Από τον Δεκέμβριο του 2018, το «Eyes of Light: Εστιάζοντας στη ζωή», πραγματοποιεί συμμετοχικές καλλιτεχνικές δράσεις, με άξονα τη φωτογραφία, που στοχεύουν στην εμψυχωτική και θεραπευτική ενέργεια, μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας, ανθρώπων με εμπειρία καρκίνου.
Η συγκεκριμένη δράση έχει ως στόχο την ψυχοκοινωνική ευημερία των καρκινοπαθών, να μειωθεί ο φόβος, να μπει φρένο στην απομόνωση και το στιγματισμό των ανθρώπων που νοσούν, να έχουν ένα εργαλείο για να εκφράζουν καλύτερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, να κατανοούν καλύτερα τον εαυτό τους, να βελτιώνουν την αυτοεικόνα τους, να εκτονώσουν το στρες και την κατάθλιψη, να μοιραστούν την εμπειρία τους, να πειραματιστούν και να ενεργοποιούν θετικά συναισθήματα.
Έτσι, από τις 18 έως 24 Μαΐου 2019 πραγματοποιείται Έκθεση, με τον παραπάνω τίτλο, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (Γκάζι) από τους Συλλόγους υποστήριξης καρκινοπαθών, Άλμα Ζωής και ΚΕΦΙ, με σκοπό τόσο την ευαισθητοποίηση του κοινού όσο και την πρόληψη. Περιλαμβάνει διάφορες θεματικές ενότητες, όπως «Χαρτογραφώντας το σώμα μου», «Ζωή σε μια γραμμή», «Παίζοντας με τη σκιά», «Παίζοντας με φως και χρώμα» (που σηματοδοτεί το πέρασμα από τη σκιά στο φως, όπου οι επιλογές στα χρώματα εκφράζουν συμβολικά σκέψεις και συναισθήματα της στιγμής), «Άγγιγμα» (που δείχνει τα χέρια των ανθρώπων που μας στηρίζουν). «Θα ξανασυναντηθούμε για να κρατήσεις και πάλι το χέρι μου στη ζεστή σου χούφτα», γράφει κάπου.
Ιδιαίτερη εντύπωση, μου έκαναν δύο επιπλέον ενότητες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υποβαθμίζω τις υπόλοιπες. Η μία με τίτλο, «Φωτογραφίζω τον φόβο-τον ξορκίζω με χρώμα», που είναι φωτογραφίες κολάζ, οι οποίες αποτυπώνουν διάφορα συναισθήματα, όπως φόβο, πόνο, μοναξιά, απομόνωση, αγωνία, θυμό, εγκλωβισμό, δυσφορία, μελαγχολία, αδιέξοδα, εγκατάλειψη, ανημπόρια, πλήγωμα, ματαιότητα, θλίψη, αρνητισμό, κλείσιμο στον εαυτό, αλλά και την παρέμβαση που γίνεται, μέσα από μια ζωγραφική χειρονομία, ώστε να εκτονωθούν αυτά τα συναισθήματα και να ανατραπούν με μια θετική σκέψη. Η άλλη ενότητα είναι, «Τα Πρόσωπα της Ελπίδας», που στοχεύει στην κατάρριψη των στερεοτύπων που σχετίζονται με τη νόσο. Η εν λόγω ενότητα έφερε κοντά ανθρώπους που έχουν αντιμετωπίσει τον καρκίνο και καταξιωμένους φωτογράφους, και δημιούργησαν 15 πορτραίτα από αυτούς, τα οποία συνοδεύονται το καθένα από ένα προσωπικό μήνυμα αισιοδοξίας. Παραθέτω ένα, από την Έλενα Μ.: «Η ζωή, όπως και οι άνθρωποι, δεν είναι δεδομένη. Καλούμαστε να τη φροντίζουμε, να τη χαιρόμαστε, να την αγαπάμε…διαρκώς».
