Παγκόσµια Μέρα ενάντια στο Ρατσισµό: Πλήθος δράσεων απέναντι στις ρατσιστικές πολιτικές

Πο­ρεί­ες, συ­νέ­δρια, συ­ζη­τή­σεις, συ­ναυ­λί­ες, έκα­ναν την Αθήνα ένα µε­γά­λο κοι­νω­νι­κό ερ­γα­στή­ρι ενά­ντια στη ρη­το­ρι­κή του µί­σους και το ρα­τσι­στι­κό δη­λη­τή­ριο. Σε όλες τις αντι­ρα­τσι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες δρά­σης, υπήρ­ξε σύν­δε­ση µε αι­τή­µα­τα γύρω από τις τρέ­χου­σες πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις και ο κό­σµος έδει­ξε διά­θε­ση ενερ­γής συ­µµε­το­χής. Δυ­στυ­χώς όµως, για ακόµη µια φορά δεν επι­τεύ­χθη­κε το αυ­το­νό­η­το: µια ενιαία δράση από όλες τις συλ­λο­γι­κό­τη­τες και τους φο­ρείς που πα­λεύ­ουν για µια κοι­νω­νία χωρίς δια­κρί­σεις.

Βο­ρί­δης

Η φε­τι­νή 21η Μάρτη, δεν ήταν αδιά­φο­ρη. Έγινε στη σκιά της υπουρ­γο­ποί­η­σης του Μάκη Βο­ρί­δη, έπει­τα από έναν ανα­σχη­µα­τι­σµό φιά­σκο του Μη­τσο­τά­κη. Η επι­λο­γή Βο­ρί­δη στο υπουρ­γείο Με­τα­νά­στευ­σης ήταν ίσως η πιο ηχηρή πα­ρέ­µβα­ση στέλ­νο­ντας πολλά µη­νύ­µα­τα σε πολ­λούς απο­δέ­κτες. Η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ σε µια κρι­σια­κή φάση, επέ­λε­ξε να βάλει στην εµπρο­σθο­φυ­λα­κή τα πιο σκλη­ρά σκυ­λιά της. Το πο­λι­τι­κό παιδί της ΕΠΕΝ και του Λεπέν, ο άλ­λο­τε τσε­κου­ρο­φό­ρος και νυν «σο­βα­ρός αστός» πο­λι­τι­κός, θα ανα­λά­βει να δια­χει­ρι­στεί τις ζωές χι­λιά­δων προ­σφύ­γων και µε­τα­να­στών που είτε βρί­σκο­νται ήδη στα στρα­τό­πε­δα της ντρο­πής στην ελ­λη­νι­κή επι­κρά­τεια, είτε θα επι­χει­ρή­σουν να µπουν στην Ευ­ρώ­πη ανα­ζη­τώ­ντας µια κα­λύ­τε­ρη ζωή. Ακού­γε­ται εφιαλ­τι­κό το γε­γο­νός ότι ο συ­γκε­κρι­µέ­νος άν­θρω­πος µε το συ­γκε­κρι­µέ­νο πο­λι­τι­κό ιστο­ρι­κό ανέ­λα­βε αυτό το πόστο.

Το µή­νυ­µα της κυ­βέρ­νη­σης ήταν διπλό. Αφε­νός η συ­σπεί­ρω­ση του ακρο­δε­ξιού ακρο­α­τη­ρί­ου της σε µια πε­ρί­ο­δο κα­τα­γε­γρα­µµέ­νων δη­µο­σκο­πι­κών διαρ­ρο­ών, αφε­τέ­ρου η επί­θε­ση στα κι­νή­µα­τα και στην Αρι­στε­ρά στη ρίζα τους. Τα πρώτα δεί­γµα­τα Βο­ρί­δη είναι ήδη ανη­συ­χη­τι­κά, πε­ρι­λα­µβά­νο­ντας κλει­σί­µα­τα δοµών φι­λο­ξε­νί­ας και την από­συρ­ση της διά­τα­ξης για την πα­ρά­τα­ση αδειών δια­µο­νής νέου τύπου σε µε­τα­νά­στες. Όλα αυτά τη στι­γµή που ο ίδιος σε τη­λε­ο­πτι­κές συ­νε­ντεύ­ξεις του χρη­σι­µο­ποιού­σε ρα­τσι­στι­κό λόγο και προ­τά­σεις που θα ζή­λευε και ο πιο σκλη­ρός ακρο­δε­ξιός του αντί­πα­λος, θέ­το­ντας βα­σι­κή του προ­τε­ραιό­τη­τα τις επα­να­προ­ω­θή­σεις και την αυ­στη­ρό­τε­ρη φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων. Αν µέχρι τώρα τα πα­ρά­νο­µα push backs, οι κα­θυ­στε­ρή­σεις χο­ρή­γη­σης ασύ­λου και οι εκα­τό­µβες νε­κρών στο Αι­γαίο, ήταν µια κα­νο­νι­κό­τη­τα, αντι­λα­µβα­νό­µα­στε τι φρίκη ανα­µέ­νε­ται να γεν­νη­θεί στα σύ­νο­ρα επί υπουρ­γί­ας Βο­ρί­δη.

Αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­µα

Εντός αυτού του ζο­φε­ρού πλαι­σί­ου, ορ­γα­νώ­θη­καν οι φε­τι­νές δρά­σεις της 21ης Μάρτη. Στις ξε­χω­ρι­στές πο­ρεί­ες της Πα­ρα­σκευ­ής και του Σαβ­βά­του 21-22.03 πλή­θος κό­σµου είχε την ευ­και­ρία να εκ­φρά­σει την αλ­λη­λεγ­γύη του σε πρό­σφυ­γες και µε­τα­νά­στες, απαι­τώ­ντας κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες φι­λο­ξε­νί­ας, ανοι­χτά σύ­νο­ρα, χο­ρή­γη­ση εγ­γρά­φων, στα­µά­τη­µα των επα­να­προ­ω­θή­σε­ων και απο­νο­µή δι­καιο­σύ­νης για τα θύ­µα­τα των ρα­τσι­στι­κών πο­λι­τι­κών. Οι δια­δη­λώ­σεις και των δύο ηµε­ρών δεν ήταν µο­νο­θε­µα­τι­κές, αλλά µε τη ζω­ντά­νια και τη δυ­να­µι­κή τους, έθε­σαν ξανά στο επί­κε­ντρο το ναυά­γιο της Πύλου, το έγκλη­µα των Τε­µπών και τη γε­νο­κτο­νία στην Πα­λαι­στί­νη. Πανό αντι­ρα­τσι­στι­κών πρω­το­βου­λιών, µε­τα­να­στευ­τι­κών συλ­λο­γι­κο­τή­των και αρι­στε­ρών ορ­γα­νώ­σε­ων, γέ­µι­σαν τους δρό­µους της Αθή­νας, κα­θι­στώ­ντας σαφές στην κυ­βέρ­νη­ση Μη­στο­τά­κη ότι οι πο­λι­τι­κές της βίας και της εξα­θλί­ω­σης απέ­να­ντι στα πιο αδύ­να­µα και ευά­λω­τα τµή­µα­τα της τάξης µας δεν θα πε­ρά­σουν.

Έχει µε­γά­λη ση­µα­σία ότι το αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­µα στην Ελ­λά­δα, ανα­πτύσ­σε­ται σε πολ­λα­πλά επί­πε­δα, διεισ­δύ­ει στους κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους και συν­δέ­ει επι­µέ­ρους αι­τή­µα­τα.  Το προ­βλη­µα­τι­κό όµως είναι ότι αυτή η δυ­να­µι­κή δεν εκ­φρά­ζε­ται ενιαία. Οι ξε­χω­ρι­στές δια­δη­λώ­σεις, η πο­λυ­διά­σπα­ση της κι­νη­µα­τι­κής δρά­σης και τα δια­φο­ρε­τι­κά κα­λέ­σµα­τα, µόνο σύγ­χυ­ση δη­µιουρ­γούν σε ένα υπαρ­κτό κοι­νω­νι­κό δυ­να­µι­κό που θέλει να εµπλα­κεί, θέλει να ενερ­γο­ποι­η­θεί, θέλει να γίνει δρα­στή­ριο κο­µµά­τι του αντι­ρα­τσι­στι­κού κι­νή­µα­τος. Οι πολύ ση­µα­ντι­κές πρω­το­βου­λί­ες για το τρα­γι­κό ναυά­γιο της Πύλου, θα είχαν πολύ µε­γα­λύ­τε­ρη απή­χη­ση και δυ­να­µι­κή, αν συν­δέ­ο­νταν µε όλο το φάσµα των αντι­ρα­τσι­στι­κών δυ­νά­µε­ων σε µια κοινή δράση απο­φα­σι­σµέ­νη µε διά­λο­γο και συ­ντρο­φι­κό­τη­τα. Είναι ένα ανοι­χτό στοί­χη­µα κάθε χρόνο αυτή η συ­γκέ­ντρω­ση δύ­να­µης στο όνοµα του πιο ση­µα­ντι­κού σκο­πού, της υπε­ρά­σπι­σης των συ­µφε­ρό­ντων των προ­σφύ­γων και µε­τα­να­στών. Δυ­στυ­χώς µέχρι τώρα δεν έχει κερ­δη­θεί.

AntifaCon

Στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις της 21ης Μάρτη δό­θη­κε ένα πρώτο δεί­γµα της επα­γρύ­πνη­σης του αντι­ρα­τσι­στι­κού κι­νή­µα­τος. Ση­µα­ντι­κό ση­µείο ανα­φο­ράς σε αυτό το δεί­γµα υπήρ­ξε και το 1ο AntifaCon που διορ­γα­νώ­θη­κε στην Τε­χνό­πο­λη του Δήµου Αθη­ναί­ων στις 22-23 Μαρ­τί­ου. Πρό­κει­ται για µια Αντι­φα­σι­στι­κή Συ­νά­ντη­ση στην Αθήνα που στόχο είχε τη ζύ­µω­ση και την ανταλ­λα­γή από­ψε­ων γύρω από το ζή­τη­µα της αντι­µε­τώ­πι­σης της ακρο­δε­ξιάς απει­λής και των φα­σι­στι­κών φαι­νο­µέ­νων. Το πρό­γρα­µµά του πε­ρι­λά­µβα­νε πλή­θος workshop, µι­κρών και µε­γα­λύ­τε­ρων συ­ζη­τή­σε­ων γύρω από πλη­θώ­ρα ζη­τη­µά­των που απα­σχο­λούν το αντι­φα­σι­στι­κό κί­νη­µα και την Αρι­στε­ρά. Στα πά­νελς των συ­ζη­τή­σε­ων υπήρ­χε πλη­θώ­ρα προ­σώ­πων από τα κι­νή­µα­τα, την πο­λι­τι­κή και τον πο­λι­τι­σµό, ενώ στο χώρο έγινε και συ­ναυ­λία µε τη συ­µµε­το­χή ση­µα­ντι­κών καλ­λι­τε­χνών. Πι­στεύ­ου­µε ακρά­δα­ντα ότι αν δεν υπήρ­χε κα­τα­κε­ρµα­τι­σµός δυ­νά­µε­ων στο πλή­θος των δια­φο­ρε­τι­κών κα­λε­σµά­των εκεί­νες τις ηµέ­ρες, η Συ­νά­ντη­ση αυτή θα είχε ακόµη µε­γα­λύ­τε­ρη επι­τυ­χία και θα είχε πα­ρά­ξει ακόµη πε­ρισ­σό­τε­ρο πο­λι­τι­κό πε­ριε­χό­µε­νο.

Να ορ­γα­νώ­σου­µε τα Αντι­ρα­τσι­στι­κά Φε­στι­βάλ

Στο δρόµο προς τα µε­γά­λα Αντι­ρα­τσι­στι­κά Φε­στι­βάλ σε Αθήνα και Θεσ­σα­λο­νί­κη το φε­τι­νό κα­λο­καί­ρι, οφεί­λου­µε να συ­γκε­ντρώ­σου­µε όσο το δυ­να­τόν πε­ρισ­σό­τε­ρες δυ­νά­µεις. Ήδη έχουν ξε­κι­νή­σει οι ορ­γα­νω­τι­κές συ­νε­λεύ­σεις, προ­κει­µέ­νου, όπως κάθε χρόνο, αλλά φέτος ακόµη πε­ρισ­σό­τε­ρο, να βου­λιά­ξουν από µα­ζι­κό­τη­τα, να στεί­λουν το µή­νυ­µα της ενό­τη­τας στη δράση και να εκ­φρά­σουν τον ρι­ζο­σπα­στι­σµό και την αλ­λη­λεγ­γύη που είναι διά­χυ­τες στην κοι­νω­νία. Τα Αντι­ρα­τσι­στι­κά Φε­στι­βάλ σε Αθήνα, Θεσ­σα­λο­νί­κη, αλλά και σε όλη τη χώρα έχουν γίνει ένα πο­λι­τι­κός στα­θµός οξυ­γό­νου και ζω­ντά­νιας, τρο­φο­δο­τώ­ντας πο­λι­τι­κά και κι­νη­µα­τι­κά τους αγώ­νες κάθε νέας χρο­νιάς. Είναι ζω­τι­κής ση­µα­σί­ας ανά­γκη, να βοη­θή­σει ο κα­θέ­νας από το µε­τε­ρί­ζι του ώστε η φε­τι­νή διε­ξα­γω­γή τους να στεί­λει ένα ηχηρό µή­νυ­µα στην κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη. Ένα µή­νυ­µα που ακού­στη­κε στις δια­δη­λώ­σεις της 21ης Μάρτη, αλλά το επό­µε­νο διά­στη­µα πρέ­πει να ακου­στεί ακόµη πιο δυ­να­τά.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά