«Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού»

Δημήτρη, δώσε μας μια εικόνα για τη σύσκεψη των σωματείων που έγινε την Τρίτη 1 Οκτωβρίου στον Ευαγγελισμό.

Είναι μια παλιότερη πρωτοβουλία του σωματείου του Ευαγγελισμού για συντονισμό των σωματείων στην υγεία με βάθος δύο ετών. Τη σύσκεψη παρακολούθησε αρκετός κόσμος όπου πήραν το λόγο πολλοί συνάδελφοι επικουρικοί και από τα προγράμματα ΟΑΕΔ και αποφασίστηκε ότι θα γίνει μια δεύτερη παναττική σύσκεψη με όλους τους ελαστικά εργαζόμενους.

Στη δεύτερη αυτή σύσκεψη αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί μια διαφορετική πορεία από εκείνη που ακολουθεί η Ομοσπονδία, που ο δικός της αγώνας εξαντλείται στο να παζαρέψει ποσοστά σε διαγωνισμούς όπως η 2Κ μέσα σε προκηρύξεις που αποκλείουν πολλούς εργαζόμενους.

Το κυρίαρχο αίτημα θα πρέπει να είναι ότι όσοι δουλεύουν στα νοσοκομεία θα πρέπει να παραμείνουν στη δουλειά μιας και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Πάρα πολλοί συνάδελφοι δουλεύουν από το 2010 που σταμάτησαν οι προσλήψεις λόγω μνημονίων, η υποστελέχωση αγγίζει πρωτόγνωρα ποσοστά με τις αποχωρήσεις τόσων ετών. Χρειαζόμαστε πάνω από 25.000 προσλήψεις. Επομένως, όλοι να μείνουν στη δουλειά και ταυτόχρονα να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Βέβαια, για να λυθεί οριστικά το πρόβλημα πρέπει να φύγουν οι εργολάβοι και να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας: οι κυβερνήσεις λένε ψέματα ότι οι συνάδελφοί μας αυτοί καλύπτουν προσωρινές ανάγκες, αλλά αντίθετα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς. Γι’ αυτό διεκδικούμε μόνιμες ενιαίες σχέσεις εργασίας με ίσα δικαιώματα και αμοιβές για όλους – καμία απόλυση.

Πολλοί εργαζόμενοι είναι άμεσα προς απόλυση καθώς 1200 από ΟΑΕΔ απολύονται το Νοέμβρη και άλλοι 2800 απολύονται το Φλεβάρη, 1100 επικουρικοί γιατροί απολύονται 31 Δεκέμβρη, οι εργαζόμενοι με ατομικές συμβάσεις σε σίτιση και καθαριότητα απολύονται καθώς λήγουν οι διετείς συμβάσεις τους... Επίσης η κυβέρνηση, με μια πρωτοφανή αντεργατική μεθόδευση, ακυρώνει αυθαίρετα την πρόσληψη 208 γιατρών στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών νοσοκομείων σε Αθήνα, Πειραιά και νησιά του Αιγαίου που έχουν οξύτατες ανάγκες, ανακαλύπτοντας δήθεν παρατυπίες. Οι θέσεις επιμελητών έχουν προκηρυχθεί εδώ και 18 μήνες, έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των κρίσεων και τα τελικά αποτελέσματα έχουν ανακοινωθεί από την 1η Ιούλη, αλλά η κυβέρνηση, αντί να προχωρήσει σε άμεσους διορισμούς, τους πετάει σαν στυμμένες λεμονόκουπες στην ανεργία ή στη συνέχιση της εργασιακής ομηρίας.

Γι’ αυτό ακριβώς έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας των σωματείων με τους συμβασιούχους την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Έγινε συνάντηση με τον γενικό διευθυντή για την Υγεία του Υπουργείου Εργασίας αλλά και με το γραμματέα του Υπουργείου Υγείας. Στο Υπουργείο Εργασίας αναφερθήκαμε στα προβλήματα των εργαζομένων του ΟΑΕΔ και η πλευρά του υπουργείου δεσμεύτηκε ότι θα ανανεώσει σίγουρα για ένα, ίσως και για δύο χρόνια τις συμβάσεις του ΟΑΕΔ. Στο δε Υπουργείο Υγείας, για τις υπόλοιπες σχέσεις εργασίας μας είπαν ότι θα κρίνουν κατά περίπτωση με βάση το δημοσιονομικό συμφέρον για να υπογράψει ένα νοσοκομείο ατομικές συμβάσεις ή να επιλέξει τον εργολάβο.

