλέξει να παρακολουθούν από απόσταση τα δρώμενα.
Συστηματική δράση
Τα πρώτα βήματα για το ξήλωμα των νεοναζί έγιναν, αλλά ένα κομμάτι του πολιτικού σκέλους της ναζιστικής συμμορίας παραμένει ενεργό και φιλοδοξεί να διατηρήσει το καθεστώς τρόμου στην περιοχή με τη βοήθεια των ένστολων φίλων τους.
Για να αποστρατευθούν οι πιο σκληροί και κάποιοι από τους πιο χαλαρούς οπαδούς να κερδηθούν στη συλλογική δράση του κινήματος και της Αριστεράς, χρειάζεται δραστηριοποίηση στην περιοχή σε μόνιμη βάση. Με πρωτοβουλίες για όλα τα ζητήματα και όχι μόνο ενάντια στους νεοναζί. Με εξορμήσεις πόρτα-πόρτα και εξωστρεφείς πρωτοβουλίες αντίστασης και αλληλεγγύης.
Τοπικές συλλογικότητες όπως η Κίνηση Κατοίκων 6ου Διαμερίσματος, η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης «Το Μυρμήγκι», οι τοπικές ΕΛΜΕ και οι ενώσεις δασκάλων, οι εργαζόμενοι του ΕΜΠ και του τοπικού αμαξοστασίου του ΗΣΑΠ, με τη στήριξη των δυνάμεων της Αριστεράς, μπορούμε να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο μόνιμης παρέμβασης και παρουσίας στην περιοχή, κινητοποιώντας ντόπιους και μετανάστες κατοίκους για τη διεκδίκηση ανθρώπινων όρων ζωής και οργανώνοντας την αντίσταση στις μνημονιακές συνέπειες: ενάντια στην εξαφάνιση κοινωνικών δομών, τη συρρίκνωση των βρεφονηπιακών σταθμών, τις δραματικές ελλείψεις στα σχολεία της γειτονιάς, τους πλειστηριασμούς σπιτιών από τις τράπεζες και την εφορία.
Οι οργανώσεις της Αριστεράς στην περιοχή επιβάλλεται επίσης να έχουν συστηματική εξωστρεφή δράση επί παντός του επιστητού. Οι πρόσφατες εξορμήσεις και αφισοκολλήσεις της Οργάνωσης ΣΥΡΙΖΑ Βικτωρίας και Κυψέλης για την προπαγάνδιση της απεργίας της 6ης Νοέμβρη δείχνουν το δρόμο.
Η συστηματική συνεργασία της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς στο 6ο Διαμέρισμα μπορεί να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία μόνιμων λαϊκών επιτροπών αντίστασης στην περιοχή και να απευθυνθεί σε πολλούς περισσότερους κατοίκους που δεν βολεύονται με τα μνημόνια και το φασισμό και θέλουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Καμία καθυστέρηση
Τελικά ο Άγιος Παντελεήμονας και η ευρύτερη περιοχή μπορούν να γίνουν γειτονιές αντίστασης και αλληλεγγύης. Αρκεί η κοινωνική και πολιτική Αριστερά να παίξει το ρόλο που της αναλογεί. Η ώρα είναι τώρα και η όποια καθυστέρηση ή αδράνεια μπορεί να δώσει χρόνο ανασύνταξης στο φασισμό, αλλά και τους μνημονιακούς σχεδιασμούς ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικές οι προθέσεις Καμίνη, που εκφράστηκε με την πρόσφατη δήλωσή του πως «αν συνεχίσει η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα να χρησιμοποιείται για μάχη συμβόλων, είμαι υποχρεωμένος να μην την ξαναδώσω». Και πρόσθεσε ότι πλέον «τις πολιτιστικές εκδηλώσεις θα διοργανώνει ο ίδιος ο δήμος Αθηναίων», χωρίς όμως να δώσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την επαναλειτουργία της παιδικής χαράς.
