Συνέντευξη με τον Νίκο Πυρουνάκη, υποψήφιο δήμαρχο με την Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας

Μια ερώτηση «μπανάλ» για την εκλογική κάθοδο στο δήμο Γλυφάδας: ποιες ανάγκες θεωρείτε ότι καλύπτετε σε ένα δήμο των πλουσίων, με μαρίνες και γκολφ, με δόμηση υπερπολυτελών κατοικιών σε έξαρση; Σε μια πιο λαϊκή διατύπωση «τι δουλειά έχει αριστερά στη Γλυφάδα;»

Είναι αλήθεια ότι η Γλυφάδα δείχνει πλούσια και λαμπερή. Στην πραγματικότητα όμως η Γλυφάδα είναι μία πόλη γεμάτη αντιθέσεις. Υπάρχουν οι μαρίνες και τα κότερα αλλά υπάρχουν και οι ψαράδες που δουλεύουν ασταμάτητα για ένα μεροκάματο, οι υπάλληλοι στον δήμο που κρατάνε όλο το βράδυ ανοιχτό το δημαρχείο μήπως χρειαστούν οι μαρίνες oτιδήποτε, οι καθαρίστριες κι οι καθαριστές, υπάλληλοι και συντηρητές. Υπάρχουν οι πολυτελείς κατοικίες, αλλά υπάρχουν και οι εργαζόμενοι στην οικοδομή. Υπάρχουν τα πολυτελή εστιατόρια και ξενοδοχεία, όπως υπάρχουν και οι εργαζόμενες-οι στον επισιτισμό. Υπάρχουν οι γεμάτες βιτρίνες στα μαγαζιά, αλλά υπάρχουν και οι υπάλληλοι που υποφέρουν. Οι δύσκολες εργασιακές συνθήκες, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι κακοί μισθοί τα εξαντλητικά ωράρια για να τα βγάλεις πέρα, υπάρχουν και στην πόλη μας.

Για αυτό λέμε στο σύνθημά μας ότι εκτός απ’ τις βιτρίνες τους υπάρχουν και οι ζωές μας. Ξέρουμε και ζούμε σε οικογένειες που δυσκολεύονται να πληρώσουν το ρεύμα, οικογένειες που πλήττονται από την συνεχιζόμενη ακρίβεια, συνταξιούχες-οι που η σύνταξή τους δεν επαρκεί. Άνθρωποι που δεν μπορούν να πληρώσουν στους ιδιώτες για την υγεία τους και περιμένουν μήνες για μια εξέταση ή ακόμα χειρότερα για μια επέμβαση. Εργαζόμενοι γονείς που δεν έχουν την απαραίτητη κοινωνική στήριξη για τα παιδιά τους. Δημότες που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους από πλειστηριασμό ή τους κάνουν έξωση επειδή δεν έχουν να πληρώσουν το δυσθεώρητο και παράλογο ενοίκιο. Άνεργες-οι που ζούνε με την αγωνία της καθημερινής επιβίωσης. Οι κάτοικοι που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε δεν βολεύονται στην κανονικότητα των χαμηλών προσδοκιών, στην δυστοπία του να μην υπάρχει εναλλακτική. Είμαστε με τους κατοίκους που διψάνε για δημιουργία, άθληση, πολιτισμό και θέλουν να πάρουν την ζωή στα χέρια τους.

Στους όμορους δήμους, Βούλας-Βάρης-Βουλιαγμένης (ΒΒΒ) και Ελληνικού-Αργυρούπολης, υπάρχουν δυο «καυτά» προβλήματα: του νοσοκομείου του ΕΣΥ, ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ, μοναδικό στα νότια προάστια και του πρώην αεροδρομίου του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ. Αφορούν τους δημότες της Γλυφάδας και πώς οι δημοτικές αρχές Γλυφάδας θα μπορούσαν, μαζί με τους δημότες και τις δημότισσες, να επηρεάσουν τις εξαιρετικά δυσμενείς εξελίξεις στον τομέα της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος σε επίπεδο λεκανοπεδίου Αττικής;

Είναι δύο πολύ σοβαρά ζητήματα, με τα οποία η Αριστερή Πρωτοβουλία ασχολείται από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα.