Δεν δεσμεύτηκε για παράταση των συμβάσεων και θα παραμείνουν όσοι χωρέσουν στην προκήρυξη 2Κ, με αποτέλεσμα κάποιοι να πεταχτούν αργά ή γρήγορα στην ανεργία και οι υπόλοιποι να παραμείνουν σε καθεστώς ομηρίας. Πρόκειται για στρατηγικό σχεδιασμό για το μικρό επιτελικό κράτος των ιδιωτικοποιήσεων και της καταστολής, όπου στον ιδιωτικοποιημένο δημόσιο τομέα θα κυριαρχεί η ελαστική εργασία. Θυμίζω ότι το 2010 η ελαστική εργασία σε δημόσιο αλλά και ιδιωτικό τομέα ήταν στο12-13%, σήμερα έχει φτάσει στο 40% και ο στόχος της νεοφιλελεύθερης επίθεσης είναι να φτάσει στο 60%!

Μπορείς να αναφερθείς πιο συνολικά στα προβλήματα του χώρου της υγείας και των υγειονομικών; Ποια είναι η εικόνα με τη νέα κυβέρνηση;

Θα συνεχιστεί η υποχρηματοδότηση, αλλά το χειρότερο που βλέπω απ’ όλα εκτός από τη συνέχιση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την έλλειψη πόρων είναι η προσπάθεια που γίνεται αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση να κάνει μια πραγματική τομή που δύσκολα θα μπορεί να ανατραπεί υπό κανονικές συνθήκες εάν περάσει, και αυτή είναι η είσοδος των ιδιωτών στα νοσοκομεία, με την έννοια ότι θα μπορεί ο ιδιώτης να διαθέτει π.χ. τον αξονικό τομογράφο, ή τον μαγνητικό τομογράφο, ή τα εργαστήρια, και το Δημόσιο θα παρέχει τους εργαζόμενους!

Κι ακόμα χειρότερα, η πρόταση που έγινε ως «λαγός» από τη δεξιά παράταξη του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου για τη μετατροπή των νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου με αποτέλεσμα, όπως καταλαβαίνει κανείς, να αλλάξει εντελώς η λογική των προϋπολογισμών και ο χαρακτήρας της δημόσιας υγείας, καθώς τα νοσοκομεία θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις και με κριτήριο το κέρδος, με κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με πολλαπλές σχέσεις εργασίας, με γιατρούς, νοσηλευτές και άλλους εργαζόμενους με μπλοκάκια, με συμβάσεις με ιδιώτες για να καλύπτονται τα κενά των υπηρεσιών ενός νοσοκομείου.

Ουσιαστικά μιλάμε για τον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης των νοσοκομείων, ο οποίος είναι συνδεδεμένος και με τις αλλαγές που μεθοδεύει η κυβέρνηση με την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, και αποτελεί κεντρικό σχεδιασμό της κυβέρνησης που πρέπει να αποκρουστεί. Και πρέπει να αποκρουστεί γιατί έχει να κάνει με τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας αλλά και με το δικαίωμα του λαού στη δημόσια υγεία που πλήττεται από δω και πέρα πολύ πιο βάναυσα, και ακόμα χειρότερα για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες όπως φαίνεται από τη ρατσιστική κατάργηση της απόδοσης του ΑΜΚΑ ακόμα και σε μικρά παιδιά και σε χρονίως πάσχοντες!

Πάντως φαίνεται ότι υπάρχει κινητικότητα έπειτα από αυτή την ύφεση των κινητοποιήσεων στην περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το νόμο Κατρούγκαλου, εσείς, για παράδειγμα, είχατε μια πολύ επιτυχημένη συνέλευση στο Ασκληπιείο.

Ναι, διότι είναι πάρα πολύ οξυμένα τα προβλήματα στο νοσοκομείο, είχαμε μια μαζική συνέλευση όπου πήραμε αποφάσεις για κινητοποιήσεις. Εκτός από τις 23 του μήνα, πήραμε απόφαση και για τις 7/11 για συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου. Το κεντρικό πρόβλημα είναι οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και η εντατικοποίηση της δουλειάς, αφού οι οργανικές θέσεις με τον Οργανισμό του 2012 περιορίστηκαν στους υπηρετούντες, που και τότε δεν επαρκούσαν. Τώρα, αυτήν τη στιγμή, από εκείνες τις θέσεις έχουμε 55% κενές οργανικές θέσεις, αν συνυπολογίσουμε και θέσεις που ναι μεν προκηρύχθηκαν αλλά ποτέ δεν καλύφθηκαν!

Αυτό έχει ως συνέπεια οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να πάρουν τα ρεπό τους –για παράδειγμα 6500 είναι τα χρωστούμενα ρεπό μόνο στη Νοσηλευτική Υπηρεσία–, οι συνάδελφοί μας να κινδυνεύουν να χάσουν άδειες και οφειλόμενα ρεπό, που σημαίνει ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο της εργασιακής εξουθένωσης και στην κατάφωρη παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας από κάθε άποψη ωραρίου, σύνθεσης των βαρδιών κ.λπ. σε ένα προσωπικό που ο μέσος όρος ηλικίας είναι πάνω από 50 χρονών.

Σημαντικό θέμα που απασχόλησε τη συνέλευσή μας ήταν και η σχεδιαζόμενη μεταφορά της Παιδικής Στέγης σε έναν εντελώς ακατάλληλο χώρο που ισοδυναμεί με το κλείσιμό της. Η Παιδική Στέγη λειτουργεί από το 1963 στο νοσοκομείο, εξυπηρετούσε επί δεκαετίες τους εργαζόμενους που άφηναν τα παιδιά τους σε κατάλληλο περιβάλλον φροντίδας και προετοιμασίας για τον παιδικό σταθμό ή το σχολείο. Στη θέση της θα δημιουργηθεί ψυχιατρική μονάδα οξέων για εφήβους που όμως και αυτή θα είναι σε ένα εντελώς ακατάλληλο κτίριο και χώρους που απέχουν πάρα πολύ από τις ελάχιστες προδιαγραφές που βάζει το ίδιο το υπουργείο, με αποτέλεσμα να σχεδιάζουν μια δομή κακοποιητική και επικίνδυνη για την ίδια τη ζωή των εργαζομένων και των εφήβων. Στη συγκεκριμένη δομή, για λόγους οικονομίας περικόπηκαν από τον αρχικό σχεδιασμό ακόμη και η έξοδος ασφαλείας αλλά και το ασανσέρ για τα ΑμεΑ! Σημειωτέον ότι υπάρχουν χώροι και κτίρια στο νοσοκομείο που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία μιας άρτιας, με σύγχρονες προδιαγραφές μονάδας, όπως έχουν επισημάνει το σωματείο και οι εργαζόμενοι πολλές φορές!

Δημήτρη, σίγουρα ο συντονισμός των σωματείων είναι μια σημαντική προσπάθεια, καθώς επιδιώκει από τα κάτω να πάρει πρωτοβουλίες για να πιέσει και να ξεπεράσει τη γραφειοκρατική ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ. Είναι όμως αρκετό αυτό και τι χρειάζεται κατά τη γνώμη σου να κάνουν πιο συνολικά οι ταξικές ενωτικές δυνάμεις μέσα στα συνδικάτα;

Αυτό που είναι απαραίτητο για την περίοδο που περνάμε είναι κατ’ αρχάς να μιλήσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, δηλαδή να πάμε στη βάση των πρωτοβάθμιων σωματείων. Θα πρέπει να αποκτήσουμε έναν μετωπικό, κοινό κινηματικό βηματισμό όσο πιο ευρύ γίνεται, όπου θα μπουν κάποιοι κομβικοί στόχοι από τους ίδιους τους εργαζόμενους, όπως η δουλειά με αξιοπρέπεια, η μόνιμη και σταθερή εργασία, όχι στις απολύσεις, να υπερασπιστούμε τους επικουρικούς και ελαστικά εργαζόμενους συναδέλφους μας, και φυσικά η διεκδίκηση των μισθολογικών απωλειών που είχαμε όλα αυτά τα τελευταία χρόνια και το κομβικό για όλους ζήτημα της αύξησης των δαπανών για τη δημόσια υγεία. Όλα τα παραπάνω πρέπει να γίνουν με ταυτόχρονη εξωστρέφεια, γιατί από τη μια οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και από την άλλη θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με το λαό για να διεκδικήσουμε μαζί το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια, σύγχρονη, υψηλής ποιότητας και δωρεάν για όλους υγεία.

Ο Δ. Γαρδικλής είναι γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Ασκληπιείου Βούλας και μέλος της Πανελλαδικής Ανεξάρτητης Ταξικής Εργατικής Κίνησης