"Ο αγώνας θα συνεχιστεί για να ανατρέψουμε την πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ"

Ο Θέμης Κο­τσι­φά­κης είναι ο πρώ­τος πρό­ε­δρος ερ­γα­τι­κής Ομο­σπον­δί­ας που κιν­δυ­νεύ­ει να απο­λυ­θεί. Μί­λη­σε στο Rproject και την "ΕΡ­ΓΑ­ΤΙ­ΚΗ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑ" για τους αγώ­νες των κα­θη­γη­τών. 

Τι ρόλο έχει παί­ξει η ΟΛΜΕ για να φτά­σου­με από τις 1.700 πε­ρί­που δια­θε­σι­μό­τη­τες και πι­θα­νές απο­λύ­σεις, να είναι προς από­λυ­ση αυτή τη στιγ­μή, μόνο 200 κα­θη­γη­τές;

Το μέτρο της δια­θε­σι­μό­τη­τας θα εφαρ­μο­ζό­ταν για 2.500 συ­να­δέλ­φους κα­ταρ­χήν, που κα­ταρ­γή­θη­κε η ει­δι­κό­τη­τά τους στα Επαγ­γελ­μα­τι­κά Λύ­κεια και τις Τε­χνι­κές Σχο­λές. Πα­ράλ­λη­λα είχε επί­πτω­ση και σε 23.000 μα­θη­τές γιατί δεν βρή­κα­νε την ει­δι­κό­τη­τά τους. Η κυ­βέρ­νη­ση συ­νε­χώς έλεγε ότι δεν θα απο­λυ­θεί κα­νείς και προ­σπα­θού­σε συ­νέ­χεια να με­τα­θέ­σει τα γε­γο­νό­τα προς το τέλος του οκτα­μή­νου. Φτά­σα­με στο ση­μείο με τις συ­ντα­ξιο­δο­τή­σεις και με τις με­τα­τρο­πές σε διοι­κη­τι­κούς αρ­κε­τών συ­να­δέλ­φων να έχουν πα­ρα­μεί­νει 1.700 σε δια­θε­σι­μό­τη­τα και από αυ­τούς πε­ρί­που 200 να αντι­με­τω­πί­ζουν το φάσμα της από­λυ­σης. Τα νού­με­ρα δεν είναι από­λυ­τα με την έν­νοια ότι δεν έχει ολο­κλη­ρω­θεί η δια­δι­κα­σία. Το σί­γου­ρο είναι ότι θα υπάρ­ξουν απο­λύ­σεις, γιατί η κυ­βέρ­νη­ση θέλει να συ­μπλη­ρώ­σει τον αριθ­μό των 15.000 απο­λύ­σε­ων που έχει δε­σμευ­θεί στην τρόι­κα. Μά­λι­στα ο Μη­τσο­τά­κης μας είπε ότι αυτός είναι ο στό­χος μας και δεν μπο­ρεί από αυτό το στόχο να εξαι­ρε­θούν οι εκ­παι­δευ­τι­κοί.

Εμείς δεν ζη­τή­σα­με καμιά εξαί­ρε­ση. Ζη­τή­σα­με να μην απο­λυ­θεί κα­νείς και ανα­δεί­ξα­με σε αυ­τούς τους οκτώ μήνες όλες τις επι­πτώ­σεις που έχουν αυτές οι πο­λι­τι­κές, στον ίδιο τον εκ­παι­δευ­τι­κό, στις ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις αλλά και στο δη­μό­σιο σχο­λείο. Ου­σια­στι­κά ένα τμήμα του δη­μό­σιου σχο­λεί­ου κα­ταρ­γεί­ται. Και μά­λι­στα ένα τμήμα που έχει ει­δι­κό­τη­τες που επι­λέ­γουν οι μα­θη­τές και τις χα­ρί­ζουν ου­σια­στι­κά στους ιδιώ­τες. Η κυ­βέρ­νη­ση στο οκτά­μη­νο αυτό, έκανε ει­δι­κή τρο­πο­λο­γία που μπο­ρούν οι ιδιώ­τες και να ανοί­γου­νε Σχο­λές Επαγ­γελ­μα­τι­κής Κα­τάρ­τι­σης, ΣΕΚ, (οι και­νούρ­γιες σχο­λές κα­τάρ­τι­σης μετά το γυ­μνά­σιο) και οι σχο­λές αυτές, όπως και τα ΙΕΚ, μπο­ρούν να φτιά­ξουν ει­δι­κό­τη­τες, ακόμη και από αυτές που κα­ταρ­γού­νται ή δεν υπάρ­χουν στο δη­μό­σιο σχο­λείο.

Προ­σπα­θή­σα­με αυτό τον καιρό να συν­δυά­σου­με τον αγώνα για να μην απο­λυ­θεί κα­νείς, τον αγώνα για να επα­να­προ­σλη­φθούν όλοι, τον αγώνα για να επα­να­λει­τουρ­γή­σουν τα σχο­λεία και οι ει­δι­κό­τη­τες που κα­ταρ­γή­θη­καν με τον αγώνα συ­νο­λι­κά για τη δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση. Η επί­θε­ση στους συ­να­δέλ­φους συν­δέ­ε­ται με την αξιο­λό­γη­ση, με την προ­σπά­θεια να κλεί­σουν και άλλα σχο­λεία, με την προ­σπά­θεια συ­νο­λι­κό­τε­ρα να δια­λύ­σουν τις ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις και να κα­ταρ­γή­σουν τη μο­νι­μό­τη­τα, να αντι­κα­τα­στή­σουν τους εκ­παι­δευ­τι­κούς με ερ­γα­ζό­με­νους με μπλο­κά­κι και με ωρο­μι­σθία. Κάτι που άλ­λω­στε το εί­δα­με και στην πράξη αυτή τη χρο­νιά.

Ποιες ενέρ­γειες κά­να­τε ακρι­βώς;

Ξε­κι­νή­σα­με από το κα­λο­καί­ρι με ένα με­γά­λο κύκλο κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων. Για πρώτη φορά η ΟΛΜΕ μέσα στο κα­λο­καί­ρι ανέ­πτυ­ξε μια σειρά από δρά­σεις. Πο­ρεί­ες μι­κρές και με­γά­λες, πα­ρεμ­βά­σεις ακόμη και σε πο­λι­τι­στι­κά γε­γο­νό­τα, ώστε να ανα­δει­χθεί το ζή­τη­μα, να ακού­σει ο κό­σμος τι ακρι­βώς συμ­βαί­νει. Προ­χω­ρή­σα­με στην οκτα­ή­με­ρη απερ­γία το Σε­πτέμ­βρη, που ανέ­πτυ­ξε μια δυ­να­μι­κή και ανέ­δει­ξε τα ζη­τή­μα­τα της εκ­παί­δευ­σης με την επί­θε­ση στο δη­μό­σιο σχο­λείο, γιατί πα­ράλ­λη­λα η κυ­βέρ­νη­ση έφτια­ξε το νόμο 4186 για τα εκ­παι­δευ­τι­κά, με τον οποίο θέλει να αλ­λά­ξει τε­λεί­ως το χα­ρα­κτή­ρα του λυ­κεί­ου και της επαγ­γελ­μα­τι­κής εκ­παί­δευ­σης. Πα­ράλ­λη­λα με τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις για τη δια­θε­σι­μό­τη­τα ανα­δεί­ξα­με τη με­τα­τρο­πή του λυ­κεί­ου σε εξε­τα­στι­κό κέ­ντρο, το σπρώ­ξι­μο των μα­θη­τών από την εκ­παί­δευ­ση στην κα­τάρ­τι­ση, με τις ΣΕΚ που θα ανοί­ξει του χρό­νου.

