Πρωτοβουλία για μια ανεξάρτητη αγωνιστική εργατική συνδικαλιστική συλλογικότητα

Ο ίδιος ο μεσότιτλος πού χρησιμοποιείται σε αυτό το κείμενο, «ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΓΩΝΑΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ», αποκαλύπτει τη βασική ιδέα για τη δημιουργία της. 

Αποτελεί ομολογημένη ανάγκη των καιρών, ενάντια στον κατακερματισμό και την πολυδιάσπαση, που όλες οι αριστερές και ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος ξορκίζουμε εδώ και πολλά χρόνια αλλά παραμέναμε καθηλωμένες-οι στην ίδια κατάσταση χωρίς τολμηρά βήματα για να την ξεπεράσουμε. 

Η ελπιδοφόρα αυτή προσπάθεια συμπεριλαμβάνει οργανωμένα συνδικαλιστικά σχήματα, ανένταχτο κόσμο, πολιτικές δυνάμεις που δεν είχαν κεντρική συνδικαλιστική αναφορά, νέες και νέους συνδικαλίστριες/συνδικαλιστές από τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, με ενεργή και δυναμική συμμετοχή σε δύσκολα πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά και σε ομοσπονδίες και σε ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα. 

Ο στόχος δεν είναι η πρόσθεση δυνάμεων, αλλά ο πολλαπλασιασμός της οργανωμένης παρέμβασης στο εργατικό κίνημα, η συσπείρωση δυνάμεων, με τρόπο που να ανατρέπονται οι συσχετισμοί και να διευκολύνεται η όσο μαζικότερη έκφραση των ταξικών δυνάμεων για να ξεφύγουμε από τους συμβολικούς, και για αυτό, περιορισμένους αγώνες και να δημιουργήσουμε συνθήκες νίκης και κατακτήσεων για την πραγματική ζωή των ανθρώπων μας. Για την ανασυγκρότηση του κινήματος.

Έχει έρθει η ώρα να εμποδιστεί η κυριαρχία της δεξιάς στα σωματεία και το συνδικαλιστικό κίνημα, μία κυριαρχία «αφύσικη», αφού η εργατική τάξη δεν είναι ο κόσμος που η δεξιά φιλοδοξεί να εκφράσει και να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. 

Αλλά και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, επίσης έχουν μεγαλύτερη αντιπροσώπευση από αυτήν που τους αντιστοιχεί, λόγω της άσκοπης πολυδιάσπασης της αριστεράς. 

Οι συνδικαλιστικές και εργατικές ανατροπές που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια, με πιο ενδεικτικό και σημαντικό παράδειγμα το νόμο Χατζηδάκη, έχουν «πατήσει» πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα και επιχειρούν να καθιερωθούν ως τετελεσμένες και δεδομένες. 

Επομένως, η πρωτοβουλία για μία νέα εργατική συλλογικότητα δεν μπορεί παρά να είναι ένα πολύ καλό νέο για τις ριζοσπαστικές δυνάμεις στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. 

Τα πρώτα της κείμενα είναι προϊόντα μεγάλης και έντονης συλλογικής δουλειάς, επιχειρώντας ώσμωση ανάμεσα σε χώρους που δεν είχαν μάθει σε κοινές διαδικασίες, ούτε ακόμα και σε κοινή ορολογία. Με προσπάθεια συζήτησης χρόνων, μπορούμε να πούμε ότι φτάσαμε σε ένα κομβικό σημείο για συνύπαρξη, συναντίληψη και κοινή παρέμβαση στις πολύ μεγάλες και κρίσιμες απαιτήσεις του εργατικού κινήματος. 

Για μία νέα εργατική/συνδικαλιστική κίνηση με ανοιχτή, δημοκρατική και πανελλαδική συγκρότηση, με ανεξαρτησία από την εργοδοσία και τις πιέσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, με το βλέμμα στη συμμετοχή των νέων ανθρώπων και την εμπειρία των παλιότερων που…άντεξαν πολλές κρίσεις, με τη φροντίδα στα πρωτοβάθμια σωματεία και την αξιοποίηση των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων οργάνων υπέρ του εργατικού κινήματος κι όχι της «αναπαραγωγής» μεγαλοστελεχών. 

Το επόμενο διάστημα η απεύθυνση θα είναι μαζικότερη και τα βήματα θα χρειαστούν τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται.

Μείνετε συντονισμένες-οι στη δική μας… συχνότητα για τα επόμενα νέα!

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά