Όλοι και όλες στη διαδήλωση της ΔΕΘ Προσυγκέντρωση: Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 5.30 μ.μ., Εγνατία με Αγίας Σοφίας
Όπως κάθε χρόνο, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ και την παρουσία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, εργαζόμενοι απ’ όλη την Ελλάδα θα διαδηλώσουν ενάντια στην κυβέρνηση και τις μνημονιακές πολιτικές. Όμως αυτή η διαδήλωση κρατάει από παλιά.
Η γενέθλια ημέρα της διαδήλωσης της ΔΕΘ
Ήταν 12 Σεπτέμβρη 1992 όταν οι εργαζόμενοι της ΕΑΣ (αστικές συγκοινωνίες Αθήνας) που βρίσκονταν σε σύγκρουση διαρκείας με την νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη –η οποία είχε ιδιωτικοποιήσει την ΕΑΣ- μετέφεραν για μία μέρα τον αγώνα τους στη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι της πόλης, αμφισβητώντας την απαγόρευση διαδηλώσεων που είχε επιβληθεί, πορεύτηκαν για ώρες στην πόλη σε συμπαράσταση στο σωματείο της ΕΑΣ. Αυτή ήταν η γενέθλια ημέρα της διαδήλωσης της ΔΕΘ. Μια διαδήλωση που κάθε χρόνο τιμά την αγωνιστική αυτή παρακαταθήκη και υπενθυμίζει ότι το εργατικό κίνημα είναι εδώ και έχει τη δύναμη να ανατρέπει αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές.
Η κυβερνητική πολιτική
Η φετινή διαδήλωση της ΔΕΘ έχει σίγουρα τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά. Και βέβαια έρχεται να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική. Μια κυβέρνηση που ψήφισε το 3ο και το 4ο Μνημόνιο (το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο) που εξασφαλίζει με τους νόμους που ψηφίζει την διαιώνιση των μνημονιακών πολιτικών δυσφημώντας την Αριστερά, που ομνύει πίστη στην ρατσιστική συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας και παίζει πολεμοκάπηλα παιχνίδια σε συμμαχία με τη χούντα της Αιγύπτου και το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ ενώ δίνει γη και ύδωρ στο ΝΑΤΟ, έχει κανείς πολλούς λόγους να την καταγγείλει.
Πιο συγκεκριμένα όμως, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αρχίσει να υλοποιεί τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης. Η κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων, η προσπάθεια να φορτωθεί το κόστος της ασφάλισης, της υγείας και της παιδείας στις πλάτες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων είναι κάποιες μόνο από τις κατευθύνσεις που θα επιδιωχθεί να υλοποιηθούν. Οι πλειστηριασμοί της λαϊκής κατοικίας, η κατάργηση της Κυριακής αργίας, η προσπάθεια για γενίκευση των εργασιακών σχέσεων λάστιχο είναι κάποιες ακόμα.
Και για να μπορέσουν να υλοποιηθούν τα παραπάνω χρειάζεται ο ακόμα μεγαλύτερος αντιδημοκρατικός κατήφορος στην πολιτική της. Ο νέος αντισυνδικαλιστικός νόμος που ετοιμάζεται για να αντικαταστήσει τον ν.1264/1982 και έχει στόχο να περιορίσει το δικαίωμα στην απεργία αλλά και τις δυνατότητες των συνδικάτων να οργανώνουν την αντίστασή τους είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της μνημονιακής πολιτικής. Η αξιολόγηση στο δημόσιο και η αυτοαξιολόγηση των δομών του είναι δύο εργαλεία που οδηγούν, αν εφαρμοστούν, πέρα από την «πειθάρχηση» των εργαζομένων σε συστηματική συρρίκνωση των υπηρεσιών του. Γι’ αυτό έχει συναντήσει τόσο λυσσαλέα επίθεση η απεργία – αποχή της ΑΔΕΔΥ μια και δε μπορούν να προχωρήσουν οι μνημονιακές πολιτικές αν οι εργαζόμενοι δε βάλουν άμεσα το κεφάλι τους στον ντορβά! Μόνο ένας δρόμος υπάρχει αν θέλουμε να σταματήσουμε την επίθεση της κυβέρνησης. Η οργάνωση της αντίστασης των εργαζομένων!
Η σημασία της διαδήλωσης της ΔΕΘ
Η διαδήλωση της ΔΕΘ σηματοδοτεί την αρχή μιας χρονιάς με ανοικτούς λογαριασμούς από τους αγώνες που προηγήθηκαν (με πιο σημαδιακό αυτόν των συμβασιούχων των δήμων) και με υπαρκτή τη δυνατότητα να υπάρξουν αντιστάσεις στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να παρουσιαστεί στο εργατικό κίνημα και τον κόσμο των κινημάτων μια πρόταση που να του δίνει δυνατότητες νίκης, η οποία πρέπει να εκφραστεί και κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της ΔΕΘ.
Το πρώτο στοιχείο μιας τέτοιας πρότασης είναι ότι δεν ξεκινά από την υποταγή στην γραφειοκρατική ηγεσία των συνδικάτων που τα τελευταία χρόνια είτε υπονομεύει ανοιχτά την οργάνωση της αντίστασης, είτε στην καλύτερη περίπτωση είναι ανεπαρκής. Παρ’ όλ’ αυτά όμως τα συνδικάτα χτίστηκαν από τους αγώνες των εργατών και οι ίδιοι δεν έχουν άλλο όπλο πέρα απ’ αυτά. Επιπλέον τα συνδικάτα είναι το μόνο μαζικό εργαλείο που μπορεί να οργανώσει απεργίες και γενική απεργία και δε μπορεί να κατατίθεται οποιαδήποτε πρόταση δράσης που εγκαταλείπει τον κόσμο τους.
Το δεύτερο στοιχείο έχει να κάνει με την ανάγκη της ενότητας των παρατάξεων και των αγωνιστών της Αριστεράς και της αντίστασης. Αυτό προϋποθέτει ότι η στάση όσων δηλώνουν ότι η ενότητα είναι σημαντική, έστω στο στοιχειώδες επίπεδο της οργάνωσης μικρών ή μεγαλύτερων αγώνων, δεν θα έχει χαρακτηριστικά ηγεμονιστικά αλλά μόνο ισοτιμίας, αλλιώς η ενότητα θα είναι ψεύτικη και θα έχει προϋπόθεση υποταγής όλων σε μια άποψη ή μία συνδικαλιστική υπογραφή.
Το τρίτο στοιχείο σημαίνει ότι η ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς και της αντίστασης δεν μπορεί να αφορά μόνο κινηματικές δράσεις, αλλά πρέπει να προχωράει κατ’ αρχήν σε συνδικαλιστικό επίπεδο αλλά και να ανοίγει το δρόμο σε ευρύτερες πολιτικές συγκλίσεις μια και αυτή είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης για τον κόσμο που αντιστέκεται. Οτιδήποτε άλλο είναι τελείως αναντίστοιχο με το μέγεθος της επίθεσης που δεχόμαστε και δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για νίκες του κόσμου της εργασίας.
Μια πρόταση λοιπόν με τα παραπάνω στοιχεία, ακόμα και αν δεν τα περιλαμβάνει όλα απ’ την αρχή χρειάζεται να εκφραστεί με ένα διακριτό τρόπο.
- Ενάντια στα μνημόνια και τις περικοπές
- Να υπερασπίσουμε τις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες
- Ενάντια στο ρατσισμό και την Ευρώπη φρούριο
- Ενάντια στον εθνικισμό και τον κίνδυνο πολέμου στο Αιγαίο – Όχι αίμα για το πετρέλαιο
- Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ – Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο
- Ειρήνη και φιλία των λαών
- Ενάντια στην νεοφιλελεύθερη ρατσιστική και εθνικιστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και σε όλα τα μνημονιακά και φασιστικά κόμματα
Όλοι και όλες
στη διαδήλωση της ΔΕΘ
Προσυγκέντρωση
Σάββατο 9 Σεπτέμβρη στις 5.30 μ.μ.
Εγνατία με Αγίας Σοφίας