Κά­να­με μια προ­σπά­θεια, άλ­λο­τε πε­τυ­χη­μέ­νη κι άλ­λο­τε όχι να συν­δε­θούν οι αγώ­νες των εκ­παι­δευ­τι­κών με τους αγώ­νες άλλων ερ­γα­ζο­μέ­νων. Να συ­ντο­νι­στού­με με άλλες Ομο­σπον­δί­ες και σω­μα­τεία και απλούς ερ­γα­ζό­με­νους με το στή­σι­μο συ­ντο­νι­στι­κών και επι­τρο­πών αγώνα από τα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία μας. Αυτό είχε θε­τι­κή επί­δρα­ση. Υπάρ­χουν πολύ καλά πα­ρα­δείγ­μα­τα από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, την Κρήτη, την Λά­ρι­σα κ.α. Οι ίδιοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι που ήταν σε δια­θε­σι­μό­τη­τα μπή­καν σε αυτές τις επι­τρο­πές αγώνα και μαζί με τις ΕΛΜΕ προ­σπά­θη­σαν να δη­μιουρ­γή­σουν συν­θή­κες κι­νη­μα­τι­κές, από το να γί­νο­νται οι ενη­με­ρώ­σεις μέσα στο σχο­λείο από αυτές τις επι­τρο­πές, μέχρι την προ­ε­τοι­μα­σία των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων και πα­ράλ­λη­λα ανα­πτύ­χθη­καν μια σειρά πρω­το­βου­λί­ες με κι­νη­μα­τι­κές δρά­σεις, ακτι­βι­σμοί, κα­τα­λή­ψεις διευ­θύν­σε­ων, κε­ντρι­κών πο­λι­τι­κών γρα­φεί­ων.

Αυτό που έχει ση­μα­σία για να βγά­λου­με και ένα συ­μπέ­ρα­σμα είναι ότι όλος αυτός ο κό­σμος που μπήκε σε αυτό τον αγώνα, πο­λι­τι­κο­ποι­ή­θη­κε. Είδε ότι τα προ­βλή­μα­τα είναι απο­τέ­λε­σμα μιας πο­λι­τι­κής βάρ­βα­ρης της ΕΕ και του ΔΝΤ που μαζί με την κυ­βέρ­νη­ση υλο­ποιούν. Και ένα από τα πιο σο­βα­ρά προ­βλή­μα­τα που έχουν ανα­δει­χθεί είναι οι απο­λύ­σεις και η διά­λυ­ση των δη­μο­σί­ων υπη­ρε­σιών. Άλ­λω­στε αυτά τα ζη­τή­μα­τα, θρέ­φουν το ένα το άλλο. Απο­λύ­σεις ση­μαί­νουν διά­λυ­ση των υπη­ρε­σιών και διά­λυ­ση των υπη­ρε­σιών ση­μαί­νει απο­λύ­σεις. Στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση για πα­ρά­δειγ­μα εκτός από τις δια­θε­σι­μό­τη­τες, υπάρ­χει και με­γά­λη μεί­ω­ση του προ­σω­πι­κού. Κάτι που το πε­τύ­χα­νε σπρώ­χνο­ντας τους συ­να­δέλ­φους να βγαί­νουν στη σύ­ντα­ξη χωρίς ανα­πλή­ρω­ση των κενών, χωρίς να γί­νουν νέες προ­σλή­ψεις, είτε με το να απο­λύ­σουν με­γά­λο μέρος των ανα­πλη­ρω­τών χωρίς να τους ξα­να­προ­σλά­βουν, είτε με τις δια­θε­σι­μό­τη­τες και τις υπο­χρε­ω­τι­κές με­τα­τά­ξεις σε άλλες υπη­ρε­σί­ες. Οπότε ένα 30% του δυ­να­μι­κού, τα τρία τε­λευ­ταία χρό­νια χά­θη­κε. Και έχουν στόχο να συ­νε­χί­σουν.

Πως θα αντι­με­τω­πί­σε­τε το εν­δε­χό­με­νο να γί­νουν τε­λι­κά οι απο­λύ­σεις; Θα πιέ­σε­τε και για πο­λι­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες ώστε να μην πε­ρά­σουν;

Θέ­λου­με δε θέ­λου­με, το ζή­τη­μα είναι πο­λι­τι­κό. Το ίδιο λένε οι απο­φά­σεις της Ομο­σπον­δί­ας και των συ­νε­λεύ­σε­ων που έχουν ένα κύριο αί­τη­μα. Την ανα­τρο­πή αυτής της πο­λι­τι­κής. Χωρίς αυτό το ζή­τη­μα πε­ριο­ρί­ζεις πολύ το τι έχεις απέ­να­ντί σου. Θα συ­νε­χί­σου­με τον αγώνα. Δεν δε­χό­μα­στε τις απο­λύ­σεις που είναι και αντι­συ­νταγ­μα­τι­κές. Θα μπού­με αντι­κει­με­νι­κά σε μια νέα φάση του αγώνα. Το επό­με­νο διά­στη­μα θα προ­χω­ρή­σου­με με κι­νη­μα­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες. Με απερ­γί­ες, συλ­λα­λη­τή­ρια, κα­τα­λή­ψεις και οπωσ­δή­πο­τε θα ανα­πτυ­χθεί και το θέμα της αλ­λη­λεγ­γύ­ης στους συ­να­δέλ­φους που βρί­σκο­νται στη χει­ρό­τε­ρη θέση και κιν­δυ­νεύ­ουν να μεί­νουν χωρίς δου­λειά με πο­λύ­πλευ­ρη, οι­κο­νο­μι­κή, νο­μι­κή και συν­δι­κα­λι­στι­κή στή­ρι­ξη.

Το κυ­ριό­τε­ρο είναι αυτό. Εί­μα­στε σε μια κρί­σι­μη φάση. Τί­πο­τα δεν τέ­λειω­σε. Ο αγώ­νας θα συ­νε­χι­στεί και ο στό­χος είναι να ανα­τρέ­ψου­με αυτή την πο­λι­τι­κή, γιατί αν δεν την ανα­τρέ­ψου­με θα έχου­με και άλλα «επει­σό­δια» του δρά­μα­τος που ζούμε. Ήδη η πρό­θε­ση της αξιο­λό­γη­σης με τους στό­χους που έχει βάλ­λει η κυ­βέρ­νη­ση, δη­λα­δή με την κα­τη­γο­ρο­ποί­η­ση και τη δια­φο­ρο­ποί­η­ση των σχο­λεί­ων, οδη­γεί στο κλεί­σι­μό τους. Και η σύν­δε­ση στην αξιο­λό­γη­ση των εκ­παι­δευ­τι­κών με τη συ­νο­λι­κή εξέ­λι­ξη, την εξέ­λι­ξη κα­ριέ­ρας, η σύν­δε­ση με τις επι­δό­σεις των μα­θη­τών, οδη­γεί ου­σια­στι­κά και σε νέες απο­λύ­σεις εκ­παι­δευ­τι­κών.

Θα μας βρουν απέ­να­ντί τους συ­νέ­χεια. Εί­μα­στε αι­σιό­δο­ξοι. Μπο­ρεί ο αγώ­νας να είναι δύ­σκο­λος, μπο­ρεί τα πράγ­μα­τα να μην είναι όπως παλιά που με μια ψι­λο­κι­νη­το­ποί­η­ση και με μια ψι­λο­δια­πραγ­μά­τευ­ση κάτι κα­τα­φέρ­να­με, αλλά κά­ποια στιγ­μή, επει­δή δεν το βά­ζου­με κάτω και συ­νε­χί­ζου­με αυτή την αντι­πα­ρά­θε­ση, κά­ποια στιγ­μή η πο­λι­τι­κή τους θα ητ­τη­θεί.

Όπως εί­πα­τε η επί­θε­ση είναι συ­νο­λι­κή στο δη­μό­σιο σχο­λείο. Για την Τρά­πε­ζα Θε­μά­των στην Α΄ Λυ­κεί­ου τι σκο­πεύ­ε­τε να κά­νε­τε;

Η εφαρ­μο­γή για πρώτη φορά της Τρά­πε­ζας θε­μά­των ανοί­γει το ζή­τη­μα της αντί­στα­σης στον αντιεκ­παι­δευ­τι­κό νόμο που ψή­φι­σε η κυ­βέρ­νη­ση. Ο νόμος στρε­βλώ­νει τε­λεί­ως το πε­ριε­χό­με­νο του λυ­κεί­ου από αυτό που πρέ­πει να δώσει κα­νείς για τη νέα γενιά. Αντί για ένα λύ­κειο που θα στη­ρί­ζει τις αν­θρω­πι­στι­κές αξίες και τη δη­μο­κρα­τία, θα έχεις ένα λύ­κειο που θα στη­ρί­ζε­ται στον εκ­φο­βι­σμό, στην τρο­μο­κρα­τία, στην βαθ­μο­θη­ρία και τον αντα­γω­νι­σμό. Επει­δή αυτό θα κάνει κακό και μελ­λο­ντι­κά στη νέα γενιά και στην κοι­νω­νία, θε­ω­ρού­με ότι είναι ένα θέμα που πρέ­πει μαζί με τους γο­νείς και τους μα­θη­τές να το ανα­δεί­ξου­με και να πιέ­σου­με να μην εφαρ­μο­στεί. Σαν ΟΛΜΕ αυτός είναι ο στό­χος μας. Πρέ­πει αυτό το θέμα να απα­σχο­λή­σει έντο­να όλη την κοι­νω­νία.

Μαζί με την αξιο­λό­γη­ση των σχο­λεί­ων και την επι­δί­ω­ξή τους για στα­θε­ρο­ποί­η­ση των απο­τε­λε­σμά­των. Δη­λα­δή να έχουν απο­τε­λέ­σμα­τα πα­ντού που να τα χρη­σι­μο­ποιούν συ­γκρί­σι­μα και μέσα από αυτό να κα­τη­γο­ριο­ποιούν τα σχο­λεία και τον εκ­παι­δευ­τι­κό. Θέ­λουν να πε­ρά­σουν μια λο­γι­κή για καλά και κακά σχο­λεία, μια πο­λι­τι­κή που έχει εφαρ­μο­στεί με προ­βλή­μα­τα στην Αγ­γλία, με στόχο να αδυ­να­τί­ζουν τα σχο­λεία που δεν έχουν καλές επι­δό­σεις και να σπρώ­χνουν τον κόσμο στα σχο­λεία που θα έχουν καλές επι­δό­σεις. Οι γο­νείς ανα­γκα­στι­κά θα παίρ­νουν τα παι­διά τους από τα «κακά» σχο­λεία και θα τα πη­γαί­νουν στα «καλά», έτσι ώστε να υπάρ­ξει ένας αντα­γω­νι­σμός και ου­σια­στι­κά πολλά σχο­λεία θα κλεί­νουν ελ­λεί­ψει μα­θη­τών. Αυτό είναι δε­δο­μέ­νο ότι θα γίνει. Μας οδη­γούν σε ένα σχο­λείο όπου θα δι­δά­σκε­ται μόνο ότι θε­ω­ρεί­ται εξε­τα­στι­κά χρή­σι­μο.

Υπάρ­χει το εν­δε­χό­με­νο να γίνει απερ­για­κή κι­νη­το­ποί­η­ση και την πε­ρί­ο­δο των εξε­τά­σε­ων;

Δεν απο­κλεί­ου­με τί­πο­τα αυτή τη στιγ­μή που ο κλά­δος δέ­χε­ται μια τε­ρά­στια επί­θε­ση. Όλα είναι ανοι­χτά. Σε τέσ­σε­ρις μέρες γί­νε­ται το εκ­παι­δευ­τι­κό συ­νέ­δριο στα Γιάν­νε­να που θα γίνει μια πρώτη κου­βέ­ντα και είναι υπό δια­μόρ­φω­ση ένας νέος γύρος γε­νι­κών συ­νε­λεύ­σε­ων που θα γί­νουν πι­θα­νά πριν το Πάσχα και θα απο­φα­σί­σουν το πώς θα προ­χω­ρή­σου­με.