Να συνεχίσουμε να πρωτοστατούμε στις μάχες

Την Κυ­ρια­κή 11 Μαρ­τί­ου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν οι εκλο­γές στον Σύλ­λο­γο Αρ­χι­τε­κτό­νων για την 165με­λή πα­νελ­λή­νια Αντι­προ­σω­πεία και το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο του τμή­μα­τος Ατ­τι­κής. Οι εκλο­γές έγι­ναν σε μια εποχή ακραί­ας μνη­μο­νια­κής λι­τό­τη­τας, με το επάγ­γελ­μα του αρ­χι­τέ­κτο­να να απει­λεί­ται και οι πε­ρισ­σό­τε­ροι συ­νά­δελ­φοι να κα­λού­νται να ερ­γα­στούν χωρίς συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις, χωρίς ελά­χι­στες αμοι­βές και με ασφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές που φτά­νουν στο 37,95% του ει­σο­δή­μα­τός τους. Η πλειο­ψη­φία ει­δι­κά των νε­ό­τε­ρων αρ­χι­τε­κτό­νων συχνά δεν ει­σέρ­χε­ται κα­θό­λου στο επάγ­γελ­μα μετά τις σπου­δές, δεν εγ­γρά­φε­ται στο ΤΕΕ (και άρα δεν απο­κτά άδεια άσκη­σης επαγ­γέλ­μα­τος), ή/και δου­λεύ­ει τις πε­ρισ­σό­τε­ρες φορές «μαύρα» για 500€, με την ανερ­γία ει­δι­κά στον κλάδο να βρί­σκε­ται στα ύψη. Τα επαγ­γελ­μα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα έχουν κα­τα­κερ­μα­τι­στεί, καθώς οι Ν.4439/2016 και Ν.4472/2017 απαι­τούν μια σειρά πι­στο­ποι­ή­σε­ων από το ΤΕΕ, τη συ­γκρό­τη­ση ατο­μι­κών φα­κέ­λων προ­σό­ντων και την κα­το­χύ­ρω­ση πε­ριο­ρι­σμέ­νων και εξα­το­μι­κευ­μέ­νων δι­καιω­μά­των. 

Στα ίδια πλαί­σια, το ίδιο το πε­ριε­χό­με­νο του επαγ­γέλ­μα­τος εξευ­τε­λί­ζε­ται και συρ­ρι­κνώ­νε­ται. Ο χω­ρι­κός και πο­λε­ο­δο­μι­κός σχε­δια­σμός βρί­σκο­νται στο στό­χα­στρο, παίρ­νο­ντας ένα χα­ρα­κτή­ρα μα­κριά από τις κα­θη­με­ρι­νές ανά­γκες του κοι­νω­νι­κού συ­νό­λου. Μετά από τον Ν. 4447/2016 «Χω­ρι­κός Σχε­δια­σμός - Βιώ­σι­μη Ανά­πτυ­ξη» και τις με­ρι­κές τρο­πο­ποι­ή­σεις του Ν. 4269/2014, εγκα­θι­δρύ­ε­ται ένα διπλό σύ­στη­μα χω­ρι­κού σχε­δια­σμού, τα «Ει­δι­κά Χω­ρι­κά Σχέ­δια» και τα «Το­πι­κά Χω­ρι­κά Σχέ­δια», με τα πρώτα να προ­σφέ­ρουν προ­κλη­τι­κά ευ­νοϊ­κά προ­νό­μια σε επεν­δυ­τές. Πε­ρι­πτώ­σεις όπως το Ελ­λη­νι­κό είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα της επι­κρα­τού­σας κα­τά­στα­σης. Οι επι­θέ­σεις στους δη­μό­σιους χώ­ρους συ­νε­χί­ζο­νται (βλ. πάρκο Γουδή, mall Ακα­δη­μί­ας Πλά­τω­νος) με το «δίκιο του επεν­δυ­τή» να γί­νε­ται νόμος και να λει­τουρ­γεί ως απά­ντη­ση στην κρίση, στο όνομα της «ανά­πτυ­ξης». 

