Σήμερα Πέμπτη 2 Νοέμβρη, το Σωματείο Εργαζομένων Συμβασιούχων Υπηρεσίας Ασύλου (ΣΕΣΥΑ) πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Κλαυθμώνος, στα πλαίσια της 48ωρης απεργίας που έχει κηρύξει από χτες. Η πρόεδρος του σωματείου, Ειρήνη Ζάμη, μας εξήγησε τους λόγους.
«Κηρύξαμε 48ωρη απεργία στις 1-2 Νοέμβρη, επειδή η κυβέρνηση ουσιαστικά προχωρά στην ομαδική απόλυση 100 συναδέλφων. Θα υπάρξει προκήρυξη για νέες θέσεις, αλλά δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση από το Υπουργείο, τους κυρίους Μουζάλα και Μπαλάφα με τους οποίους έχουμε μιλήσει πολλές φορές, ότι αυτοί οι συνάδελφοι θα έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής στο διαγωνισμό. Πρόκειται για εργαζόμενους ορισμένου χρόνου με συμβάσεις διαφόρων ειδών στην Υπηρεσία Ασύλου και απολύονται το Νοέμβρη ή το Δεκέμβρη.
Αντιδράμε επίσης συνολικά για όλα τα θέματα που συνδέονται με την ελαστικότητα, από τις ομαδικές απολύσεις μέχρι τις καθυστερήσεις και τις παρακρατήσεις στους μισθούς μας. Αυτό σημαίνει ελαστικότητα. Μόνο φέτος έχουν καθυστερήσει την πληρωμή των μισθών μας τέσσερις φορές για 2-3 μήνες κάθε φορά, ενώ αυθαίρετα δεν μας καταβάλλουν τους πλήρεις μισθούς, δεν μας δίνουν όσα δικαιούμαστε (π.χ. άδειες αναρρωτικές, υπερωρίες) αντίθετα και με τη σύμβαση. Φέτος πρώτη φορά μας παρακράτησαν μέρος των αποδοχών μας με δικαιολογία τις ανακλήσεις αδειών που είχαν χορηγηθεί το… 2014-2016. Αυτό έγινε την προηγούμενη βδομάδα. Εντωμεταξύ, οι συνθήκες εργασίας μας είναι πάρα πολύ δύσκολες, ειδικά στα νησιά, με τον πολύ μεγάλο φόρτο, τις αιτήσεις ασύλου που συσσωρεύονται. Οι συμβασιούχοι που διορίστηκαν τελευταία χρόνια είναι περισσότεροι από τους τακτικούς υπαλλήλους της υπηρεσίας (αορίστου ή μόνιμους), πάνω από 300 έναντι 250 περίπου. Και οι προσφυγικές αφίξεις αυξάνονται τους τελευταίους μήνες.
Το σωματείο των τακτικών υπαλλήλων μάς συμπαραστέκεται με ανακοινώσεις και με στάση εργασίας που κήρυξε σήμερα. Εξάλλου, οι απολύσεις οι δικές μας επιβαρύνουν και τους τακτικούς που κάνουνε ουσιαστικά την ίδια δουλειά με μας. Επιβαρύνει και την Υπηρεσία συνολικά: το καινούργιο προσωπικό που θα μπει, ειδικά όσοι κάνουν τη δουλειά του χειριστή των αιτήσεων, θα χρειαστεί επανεκπαίδευση 20-30 μέρες. Όλη η μεθόδευση αφορά την ελαστικοποίηση και την ανακύκλωση της ανεργίας, να μπει φρένο στα εργασιακά δικαιώματα που διεκδικούν οι εργαζόμενοι όταν έχουν σταθερή δουλειά, ακόμη κι αν δημιουργεί πρόβλημα στην ίδια την Υπηρεσία…
Εγώ εργάζομαι στο κέντρο κράτησης [«προαναχωρησιακό», δηλαδή κέντρο απελάσεων] στην Κόρινθο. Υπάρχουν διάφορα προβλήματα, με ελλιπή παρουσία γιατρών. Κάπου 600 άτομα, από Ιράκ, Αφγανιστάν, Ιράν, κυρίως Πακιστάν (το χειμώνα από Αλγερία και Μαρόκο), κάνουν πολλές αιτήσεις ασύλου αλλά εξετάζονται κάπου 20 τη βδομάδα. Οι περισσότερες απορρίπτονται…
Γνωρίζουμε για την απεργία πείνας που κάνουν αυτές τις μέρες πρόσφυγες στη Λέσβο για τις άθλιες συνθήκες και άλλοι πρόσφυγες στην Αθήνα για την πολύμηνη καθυστέρηση στις οικογενειακές επανενώσεις. Έχουμε βγάλει ανακοίνωση για τις συνθήκες π.χ. στη Σάμο. Οι αιτήσεις που φτάνουν στην Υπηρεσία μας γενικώς θα συνεχίσουν να είναι πολλές και να αυξάνονται και χωρίς περισσότερο προσωπικό η κατάσταση θα επιδεινωθεί…»
