Στης ανάγκης (των δανειστών) τα θρανία

Στους όρους λειτουργίας του δημόσιου σχολείου, στη μορφή και στο περιεχόμενό του, έχει συσσωρευτεί διαχρονικά η στοχοθεσία πολλών νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών στρατηγικών που ξεδιπλώθηκαν, διαμoρφώνοντας το σημερινό του χαρακτήρα. Το εκπαιδευτικό κίνημα δε συμμετείχε στη διαμόρφωση αυτή, αντίθετα έδωσε σκληρούς αγώνες για να υπερασπίσει μορφωτικά κι εργασιακά δικαιώματα απέναντι σε Υπουργούς και Κυβερνήσεις που κράτησαν ψηλά τη ρομφαία της αγοραίας προσαρμογής, των περικοπών και της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών. Είναι όμως αλήθεια πως το τελικό αποτέλεσμα της εικοσάχρονης νεοφιλελεύθερης πολιορκίας στο χώρο Παιδείας, στο οποίο καταγράφονται ο συσχετισμός δύναμης και οι αντιστάσεις της μαχόμενης εκπαίδευσης, δεν ικανοποιεί το μνημονιακό καθεστώς που, μέσω της έκθεσης του ΟΟΣΑ, μιλά από το 2011 για μεγάλες ιδιαιτερότητες και σοβαρές «ανορθογραφίες» του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. 
Ούτε όμως τα εφτά χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, χρυσή ευκαιρία για την πλήρη μετάλλαξη της μόρφωσης από δημόσιο σε αγοραίο αγαθό, ούτε οι τρεις υπερδραστήριοι, έμπιστοι και φερέλπιδες Υπουργοί καριέρας (Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλος, Λοβέρδος), στάθηκαν τελικά ως παράγοντες αρκετοί για την πλήρη υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Η επέλαση των δυνάμεων της αγοράς στο χώρο της εκπαίδευσης, ακόμα και στα χρόνια των μνημονίων, δεν ήταν περίπατος.

Στις μέρες μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κι ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης, όχι μόνο πήραν από τους προηγούμενους, αλλά και κρατούν γερά τη σκυτάλη των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων. Την πήραν συνειδητά, ανέλαβαν την «ιδιοκτησία» τους, υπέγραψαν και δεσμεύτηκαν για αυτές με το τρίτο μνημόνιο, όπως και όλη την τη βαρβαρότητα και τους κόφτες που το συνοδεύει, ορκίζονται στα αντιεκπαιδευτικά θέσφατα της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, στις υποχρεώσεις στους δανειστές, στα πλεονάσματα του 3,5%, που στάζουν αίμα και στις «δημοσιονομικές δυνατότητες» της χώρας. Συνεπείς στις υπογραφές τους, νομοθετούν για την Εκπαίδευση στην ώρα τους, όπως ακριβώς είχαν δεσμευτεί, την Άνοιξη δηλαδή του 2016, ακόμα και μέσα στις διακοπές του Πάσχα, αγνοώντας αυταρχικά κάθε δημοκρατική δεοντολογία, όπως με την αιφνιδιαστική, κυριολεκτικά εν κρυπτώ, κατάθεση και ψήφιση των σαρωτικών μέτρων για τη λειτουργία του Δημοτικού σχολείου. Αγνοούν ακόμα και το ίδιο το πρόσχημα του εθνικού «διαλόγου» για την Παιδεία που τάχα διεξάγουν, αφού ό,τι έχουν νομοθετήσει μέχρι τώρα δε θεώρησαν σκόπιμο να το φέρουν ούτε στα μυστικά δείπνα του διαλόγου-οπερέτα, υπό το φόβο των Ιουδαίων. Δεν ορρωδούν προ μηδενός, καταστρέφουν, εγκαταλείπουν, συρρικνώνουν εκπαιδευτικές δομές του δημόσιου σχολείου, εγκαινιάζοντας την εποχή της ολοκληρωτικής απόσυρσης του κράτους από την υποστήριξη του μορφωτικού αγαθού. Από το Νηπιαγωγείο ως το Δημοτικό κι από το Γυμνάσιο έως το Λύκειο βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της θεαματικής αποδόμησης της Δημόσιας Εκπαίδευσης, η συρρίκνωση του εκπαιδευτικού έργου, η μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού και η ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών του όρων.
Προ μηδενός; Το Υπουργείο Παιδείας της παρούσας κυβέρνησης που τους πρώτους μήνες του 2015 ενσωμάτωσε έστω και πολύ δειλά στη ρητορική του στοιχεία από πλαίσιο των διεκδικήσεων και της αντιμνημονιακής πάλης του εκπαιδευτικού κινήματος, θα μείνει στην ιστορία για τον απόλυτο φρονηματισμό του από τις δυνάμεις του «ΝΑΙ», ως υπάκουο και προσαρμόσιμο στις πιέσεις τύπου «κατσαρόλας» στο χώρο της Εκπαίδευσης: Το πολυνομοσχέδιο Μπαλτά στοιχειώνει ακόμα στα συρτάρια του Υπουργείου Παιδείας και το νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση σχετικά με την εργασιακή ζούγκλα των σχολαρχών, απεσύρθη με τις πρώτες αντιδράσεις. Τελικά, το κοινωνικό πρόσωπο της παρούσας κυβέρνησης καθορίζεται από την ταξική μεροληψία της, κατά τον όρο του κ. Τσακαλώτου. Ας παρακολουθήσουμε περισσότερο αυτό το κοινωνικό πρόσωπο στο χώρο της Εκπαίδευσης : 

Οι εκπαιδευτικές δομές στην πυρά του 3ου Μνημονίου
· Με αιφνιδιαστική τροπολογία, καταργήθηκε στην πράξη το σύνολο των τμημάτων ένταξης, βασική δομή αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, μέσω της μετάλλαξης του ρόλου των εκπαιδευτικών που τα στελέχωναν, σε οιωνοί εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης. Το μέτρο επιφέρει βαρύ πλήγμα στην Ειδική Αγωγή που βρίσκεται σε καθεστώς εγκατάλειψης και προμηνύει την κατάργηση μερικών χιλιάδων προσλήψεων αναπληρωτών που προσλαμβάνονται για την παράλληλη στήριξη και φυσικά την απόλυσή τους. Η καταφυγή στην ιδιωτική σφαίρα της Ειδικής Αγωγής για μαθητές με αυξημένες ανάγκες ή και κλασσικού τύπου μαθητική διαρροή από αυτό το χώρο θα είναι το άμεσο αποτέλεσμα της τροπολογίας.
· Με τις διατάξεις που ψηφίστηκαν μέσα στο Πάσχα αυξάνεται λογιστικά μέχρι διπλασιασμού ο κατώτατος αριθμός των νηπίων για τη λειτουργία τμημάτων στο δημόσιο νηπιαγωγείο με αποτέλεσμα 1500-2000 νηπιαγωγεία ή τμήματα νηπιαγωγείων να βρίσκονται στη διακεκαυμένη ζώνη που οδηγεί στην κατάργησή τους. Κοινωνικά, μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα νηπίων και νηπιαγωγών οδηγούνται στον αυτόματο κόφτη, λογική που δεν εξωραϊζεται από τις επικοινωνιακές αρετές του Υπουργού. Πληθωρικά τμήματα, αναμόρφωση της λειτουργίας του νηπιαγωγείου με περιστολή των ωρών και των λειτουργιών του, εξαναγκασμένη στροφή στην ιδιωτική προσχολική εκπαίδευση, απολύσεις αναπληρωτών, υπεραριθμίες, ομηρία και κινητικότητα των νηπιαγωγών είναι τα παρεπόμενα δεδομένα.
· Η κυβερνητική επαγγελία για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή χωρίς νέα κτήρια και προσλήψεις, σε συνδυασμό με την ψηφισθείσα τροπολογία, μπορεί να καταγραφεί μέχρι και ως ένας ειρωνικός ευφημισμός της αποσάθρωσης του δημόσιου νηπιαγωγείου, όταν: Χιλιάδες προνήπια που δε θα χωρούν στο δημόσιο νηπιαγωγείο θα οδηγούνται υποχρεωτικά στην αγκαλιά των δημοτικών ή ιδιωτικών δομών, τα vouchers θα επεκταθούν και οι «βολικές» πιέσεις σχολαρχών, συντεχνιών και δήμων για αλλαγή του πλαισίου της νηπιακής εκπαίδευσης και ενιαιοποίησής της για ηλικίες από 0-6 ετών, θα αμφισβητήσει ξανά τον κατοχυρωμένο εκπαιδευτικό χαρακτήρα της Προσχολικής Αγωγής και τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
· Η αιφνιδιαστική Υ.Α για το νέο ενιαίο τύπου Ολοήμερου σχολείου, φέρνει τα πάνω κάτω σε όλα τα Δημοτικά σχολεία της χώρας. Όσες επικοινωνιακές πιρουέτες και λεκτικά σχήματα κι αν χρησιμοποιήσει ο Υπουργός, το νέο σχολείο που δημιουργεί είναι το φθηνό σχολείο της ανάγκης. Είναι το σχολείο των περικοπών μαθημάτων, εκπαιδευτικών και ολόκληρων δομών. Δεν έχει ίχνος επιστημονικής και παιδαγωγικής τεκμηρίωσης, στελεχώνεται από όποιους εκπαιδευτικούς διατίθενται και δομείται πάνω στην παρατεινόμενη απουσία μόνιμων διορισμών και στην άθλια μεθόδευση απόλυσης χιλιάδων αναπληρωτών που δεν θα επαναπροσληφθούν λόγω της εξάντλησης των ΕΣΠΑ. 
· Κατά μ.ο, πάνω από δυο εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων και πάνω από ένας δάσκαλος δε θα χωράνε στο ενιαίο σχολείο που θα αντικαταστήσει τα ΕΑΕΠ (1/3 των σχολείων, 1/2 των μαθητών) που χτίστηκαν στην κινούμενη άμμο των ΕΣΠΑ την εποχή της Διαμαντοπούλου, την εποχή δηλαδή των καταργήσεων σχολείων, των μεγάλων περικοπών και της σφαγής των αναπληρωτών με το νόμο 3848, σχολεία που δημιουργήθηκαν για την απορρόφηση κονδυλίων και την πιλοτική προβολή των ευρωπαϊκών οδηγιών, σχολεία που από τη φύση τους, αλλά κυρίως από την πολιτική επιλογή των κυβερνώντων, άφησαν σε μόνιμη εργασιακή επισφάλεια και ομηρία, χωρίς οργανικές θέσεις τους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές, που δουλεύουν σε αυτά. Το Υπουργείο Παιδείας, ως καλός μαθητής των προκατόχων του, διαμορφώνει το «ενιαίο τύπο σχολείου" που εφαρμόζει στο πρόγραμμά του την «παιδαγωγική» του μνημονίου: Έτσι, στα κλασσικά σχολεία πιάνει δουλειά το μεγάλο ψαλίδι κυρίως μέσω του μηχανισμού συρρίκνωσης του ολοήμερου. Καταργώντας την πρωινή του ζώνη (7-8), κόβοντας με τρυκ μία διδακτική ώρα από τις μεσημεριανές και βάζοντας λεόντειες προϋποθέσεις (πιστοποιημένη εργασία και των δύο γονέων) για τη φοίτηση και εγγραφή στο ολοήμερο σχολείο, συρρικνώνει δραματικά μια εκπαιδευτική δομή, δείχνοντας αντικοινωνικά και ταξικά κίνητρα για τους φτωχούς, τους ανέργους, τους ελαστικά εργαζόμενους, τα θύματα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της μαύρης εργασίας και εκμετάλλευσης, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Σε ένα μεγάλο κλασσικό δημοτικό πάνω από δύο δάσκαλοι θα περισσεύουν κατά μ.ο με το νέο τύπου σχολείου, ενώ τα μαθήματα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων θα βρίσκονται στον τροχό της τύχης των ωρών που περισσεύουν, αλλά και με αναθέσεις μαθημάτων σε άλλες ειδικότητες. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στο νέο ενιαίο τύπο σχολείου, δε συστήνονται οργανικές θέσεις για τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων, ενώ την επόμενη χρονιά σχεδιάζονται οργανικοί υποβιβασμοί και συγχωνεύσεις, γιατί τα μνημόνια και οι κόφτες είναι διαρκείας. 
· Όλες οι αριθμητικές μελέτες δείχνουν ότι του χρόνου, τόσο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που το Υπουργείο άνοιξε τα χαρτιά του, όσο και στη δευτεροβάθμια-όπως όλα δείχνουν, θα υπάρξουν αρκετά μειωμένες προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που το κίνημα πρέπει να τις αντιμετωπίσει ως απολύσεις (με ό,τι αυτό συνεπάγεται !) και ένα μεγάλο μέρος πλεοναζόντων, πλαστά υπεραρίθμων και ομήρων εκπαιδευτικών στο βάλτο της μνημονιακής εκπαίδευσης. Χιλιάδες τελικά εκπαιδευτικοί μόνιμοι και αδιόριστοι θα βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.
· Για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια, που δεν φαίνεται να είναι διαφορετικά τα σχέδιά του, ο Υπουργός εξήγγειλε την ολοκληρωμένη εμφάνισή τους για το πέρας των εξετάσεων, τρέμοντας να μην υποδαυλίσει απεργιακές σπίθες με τις ανακοινώσεις του. Όμως, ως άλλη μια απόδειξη της εμβαλωματικής και κοντόθωρης λογιστικής πολιτικής περικοπών που εφαρμόζει, πρόλαβε να νομοθετήσει τη συμπλήρωση ωραρίου εκπαιδευτικών των ΕΠΑΛ στα Δημοτικά, τη διάθεση των ωρών των εκπαιδευτικών των κοινών ειδικοτήτων Π.Ε και Δ.Ε σε κοινή συνεδρίαση και σε όλα τα σχολεία των ΠΥΣΔΕ-ΠΥΣΠΕ, την κατάργηση της τρίωρης μείωσης για τους υπεύθυνους εργαστηρίων Φυσικής και Πληροφορικής, περικόπτοντας κατά μ.ο. 400 εκπαιδευτικούς από κάθε ειδικότητα, ενώ θέσπισε την υποχρεωτική μαθητεία και την αλλαγή στη δομή των ΕΠΑΛ, στα οποία μειώνονται τα τμήματα, οι ειδικότητες, οι τομείς και αυξάνεται το εύρος των αναθέσεων μαθημάτων, με τις θέσεις εργασίας να περικόπτονται μαζικά. 
· Είναι φανερό, από τις δηλώσεις του Υπουργού αλλά και τον προϊδεασμό από τις δηλώσεις του επικεφαλής του διαλόγου, πως ετοιμάζεται και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση συρρίκνωση του εκπαιδευτικού έργου, υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης, μέσω αναμόρφωσης των ωρολογίων προγραμμάτων, αλλαγής των αναθέσεων και κύκλους στα διδασκόμενα μαθήματα σε Γυμνάσιο-Λύκειο, μείωση των ωρών διδασκαλίας στο Γυμνάσιο και όπως-όπως κάλυψη των μεγάλων κενών σε εκπαιδευτικούς που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια της παρατεταμένης αδιοριστίας. 
· Ας σημειωθεί ότι οι δημόσιες προσωπικές αναφορές του προέδρου της επιτροπής διαλόγου για το τετράχρονο Γυμνάσιο και το δίχρονο Λύκειο, που όλως τυχαίως εκθειάστηκαν από τον Υπουργό Παιδείας, προετοιμάζουν το έδαφος για μια σύγχρονη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του δόγματος Αρσένη (Ν 2525) που πέταξε 60.000 παιδιά έξω από το ενιαίο Λύκειο, του ελιτίστικου Λυκείου του Διεθνούς Απολυτηρίου (Ι.Β.) που οδηγεί στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και στην πρώιμη απόρριψη και ταξική επιλογή της μεγαλύτερης μάζας των μαθητών, που δε θα διαβαίνει το κατώφλι του. Τα συγκεκριμένα σχέδια ταιριάζουν απόλυτα και με την αύξηση κατά ένα έτος της Τεχνικής Εκπαίδευσης, όπου το πρώτο έτος θα είναι γενικής Παιδείας, για να υποδεχτεί στο δεύτερο όσους δε χώρεσαν στη λέσχη των εκλεκτών του Ι.Β. και όλοι μαζί στο τέταρτο έτος να δοθούν ως προσφορά «μαθητείας» στους εργοδότες και το Κεφάλαιο.
· Είναι κάθε λέξη… της έκθεσης του ΟΟΣΑ
Με την ολοκλήρωση αυτού του δικτύου των εκτεταμένων περικοπών στη Γενική Εκπαίδευση, η Κυβέρνηση ολοκληρώνει ένα μεγάλο κεφάλαιο των μνημονιακών δεσμεύσεων που περιγράφονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ, το κεφάλαιο δηλαδή της ανατροπής της δαπανηρής (ανά μαθητή) υποχρέωσης του κράτους και του Γ.Κ.Π για τη λειτουργία της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Προσηλωμένη σε αυτό με θρησκευτική ευλάβεια, η Κυβέρνηση δημιουργεί τους όρους για το φθηνό σχολείο των πλεονασμάτων του 3,5% και του 4,5% που θα αλέσει κυριολεκτικά μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα για την εξυπηρέτηση του απεχθούς χρέους, προκαλώντας κοινωνικό, μορφωτικό και εργασιακό σοκ στην Δημόσια Εκπαίδευση, ίσως μάλιστα και κατά πολύ μεγαλύτερο των περιόδων του 2525, του 3848, του 152 και της διαθεσιμότητας.
Για τα υπόλοιπα κεφάλαια της νεοφιλελεύθερης ατζέντας, οι κυβερνώντες αμείφτηκαν για τη μέχρι τώρα στάση τους και δεν πιέζονται από τους εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ να τα παρουσιάσουν πριν τελειώσουν οι εξετάσεις. Σύμφωνα με την προσφιλή τακτική όλων των κυβερνήσεων θα ανακοινώσουν τα «πορίσματά» τους κατά τον Ιούνιο, ντάλα καλοκαίρι. Άλλωστε, κάτω από την πίεση και την αγωνιστική στάση των αναπληρωτών και έχοντας εναλλακτική για τη μείωση του αριθμού τους την επόμενη χρονιά, απέσυραν την τροπολογία για τις προσλήψεις αναπληρωτών, δίνοντας προσωρινά τέλος σε ένα επεισόδιο, που αποκάλυψε την απατηλή ρητορεία για 20.000 μόνιμους διορισμούς, αλλά και μέρος των επόμενων κινήσεών τους, που θα είναι η μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, η παγίωση της ελαστικής εργασίας και το προσοντολόγιο για την εξασφάλιση υποψηφιότητας ακόμα και για μια ολιγόμηνη πρόσληψη, έναντι του «αναχρονισμού» της προϋπηρεσίας και των δικαιωμάτων που απορρέουν από το βασικό πτυχίο, που με τους αγώνες μας συντηρούνται ακόμα στη Δημόσια Εκπαίδευση.
Κρίσιμο μέγεθος στη στρατηγική τους είναι ο σχεδιασμός της αποσωλήνωσης της εκπαίδευσης απ΄ τον κρατικό αναπνευστήρα, όπως ομολογεί ο κ. Λιάκος, όπερ σημαίνει τη διασωλήνωσή της με τη χορηγία, την αγορά, τους δήμους και την εξασφάλιση πόρων επί αντιπαροχή: οικονομική, μορφωτική, πολιτιστική, ιδεολογική. Το αγοραίο σχολείο της επιχειρηματικής λειτουργίας ανακοινώνεται ως διαρροή, ενδιάμεσο ή γενικό πόρισμα του «κοινωνικού διαλόγου» που διεξάγουν με τον εαυτό τους και τον ΟΟΣΑ οι οργανικοί διανοούμενοι της ψευδεπίγραφης Κυβέρνησης της «Αριστεράς», έχοντας μάλιστα το θράσος να ντύνουν λαθραία τα νεοφιλελεύθερα προτάγματά τους με όρους της ριζοσπαστικής Παιδαγωγικής. Η αξιολόγηση έπεται, για να χειραγωγεί και να προσαρμόζει σχολεία και εκπαιδευτικούς στο φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς. 
Όλα τα παραπάνω δικαιώνουν, για τη στάση τους στον εθνικό διάλογο, το εκπαιδευτικό κίνημα και τα πρωτοβάθμια σωματεία κι όχι τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που παρίσταναν μέχρι πρόσφατα τις πρόθυμες, αλλά ακάλεστες γλάστρες σε ένα διάλογο-οπερέτα. Τα σωματεία, που δεν τσίμπησαν στην φιέστα που έστησε ο κ. Φίλης για να παίξει το θέατρο της «δημοκρατικής μεταρρύθμισης», ενόσω νομοθετεί το σχολείο των περικοπών και οργανώνει τη μόνιμη παράδοση της εκπαίδευσης στις ορέξεις των δανειστών και στις νεοφιλελεύθερες επιταγές τους. Η πολιτική τους είναι κάθε λέξη του ΟΟΣΑ και το εκπαιδευτικό κίνημα είναι κάθε λέξη από τους αγώνες και τα ιστορικά του αιτήματα. Μας χωρίζει χάος δηλαδή, κι από την κυβέρνηση κι από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο, που ιδιαίτερα στο χώρο της ΟΛΜΕ γνωρίζει μέρες ανερυθρίαστης αγαστής συνεργασίας κόντρα στα συμφέροντα των εκπαιδευτικών που φέρεται να εκπροσωπεί.

Το μέτωπο της ανάγκης
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση επέλεξε το δρόμο της βαθιάς σύγκρουσης στο χώρο της εκπαίδευσης την ίδια περίοδο που σφυροκοπά την κοινωνία με την υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων του τρίτου μνημονίου, την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, τη φοροεπιδρομή και την εγκαθίδρυση του μόνιμου μηχανισμού περικοπών στο διηνεκές, του «κόφτη» διαρκείας. Κατ’ αντιστοιχία, ζούμε μέρες του 2010, όπου το σοκ από το πρώτο μνημόνιο συνέπεσε με το ασφαλιστικό του Λοβέρδου και το νόμο Διαμαντοπούλου στην Εκπαίδευση, ίδιες δηλαδή συνθήκες κοινωνικής κόλασης. Δε χωρά αμφιβολία λοιπόν, πως η κυβερνητική επίθεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με στόχο την αποδόμηση της Δημόσιας Παιδείας αποτελεί, ξανά, οργανικό μέρος της ενιαίας στρατηγικής του μνημονιακού μπλοκ (Κυβέρνηση, μνημονιακά κόμματα, ΕΕ, ΔΝΤ, Κεφάλαιο) για την οικονομική υποδούλωση-εξαθλίωση της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και την βίαιη αφαίρεση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και κατακτήσεων. Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα μεμονωμένο επεισόδιο, για ένα κύμα εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων που μπορεί το κίνημα να μπλοκάρει, έξω από την προοπτική της πολιτικής και κοινωνικής ανατροπής.
Από την άποψη αυτή, οι αντιστάσεις κι οι αγώνες που θα αναπτυχθούν στο χώρο της εκπαίδευσης ούτε θα πρέπει να αναζητούν στη «δευτέρα παρουσία» τη νίκη και την ανατροπή όλων των αντιεκπαιδευτικών μέτρων που θεσπίζει η μνημονιακή κυβέρνηση, όπως τις απολύσεις, τις περικοπές, τις μετακινήσεις (αλλά εδώ και τώρα!) ούτε να εξελίσσονται έξω από τη συνολική πάλη για την ανατροπή. Πρέπει δηλαδή να την τροφοδοτούν και να τροφοδοτούνται απ’ αυτή. Όπως το εκπαιδευτικό κίνημα βρέθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων, έτσι και σήμερα μπορεί να αποτελέσει πεδίο, αλλά και σπίθα μιας πραγματικής λαϊκής αντεπίθεσης απέναντι στη βαρβαρότητα που βιώνουμε.
Δε θα περάσουν τα μέτρα ! Ένα ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ πρέπει να ρίξει τώρα αυτό το σύνθημα που δεν πρέπει να μείνει στα χαρτιά και τις ανακοινώσεις. Μέτωπο που θα συνενώσει τους πάντες στην εκπαίδευση: Μόνιμους, αναπληρωτές, δασκάλους, ειδικότητες, νηπιαγωγούς, καθηγητές. Εκπαιδευτικούς και γονείς. Μέτωπο αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό. Που θα μπλοκάρει τον κυβερνητικό συνδικαλισμό σε όλες τις εκφάνσεις του, όπως και την υπονομευτική δράση. Που θα συνενώσει όλες τις δυνάμεις του αγώνα και τα πολιτικοσυνδικαλιστικά τους ρεύματα σε ένα μεγάλο μπλοκ ανατροπής. Που θα συνενώσει τα διάσπαρτα και μεμονωμένα αγωνιστικά επεισόδια και τα σπαράγματα ακτιβίστικης δράσης, σε μια μεγάλη ενιαία δύναμη πυρός. Που θα γεμίσει τις αίθουσες των Συνελεύσεων και θα αφαιρέσει τη διαχείριση των αγώνων από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Που, μέσα σε ένα γενικότερο σχέδιο σύγκρουσης, θα μπλοκάρει μαζικά στην πράξη πλευρές της αναδιάρθρωσης (π.χ θα επιβάλλει τις εγγραφές όλων των παιδιών στις δομές που αποκλείονται και θα μπλοκάρει τις υπεραρθμίες).
Που ενιαία, αποφασιστικά, δυναμικά, θα προβάλει, θα απαιτεί, θα διεκδικεί:
§ Την απόσυρση όλων των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και περικοπών (σε Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, Νηπιαγωγεία, Ειδική Αγωγή)
§ Την υπεράσπιση της δουλειάς κάθε αναπληρωτή- καμιά απόλυση
§ Τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς και το διορισμό όλων των αναπληρωτών
§ Την κατάργηση του 3848 και του προσοντολογίου
§ Να μη γίνει καμιά μετακίνηση, οργανικές θέσεις για όλους στην εκπαίδευση
§ Δημόσια Δωρεάν παιδεία χωρίς αποκλεισμούς, δίχρονο νηπιαγωγείο, δωδεκάχρονο σχολείο, που θα χωράει όλους τους μαθητές, γενναία χρηματοδότηση, σύγχρονες υποδομές, με όλους τους σημερινούς-αλλά και χιλιάδες ακόμα εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων, για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες κάθε λαϊκής οικογένειας για ολόπλευρη γνώση και μόρφωση των παιδιών της.
§ Την ανατροπή της πολιτικής και των διαχειριστών των μνημονίων και τη ρήξη με το μνημονιακό καθεστώς, την ΕΕ και την ΟΝΕ
Ενημερώσεις σε σχολεία και γειτονιές, συσκέψεις, συλλαλητήρια, καταλήψεις είναι η άμεση απάντηση στην επίθεση που δέχεται σήμερα η μαχόμενη εκπαίδευση. Και ταυτόχρονα, μέσα σε αυτό το περιβάλλον της αγωνιστικής ανάτασης, στις Γενικές Συνελεύσεις και σε όλες τις κινηματικές διαδικασίες να κάνουμε αφενός τα μεγάλα βήματα στη συγκρότηση του μετώπου και αφετέρου να προχωρήσουμε στο χρονικό προσδιορισμό, στην οργάνωση και στο σχεδιασμό, της αγωνιστικής και απεργιακής σύγκρουσης στο χώρο της εκπαίδευσης, για να μην περάσουν τα μέτρα, δίνοντας το λόγο στους μάχιμους εκπαιδευτικούς που ασφυκτιούν στο μνημονιακό βάλτο, αγωνιούν για την ανάταση του κινήματος και απογοητεύονται από τις παραταξιακές στρατηγικές και τις κομματικές περιχαρακώσεις.
Η ιστορία ίσως μας χτυπήσει κι άλλη φορά την πόρτα, να εγερθούμε. Σήμερα πάντως σημαίνει συναγερμός, για το δημόσιο σχολείο, τη δουλειά και την ζωή μας. Για το Μέτωπο και την Ανατροπή! Αντέχουμε; 
Αθήνα, 20/5/2016