Η κυβέρνηση αδιαφορεί για τις σχολικές καθαρίστριες που επίταξε λόγο κοροναϊού!

Η κυ­βέρ­νη­ση προ­σπα­θεί να μας πεί­σει ότι κάνει τα πάντα, για το καλό της δη­μό­σιας υγεί­ας και της ασφά­λειας των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Ο τρό­πος όμως που χει­ρί­στη­καν τις κα­θα­ρί­στριες στη Θεσ­σα­λο­νί­κη απο­δει­κνύ­ει ακρι­βώς το αντί­θε­το. Αυτό που τους νοιά­ζει είναι να μη φορ­τω­θούν τα προ­βλή­μα­τα της υγειο­νο­μι­κής κρί­σης που προ­κά­λε­σε ο κο­ρο­ναϊ­ός. Αν τους ένοια­ζε η δη­μό­σια υγεία θα είχαν σπεύ­σει: πρώ­τον να μο­νι­μο­ποι­ή­σουν τις επι­ταγ­μέ­νες σχο­λι­κές κα­θα­ρί­στριες και να τις προ­μη­θεύ­σουν με όλα τα απα­ραί­τη­τα μέσα για την προ­στα­σία τους. Η το λι­γό­τε­ρο να τους πλη­ρώ­σουν όσα τους χρω­στά­νε και να τους αυ­ξή­σουν το μισθό. Όχι γιατί έτσι θα γί­νουν ζά­μπλου­τες. Αλλά γιατί έτσι θα μπο­ρούν να προ­στα­τεύ­σουν κα­λύ­τε­ρα όσο διαρ­κεί η υγειο­νο­μι­κή κρίση τις οι­κο­γέ­νειές τους.

Τέλος αν η κυ­βέρ­νη­ση εν­δια­φε­ρό­ταν για τη δη­μό­σια υγεία όταν ζη­τά­ει από όλους μας να μην πα­ρα­βού­με τα μέτρα σκλη­ρής κα­ρα­ντί­νας θα έπρε­πε να είχε πάρει ήδη μέτρα σε βάρος του δη­μάρ­χου Θεσ­σα­λο­νί­κης Κ. Ζέρβα που απο­φά­σι­σε να “συ­νω­στί­σει” 250 κα­θα­ρί­στριες-ες τη Δευ­τέ­ρα 23 Μάρτη σε κλει­στό χώρο του Δήμου. Την κυ­βέρ­νη­ση όμως δεν τη νοιά­ζει πως θα αντι­με­τω­πί­σει την κρίση ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας και προ­τι­μά­ει να σκορ­πά­ει δις στους ιδιώ­τες αντί να κάνει προ­σλή­ψεις προ­σω­πι­κού στην υγεία και στην κα­θα­ριό­τη­τα.

Για τη θέση των κα­θα­ρι­στριών για το ζή­τη­μα, το πως αντι­με­τω­πί­ζουν την  υγειο­νο­μι­κή κρίση και ποια είναι τα αι­τή­μα­τά τους μι­λή­σα­με με την πρό­ε­δρο του Συλ­λό­γου Ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Κα­θα­ριό­τη­τα Βο­ρεί­ου Ελ­λά­δας “τα Κα­θα­ρά Γά­ντια”, Φανή Τζού­μα. Τη συ­νέ­ντευ­ξη πήρε η Γιάν­να Γαϊ­τά­νη.

----------------------------------------

Γιατί από τη στιγ­μή που τα σχο­λεία είναι κλει­στά δεν σας προ­στα­τεύ­ουν αφή­νο­ντας σας να μεί­νε­τε σπίτι;

