Το νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, με άρωμα… Διαμαντοπούλου/από τα παλιά

Να ξεμπερδέψει έτσι, μια και καλή, με το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας και να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία. Μαζί με το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο Χατζηδάκη δείχνει πραγματικά τον δρόμο που χαράζουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ προς την επικράτηση των ιδιωτικοποιήσεων από τη μια και την παντελή απαξίωση των δημοκρατικών διαδικασιών και των οργάνων τους, από την άλλη. 

Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά. Το πολυνομοσχέδιο Κεραμέως για την Παιδεία που έχει έρθει σε «διαβούλευση», με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες σε «πάγο» λόγω κορονοϊού, έχει μια γεύση από τα παλιά…. Παρ όλα τα μεγάλα λόγια, οι βασικοί του άξονες θυμίζουν τις συστηματικές προσπάθειες των προηγούμενων κυβερνήσεων για διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες και την πλήρη απορρύθμισή της προς όφελος του ιδιωτικού τομέα… Δεν πρέπει να ξεχνάμε τους νόμους Κουτσίκου, την τράπεζα θεμάτων, τον ακρωτηριασμό της δημόσιας εκπαίδευσης με κατάργηση 46 ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ και την απόλυση 2.500 χιλιάδων εκπαιδευτικών από τον Υπουργό Παιδείας Αβραμόπουλο επί κυβερνήσεως Καραμανλή. Αλλά και τον νόμο Γαβρόγλου για το προσοντολόγιο, την άρνηση της κάλυψης των χιλιάδων κενών στην εκπαίδευση με μόνιμους διορισμούς, την ομηρία χιλιάδων αναπληρωτών που έχουν ως στόχο ένα ταξικό σχολείο των λίγων και των εκλεκτών.

Σε μια περίοδο που κυριαρχεί η αγωνία εκπαιδευτικών μαθητών και γονέων για το πότε και αν θα ανοίξουν τα σχολεία, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προωθεί κρίσιμες ρυθμίσεις για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης:

Νομοσχέδιο ταξικής σκληρότητας

• Κατ’ αρχάς, μνημείο αναλγησίας αποτελεί η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, ειδικά στο δημοτικό και το Νηπιαγωγείο ενάντια σε οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική μεθοδολογία και ευρωπαϊκή πρακτική αλλά και στα υγειονομικά δεδομένα. Η αύξηση λοιπόν, του μέγιστου αριθμού των μαθητών ανά τμήμα στους 24, με προσαύξηση 10% σε Νηπιαγωγεία και Δημοτικά, δηλώνει ξεκάθαρα την οικονομική σκοπιμότητα του μέτρου. Στόχος είναι η σύμπτυξη ή και η κατάργηση τμημάτων, ακόμα και ολόκληρων σχολικών μονάδων, κυρίως Νηπιαγωγείων στην επαρχία, οι υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών και οι απολύσεις αναπληρωτών. Η εξοικονόμηση εκπαιδευτικών είναι το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση . Και είναι αστείο, την ίδια ώρα που μιλάει για αποσυμφόρηση των ΕΠΑΛ, να προκαλεί συμφόρηση στις τάξεις του δημοτικού επιδεινώνοντας τις δυσκολίες που προϋπάρχουν. Και μιλάμε για τους μαθητές και μαθήτριες με μαθησιακές/ συναισθηματικές δυσκολίες, με ΔΕΠΥ, τις απαρχαιωμένες ή ανύπαρκτες κτιριακές υποδομές, τις τάξεις που στεγάζονται σε κοντέινερ, την απουσία μόνιμων καθαριστριών, ή χώρων σίτισης ολοήμερου, την έλλειψη σχολικών αυλών που να χωράνε όλους τους μαθητές….κ.τ.λ.)

• Η εισαγωγή δεξιοτήτων αντί γνώσεων, που είναι μια άλλη «καινοτομία» του νομοσχεδίου, δεν έχει σκοπό την κάλυψη υπαρκτών αναγκών των μαθητών και των εκπαιδευτικών αλλά ανοίγει τον δρόμο μέσα από την εξοικείωση των μαθητών με έννοιες όπως η κοινωνική ευθύνη, η αγωγή υγείας, η κυκλοφοριακή αγωγή, για δεξιότητες και εφόδια που θα πρέπει να έχει το αυριανό πειθαρχημένο και ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Στο δε Νηπιαγωγείο, όπου καλά καλά δεν έχουν πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πλήρη και ουσιαστική εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, εισάγονται τα αντικείμενα των Αγγλικών, της Γυμναστικής και της Ρομποτικής αλλοιώνοντας μια για πάντα τον χαρακτήρα της Προσχολικής Αγωγής. Και όλα αυτά ενάντια στις επιστημονικές μελέτες και επισημάνσεις για τον χαρακτήρα που πρέπει να έχει η Προσχολική Αγωγή. 

• Στην Δευτεροβάθμια, αυστηροποιείται η προαγωγή και η απόλυση των μαθητών σε Γυμνάσιο και Λύκειο, δείχνοντας στους πιο αδύναμους την έξοδο από το σχολείο ή, το πολύ, μια φτηνή και πρόωρη κατάρτιση .Αυτό γίνεται μέσα από την αύξηση των διαγωνισμάτων και των εξεταζόμενων μαθημάτων με εξετάσεις σε γυμνάσιο και λύκειο δηλαδή την αναβάθμιση των γραπτών δοκιμασιών. Αλλά και την αύξηση του βαθμού προαγωγής από 9, 5 σε 10. Αν θυμηθούμε και τη συζήτηση για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με βάση τη βαθμολογία των μαθητών τους, καταλαβαίνουμε ότι θα δυσκολέψουν πολύ τα πράγματα για τους μαθητές και τις μαθήτριες. Έχουμε αύξηση του εξεταστικού φόρτου προς μεγάλη χαρά των φροντιστηρίων που θα δουν νέες εποχές άνθισης. Επίσης, τιμωρητική είναι και η διάταξη για τους μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου οι οποίοι, εάν δεν μπορούν να περάσουν την τάξη, την επαναλαμβάνουν. 

  • Επανέρχεται η επονείδιστη Τράπεζα θεμάτων στο Γενικό Λύκειο, που αποτελεί χαράς ευαγγέλιο για τα φροντιστήρια. Δε μπορούμε παρά να θυμηθούμε τον εξαπλασιασμό των μετεξεταστέων και την κατά 15% αύξηση των φροντιστηρίων, στην πρώτη της εφαρμογή το 2014 η οποία είχε ως αποτέλεσμα την παραπομπή του 20% των μαθητών της Α λυκείου για το Σεπτέμβριο. Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος « θανάτου» για τους εφήβους, αφορά πλέον τον έναν στους τέσσερις μαθητές των Γενικών Λυκείων κατά μέσο όρο πανελλαδικά, ενώ σε πολλούς υποβαθμισμένους δήμους καθώς και σε αρκετούς νομούς χτυπημένους από την χρόνια ανεργία, οι «μετεξεταστέοι» μαθητές αγγίζουν το 1/3 του συνόλου του μαθητικού πληθυσμού των περιοχών αυτών. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο και ταξικό. Το απολυτήριο του Γενικού Λυκείου, αλλά και συνακόλουθα η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θα παραμένει άπιαστο όνειρο για παιδιά χιλιάδων οικογενειών λόγω οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών.

• Στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνουν και τα ημερήσια Ε.ΠΑ.Λ. με την καθιέρωση ηλικιακού ορίου –κόφτη τα 17 χρόνια στις εγγραφές, με το παντελώς αστήρικτο επιχείρημα της ενδοσχολικής βίας ανάμεσα σε ανήλικους και ενήλικους μαθητές και της βελτίωσης της αναλογίας μαθητών εκπαιδευτικών. Όσο για το δεύτερο επιχείρημα, αντί να αυξήσει τους εκπαιδευτικούς, μειώνει τους μαθητές! Η κυβέρνηση στερεί έτσι, από τους αποφοίτους Λυκείων, τη δυνατότητα να αποκτήσουν ειδικότητα. Ταυτόχρονα αποκλείει την επανένταξη νέων σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είχαν εγκαταλείψει, στέλνοντάς τους βορά στα ιδιωτικά ΙΕΚ και στις υπό ίδρυση Σχολές Κατάρτισης μετά το γυμνάσιο. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο μπαίνουν ηλικιακοί, θεσμικοί, κοινωνικοί και ταξικοί φραγμοί στις εγγραφές των μαθητών και των μαθητριών στα ΕΠΑ.Λ. αλλά και τίθεται ουσιαστικά ζήτημα παραβίασης της συνταγματικής υποχρέωσης της Πολιτείας για παροχή ίσων ευκαιριών εκπαίδευσης για όλους! Βέβαια τώρα που τελείωσαν οι πελάτες των « Σκόιλ ελικικού» και των « Μέτζη του νεοκτή» επιφυλάσσεται η Κεραμέως να τους προσφέρει καινούριο πελατολόγιο στο πιάτο! Όπως έχει ήδη εξαγγελθεί, όλοι οι ιδιωτικοί φορείς ακόμα και τα επιμελητήρια, ο ΣΕΒ και άλλοι εργοδοτικοί φορείς μπορούν να ιδρύουν σχολές (ΣΕΚ) για τους απόφοιτους γυμνασίου  τους οποίους προορίζουν για «έτοιμο κρέας» στην μηχανή της ελαστικής απλήρωτης εργασίας και κατάρτισης. Η επιχείρηση συρρίκνωσης των ημερήσιων επαγγελματικών λυκείων βαφτίζεται «αποσυμφόρηση» και οι μαθητές και εκπαιδευτικοί παράπλευρες απώλειες.

• Στην Γ΄ Λυκείου αντικαθίσταται η κοινωνιολογία από τα Λατινικά στην κατεύθυνση των ανθρωπιστικών σπουδών, παρότι η κοινωνιολογία έχει άμεση συνάφεια με τα προγράμματα σπουδών  σχολών στις οποίες εισάγονται οι επιτυχόντες.Επιπλέον, η κοινωνιολογία βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τα κοινωνικά φαινόμενα, τις κοινωνικές κρίσεις και αλλαγές και δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να κατανοήσουν την κοινωνία μέσα στην οποία ζουν και αλληλεπιδρούν. Χωρίς να αμφισβητούμε τη χρησιμότητα του κάθε μαθήματος, θα πούμε ότι η ύπαρξη των πανελλαδικών διαστρεβλώνει τον τρόπο μελέτης όλων των μαθημάτων στην Γ΄ τάξη του Λυκείου και όχι μόνο, είτε ανήκουν στα πανελλαδικά εξεταζόμενα, είτε όχι. Όσα δεν εξετάζονται απαξιώνονται τελείως και όσα εξετάζονται μελετώνται με λάθος τρόπο. Συνεπώς η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και η ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια θα εξαφάνιζε την πηγή πολλών δεινών.  Επιπλέον, περιορίζονται οι κατευθύνσεις από 4 σε 3 για να μειωθεί και ο αριθμός των ολιγομελών τμημάτων που τόσο ταλαιπώρησαν το υπουργείο την περασμένη χρονιά μια που η κατάργησή τους συνάντησε την σκληρή και επίμονη απάντηση του εκπαιδευτικού κινήματος.

• Βέβαια η κυβέρνηση δε ξεχνάει ότι με κάθε τρόπο πρέπει να προωθήσει την αριστεία! Έτσι αυξάνει τα πρότυπα σχολεία και θεσμοθετεί περισσότερες εξετάσεις εισαγωγής και σκληρή αξιολόγηση. Η αριστεία, λοιπόν, προωθείται με συνεχείς εξετάσεις. Οι εκπαιδευτικοί που έχουν οργανικές στα σχολεία που γίνονται πρότυπα, τις χάνουν και θα αξιολογούνται αν θέλουν να διατηρήσουν την θέση τους. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εφαρμόζεται κάθε 4 χρόνια στα πρότυπα σχολεία. Η ίδρυση, εξάλλου,  πρότυπων σχολείων σε νομούς με μικρότερο μαθητικό δυναμικό σε σχέση με τα μεγάλα αστικά κέντρα σε συνδυασμό με τον ανώτατο αριθμό μαθητών για τη δημιουργία τμήματος, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο εκατοντάδων μικρών σχολείων σε όλη την Ελλάδα.

• Εισάγεται νέο σύστημα επιλογής στελεχών. Εισάγεται η επιμόρφωση, αξιολόγηση, με στόχο τον έλεγχο και την κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων. Η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, ακόμα και με βάση τις επιδόσεις των μαθητών δεν αποτελεί καινοτομία αλλά ένα « ξαναπακετάρισμα» του ελέγχου και της κατηγοριοποίησης των σχολείων και των εκπαιδευτικών μέσω της επιμόρφωσης-συμμόρφωσης και της αυτοαξιολόγησης-αξιολόγησης. Αυξάνεται ο αριθμός των συνεδριάσεων που θα γίνονται στην αρχή και στο τέλος της χρονιάς και κάθε δίμηνο. Ταυτόχρονα,θα τρέχουν ομάδες δράσης για την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών όπου θα συμμετέχουν 4 με 5 συνάδελφοι. Ο προγραμματισμός και η έκθεση ετήσιου προγραμματισμού στην αρχή της χρονιάς και η απολογιστική έκθεση, αναρτούνται περιληπτικά στην ιστοσελίδα του σχολείου. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να συγκρίνουν τα σχολεία. Τα σχολεία αξιολογούνται τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά μια και η απολογιστική έκθεση μπορεί να κρίνεται από το ΠΕΚΕΣ που θα διατυπώνει παρατηρήσεις.

Επίσης κάθε σχολείο θα έχει τον δικό του εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας με την άμεση εμπλοκή του Συλλόγου Γονέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από πότε η κάθε δημοτική παράταξη θα μπορεί να αποφασίζει τον εσωτερικό κανονισμό μιας διοικητικής μονάδας όπως το σχολείο; Η γραφειοκρατία επιστρέφει δυναμικά, ενώ δεν γίνεται κανένας λόγος για τον ελέφαντα στο δωμάτιο, δηλαδή την απουσία της ευθύνης του κράτους για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων και την απόδοση ευθύνης στους εκπαιδευτικούς είτε ατομικά είτε συλλογικά, μέσω του συλλόγου διδασκόντων, για τις συνολικές συνθήκες που επικρατούν στην εκπαίδευση! Από το πότε θα έρθει το προσωπικό στα σχολεία ή από το εάν θα έχουν έγκαιρα καλυφθεί οι ανάγκες σε τεχνική υποδομή. Το κράτος απουσιάζει παντελώς από την εξίσωση! Και το κερασάκι στην τούρτα είναι η τιμωρητική ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών που η Κεραμέως δεσμεύτηκε ότι θα φέρει με ΠΝΠ και θα εφαρμόσει το 21-22!

Επιπρόσθετα, ένας νέος ρόλος επιφυλάσσεται στους εκπαιδευτικούς, αυτός του «εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης». Κάτω από τον μεγαλεπήβολο και αβανταδόρικο τίτλο κρύβονται νέα βάρη για όλους μας, αφού καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με προσωπική ευθύνη (sic) και χωρίς καμία ανάλογη επιστημονική γνώση και κατάρτιση ζητήματα στη σχολική μονάδα (σχολικός εκφοβισμός, μαθησιακές δυσκολίες, κ.α.) που πρέπει να αντιμετωπιστούν από ειδικό επιστημονικό προσωπικό (πχ ψυχολόγοι) και τις αντίστοιχες δομές (ΚΕΣΥ) οι οποίες βέβαια είναι υποστελεχωμένες και αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες που προκύπτουν.

• Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η διαγωγή των μαθητών-μαθητριών επιστρέφει για να μείνει σε όλη τους την ζωή και αντί για την πρόληψη επανέρχονται οι πολυήμερες αποβολές. Αντί να προωθηθεί το μοντέλο ενός σχολείου που αγαπιέται από τα παιδιά, ενισχύεται η λογική ενός σχολείου που θα συμμορφώνει όσα παιδιά δεν μπορούν να αντέξουν στην πειθάρχηση, την εντατικοποίηση και τις απανωτές εξετάσεις.

• Τέλος, τιμωρούνται με 2ετή και 3ετή αποκλεισμό οι αναπληρωτές και οι αναπληρώτριες που δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία. Τι και αν ένα μεγάλο τμήμα τους προσλαμβάνεται  ακόμα και στη μέση της χρονιάς!

Συνολικά το Πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, είναι ένα νομοσχέδιο ενίσχυσης των ταξικών φραγμών και στέλνει βορά τα παιδιά των χαμηλότερων στρωμάτων στον ιδιωτικό τομέα ή στην κατάρτιση, εντατικοποιεί και κατηγοριοποιεί το σχολείο, ενώ επιχειρεί να πειθαρχήσει το προσωπικό καθώς και  τους εκπαιδευτικούς. Η χειραγώγηση όλων από όλους μέσα από απόλυτα ελεγχόμενες και μετρήσιμες διαδικασίες άκρως ιεραρχικές και εξουσιαστικές είναι ο βασικός στόχος αυτού του νομοσχεδίου μαζί με τη δημιουργία ενός σχολείου πολλών ταχυτήτων όπου η επιτυχία θα είναι αποκλειστικό προνόμιο λίγων κι εκλεκτών.

Το άνοιγμα των σχολείων, πρόβα τζενεράλε για τη συνέχεια

Όλο το προηγούμενο διάστημα αυτό που μονοπωλούσε την εκπαιδευτική επικαιρότητα ήταν η εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση. Η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση ξεκίνησε ως εργαλείο διατήρησης της επικοινωνίας με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας την εποχή του κορονοϊού. Πολύ γρήγορα φάνηκε όμως ότι άλλες ήταν οι στοχεύσεις του υπουργείου που θέλει να κάνει κάθε κρίση, ευκαιρία για να περάσει την πολιτική του. Είναι ένα ακόμα εργαλείο για την υλοποίηση των ίδιων στόχων που εξυπηρετεί και το νομοσχέδιο που κατατέθηκε. Εξελίχθηκε, λοιπόν, σε υποχρεωτική καταγραφή των «πρόθυμων» με πιέσεις από διευθυντές και σχολικούς συμβούλους οι οποίοι πάνε να εφαρμόσουν ένα μοντέλο εκπαίδευσης για ανήλικους που δεν εντάσσεται σε κανένα νομικό, παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο! Γιατί η τηλεκπαίδευση ήρθε για να μείνει και απλά αξιοποιήθηκε η παρούσα κρίση για να εισαχθεί στην εκπαιδευτική πραγματικότητα. Το άτσαλο της εφαρμογής της απλά αποκάλυπτε καλύτερα τις σκοπιμότητες της κυβέρνησης.

Με τον ίδιο τρόπο και με το βλέμμα στο μέλλον, μεθοδεύεται και το άρον άρον άνοιγμα των σχολείων. Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση από μόνη της δε σκοπεύει να πάρει τα απαραίτητα εκείνα μέτρα που θα εξασφάλιζαν την κατά το δυνατόν ασφαλή λειτουργία των σχολείων. Με τον ίδιο τρόπο που ακόμα και τώρα δεν έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία των νοσοκομείων. Ελπίζει ότι θα αποφύγει την εκτόξευση των κρουσμάτων βασισμένη στον καλό καιρό και αναθέτοντας στους εκπαιδευτικούς να εξασφαλίσουν τη μη εξάπλωση του ιού. Πριν από μία εβδομάδα ο καθηγητής Τσιόδρας δήλωνε ότι «τα παιδιά είναι πολλαπλασιαστές της νόσου και γι’ αυτό αποφασίστηκε το κλείσιμο των σχολείων». Μέσα σε λιγότερο από 7 ημέρες η επίσημη γραμμή του υπουργείου άλλαξε. Και αυτό όχι με βάση αυστηρά υγειονομικά κριτήρια, όρους και δεδομένα, αλλά καθαρά οικονομικά κριτήρια. Επιστροφή στην κανονικότητα σημαίνει για χιλιάδες γονείς επιστροφή στην εργασία τους και άρα υπάρχει ανάγκη να επιστρέψουν και οι μαθητές στα σχολεία τους. Κάθε μέριμνα για την υγεία πάει περίπατο μπροστά στις ανάγκες της αγοράς! Η κυβέρνηση προσπαθεί να εξασφαλίσει το άνοιγμα των σχολείων, ακόμα και για λίγο, ώστε να γίνει συνείδηση όλων μας ότι τα σχολεία μπορούν να λειτουργούν και εν μέσω κρίσης πανδημίας. Δεν ενδιαφέρεται προφανώς για το ελάχιστο διάστημα που απομένει μέχρι τις καλοκαιρινές διακοπές, ούτε για την κάλυψη της ύλης. Ξεκινά από την Γ΄ λυκείου, παρότι γνωρίζει ότι ελάχιστα παιδιά θα παρακολουθούν τα μαθήματα, γιατί θεωρεί ότι θα γίνει πιο εύκολα αποδεκτό. Όμως, για τους νεοφιλελεύθερους κυβερνήτες μας, το σχολείο δε μπορεί να κλείνει κάθε τόσο, αφού αυτό έχει κόστος για την οικονομία. Η κυβέρνηση θα ανοίξει λοιπόν τα σχολεία με το βλέμμα στο φθινόπωρο όταν απ’ ότι φαίνεται η κρίση του κορονοϊού θα επανέλθει. Και τότε δεν υπάρχει πρόθεση να εφαρμοστεί καραντίνα, ούτε βέβαια να κλείσουν τα σχολεία. Η ανοσία αγέλης φαίνεται ότι είναι ο ανομολόγητος στόχος της κυβέρνησης. Με όποιο κόστος μπορεί να έχει αυτό για τους μαθητές μας, τους γονείς τους και τους συναδέλφους μας. Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα, όλη η κοινωνία, θα κληθεί να συμμετάσχει σε ένα πείραμα όχι με προτεραιότητα την ανθρώπινη ζωή αλλά τα κέρδη των εταιρειών! 

Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για το μέλλον του δημόσιου σχολείου 

1. Είναι ώρα μαζί με τους γονείς, τους μαθητές και τους συναδέλφους μας να οργανώσουμε την πάλη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης. Έχουμε και την δύναμη και την εμπειρία να ακυρώσουμε αυτούς τους εκπαιδευτικούς σχεδιασμούς όπως κάναμε και στο παρελθόν. 

2. Να μην ανοίξουν άμεσα τα σχολεία μια που δε προλαβαίνουν να θωρακιστούν απέναντι στον κορονοϊό. Για να ανοίξουν το φθινόπωρο με όρους που εξασφαλίζουν μικρό αριθμό μαθητών ανά τάξη πρέπει κατ’ αρχήν να καλυφτούν με μαζικούς μόνιμους διορισμούς όλα τα οργανικά κενά, να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες κτιριακές υποδομές,  να σταματήσουν οι μετακινήσεις εκπαιδευτικών σε πολλά σχολεία, να εξασφαλιστεί ο συστηματικός καθαρισμός τους με προσλήψεις μόνιμων καθαριστριών και καθαριστών, να μειωθεί το όριο συνταξιοδότησης για τους εκπαιδευτικούς, να προστατευτούν τα παιδιά με την παρουσία νοσηλευτριών-ων και παιδοψυχολόγων και να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφαλή λειτουργία τους.

3. Καλούμε τα μέλη του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της ΟΛΜΕ επιτέλους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου να αναλάβουν την ευθύνη τους στην οργάνωση του αγώνα και να καλέσουν Απεργία –αποχή από κάθε διαδικασία αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης σύμφωνα και με τις αποφάσεις των 77 συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ για απεργία-αποχή από κάθε τέτοια διαδικασία. 

4. Συντονίζουμε τα επόμενα βήματά μας με όλα τα μαχόμενα πρωτοβάθμια σωματεία τόσο στην εκπαίδευση και το χώρο των εργαζομένων ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια αλλά και την κοινωνικοοικονομική πανδημία που ετοιμάζουν και θα υλοποιήσουν -μετά την υγειονομική κρίση.

5. Στηρίζουμε τα αιτήματα των κινητοποιήσεων της 28 Απρίλη ημέρα πανελλαδικής κινητοποίησης για την στήριξη του ΕΣΥ δηλώνοντας ταυτόχρονα την  αντίθεσή μας στην κυβερνητική επίθεση που υλοποιείται σε καιρό πανδημίας

6. Στηρίζουμε συμμετέχουμε στις πανελλαδικές πανεκπαιδευτικές διαμαρτυρίες που καλούν οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες την Πέμπτη 30/4. 

7. Στηρίζουμε-συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις –κινητοποιήσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς με τα αυξημένα προβλήματα και διεκδικώντας όλα μας τα δικαιώματα που δέχονται επίθεση. 

Νίκος Αναστασιάδης (εκπαιδευτικός B’ θμιας Ανατολικής Θεσσαλονίκης)

Μιχάλης Βεργίτσης (εκπαιδευτικός Β΄ θμιας, ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας)

Μάρκος Γαρμπής (εκπαιδευτικός Β΄ θμιας Δυτικής Αττικής)

Έφη Καρανάσου (εκπαιδευτικός B’ θμιας, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Νομού Φωκίδας & αιρετό μέλος ΠΥΣΔΕ)

Κυριάκος Κωνσταντούλας (εκπαιδευτικός Β΄ θμιας εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης)

Έφη Λάζου (Θεατρολόγος - Εκπαιδευτικός Α’ θμιας Ζακύνθου)

Αρετή Μποβολή (εκπαιδευτικός Β΄ Θμιας εκπαίδευσης ν. Θεσσαλονίκης)

Χριστίνα Παναγιωτίδου (αναπληρώτρια Α’ θμιας Ανατολικής Αττικής)

Κατερίνα Παπαδοπούλου (εκπαιδευτικός Α΄ θμιας)

Γιάννης Παππάς (πληροφορικός Α΄ θμιας εκπαίδευσης ν. Θεσσαλονίκης)

Πόλυ Σύριγγα-Μανώλη (εκπαιδευτικός Α΄ θμιας Αλίμου-Ελληνικού-Αργυρούπολης, μέλος ΔΣ Συλλόγου «ο Θουκυδίδης»)