Σε σχέση με το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ εντοπίζουμε τα τραγικά, για το λαό και τους εργαζόμενους, αποτελέσματα της συνεχιζόμενης υποστελέχωσης και της έλλειψης των απαραίτητων πόρων για την ασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου, λόγω της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης της υγείας, που σημαίνει συνεχή υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας προς τους κατοίκους αλλά και πολύ ελαστικές και επικίνδυνες εργασιακές σχέσεις για το υγειονομικό προσωπικό.

Ο τρόπος που η κυβέρνηση και οι συμπαρατασσόμενες με αυτήν δημοτικές αρχές των γύρω περιοχών αντιμετωπίζουν το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ αποδεικνύει την απαξίωση της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας, με την κατάρρευση των υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους και την αδυναμία αξιοπρεπούς διαβίωσης (και επιβίωσης) για μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας.

Δυστυχώς, σήμερα το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ αντιμετωπίζει και άλλες επιθέσεις, που απειλούν να υπονομεύσουν ακόμα περισσότερο τη λειτουργία και το δημόσιο χαρακτήρα του, καθώς υπάρχουν σοβαρά ζητήματα διεκδικήσεων τόσο από την Εκκλησία της Ελλάδας, όσο και απ’ τον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης. Τη στιγμή που το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ είναι το μόνο δημόσιο νοσοκομείο στα νότια προάστια, το οποίο εξυπηρετεί περισσότερο από ενάμιση εκατομμύριο πληθυσμού, ο Δήμος Γλυφάδας θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα του νοσοκομείου απέναντι στην ιδιωτικοποίηση και τις διεκδικήσεις εκκλησίας και Δήμου ΒΒΒ. Να ασκεί κάθε δυνατή πίεση και να βρίσκεται στο πλευρό των υγειονομικών, οι οποίοι την περίοδο της πανδημίας μας δίδαξαν τί σημαίνει ότι ο λαός σώζει τον λαό. Αλλά μας δίδαξαν και τον αγώνα, την αξιοπρέπεια, τη διεκδίκηση…

Σήμερα, ο Δήμος Γλυφάδας οφείλει να συμμετέχει στον αγώνα ώστε να έρθει στην κυριότητα του Δημοσίου, χωρίς αποζημίωση, το οικόπεδο στο οποίο είναι χτισμένο το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ, αλλά και τη σύνδεση του νοσοκομείου με το μετρό. Δυστυχώς, η σημερινή δημοτική αρχή αδιαφορεί. Δεν πρόκειται για «αβλεψία», καθώς δεν είναι τυχαίο ότι ο Διοικητής του ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟΥ είναι δημοτικός σύμβουλος της Δημοτικής αρχής Γλυφάδας και εφαρμόζει με ανάλγητο τρόπο τις περικοπές και όλη την πολιτική απαξίωσης του δημόσιου νοσοκομείου, ταυτόχρονα πρωτοστατεί στις εξυπηρετήσεις των «φίλων» της Δημοτικής αρχής. Εμείς έχουμε στο ψηφοδέλτιό μας μέλος του ΔΣ του σωματείου των εργαζομένων. Αυτοί έχουν τον διοικητή. Αυτό τα λέει όλα.

Ο χώρος του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και η επιχειρηματική του εκμετάλλευση βρίσκεται στο επίκεντρο ενός συνολικού σχεδιασμού δεκαετιών, ταυτόχρονα με τη διαχείριση ενός εκτεταμένου τμήματος των παραλιών και μαρίνων, που συνδυαστικά διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στο νέο πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης της Αττικής. Συγκέντρωση υπηρεσιών, εμπορικά κέντρα, καζίνο και μία ιδιωτική πόλη θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τον αστικό ιστό και το περιβάλλον του λεκανοπεδίου. Η Αθήνα θα χάσει την τελευταία της ευκαιρία για να έχει ένα πάρκο υψηλού πρασίνου αντίστοιχο του μεγέθους της, την τελευταία ευκαιρία για μία ζώνη πρασίνου ενοποιημένη με τον Υμηττό και την παραλία, που θα μπορούσε να αλλάξει το μέσο όρο θερμοκρασίας ολόκληρης της Αττικής.

Την ίδια στιγμή θα συμβάλλει στην κερδοσκοπία των αξιών γης, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο τη ζωή των κατοίκων και των εργαζομένων και την ουσιαστικά αναίτια αύξηση των ενοικίων στην περιοχή και όχι μόνο.

Οι δημοτικές αρχές της περιοχής αντί να ευχαριστούν τον επενδυτή για τα ανταποδοτικά ψίχουλα που δίνουν στους δήμους και να ταυτίζονται με την επένδυση, θα έπρεπε να πρωτοστατούν από την σκοπιά των λαϊκών αναγκών στην προσπάθεια να μην υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί. Είναι εφικτό ακόμα και τώρα να κερδηθούν μικρές και μεγάλες μάχες, ειδικά όταν οι κάτοικοι της περιοχής συνειδητοποιήσουν τις συνέπειες που θα έχει στην καθημερινότητά τους, αυτή η μεγάλη ιδιωτική επένδυση.

Το φετινό ψηφοδέλτιο της δημοτικής παράταξής σας πώς θα μπορούσατε να το χαρακτηρίσετε από άποψη πολιτικής και κινηματικής σύνθεσης, αλλά και από άποψη στήριξης που έχει λάβει; Είστε αισιόδοξος, ότι παρά τις νομικές διατάξεις που δημιουργήθηκαν για τον ασφυκτικό έλεγχο των δήμων από συγκεκριμένες παρατάξεις, το δικό σας δημοτικό σχήμα, μπορεί να καταφέρει να σπάσει το φράγμα του 3%;

Το ψηφοδέλτιό μας περιλαμβάνει τριάντα εννέα (39) υποψήφιες-ους, εκλεγμένες-ους συνδικαλίστριες-ές, αγωνίστριες-ές από διάφορους χώρους δουλειάς, αγωνιστές – στριες του τοπικού κινήματος για την προστασία του περιβάλλοντος, του Υμηττού, της παραλίας και των ελεύθερων δημόσιων χώρων, από το εκπαιδευτικό, το φοιτητικό και το γονεϊκό κίνημα, από τα κινήματα για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τις δράσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, αντιρατσιστές κι αντιρατσίστριες, φεμινίστριες και αντισεξιστές. Είναι ένα δυναμικό και «μάχιμο» ψηφοδέλτιο, με μέσο όρο ηλικίας τα 44 έτη, ενώ η γυναικεία συμμετοχή ξεπερνά το 56%. Είναι ένα λαϊκό, αριστερό ψηφοδέλτιο που δεν ήρθε για να καταγράψει την πολιτική μας διαφωνία, αλλά για να δημιουργήσει όρους λαϊκής οργάνωσης, αντίστασης και αντεπίθεσης. Εκτιμώ ότι είναι πολύ αισιόδοξο ότι το ψηφοδέλτιο μας έχει διευρυμένη πολιτική στήριξη από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τη ΔΕΑ, το ΜΕΡΑ 25 και την Πρωτοβουλία για μία μεταβατική κουμμουνιστική Οργάνωση. Ταυτόχρονα, στα δέκα χρόνια λειτουργίας του είναι αταλάντευτα με την αντιδιαχειριστική, ριζοσπαστική λογική στο τοπικό επίπεδο.

Θέλουμε στις 8 Οκτώβρη να δοθεί ένα μήνυμα άγχους για την δημοτική αρχή και ένα μήνυμα αυτοπεποίθησης για τον εργαζόμενο κόσμο της Γλυφάδας. Για αυτό καλούμε κάθε δημότη και δημότισσα να ενισχύσει την αριστερή και ενωτική μας παρέμβαση, για τους αγώνες και τις διεκδικήσεις που θα χρειαστούν το επόμενο διάστημα και στο Δήμο μας. Δεν μας αρκεί το 3% που θα μας επιτρέψει να έχουμε εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο. Αυτό που θέλουμε είναι να καταγράψουμε ένα ποσοστό που θα στείλει μήνυμα ότι η πραγματική Αντιπολίτευση στην διοίκηση του δήμου θα είναι αριστερή.