Απο­τε­λέ­σμα­τα

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια η Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Αρ­χι­τε­κτό­νων πρω­το­στά­τη­σε σε μια σειρά από μάχες και επί­δι­κα που άνοι­ξαν στα πλαί­σια του κλά­δου, είτε σχε­τι­κά με το επάγ­γελ­μα του αρ­χι­τέ­κτο­να, είτε σχε­τι­κά με τις μάχες στο επί­πε­δο του χώρου. Τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών αντα­να­κλούν αυτή την ει­κό­να, αλλά με αντι­φά­σεις. Στο τμήμα Ατ­τι­κής ση­μειώ­θη­κε πτώση της συμ­με­το­χής στις εκλο­γές στους 798 ψη­φί­σα­ντες από 947 (2014). Η Συ­σπεί­ρω­ση πα­ρέ­μει­νε πρώτη δύ­να­μη (17%) με 133 από 239 ψή­φους, με πτώση που μεί­ω­σε τις έδρες της από 4 σε 3. Τη δεύ­τε­ρη θέση έλαβε η πα­ρά­τα­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (16%) με αύ­ξη­ση της δύ­να­μής της από 53 (2014) σε 127 ψή­φους, κερ­δί­ζο­ντας 1 έδρα. Η πα­ρά­τα­ξη Ελεύ­θε­ροι Επαγ­γελ­μα­τί­ες Μη­χα­νι­κοί (ΕΛΕΜ) έλαβε 117 ψή­φους από 159 (2014), βρι­σκό­με­νη στην τρίτη θέση (15%). Η δεξιά, με την πα­ρά­τα­ξη της ΔΚΜ, ση­μεί­ω­σε πτώση στο τμήμα Ατ­τι­κής από 186 (2014) σε 113 ψή­φους, χά­νο­ντας 1 έδρα (14%). Η πα­ρά­τα­ξη του ΚΚΕ (Πα­νε­πι­στη­μο­νι­κή) επί­σης αύ­ξη­σε τις δυ­νά­μεις της κατά 1 έδρα, ενώ η ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ, με την πα­ρά­τα­ξη της ΑΚΕΑ, πα­ρα­μέ­νει στις ίδιες δυ­νά­μεις. 

Σε ό,τι αφορά τα πα­νελ­λα­δι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα για την Αντι­προ­σω­πεία του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, η συμ­με­το­χή στις εκλο­γές ση­μεί­ω­σε με­γά­λη πτώση, από 2.290 (2014) ψη­φί­σα­ντες, έπεσε στους 1.841. Τα τε­λι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα δεν έχουν ακόμα ορι­στι­κο­ποι­η­θεί, αν και φαί­νε­ται να δια­μορ­φώ­νο­νται ως εξής. Η δεξιά (ΔΚΜ) λαμ­βά­νει 297 από 422 ψή­φους (2014), δια­τη­ρώ­ντας την πρώτη θέση (16%). Δεύ­τε­ρη και τρίτη σε δυ­νά­μεις έρ­χο­νται οι ΕΛΕΜ και η πα­ρά­τα­ξη του ΠΑΣΟΚ με 18 έδρες η κα­θε­μία, και τέ­ταρ­τη η πα­ρά­τα­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που αυ­ξά­νει τις δυ­νά­μεις της από 72 ψή­φους (2014) στις 193 (11%). Μικρή αύ­ξη­ση ση­μειώ­νει και το ΚΚΕ (177 από 162). Εδώ η Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Αρ­χι­τε­κτό­νων ση­μεί­ω­σε πτώση λαμ­βά­νο­ντας 189 ψή­φους από 407 (2014) (10%). Έτσι φαί­νε­ται ότι θα κα­τέ­χει πλέον 17 έδρες από 30 που είχε προη­γου­μέ­νως στην Αντι­προ­σω­πεία, όντας 5η δύ­να­μη από 2η που ήταν μέχρι πρό­τι­νος. 

Δια­φο­ρε­τι­κό τοπίο

Οι φε­τι­νές εκλο­γές διε­ξή­χθη­σαν σχε­δόν 4 χρό­νια μετά τις προη­γού­με­νες, σε ένα ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κό τοπίο τόσο κε­ντρι­κά πο­λι­τι­κά, όσο και στους ερ­γα­σια­κούς χώ­ρους. Η συ­γκυ­ρία, όπου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν οι τε­λευ­ταί­ες εκλο­γές του Συλ­λό­γου Αρ­χι­τε­κτό­νων το 2014, κα­θο­ρι­ζό­ταν από την άνοδο των αρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων στο φόντο της προ­ο­πτι­κής ανό­δου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Συ­νε­πώς, 4 χρό­νια μετά, η ήττα που επέ­φε­ρε η μνη­μο­νια­κή υπο­τα­γή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με τον ατο­μι­σμό και την απο­γο­ή­τευ­ση να κυ­ριαρ­χούν, είναι προ­φα­νές ότι επη­ρε­ά­ζει τις κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­κές μάχες που δί­νο­νται. Η ρήξη με τις γραμ­μές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν ανα­γκαία συν­θή­κη για την πα­ρέμ­βα­ση της Αρι­στε­ράς στους κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους, προ­κει­μέ­νου να μπο­ρεί μετά την ήττα που επι­βλή­θη­κε στην κοι­νω­νία, να αντι­στέ­κε­ται και να κι­νη­το­ποιεί­ται. Στη Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Αρ­χι­τε­κτό­νων μια τέ­τοια ρήξη κα­τα­γρά­φη­κε σε κρί­σι­μες μάχες της προη­γού­με­νης πε­ριό­δου, ακόμα και με εκλο­γι­κό κό­στος πι­θα­νόν από έναν κόσμο του κλά­δου που τα­λα­ντευό­ταν. 

Το συ­νο­λι­κό­τε­ρο κλίμα μου­διά­σμα­τος της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας κα­τα­γρά­φη­κε επί­σης στα πο­σο­στά συμ­με­το­χής και στοί­χη­σε το ίδιο στα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα. Σε αυτές τις συν­θή­κες, οι αρι­στε­ρές αντι­μνη­μο­νια­κές και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κές πα­ρα­τά­ξεις στη­ρί­χθη­καν από το ένα τρίτο των ψη­φο­φό­ρων. Επι­πλέ­ον, η πτώση της πα­ρά­τα­ξης της Δε­ξιάς και στο τμήμα Ατ­τι­κής και Πα­νελ­λα­δι­κά αντα­να­κλά τη συ­νο­λι­κό­τε­ρη συ­γκυ­ρία, κατά την οποία και οι γνω­στοί κε­ντρι­κοί σχη­μα­τι­σμοί αδυ­να­τούν να πεί­σουν. Η Συ­σπεί­ρω­ση και ο ΣΑΔΑΣ συ­νο­λι­κά όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα πρω­το­στά­τη­σαν σε ση­μα­ντι­κές μάχες, η συ­νέ­χεια των οποί­ων θα είναι κρί­σι­μη και για την επό­με­νη πε­ρί­ο­δο. Με βάση και τα απο­τε­λέ­σμα­τα, υπάρ­χει η δυ­να­τό­τη­τα να συ­νε­χί­σου­με να πρω­το­στα­τού­με σε αυτές και να αντι­στρέ­ψου­με το μού­δια­σμα προς την πλευ­ρά των κι­νη­μά­των και τα συμ­φέ­ρο­ντα των ερ­γα­ζό­με­νων/άνερ­γων συ­να­δέλ­φων.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες