Push back, διώξεις και ιστορίες «κατασκοπίας»

Η συστηματική απόκρυψη των παράνομων επαναπροωθήσεων προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία, μέσω των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων, περιλαμβάνει πλέον και δικαστικές διώξεις περί «εγκληματικής οργάνωσης» και «κατασκοπίας» ενάντια σε εκείνους που καταγγέλλουν την εγκληματική πολιτική του ελληνικού κράτους. 

Μέλη τεσσάρων διεθνών οργανώσεων (35 τον αριθμό), με σημαντικό ρόλο στη διάσωση προσφυγικών σκαφών σε κίνδυνο, αντιμετωπίζουν κακουργήματα «για διευκόλυνση παράτυπης εισόδου προσφύγων και μεταναστών και για κατασκοπία». Τουλάχιστον οι δύο οργανώσεις, η «Watch The Med», που λειτουργεί το τηλεφωνικό δίκτυο ενημέρωσης «AlarmPhone» και η γερμανική «Mare Liberum», που διατηρεί δύο σκάφη στο Αιγαίο, είναι γνωστές για τη συνεισφορά τους σε επιχειρήσεις διάσωσης και για τη δημοσιοποίηση παράνομων επιχειρήσεων αποτροπής και επαναπροώθησης του Λιμενικού. 

Η επίμονη ανάδειξη περιστατικών κατάφορης παραβίασης διεθνών συμβάσεων προστασίας των προσφύγων είναι σίγουρο ότι αποτέλεσε τη βασική αιτία για το «κυνήγι μαγισσών» από την ΕΛ.ΑΣ., κατά των διεθνών ΜΚΟ. «Τα πραγματικά εγκλήματα είναι οι επαναπροωθήσεις και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ελληνική κυβέρνηση», αναφέρει σε ανακοίνωσή η μία από τις τέσσερις οργανώσεις που διαχειρίζεται την εφαρμογή AlarmPhone: 

«Παράνομες επαναπροωθήσεις (push-backs), σκληρές μορφές βίας όπως ξυλοδαρμοί, ληστείες και πυροβολισμοί, μη παροχή βοήθειας, εξαναγκασμός προσφύγων να επιβιβαστούν σε σωσίβιες σχεδίες και εγκατάλειψή τους στη θάλασσα. Είναι προφανές ότι αυτά τα εγκλήματα διαπράττονται από φορείς του ελληνικού κράτους. Δεν είμαστε οι μόνοι μάρτυρες αυτής της ανησυχητικής εξέλιξης. Αρκετοί παράγοντες έχουν εκθέσει δημόσια αυτές τις παράνομες ενέργειες που διαπράχθηκαν από την Ελληνική Ακτοφυλακή στη θάλασσα και τη συνοριοφυλακή στην ξηρά: η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η Διεθνής Αμνηστία, το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Human Rights Watch) και άλλοι οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ΜΚΟ και μέσα ενημέρωσης (…)

Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο άγγιξαν νέα ύψη από τις αρχές Μαρτίου. Αυτή η κλιμάκωση των παραβιάσεων συνοδεύτηκε από καταστολή ενάντια σε ΜΚΟ και κάθε είδους δομές αλληλεγγύης για πρόσφυγες και μετανάστες. Προφανώς το ελληνικό κράτος επιθυμεί να εξαφανίσει τυχόν μάρτυρες των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει σε καθημερινή βάση. Είναι σαφές ότι ενοχλείται από τη δραστηριότητά μας αν αναλογιστούμε ότι φέτος μόνο, το Alarm Phone έχει παρακολουθήσει και τεκμηριώσει πολυάριθμα περιστατικά επαναπροωθήσεων και σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων». 

Είναι κοινό μυστικό ότι μέσα στο 2020, έχουν πολλαπλασιαστεί οι παράνομες επιχειρήσεις αποτροπής των βαρκών που μεταφέρουν πρόσφυγες και σπρώχνονται πίσω στην Τουρκία (push back). Το ίδιο και απάνθρωπες πρακτικές των απαγωγών στον Έβρο, της βίαιης αντιμετώπισης και επιστροφής στην Τουρκία όσων καταφέρουν να πατήσουν ελληνικό έδαφος ή να μπουν ελληνικά χωρικά ύδατα. Οι μαρτυρίες προσφύγων και οι καταγγελίες στα διεθνή ΜΜΕ είναι δεκάδες. Τα μεγάλα εγχώρια ΜΜΕ, εναρμονισμένα πλήρως με την κυβερνητική προπαγάνδα, εξακολουθούν  να βαφτίζουν τις καταγγελίες αυτές «τουρκικά fake news». 

Αν δεν προχωρούν παραπέρα, όπως πρόσφατα η «Καθημερινή της Κυριακής» (4.10), που είχε κεντρικό θέμα τη διαβόητη επιχείρηση «Αλκμήνη» της ΕΥΠ, βάση της οποίας στήθηκε το κατηγορητήριο ενάντια στους ξένους ακτιβιστές. Αν διαβάσει κάποιος το αστυνομικό ρεπορτάζ στις εσωτερικές σελίδες, δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που να στοιχειοθετεί τα περί κυκλώματος διακίνησης ανθρώπων ή την εμπλοκή των (πανταχού παρόντων διαχρονικά…) τούρκων πρακτόρων. Αντίθετα, από το ίδιο πάντα ρεπορτάζ, μαθαίνουμε για κάτι ωραία «κόλπα» της ΕΥΠ με στρατολογήσεις αλλοδαπών που μετέβησαν στη Σμύρνη της Τουρκίας και στη συνέχεια επιβιβάστηκαν σε βάρκα με πρόσφυγες και προορισμό τη Λέσβο. Συνεπώς κάποιος άλλος θα έπρεπε να ελέγχεται για κατασκοπία. Στο ίδιο «αποκαλυπτικό» δημοσίευμα, η αστεία προσπάθεια να παρουσιαστούν οι δημοσιεύσεις των ΜΚΟ στα social media ως απόδειξη «έκνομων» πράξεων, καταλήγει σε ομολογία ότι πρόσφυγες εγκαταλείπονται στην τύχη τους μεσοπέλαγα: «35 μετανάστες που το ελληνικό Λιμενικό έβαλε σε διασωστικές σχεδίες νότια της Λέσβου βρίσκονται σε κίνδυνο. Τηλεφωνήσαμε στην τουρκική ακτοφυλακή για να ζητήσουμε βοήθεια». Γιατί παράνομο είναι να αναγκάζεις πρόσφυγες σε κίνδυνο να επιβιβαστούν σε διασωστικές σχεδίες, όχι φυσικά η έκκληση για βοήθεια ή η δημοσιοποίηση του στίγματος βαρκών με γυναικόπαιδα που μπορεί να βουλιάξουν. 

Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια προκλητική επιχείρηση ποινικοποίησης της αλληλεγγύης, μέσα από αβάσιμες κατηγορίες ενάντια σε ανθρώπους που πραγματικά σώζουν ζωές. Κάθε φωνή που αποκαλύπτει τις ρατσιστικές πρακτικές των ελληνικών αρχών πρέπει να καταστέλλεται, γιατί «λερώνει» το φιλοευρωπαϊκό προφίλ της ΝΔ. Η κυβέρνηση όμως είναι που διαφημίζει τα επιτεύγματά της στον τομέα αποτροπής των προσφυγικών ροών, ικανοποιώντας παράλληλα και ένα σημαντικό μερίδιο της εκλογικής της πελατείας. Όποιος υπενθυμίζει πώς επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος, αμέσως κατηγορείται ως «πράκτορας» του Ερντογάν. Η αξιωματική αντιπολίτευση, παρά τις ερωτήσεις στη βουλή για τις παράνομες τακτικές, θα έπρεπε να θυμάται ότι το καλοκαίρι του 2016, παρόμοιες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της κατασκοπίας, είχαν φορτωθεί και σε Ισπανούς διασώστες, που ευτυχώς αθωώθηκαν. Και όλοι γνωρίζουν ποιο κόμμα βρισκόταν τότε στην κυβέρνηση.

