Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 48ωρη απεργία στην Η.ΔΙ.Κ.Α.

Ο οργανισμός νέκρωσε κυριολεκτικά, καθώς οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι έκαναν πράξη την απόφαση που πήραν στην μαζική γενική συνέλευση του σωματείου την 1η του Φλεβάρη.

Η 48ωρη απεργία ήταν κλιμάκωση της πρώτης μαζικής 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης που έγινε στις 24 του Γενάρη ανοίγοντας τον κύκλο των κινητοποιήσεων.

Τα αιτήματα ήταν τρία απλά και περιεκτικά:

Α) Γνήσιες αυξήσεις για το σύνολο του προσωπικού χωρίς αποκλεισμούς.

Β) Προσλήψεις μόνιμου τακτικού προσωπικού.

Γ) Παράταση των 8μηνων συμβάσεων των ΙΔΟΧ που προσλήφθηκαν το καλοκαίρι του 2022.

Τα αιτήματα αυτά δεν είναι τυχαία. Αντανακλούν μια πραγματικότητα που αφορά το σύνολο των υπηρεσιών και των φορέων του Δημόσιου Τομέα.

Πρώτα από όλα την υποστελέχωση, καθώς οι προσλήψεις σε όλο το Δημόσιο έχουν ουσιαστικά παγώσει από την εποχή των μνημονίων και δεν ανταποκρίνονται ούτε στην αναλογία μιας πρόσληψης για κάθε αποχώρηση υπαλλήλου. Έτσι το 2009 υπηρετούσαν στην Η.ΔΙ.Κ.Α. 490 εργαζόμενοι (90 συμβασιούχοι έργου με διετείς συμβάσεις και 400 τακτικό προσωπικό). Σήμερα υπηρετούν 206 εργαζόμενοι (182 τακτικό προσωπικό και 24 ΙΔΟΧ). Μείωση προσωπικού της τάξης του 58%.

Μέτα έρχεται η καταβαράθρωση των μισθών, μέσα από τις μνημονιακές περικοπές, που γίνεται επώδυνα αισθητή από την εκτόξευση της ακρίβειας τα δύο τελευταία χρόνια. Στην Η.ΔΙ.Κ.Α. η μείωση του μέσου μισθού έφτασε το 55%, σε σχέση με τις αποδοχές της 31.12.2009.

Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα οι υπηρεσίες του Δημόσιου να έχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, να μην μπορούν να προσελκύσουν νέους ειδικευμένους εργαζόμενους και να αναλαμβάνουν, όλο και πιο πολύ,  τις εργασίες των δημόσιων φορέων οι ιδιωτικές εταιρείες με την μέθοδο του outsourcing.

Ιδιαίτερα στον κλάδο της πληροφορικής –τον τομέα της Η.ΔΙ.Κ.Α.- η αδυναμία προσέλκυσης νέων ειδικευμένων στελεχών είναι τεράστια λόγω των χαμηλών μισθών που είναι πολύ κατώτεροι από τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.

Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για μια πολιτική που δεν στοχεύει απλά στην υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας, αλλά και στην διευκόλυνση της εισόδου των ιδιωτικών εταιρειών στον ίδιο τον πυρήνα των λειτουργιών του Δημόσιου Τομέα αποκαλύπτοντας την ουσία του «επιτελικού κράτους» που λάνσαρε ο Μητσοτάκης το 2019.

Πάνω σε αυτήν την ήδη εκρηκτική κατάσταση λοιπόν ήλθε και η απόφαση της κυβέρνησης στο τέλος του 2022 να δώσει «αυξήσεις» με την μορφή bonus πράγμα που σήμαινε ότι ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων δεν θα συμμετείχε ούτε καν σε αυτήν την τόσο διχαστική και ανταγωνιστική διαδικασία αυξήσεων.

Ο θυμός που πυροδότησε αυτή η απόφαση οδήγησε στις κινητοποιήσεις του Γενάρη και του Φλεβάρη και έδωσε την ευκαιρία στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στην Η.ΔΙ.Κ.Α. να εκφράσουν την συσσωρευμένη αγανάκτηση τους από τις επιθέσεις που δέχονται στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας τους πάνω από μια δεκαετία.

Πρέπει να τονιστεί ότι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία των κινητοποιήσεων ήταν η λειτουργία της Γενικής Συνέλευσης. Όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν από αυτήν και όχι από το Δ.Σ. του Σωματείου. Οι ομόφωνες προτάσεις από το Δ.Σ., η μαζική συμμετοχή στην Γενική Συνέλευση που είχε τον πρώτο και τελευταίο λόγο σε όλα, η καθημερινή παρουσία του Δ.Σ. και των απεργών στην είσοδο του χώρου εργασίας, οδήγησαν και στην μαζική συμμετοχή στις απεργίες. Μια συμμετοχή που σίγουρα δεν ήταν εύκολη απόφαση. Η πίεση πάνω στους/στις εργαζόμενους/ες από την ακρίβεια είναι τεράστια. Τρία μεροκάματα μέσα σε 20 ημέρες είναι ένα οικονομικό κόστος δυσβάστακτο για την εργατική οικογένεια. Για αυτό και η επιτυχία των κινητοποιήσεων έχει μεγάλη ηθική αξία.

Η επιτυχία των κινητοποιήσεων είχε ένα πρώτο αποτέλεσμα, φέρνοντας καταρχάς υπουργικές υποσχέσεις για ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Δεν εφησυχάζουμε όμως. Είμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα και έχουμε προγραμματίσει νέα Γενική Συνέλευση για τις 22 του Φλεβάρη στην οποία θα εκτιμήσουμε ξανά την κατάσταση.

Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί ότι οι κινητοποιήσεις στην ΗΔΙΚΑ έρχονται σε μια περίοδο που η συσσωρευμένη αγανάκτηση έχει οδηγήσει πολλούς κλάδους εργαζομένων σε κινητοποιήσεις. Την δεύτερη ημέρα της 48ωρης απεργίας μας απεργούσαν και η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ και οι καλλιτέχνες, ενώ στις 22 του μήνα έχουν απεργιακές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι/ες στην Υγεία. Αυτή είναι η ώρα για μια Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία που θα φέρει τις εργαζόμενες και τους εργαζομένους στο κέντρο των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.

*Ο Παντελής Αυθίνος είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Σωματείου Προσωπικού Η.ΔΙ.Κ.Α.