Από την στιγ­μή που έκλει­σαν τα σχο­λεία λόγω της παν­δη­μί­ας, το κρά­τος προ­στά­τε­ψε παι­διά, δα­σκά­λους και κα­θη­γη­τές και καλώς έπρα­ξε. Όμως τις σχο­λι­κές κα­θα­ρί­στριες-ες τους ανα­γκά­ζουν να πη­γαί­νουν στα σχο­λεία με την πρό­φα­ση της γε­νι­κής απο­λύ­μαν­σης. Έτσι λοι­πόν βρε­θή­κα­με εκτε­θει­μέ­νοι και απρο­στά­τευ­τοι μπρο­στά σε όλο αυτό, διότι δεν εί­χα­με την κα­τάλ­λη­λη προ­στα­σία, δη­λα­δή τα Μέσα Ατο­μι­κής Προ­στα­σί­ας (ΜΑΠ), όπως θα έπρε­πε. Και ενώ οι μό­νι­μοι κα­θα­ρι­στές τα παίρ­νουν κάθε χρόνο, οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα σχο­λεία δεν τα έχουν πάρει με εξαί­ρε­ση κά­ποιους δή­μους, ελά­χι­στα ΜΑΠ έχουν δοθεί θα έλεγα. Τα κον­δύ­λια έρ­χο­νται στους δή­μους σε ξε­χω­ρι­στό κω­δι­κό για εμάς και ενώ τα διεκ­δι­κού­με χρό­νια τώρα δυ­στυ­χώς δεν μας τα κα­τα­βάλ­λουν. Έτσι μη έχο­ντας άλλη επι­λο­γή βρε­θή­κα­με στα σχο­λεία βά­ζο­ντας σε κίν­δυ­νο τόσο την υγεία μας όσο και την υγεία των οι­κο­γε­νειών μας.

Όταν ο Ζέρ­βας σας κά­λε­σε σε ένα χώρο που λο­γι­κά θα υπήρ­χε συ­νω­στι­σμός μπο­ρού­σα­τε να αρ­νη­θεί­τε να γίνει η ενη­μέ­ρω­ση;

Την Πα­ρα­σκευή 20/03 ο δήμος Θεσ­σα­λο­νί­κης ξε­κί­νη­σε να ει­δο­ποιεί τη­λε­φω­νι­κά τους σχο­λι­κούς κα­θα­ρι­στές να πα­ρου­σια­στούν την Δευ­τέ­ρα 22/03 στο ΣΜΑ, στον Φοί­νι­κα. Από την στιγ­μή που κά­λε­σαν τους ερ­γα­ζο­μέ­νους δεν μπο­ρού­σα­με να μην πάμε. Όμως δεν ενη­μέ­ρω­σαν τους ερ­γα­ζο­μέ­νους ότι η συ­νά­ντη­ση είναι ίδια ώρα για όλους και το απο­τέ­λε­σμα ήταν 250 ερ­γα­ζό­με­νοι να είναι σε ένα προ­αύ­λιο με κρύο και βροχή. Αμέ­σως ζη­τή­σα­με συ­νά­ντη­ση με τους υπευ­θύ­νους εκεί και μας είπαν να πε­ρι­μέ­νου­με. Μετά από αρ­κε­τή ώρα και έντο­νες δια­μαρ­τυ­ρί­ες των ερ­γα­ζο­μέ­νων, μας πέ­ρα­σαν σε έναν κλει­στό χώρο στον οποίο φτιά­χνουν τα απορ­ριμ­μα­το­φό­ρα. Και φυ­σι­κά οι δια­μαρ­τυ­ρί­ες έγι­ναν ακόμα πιο έντο­νες. Δεν ήξε­ραν οι κύ­ριοι για όλο αυτό;

Έχει το δι­καί­ω­μα να σας στεί­λει σε άλλες υπη­ρε­σί­ες εκτός των σχο­λεί­ων;

Το κρά­τος έχο­ντας να αντι­με­τω­πί­σει όλη αυτή την κα­τά­στα­ση με την παν­δη­μία έπρε­πε να στη­ρί­ξει και την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση. Από την πρώτη στιγ­μή έγι­ναν με­τα­κι­νή­σεις στον δήμο του μό­νι­μου προ­σω­πι­κού σε καί­ριες θέ­σεις όπως βο­ή­θεια στο σπίτι, κα­θα­ριό­τη­τα χώρων σε κτή­ρια του δήμου κ.α. Όμως πολ­λοί μό­νι­μοι έκα­ναν χρήση της ει­δι­κής άδειας με απο­τέ­λε­σμα οι δήμοι να μεί­νουν χωρίς προ­σω­πι­κό. Έτσι το Υπουρ­γείο Εσω­τε­ρι­κών προ­χώ­ρη­σε σε μια πράξη νο­μο­θε­τι­κού πε­ριε­χο­μέ­νου, ώστε να μπο­ρούν να προ­χω­ρή­σουν σε επί­τα­ξη προ­σω­πι­κού. Οι σχο­λι­κές κα­θα­ρί­στριες κά­νουν σύμ­βα­ση με το ίδρυ­μα Δια Βίου Μά­θη­σης και πλη­ρώ­νο­νται με τις αί­θου­σες, η σύμ­βα­ση δη­λα­δή είναι έργου και όχι ερ­γα­σί­ας. Όμως πολ­λοί δήμοι επί­τα­ξαν τις σχο­λι­κές κα­θα­ρί­στριες σε κτή­ρια των δήμων.

Σας είχαν κάνει κά­ποιο αντί­στοι­χο μά­ζε­μα στις αρχές της υγειο­νο­μι­κής κρί­σης για να σας εκ­παι­δεύ­σουν σε μέτρα αυ­το­προ­στα­σί­ας;

Ου­δέ­πο­τε το κρά­τος με­ρί­μνη­σε για την εκ­παί­δευ­ση των σχο­λι­κών κα­θα­ρι­στριών. Ενώ δί­νου­με κα­θη­με­ρι­νά αγώνα στα σχο­λεία κάτω από αντί­ξο­ες συν­θή­κες, το κρά­τος δεν έχει προ­χω­ρή­σει ποτέ σε κάτι τέ­τοιο. Χρό­νια τώρα διεκ­δι­κού­με μια πι­στο­ποί­η­ση επαγ­γέλ­μα­τος, όχι μόνο για να ξέ­ρουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι κά­ποιες ερ­γα­σί­ες, αλλά και να εξα­σφα­λί­σου­με την ερ­γα­σία μας σε πε­ρί­πτω­ση που το κρά­τος και οι δήμοι μας ανα­νε­ώ­σουν τις συμ­βά­σεις μας.

Ποια μέτρα πι­στεύ­ε­τε ότι πρέ­πει να πά­ρουν η κυ­βέρ­νη­ση και ο δήμος για τα σχο­λεία και για την προ­στα­σία σας;

Οι σχο­λι­κές κα­θα­ρί­στριες βρί­σκο­νται κα­θη­με­ρι­νά εκτε­θει­μέ­νες σε αντί­ξο­ες συν­θή­κες στον χώρο ερ­γα­σία τους. Αντι­με­τω­πί­ζουν χρό­νια τώρα ιώ­σεις που κατά δια­στή­μα­τα φέ­ρουν τα παι­διά και το δι­δα­κτι­κό προ­σω­πι­κό μέσα στον χώρο του σχο­λεί­ου, πόσο μάλ­λον τώρα, όπου την δε­δο­μέ­νη στιγ­μή αντι­με­τω­πί­ζου­με μια παν­δη­μία και βρι­σκό­μα­στε στην πρώτη γραμ­μή. Θα έπρε­πε λοι­πόν το κρά­τος να χο­ρη­γεί, καθ’ όλη την διάρ­κεια του σχο­λι­κού έτους τα ΜΑΠ στους ερ­γα­ζό­με­νους των σχο­λεί­ων. Μά­σκες, γά­ντια, στο­λές, πα­πού­τσια ασφα­λεί­ας ή γα­λό­τσες για τις τουα­λέ­τες και την αυλή που τα κα­θα­ρί­ζου­με κα­θη­με­ρι­νά. Επί­σης θα έπρε­πε να υπάρ­χουν απο­λυ­μα­ντι­κά και για προ­σω­πι­κή χρήση. Και τα απορ­ρυ­πα­ντι­κά και κα­θα­ρι­στι­κά είδη μας τα δί­νουν με το στα­γο­νό­με­τρο.

Απέ­να­ντι σε αυτή την κα­τά­στα­ση διεκ­δι­κού­με μό­νι­μη και στα­θε­ρή ερ­γα­σία με πλήρη ασφα­λι­στι­κά και ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα. Να μο­νι­μο­ποι­η­θού­με τώρα και να μη γίνει καμιά από­λυ­ση τον Ιού­νιο που λή­γουν οι συμ­βά­σεις μας. Διεκ­δι­κού­με αν­θρώ­πι­νες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας με τή­ρη­ση των κα­νό­νων υγιει­νής και ασφά­λειας και χο­ρή­γη­ση των εκ του νόμου προ­βλε­πό­με­νων ΜΑΠ με ανα­δρο­μι­κή ισχύ. Διεκ­δι­κού­με έγκαι­ρη και άμεση κα­τα­βο­λή των απο­δο­χών μας. Θέ­λου­με ασφά­λεια και όχι επι­σφά­λεια στην ερ­γα­σία.