Στο δρόµο του Ρεθύµνου και της Ιεράπετρας
Η διάλυση των δηµόσιων νοσοκοµείων µέσω της υποχρηµατοδότησης, των τραγικών ελλείψεων σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό και η προσπάθεια της κυβέρνησης να λειτουργούν τα δηµόσια νοσοκοµεία µε ιδιωτικοοικονοµικά καθιστά αναγκαίο τον ξεσηκωµό των εργαζοµένων στα νοσοκοµεία και όλης της κοινωνίας ώστε να υπερασπιστούµε ένα από τα πιο µέγιστα αγαθά, τη δηµόσια υγεία. Η Εκτελεστική Επιτροπή της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Εργαζοµένων στη Δηµόσια Υγεία (ΠΟΕΔΗΝ) αποφάσισε σε συνεδρίασή της στις 17 Γενάρη να προχωρήσει σε πανελλαδική απεργία την Τετάρτη 22/2.
Όπως σχεδόν πάντα τα τελευταία χρόνια καλεί σε πανελλαδική συγκέντρωση, µε 24ωρη απεργία για τα νοσοκοµεία της περιφέρειας και στάση εργασίας από τις 08.00 ως τις 15.00 για τα νοσοκοµεία της Αττικής. Η απόφαση βγήκε µέσα από την πίεση που προκάλεσε το τεράστιο συλλαλητήριο στο Ρέθυµνο την Δευτέρα 16 Γενάρη µε κέντρο την απαίτηση να στελεχωθεί το νοσοκοµείο της πόλης ώστε να παραµείνει ανοιχτό και λειτουργικό. Συλλαλητήριο που στηρίχτηκε από την Οµοσπονδία Ενώσεων Νοσοκοµειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), τον σύλλογο Εργαζοµένων Νοσοκοµείου Ρεθύµνου και όχι µόνο. Η µαζικότητα αυτής της συγκέντρωσης εξασφαλίστηκε γιατί η κινητοποίηση στηρίχθηκε από τον Ιατρικό, τον Οδοντιατρικό, το Φαρµακευτικό και το Δικηγορικό Σύλλογο, από τους Συλλόγους των εκπαιδευτικών της πόλης, από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο και από πολλά πρωτοβάθµια σωµατεία εργαζοµένων, από φοιτητικούς συλλόγους και παρατάξεις, από συλλόγους συνταξιούχων και συλλόγους γονέων και κηδεµόνων. Με λίγα λόγια η υπεράσπιση του δηµόσιου νοσοκοµείου έγινε υπόθεση όλων των κατοίκων του Ρεθύµνου µετά την παραίτηση της διευθύντριας της Παθολογικής Κλινικής του νοσοκοµείου που ανέδειξε τη λειτουργική ανεπάρκεια του νοσοκοµείου εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης.
Η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ δεν πρόκειται να πάρει πρωτοβουλία σε µια τέτοια κατεύθυνση µαζικοποίησης της απεργίας στις 22/2. Η µαζικοποίηση της απεργίας χρειάζεται να είναι δουλειά της Αριστεράς. Για παράδειγµα στο Ασκληπιείο, στο Θριάσιο, στο Αττικόν και σε άλλα νοσοκοµεία που η Αριστερά έχει την πλειοψηφία στα σωµατεία θα πρέπει να οριστούν γενικές συνελεύσεις και πρόγραµµα δράσης για την προπαγάνδιση της απεργίας αλλά και συντονισµού µε τοπικούς φορείς και σωµατεία εργαζοµένων ώστε να στηρίξουν την κινητοποίηση.
Άλλωστε µετά την κινητοποίηση του Ρεθύµνου, ήρθε και η ακόµη πιο µαζική κινητοποίηση της Ιεράπετρας, την Πέµπτη 2 Φλεβάρη, µε αντίστοιχα χαρακτηριστικά όπως αυτή του Ρεθύµνου και ακόµη πιο µαχητικά καθώς η κινητοποίηση αυτή ήταν πρωινή και όχι απογευµατινή. Ο χρόνος αντίδρασης και αντίστασης για να σωθούν τα δηµόσια νοσοκοµεία γίνεται όλο και λιγότερος. Η απεργία στις 22 Φλεβάρη µπορεί να είναι µία ακόµη ευκαιρία.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
