Συνέντευξη με τον υπό απόλυση πρόεδρο της ΟΛΜΕ, Θέμη Κοτσιφάκη
Ο Θέμης Κοτσιφάκης είναι ο πρώτος πρόεδρος εργατικής Ομοσπονδίας που κινδυνεύει να απολυθεί. Μίλησε στο Rproject και την "ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" για τους αγώνες των καθηγητών.
Τι ρόλο έχει παίξει η ΟΛΜΕ για να φτάσουμε από τις 1.700 περίπου διαθεσιμότητες και πιθανές απολύσεις, να είναι προς απόλυση αυτή τη στιγμή, μόνο 200 καθηγητές;
Το μέτρο της διαθεσιμότητας θα εφαρμοζόταν για 2.500 συναδέλφους καταρχήν, που καταργήθηκε η ειδικότητά τους στα Επαγγελματικά Λύκεια και τις Τεχνικές Σχολές. Παράλληλα είχε επίπτωση και σε 23.000 μαθητές γιατί δεν βρήκανε την ειδικότητά τους. Η κυβέρνηση συνεχώς έλεγε ότι δεν θα απολυθεί κανείς και προσπαθούσε συνέχεια να μεταθέσει τα γεγονότα προς το τέλος του οκταμήνου. Φτάσαμε στο σημείο με τις συνταξιοδοτήσεις και με τις μετατροπές σε διοικητικούς αρκετών συναδέλφων να έχουν παραμείνει 1.700 σε διαθεσιμότητα και από αυτούς περίπου 200 να αντιμετωπίζουν το φάσμα της απόλυσης. Τα νούμερα δεν είναι απόλυτα με την έννοια ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία. Το σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν απολύσεις, γιατί η κυβέρνηση θέλει να συμπληρώσει τον αριθμό των 15.000 απολύσεων που έχει δεσμευθεί στην τρόικα. Μάλιστα ο Μητσοτάκης μας είπε ότι αυτός είναι ο στόχος μας και δεν μπορεί από αυτό το στόχο να εξαιρεθούν οι εκπαιδευτικοί.
Εμείς δεν ζητήσαμε καμιά εξαίρεση. Ζητήσαμε να μην απολυθεί κανείς και αναδείξαμε σε αυτούς τους οκτώ μήνες όλες τις επιπτώσεις που έχουν αυτές οι πολιτικές, στον ίδιο τον εκπαιδευτικό, στις εργασιακές σχέσεις αλλά και στο δημόσιο σχολείο. Ουσιαστικά ένα τμήμα του δημόσιου σχολείου καταργείται. Και μάλιστα ένα τμήμα που έχει ειδικότητες που επιλέγουν οι μαθητές και τις χαρίζουν ουσιαστικά στους ιδιώτες. Η κυβέρνηση στο οκτάμηνο αυτό, έκανε ειδική τροπολογία που μπορούν οι ιδιώτες και να ανοίγουνε Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης, ΣΕΚ, (οι καινούργιες σχολές κατάρτισης μετά το γυμνάσιο) και οι σχολές αυτές, όπως και τα ΙΕΚ, μπορούν να φτιάξουν ειδικότητες, ακόμη και από αυτές που καταργούνται ή δεν υπάρχουν στο δημόσιο σχολείο.
Προσπαθήσαμε αυτό τον καιρό να συνδυάσουμε τον αγώνα για να μην απολυθεί κανείς, τον αγώνα για να επαναπροσληφθούν όλοι, τον αγώνα για να επαναλειτουργήσουν τα σχολεία και οι ειδικότητες που καταργήθηκαν με τον αγώνα συνολικά για τη δημόσια εκπαίδευση. Η επίθεση στους συναδέλφους συνδέεται με την αξιολόγηση, με την προσπάθεια να κλείσουν και άλλα σχολεία, με την προσπάθεια συνολικότερα να διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις και να καταργήσουν τη μονιμότητα, να αντικαταστήσουν τους εκπαιδευτικούς με εργαζόμενους με μπλοκάκι και με ωρομισθία. Κάτι που άλλωστε το είδαμε και στην πράξη αυτή τη χρονιά.
Ποιες ενέργειες κάνατε ακριβώς;
Ξεκινήσαμε από το καλοκαίρι με ένα μεγάλο κύκλο κινητοποιήσεων. Για πρώτη φορά η ΟΛΜΕ μέσα στο καλοκαίρι ανέπτυξε μια σειρά από δράσεις. Πορείες μικρές και μεγάλες, παρεμβάσεις ακόμη και σε πολιτιστικά γεγονότα, ώστε να αναδειχθεί το ζήτημα, να ακούσει ο κόσμος τι ακριβώς συμβαίνει. Προχωρήσαμε στην οκταήμερη απεργία το Σεπτέμβρη, που ανέπτυξε μια δυναμική και ανέδειξε τα ζητήματα της εκπαίδευσης με την επίθεση στο δημόσιο σχολείο, γιατί παράλληλα η κυβέρνηση έφτιαξε το νόμο 4186 για τα εκπαιδευτικά, με τον οποίο θέλει να αλλάξει τελείως το χαρακτήρα του λυκείου και της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Παράλληλα με τις κινητοποιήσεις για τη διαθεσιμότητα αναδείξαμε τη μετατροπή του λυκείου σε εξεταστικό κέντρο, το σπρώξιμο των μαθητών από την εκπαίδευση στην κατάρτιση, με τις ΣΕΚ που θα ανοίξει του χρόνου.
Κάναμε μια προσπάθεια, άλλοτε πετυχημένη κι άλλοτε όχι να συνδεθούν οι αγώνες των εκπαιδευτικών με τους αγώνες άλλων εργαζομένων. Να συντονιστούμε με άλλες Ομοσπονδίες και σωματεία και απλούς εργαζόμενους με το στήσιμο συντονιστικών και επιτροπών αγώνα από τα πρωτοβάθμια σωματεία μας. Αυτό είχε θετική επίδραση. Υπάρχουν πολύ καλά παραδείγματα από τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, την Λάρισα κ.α. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που ήταν σε διαθεσιμότητα μπήκαν σε αυτές τις επιτροπές αγώνα και μαζί με τις ΕΛΜΕ προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθήκες κινηματικές, από το να γίνονται οι ενημερώσεις μέσα στο σχολείο από αυτές τις επιτροπές, μέχρι την προετοιμασία των κινητοποιήσεων και παράλληλα αναπτύχθηκαν μια σειρά πρωτοβουλίες με κινηματικές δράσεις, ακτιβισμοί, καταλήψεις διευθύνσεων, κεντρικών πολιτικών γραφείων.
Αυτό που έχει σημασία για να βγάλουμε και ένα συμπέρασμα είναι ότι όλος αυτός ο κόσμος που μπήκε σε αυτό τον αγώνα, πολιτικοποιήθηκε. Είδε ότι τα προβλήματα είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής βάρβαρης της ΕΕ και του ΔΝΤ που μαζί με την κυβέρνηση υλοποιούν. Και ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που έχουν αναδειχθεί είναι οι απολύσεις και η διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών. Άλλωστε αυτά τα ζητήματα, θρέφουν το ένα το άλλο. Απολύσεις σημαίνουν διάλυση των υπηρεσιών και διάλυση των υπηρεσιών σημαίνει απολύσεις. Στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση για παράδειγμα εκτός από τις διαθεσιμότητες, υπάρχει και μεγάλη μείωση του προσωπικού. Κάτι που το πετύχανε σπρώχνοντας τους συναδέλφους να βγαίνουν στη σύνταξη χωρίς αναπλήρωση των κενών, χωρίς να γίνουν νέες προσλήψεις, είτε με το να απολύσουν μεγάλο μέρος των αναπληρωτών χωρίς να τους ξαναπροσλάβουν, είτε με τις διαθεσιμότητες και τις υποχρεωτικές μετατάξεις σε άλλες υπηρεσίες. Οπότε ένα 30% του δυναμικού, τα τρία τελευταία χρόνια χάθηκε. Και έχουν στόχο να συνεχίσουν.
Πως θα αντιμετωπίσετε το ενδεχόμενο να γίνουν τελικά οι απολύσεις; Θα πιέσετε και για πολιτικές πρωτοβουλίες ώστε να μην περάσουν;
Θέλουμε δε θέλουμε, το ζήτημα είναι πολιτικό. Το ίδιο λένε οι αποφάσεις της Ομοσπονδίας και των συνελεύσεων που έχουν ένα κύριο αίτημα. Την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Χωρίς αυτό το ζήτημα περιορίζεις πολύ το τι έχεις απέναντί σου. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα. Δεν δεχόμαστε τις απολύσεις που είναι και αντισυνταγματικές. Θα μπούμε αντικειμενικά σε μια νέα φάση του αγώνα. Το επόμενο διάστημα θα προχωρήσουμε με κινηματικές πρωτοβουλίες. Με απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις και οπωσδήποτε θα αναπτυχθεί και το θέμα της αλληλεγγύης στους συναδέλφους που βρίσκονται στη χειρότερη θέση και κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς δουλειά με πολύπλευρη, οικονομική, νομική και συνδικαλιστική στήριξη.
Το κυριότερο είναι αυτό. Είμαστε σε μια κρίσιμη φάση. Τίποτα δεν τέλειωσε. Ο αγώνας θα συνεχιστεί και ο στόχος είναι να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, γιατί αν δεν την ανατρέψουμε θα έχουμε και άλλα «επεισόδια» του δράματος που ζούμε. Ήδη η πρόθεση της αξιολόγησης με τους στόχους που έχει βάλλει η κυβέρνηση, δηλαδή με την κατηγοροποίηση και τη διαφοροποίηση των σχολείων, οδηγεί στο κλείσιμό τους. Και η σύνδεση στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με τη συνολική εξέλιξη, την εξέλιξη καριέρας, η σύνδεση με τις επιδόσεις των μαθητών, οδηγεί ουσιαστικά και σε νέες απολύσεις εκπαιδευτικών.
Θα μας βρουν απέναντί τους συνέχεια. Είμαστε αισιόδοξοι. Μπορεί ο αγώνας να είναι δύσκολος, μπορεί τα πράγματα να μην είναι όπως παλιά που με μια ψιλοκινητοποίηση και με μια ψιλοδιαπραγμάτευση κάτι καταφέρναμε, αλλά κάποια στιγμή, επειδή δεν το βάζουμε κάτω και συνεχίζουμε αυτή την αντιπαράθεση, κάποια στιγμή η πολιτική τους θα ηττηθεί.
Όπως είπατε η επίθεση είναι συνολική στο δημόσιο σχολείο. Για την Τράπεζα Θεμάτων στην Α΄ Λυκείου τι σκοπεύετε να κάνετε;
Η εφαρμογή για πρώτη φορά της Τράπεζας θεμάτων ανοίγει το ζήτημα της αντίστασης στον αντιεκπαιδευτικό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση. Ο νόμος στρεβλώνει τελείως το περιεχόμενο του λυκείου από αυτό που πρέπει να δώσει κανείς για τη νέα γενιά. Αντί για ένα λύκειο που θα στηρίζει τις ανθρωπιστικές αξίες και τη δημοκρατία, θα έχεις ένα λύκειο που θα στηρίζεται στον εκφοβισμό, στην τρομοκρατία, στην βαθμοθηρία και τον ανταγωνισμό. Επειδή αυτό θα κάνει κακό και μελλοντικά στη νέα γενιά και στην κοινωνία, θεωρούμε ότι είναι ένα θέμα που πρέπει μαζί με τους γονείς και τους μαθητές να το αναδείξουμε και να πιέσουμε να μην εφαρμοστεί. Σαν ΟΛΜΕ αυτός είναι ο στόχος μας. Πρέπει αυτό το θέμα να απασχολήσει έντονα όλη την κοινωνία.
Μαζί με την αξιολόγηση των σχολείων και την επιδίωξή τους για σταθεροποίηση των αποτελεσμάτων. Δηλαδή να έχουν αποτελέσματα παντού που να τα χρησιμοποιούν συγκρίσιμα και μέσα από αυτό να κατηγοριοποιούν τα σχολεία και τον εκπαιδευτικό. Θέλουν να περάσουν μια λογική για καλά και κακά σχολεία, μια πολιτική που έχει εφαρμοστεί με προβλήματα στην Αγγλία, με στόχο να αδυνατίζουν τα σχολεία που δεν έχουν καλές επιδόσεις και να σπρώχνουν τον κόσμο στα σχολεία που θα έχουν καλές επιδόσεις. Οι γονείς αναγκαστικά θα παίρνουν τα παιδιά τους από τα «κακά» σχολεία και θα τα πηγαίνουν στα «καλά», έτσι ώστε να υπάρξει ένας ανταγωνισμός και ουσιαστικά πολλά σχολεία θα κλείνουν ελλείψει μαθητών. Αυτό είναι δεδομένο ότι θα γίνει. Μας οδηγούν σε ένα σχολείο όπου θα διδάσκεται μόνο ότι θεωρείται εξεταστικά χρήσιμο.
Υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνει απεργιακή κινητοποίηση και την περίοδο των εξετάσεων;
Δεν αποκλείουμε τίποτα αυτή τη στιγμή που ο κλάδος δέχεται μια τεράστια επίθεση. Όλα είναι ανοιχτά. Σε τέσσερις μέρες γίνεται το εκπαιδευτικό συνέδριο στα Γιάννενα που θα γίνει μια πρώτη κουβέντα και είναι υπό διαμόρφωση ένας νέος γύρος γενικών συνελεύσεων που θα γίνουν πιθανά πριν το Πάσχα και θα αποφασίσουν το πώς θα προχωρήσουμε.
