Ανυπακοή - Ενότητα - Συμπόρευση - Αλληλεγγύη - Ενώνουμε τις αντιστάσεις μας στην Απεργία της 15/10 - Συνεχίζουμε στο δρόμο των μαθητών
Την ώρα που η κυβέρνηση επικαλείται την ατομική ευθύνη για την αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας του COVID-19, τα νοσοκομεία και τα σχολεία βρίσκονται στα πρόθυρα κατάρρευσης. Αφ’ ενός οι γιατροί και οι υγειονομικοί έχουν αφεθεί να παλεύουν απροστάτευτοι απέναντι στον ιό και αφ’ ετέρου οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές αντιμετωπίζονται σαν κόστος, από μια κυβέρνηση μάλιστα, που δείχνει το πιο σκληρό και εκδικητικό της πρόσωπο με τα πρόσφατα μέτρα της Υπουργού Παιδείας. Η ΝΔ στοχοποιεί τους αγωνιζόμενους μαθητές, προσπαθώντας να φιμώσει ένα κίνημα που αναπτύχθηκε και προσπάθησε να καταγγείλει τις απαράδεκτες συνθήκες με τις οποίες λειτουργούν τα σχολεία. Έτσι τα κυβερνητικά επιτελεία απαντάνε με σπασμωδικές και κατασταλτικές εγκυκλίους για την αντιμετώπιση των δίκαιων αιτημάτων των μαθητών.
Στον χώρο της υγείας οι απολύσεις των συμβασιούχων που το επόμενο διάστημα βρίσκονται προ των πυλών, αφήνουν το δημόσιο σύστημα υγείας γυμνό στο έλεος της πανδημίας. Οι μετακινήσεις εργαζομένων από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, οι εξάμηνες αποσπάσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και οι ατελείωτες υπερωρίες, είναι μπαλώματα απελπισίας και προοιωνίζουν την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας.
Και ενώ αυτά γίνονται στα νοσοκομεία, τα σχολεία από την στιγμή που άνοιξαν, βρίσκονται στο κόκκινο. Εκατοντάδες τμήματα σχολικών μονάδων ή και ολόκληρα σχολεία είναι κλειστά λόγω θετικών κρουσμάτων. Σε πάρα πολλά λείπει το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό, διότι πολλοί εκπαιδευτικοί ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, και οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο. Οι μαθητές είναι στοιβαγμένοι μέσα σε αίθουσες κλουβιά, χωρίς να τηρούνται τα πρωτόκολλα καθαριότητας αφού αναλογεί μόνο μια καθαρίστρια ανά σχολική μονάδα. Τα σχολεία αποτελούν “υγειονομικές βόμβες”, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, έχουν μείνει αβοήθητοι να παλεύουν με έναν ατελείωτο γραφειοκρατικό μηχανισμό που τους πετάει το μπαλάκι της “ ατομικής ευθύνης”, ο ΕΟΔΥ είναι άφαντος και στις περιπτώσεις εκείνες που ανακοινώνονται κρούσματα στα σχολεία λοιδορούνται και συκοφαντούνται εκπαιδευτικοί και γονείς από τα ΜΜΕ.
Αυτές οι συνθήκες είναι που ώθησαν τους μαθητές να βγουν και να διεκδικήσουν από την αρχή της σχολικής χρονιάς περισσότερες προσλήψεις εκπαιδευτικών και μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, μέχρι 15 μαθητές ανά τμήμα, δωρεάν μάσκες και τεστ σε προσωπικό και παιδιά. Αντ’ αυτού, εντεταλμένοι επιστήμονες στην υπηρεσία της κυβερνητικής αδιαφορίας και προκλητικότητας, προσπαθούσαν με γελοία σχεδιαγράμματα να μας πείσουν ότι ο συνωστισμός σε τμήματα των 25 έχει περισσότερα οφέλη από ένα τμήμα των 15 μαθητών (Γκίκας Μαγιορκίνης). Αλλά και πως η αύξηση των μαθητών ανά τάξη σε 25 (Πολυνομοσχέδιο Κεραμέως) επικουρούμενη από τα “δημιουργικά” μαθηματικά του Μέσου Όρου -θυμόμαστε βέβαια τους Μέσους Όρους μαθητών ανά τμήμα πανελλαδικά που ήταν στο 17(!) - δεν συμβαίνει παρά σε ελάχιστα μέρη! Όταν η αντίδραση έγινε εντονότερη, η κυβέρνηση έβαλε μπροστά το «μεγάλο σχέδιο» τρομοκράτησης των μαθητών και αυτό, γιατί δεν ήθελε να καλύψει το κόστος των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων τα οποία απαιτεί όλη η εκπαιδευτική κοινότητα. Ακόμα και όταν αναγκάστηκε να δώσει κάποια χρήματα προσπαθώντας να θωρακιστεί από την κριτική όσων την κατηγορούσαν ότι ακόμα και για τις δικές της προτάσεις (μάσκα στα σχολεία) το κόστος μετακυλίονταν στις οικογένειες των μαθητών και τους εκπαιδευτικούς, το έκανε με κέντρο την ικανοποίηση αυτών που ανέλαβαν τη δουλειά και όχι την ποιότητα του προϊόντος. Έτσι καταλήξαμε στις υπερμεγέθεις μάσκες που ήταν μάλλον αφορμή να κερδοσκοπήσουν κάποιες εταιρείες και τίποτε παραπάνω. Άλλωστε κάθε μέτρο που παίρνει η κυβέρνηση αλλοιώνεται από τη νεοφιλελεύθερη λογική της. Τελικά από τα 6.2 εκ. που δαπανήθηκαν χωρίς αντίκρισμα για τις υπερμεγέθεις μάσκες, θα μπορούσαμε να έχουμε προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού. Αλλά είπαμε, ότι η εκπαίδευση ακόμα και με τις περικοπές σε καιρό πανδημίας αποτελεί κόστος για το κράτος. Όχι όμως και το «εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ» που εξαγγέλθηκε στην ΔΕΘ από τα χείλη του πρωθυπουργού, ούτε οι 15.000 προσλήψεις επαγγελματικών «στελεχών» του στρατού ή οι δαπάνες για την αστυνομία, ενώ για την εκπαίδευση και την υγεία οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός…
Ο εμπαιγμός της κυβέρνησης της ΝΔ όμως, ήταν η φλόγα που ξεκίνησε την φωτιά.
Σε εκατοντάδες σχολεία, με τα περισσότερα να βρίσκονται στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, έγιναν καταλήψεις με βασική απαίτηση την ύπαρξη ουσιαστικών μέτρων προστασίας, προσλήψεις, και 15 μαθητές ανά τμήμα. Τα αιτήματα των μαθητών είναι αιτήματα όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας και για πρώτη φορά η οργή των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών έγινε ένα ποτάμι διεκδικήσεων γεμάτο παλμό, ζωντάνια και συνδεδεμένο με την κοινωνία. Οι μαθητές με τις καταλήψεις τους, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες συκοφάντησης από κυβερνητικά στελέχη και τα παπαγαλάκια τους, απαιτούν ένα σχολείο που δεν θα παίζει με την υγεία μαθητών και εκπαιδευτικών. Επίσης δείχνουν ότι οι νέοι και νέες δεν είναι «ανεύθυνοι και αλήτες» αλλά μια σοβαρή δύναμη που υπολογίζουν πολύ οι κυβερνώντες κάτι που φαίνεται από όλες τις κατάπτυστες εγκυκλίους που έχουν βγάλει για στοχοποίηση των καταληψιών. Όποια έκβαση και αν έχουν οι κινητοποιήσεις, ένα είναι σίγουρο: Ότι οι μαθητές ανάγκασαν την κυβέρνηση να τους ακούσει και δεν άφησαν να περάσουν οι απειλές των διευθυντών, των «αγανακτισμένων» γονιών, των αστυνομικών, και της ίδιας της Υπουργού Παιδείας που είπε ότι θα βάλει απουσίες, κακή διαγωγή, και θα γίνουν μαθήματα τα Σάββατα και τις αργίες!
Το αφήγημα της κυβέρνησης όμως, δείχνει σταδιακά να καταρρέει.
Επίσης οι μαθητές δείχνουν μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους υγειονομικούς, ότι ο αγώνας τους δεν αφορά μόνο τους ίδιους αλλά είναι αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας και υγείας συνολικότερα, και ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουμε ότι θα βγούμε από αυτήν την πανδημία όλοι και όλες υγιείς. Γιατί δεν περισσεύει κανείς.
Είναι σίγουρο ότι θα μετρηθούμε στους δρόμους και πρέπει να μπουν μπροστά οι δικές μας ανάγκες και προτεραιότητες. Τώρα είναι η στιγμή της ανυπακοής, της ενότητας, της συμπόρευσης και της αλληλεγγύης. Είναι η ώρα για:
- Υπεράσπιση των μαθητικών καταλήψεων απέναντι στην καταστολή, από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων.
- Ψηφίσματα συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους μαθητές από όλα τα σωματεία των εκπαιδευτικών και τις τοπικές ΕΛΜΕ και ΠΕ συλλόγους και διαρκής πίεση προς την ΔΟΕ και ΟΛΜΕ για υπεράσπιση των μαθητών και κάλυψη των εκπαιδευτικών που αρνούνται τον κατασταλτικό ρόλο που τους επιφυλάσσει η κυβέρνηση.
- Απεύθυνση από τα εκπαιδευτικά σωματεία σε όλες τις συλλογικότητες της γειτονιάς για να οργανωθούν κοινές διαμαρτυρίες προς τους δήμους για την διεκδίκηση των καθαριστριών που οφείλουν να παρέχουν σε κάθε σχολείο. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν λεφτά για τα κανάλια, για πολεμικούς εξοπλισμούς και για ζαρντινιέρες και να μην υπάρχουν χρήματα για καθαρίστριες στα σχολεία, τεστ, εκπαιδευτικούς.
- Να βάλουμε τα δικά μας αιτήματα για ουσιαστικά μέτρα προστασίας και στήριξης της νεολαίας και των εργαζομένων.
- Τα σωματεία:
- να προχωρήσουν άμεσα σε γενικές συνελεύσεις
- να δημιουργήσουν συνθήκες συλλογικής αντιμετώπισης της επικίνδυνης υγειονομικά, εργασιακά και οικονομικά κατάστασης της ζωής των εργαζομένων, να καλλιεργήσουν αγωνιστικό-απεργιακό κλίμα που θα εκφραστεί στην Πανδημοσιοϋπαλληλική Απεργία στις 15/10 και στη συνέχεια.
- να προσπαθήσουν να ενώσουν κλάδους, αιτήματα και εργαζόμενους-ες απέναντι σε κυβέρνηση και συναινετική αντιπολίτευση, να πάρουν πρωτοβουλίες σε εργατικούς χώρους και γειτονιές.
- Επιπλέον, η συνδικαλιστική κι εργατική αριστερά είναι απολύτως απαραίτητο να συνεννοηθούν, ανταποκρινόμενες στην ιδιαίτερη συνθήκη της απειλής της υγείας και της εργασίας του λαού και απέναντι στον οξυμένο αυταρχισμό, καταστολή και επίθεση στις ελευθερίες της εργαζόμενης κοινωνίας.
Χρήστος Αλαβέρας (εικαστικός - εκπαιδευτικός B’ θμιας εκπαίδευσης Αν. Θεσσαλονίκης)
Νίκος Αναστασιάδης (εκπαιδευτικός B’ θμιας εκπαίδευσης Αν.Θεσσαλονίκης)
Μιχάλης Βεργίτσης (εκπαιδευτικός Β΄ θμιας εκπαίδευσης Νότιας Αθήνας)
Μάρκος Γαρμπής (εκπαιδευτικός Β΄ θμιας εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής)
Έφη Καρανάσου (εκπαιδευτικός B’ θμιας, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Νομού Φωκίδας & αιρετό μέλος ΠΥΣΔΕ) Αθηνά Κυριακοπούλου (εικαστικός -εκπαιδευτικός B’ θμιας εκπαίδευσης Αν. Θεσσαλονίκης)
Κυριάκος Κωνσταντούλας (εκπαιδευτικός B’ θμιας εκπαίδευσης Αν. Θεσσαλονίκης)
Έφη Λάζου (Θεατρολόγος - Εκπαιδευτικός Α’ θμιας εκπαίδευσης Ζακύνθου)
Πόλυ Σύριγγα-Μανώλη (εκπαιδευτικός Α΄ θμιας Αλίμου-Ελληνικού-Αργυρούπολης, μέλος ΔΣ Συλλόγου «ο Θουκυδίδης»)
Ειρήνη Μώρου (εικαστικός - αναπληρώτρια εκπαιδευτικός)
Χριστίνα Παναγιωτίδου (εικαστικός - αναπληρώτρια εκπαιδευτικός Α’ θμιας εκπαίδευσης Αν. Αττικής)
Κατερίνα Παπαδοπούλου (εκπαιδευτικός Α΄ θμιας εκπαίδευσης)
Γιάννης Παππάς (εκπαιδευτικός Β΄ θμιας εκπαίδευσης Δυτ. Θεσσαλονίκης)
Καλοτίνα Σκώττη (ΓΕΛ Ιτέας, Βιολόγος, αναπληρωματικό μέλος του ΠΥΣΔΕ Φωκίδας)