Ο κόσμος της αλληλεγγύης, το αντιρατσιστικό κίνημα και η Αριστερά χρειάζεται να σταθούμε ολόθερμα στο πλευρό όσων αντιμετωπίζουν την κρατική εκδικητικότητα. Αντίπαλος μας είναι η πολιτική των επαναπροωθήσεων και της αποτροπής. Κάθε σιωπητήριο σε φωνές που αναδεικνύουν τα εγκλήματα της ελληνικής κυβέρνησης και της ΕΕ ενισχύουν την κατασταλτική αντιμετώπιση κατατρεγμένων ανθρώπων, αποθρασύνουν τις κρατικές και παρακρατικές συμμορίες, που πυροβολούν τα θύματα της φτώχειας και των πολέμων. Κάθε μπλόκο στις ανθρωπιστικές επιχειρήσεις διάσωσης πολλαπλασιάζει τους πνιγμούς στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. 

Θα είμαστε εδώ για να τους ενοχλούμε, για να αποκαλύπτουμε τα εγκλήματά τους, για να βάλουμε τέλος στη ρατσιστική απανθρωπιά! 

Νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης: Ευρώπη-φρούριο με ψηλότερα τείχη και νέες «Μόριες»

Τις μέρες που το κολαστήριο της Μόριας παραδινόταν στις φλόγες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. 

Ποια ήταν η απάντηση του ιερατείου των Βρυξελλών μπροστά στην πανευρωπαϊκή ντροπή, των χιλιάδων στοιβαγμένων ανθρώπων, σε άθλιες συνθήκες, εν μέσω πανδημίας; Όπως εύστοχα αναφέρει η  οργάνωση Oxfam, «αυτό το νέο σύμφωνο θεσμοθετεί την ντροπή». Και αυτό γιατί οι προβλέψεις του Συμφώνου, οδηγούν στην ενίσχυση της Ευρώπης-φρούριο και στην οριστική μετατροπή των χωρών πρώτης υποδοχής σε μόνιμη φυλακή προσφύγων. 

Στην παρουσίαση του Συμφώνου, οι αρμόδιοι Επίτροποι, αναφέρθηκαν στο τέλος του κανονισμού του Δουβλίνου. Μάλλον πρόκειται για υπερβολικό λεκτικό σχήμα. Παρόλο που υπάρχει μια αλλαγή και αυτή αναφέρεται στην δυνατότητα που έχει πλέον ο αιτών ή η αιτούσα άσυλο να ζητήσει μετεγκατάσταση λόγω ισχυρών δεσμών με μια συγκεκριμένη χώρα της ΕΕ, το βάρος του σχεδίου παραμένει στην πολιτική της επιστροφής (δηλ. απελάσεις) αντί της ένταξης, στον έλεγχο των συνόρων (δηλ. φράχτες και περαιτέρω στρατιωτικοποίηση των συνόρων) αντί για τη διαβόητη…ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. 

Υποχωρώντας στην άκαμπτη στάση των χωρών του Βίζεγκραντ, η Κομισιόν εγκαταλείπει την ιδέα για υποχρεωτική ποσόστωση των προσφύγων στα κράτη-μέλη, που πλέον θα μπορούν να επιλέξουν αν θα δεχθούν πρόσφυγες ή αν θα αναλάβουν την ευθύνη για απελάσεις στις χώρες καταγωγής τους όσων απορρίφθηκαν οι αιτήσεις ασύλου. Οι κυβερνήσεις που αρνούνται κάθε εμπλοκή στο ζήτημα θα έχουν την επιλογή να επιλέξουν να ξοδέψουν χρήματα για άλλα μέτρα, όπως για παράδειγμα τη χρηματοδότηση κέντρων κράτησης σε κράτη πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα.

Η πρόταση της Κομισιόν αναθεωρεί επίσης την αρχή που συνίσταται στο να ανατίθεται στην πρώτη χώρα εισόδου ενός μετανάστη στην ΕΕ η ευθύνη της επεξεργασίας του αιτήματός του για άσυλο. Στην πρόταση της Επιτροπής, η χώρα που είναι υπεύθυνη για το αίτημα ασύλου θα μπορεί να είναι εκείνη στην οποία ένας μετανάστης έχει αδελφό ή αδελφή, στην οποία έχει εργαστεί ή σπουδάζει. Επίσης η χώρα που έχει χορηγήσει βίζα σε έναν μετανάστη θα είναι εκείνη που θα πρέπει να επιφορτισθεί με την αίτηση ασύλου.

Παρά την ελάχιστη «χρυσόσκονη», όλο το κείμενο διαπνέεται από τη ρατσιστική αντίληψη ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι «εισβολείς» που θέλουν να αλλοιώσουν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και όχι άνθρωποι που χρήζουν προστασίας και μιας πολιτικής ισότιμης ένταξης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Αντίθετα, η βίαιη αποτροπή, ο εγκλεισμός σε «νέες Μόριες» ή σε κέντρα κράτησης στη Λιβύη, είναι η μόνη «φιλοξενία» που επιφυλάσσουν τα ευρωπαϊκά κράτη για τους απελπισμένους. 

Στην έκθεσή της για τη βρώμικη συνεργασία ΕΕ-Λιβύης, η Διεθνής Αμνηστία κάνει λόγο για «δολοφονίες, εξαναγκαστικές εξαφανίσεις, βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, βιασμούς και άλλη σεξουαλική βία, αυθαίρετες κρατήσεις, καταναγκαστική εργασία και εκμετάλλευση στα χέρια δυνάμεων της κυβέρνησης και άλλων σε κλίμα σχεδόν απόλυτης ατιμωρησίας» και σημειώνει: «οδηγούμενες από τη βούλησή τους να σταματήσουν τις αφίξεις με κάθε τίμημα, τα ευρωπαϊκά κράτη προσέφεραν τη βοήθειά τους στη Λιβύη (…) χωρίς αυστηρές εγγυήσεις ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Και επειδή η συνεργασία με τα αυταρχικά καθεστώτα τρίτων χωρών φαίνεται ότι δεν αρκεί, τα τείχη και οι φράχτες θα γίνουν ακόμα πιο απροσπέλαστα με το μόνιμο σώμα της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, που έχει προγραμματιστεί να αναπτυχθεί από την 1η Ιανουαρίου 2021. 

Το αστείο είναι ότι ακόμα και αυτό το ανοιχτά αντιδραστικό σχέδιο, που επιχειρεί να συγκεράσει τις οξείες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, συναντά την απόρριψη των ξενοφοβικών κυβερνήσεων στη Βουδαπέστη στην Πράγα, στη Βαρσοβία κ.α. Από την Αθήνα βέβαια, όπως αναμενόταν, δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση της κεντρικής κατεύθυνσης του σχεδίου, πέρα από μια έκφραση «ανησυχίας» για τις υποχρεώσεις των χωρών πρώτης γραμμής (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα). 

Στην Ελλάδα, όπως και αλλού, οι πρόσφυγες κατηγορούνται πλέον για τη διασπορά της πανδημίας του κορωνοϊού στο κέντρο της Αθήνας, με βαθιά ρατσιστικά κίνητρα και προσπάθεια να διαχυθεί η οργή για την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, στους πιο αδύναμους. Ο υγειονομικός αποκλεισμός στα κέντρα κράτησης συνεχίζεται. Το αφήγημα Μηταράκη για τη νέα δομή στη Λέσβο («Μόρια2» την αποκαλούν οι πρόσφυγες), βούλιαξε στην πρώτη δυνατή βροχή, με τις σκηνές 7.500 ανθρώπων να πλημμυρίζουν. Τα σύνορα προς την υπόλοιπη ΕΕ είναι κλειστά εδώ και χρόνια. Ο Χρυσοχοΐδης διαφημίζει νέα μέσα ηλεκτρονικής επιτήρησης του Έβρου και την πρόσληψη 400 συνοριοφυλάκων. Οι απελάσεις και η παράνομη αποτροπή αποτελούν καθημερινότητα. Η πιλοτική εφαρμογή όσων συνεπάγεται το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης, έχει ξεκινήσει ήδη. 

Νέοι «κόφτες» στην απόκτηση ιθαγένειας μέσω πολιτογράφησης

Ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα στη βουλή το σχεδίου νόμου που προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την τροποποίηση του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. 

Κάτω από την πίεση φορέων και συλλογικοτήτων που ασχολούνται πολλά χρόνια με το ζήτημα, το τελικό κείμενο βελτιώνει κάποιες από τις αρχικές ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, που καθιστούσαν απαγορευτική την απόκτηση ιθαγένειας μέσω πολιτογράφησης. Παρόλα αυτά, διάφοροι «κόφτες» παραμένουν. 

Συγκεκριμένα, η πρώτη αλλαγή αφορά την κατάργηση της προϋπόθεσης να διαθέτει ο ενδιαφερόμενος/η ετήσιο εισόδημα τουλάχιστον ανειδίκευτου εργάτη για να αποδείξει την οικονομική του ένταξη στην ελληνική κοινωνία. Με τους σημερινούς δείκτες ανεργίας και αδήλωτης εργασίας, κάτι τέτοιο θα απέκλειε χιλιάδες μετανάστες. Τα σχετικά κριτήρια θα καθορίζονται κάθε φορά με απόφαση του αρμόδιου υπουργού. 

Η δεύτερη διόρθωση επαναφέρει τη δυνατότητα να προσφεύγει ο ενδιαφερόμενος στο Συμβούλιο Ιθαγένειας σε περίπτωση που θέλει να προσβάλει απορριπτική απόφαση. Αρχικά προβλεπόταν μόνο η -πανάκριβη και χρονοβόρα -προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια. Συγχρόνως, μειώθηκε τα ποσό του παράβολου για τη συμμετοχή στις εξετάσεις (150 ευρώ) και το ποσοστό σωστών απαντήσεων που απαιτούνται. Σε κάθε περίπτωση όμως, τα εξέταστρα και το ποσοστό βαθμολογίας (πχ το 70% ορθών απαντήσεων για επιτυχημένο αποτέλεσμα στις εξετάσεις γλώσσας), θα αποτρέψουν σίγουρα πολλούς/ες από το να υποβάλουν αίτηση πολιτογράφησης. 

Η γραπτή εξέταση, αντικαθιστά την έως σήμερα διαδικασία της συνέντευξης. Περαιτέρω, εισάγονται πρόσθετοι περιορισμοί με την αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 55 στα 67 έτη, πέραν της οποίας οι αιτούντες μπορούν να κληθούν σε προφορική αντί γραπτής εξέτασης γλώσσας. Η αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 55 στα 67 χρόνια, θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των πολιτογραφήσεων.

Ήδη, υπάρχουν 30.000 εκκρεμείς προς εξέταση αιτήσεις απόκτησης ιθαγένειας, ενώ πολύ χρονοβόρες είναι και οι διαδικασίες πολιτογράφησης για τα παιδιά δεύτερης γενιάς. Υπάρχουν παιδιά που υπέβαλαν αίτημα για απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας το 2017 και ακόμα δεν έχει εξεταστεί η υπόθεσή τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Το διαρκές αίτημα για ιθαγένεια χωρίς όρους και προϋποθέσεις σε όλους/ες και κυρίως για πλήρη ένταξη με ίσα δικαιώματα για όσους ζουν και εργάζονται στη χώρα, παραμένει.

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά