Tην Τρίτη 23 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας , από εκπαιδευτικούς των κλάδων των Καλλιτεχνικών, των Κοινωνικών Επιστημών, της Οικονομίας και των Πολιτ. Μηχανικών – Αρχιτεκτόνων, έπειτα από την απόφαση της κυβέρνησης για την κατάργηση των καλλιτεχνικών στα σχολεία .
Εκατοντάδες εκπαιδευτικοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΟΛΜΕ. Η απόφαση της κυβέρνησης ουσιαστικά είναι η υποβάθμιση των ειδικοτήτων για να διαμαρτυρηθούν ΠΕ08 (Καλλιτεχνικών), ΠΕ78 (Κοινωνικών Επιστημών), ΠΕ80 (Οικονομίας) και ΠΕ81 (Πολιτ. Μηχανικών – Αρχιτεκτόνων) από τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση εξαιτίας του νέου ωρολογίου προγράμματος. Οι εκπαιδευτικοί ζήτησαν να συναντηθούν με την ηγεσία του υπουργείου. Ωστόσο, το αίτημα δεν έγινε δεκτό Στην συγκέντρωση αλληλέγγυοι ήταν καλλιτεχνικές συλλογικότητες και οι support art workers.
Έπειτα από την περίοδο της καραντίνας η κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας, βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στην παιδεία, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση και την εντατικοποίηση. Ήδη από τις πρώτες μέρες μετά την καραντίνα φάνηκαν οι προθέσεις του υπουργείου όταν ανακοίνωσε ότι θα βάλει κάμερες μέσα στις τάξεις.
Στην συνέχεια του ίδιου μοτίβου ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες την κατάργηση των καλλιτεχνικών, της κοινωνιολογίας και άλλων ειδικοτήτων από το λύκειο με πρόφαση την μειωμένη συμμετοχή των μαθητών. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η υποτίμηση των συγκεκριμένων μαθημάτων προέρχεται από όσα έπραξαν όλες οι μνημονικές κυβερνήσεις. Η αύξηση της ύλης, η δυσκολία των εξετάσεων και η μείωση του καθηγητικού προσωπικού, δημιουργούν τεράστια κενά στους μαθητές και τις μαθήτριες του λυκείου με αποτέλεσμα να μην έχουν χρόνο να ασχοληθούν με άλλα μαθήματα πέραν των μαθημάτων που δίνουν στις πανελλήνιες εξετάσεις.
Η συγκεκριμένη πολιτική που εφαρμόζεται χρόνια, έχει ως στόχο την ενίσχυση των φροντιστηρίων πράγμα που οδηγεί στην υποβάθμιση της δημόσια και δωρεάν παιδείας.
Σε αυτό τον καμβά βρίσκεται και η απόφαση κατάργησης μαθημάτων από το λύκειο. Επιπλέον, αφήνει χωρίς εργασία πολλούς καθηγητές και καθηγήτριες, συμβασιούχους. Η παιδεία οφείλει να είναι δημόσια δωρεάν και όχι για λίγους και εκλεκτούς. Επιπλέον το σχολείο οφείλει να είναι χώρος που να ενισχύει την κριτική σκέψη των παιδιών και όχι να προετοιμάζει να πολεμήσουν στην μεγάλη αρένα του ανταγωνισμού και του κέρδους.
