Αφού τελικά επικράτησε πλειοψηφικά η άποψη στο κόμμα μας να πραγματοποιηθεί το πρώτο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε ένα ασφυχτικό χρόνο και περιορισμένο πλαίσιο, κατά την διάρκεια μιας πυκνής από κάθε άποψη πολιτικής περιόδου, η οποία σημαδεύτηκε από την πτώση της τρικομματικής κυβέρνησης και την αντικατάστασή της από την σημερινή δικομματική, προχωρήσαμε σε συνεδριάσεις σε πάνω από 500 οργανώσεις σε λιγότερο από 3 εβδομάδες.
Και αυτά με απανωτές ακυρώσεις συνελεύσεων λόγω των εξελίξεων, με χιλιάδες νέες εγγραφές μελών, οι οποίες δεν είχαν στο μεγαλύτερο τους μέρος κριτήρια ή αξιολογήσεις, που η αριστερά πάντα έθετε ως βασικές προϋποθέσεις στράτευσης στις γραμμές της, σε αντίθεση με την πρακτική των ΜΚΟ και των αστικών κομμάτων.
ΜΟΝΟ ΤΟ 1/3 ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΩΝ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΜΕΛΩΝ ΠΗΡΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!
Οι άκρως περιορισμένες χρονικές δυνατότητες για πλατιά εξωστρεφή συζήτηση, τελικά εξελίχθηκαν σε «φάστ-τρακ» προσυνεδριακές διαδικασίες, όπου τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν, όπως πληροφορούμαι, μια συμμετοχή σε αυτές, αν δεν πέφτουν οι συνομιλητές μου πολύ έξω, γύρω στο 30% των εγγεγραμμένων μελών στις οργανώσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα και λίγο παραπάνω από 30% στην περιφέρεια!
Το γεγονός αυτό συνιστά ένα μεγάλο έλλειμμα και όχι μόνο συμμετοχής, για ένα σημαντικό ιδρυτικό συνέδριο της ριζοσπαστικής αριστεράς.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!
Στην διαδικασία των ψηφοφοριών αναδείχτηκε ίσως η πιο ανησυχητική πλευρά:οι περισσότεροι που απ΄αυτούς που ψήφισαν για αντιπροσώπους στο Συνέδριο, δεν είχαν παρακολουθήσει καν ούτε μία από τις προσυνεδριακές συνελεύσεις για τη συζήτηση των θέσεων και του Καταστατικού του Κόμματος, ενώ πολλοί απ΄αυτούς που ψήφισαν χωρίς να συμμετάσχουν στις προσυνεδριακές συζητήσεις, ήταν μέλη που γράφτηκαν στο Κόμμα μόλις πρίν ξεκινήσουν οι διαδικασίες για το Συνέδριο, με προφανή στόχο να επηρρεάσουν τους εσωκομματικούς συσχετισμούς.
Ο πιο ήπιος χαρακτηρισμός που μπορεί να αποδοθεί σε αυτό το φαινόμενο είναι μαζικός εκλογικός μηχανισμός, με όρους "αποπολιτικοποίησης" και "αποϊδεολογικοποίησης".
Είναι προφανές ότι αυτός ο ιδιόμορφα «αμέτοχος» εκλογικός μηχανισμός έριξε μαζικά και δραστήρια το βάρος του στους εσωτερικούς συσχετισμούς για τους αντιπροσώπους στο Συνέδριο κατά της «Αριστερής Πλατφόρμας», στο όνομα της διατήρησης της «πειθαρχημένης συνοχής» (!) του κόμματος ενόψει «κυβερνητικής εξουσίας» και συχνά κατονομάζοντας με ακραίο τρόπο την «Αριστερή Πλατφόρμα» ως «δούρειο ίππο» (!) ή και ως «εσωτερικό εχθρό» (!).
Το τραγικό και παράδοξο είναι ότι η πλατιά «συμμαχία» εντός του ΣΥΡΙΖΑ που εκτείνεται από δυνάμεις πέραν της Αριστερής Πλατφόρμας έως τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζει συχνά την «Αριστερή Πλατφόρμα» ως «μηχανισμό», κατά πως κάνανε αυτοί που βάφτιζαν «το κρέας, ψάρι».
Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΒΑΘΟΣ
Το κόμμα των μελών προϋποθέτει μαζική στρατευμένη συμμετοχή στις προσυνεδριακές και μάλιστα ιδρυτικές διαδικασίες. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό, δεν συνέβη.
Ένα ιστορικό ιδρυτικό συνέδριο προϋποθέτει πλούσιο εσωκομματικό διάλογο και εξωστρεφή πολιτική προσπάθεια, κυρίως προς την νεολαία. Αυτό, σχεδόν, δεν συνέβη.
Η ψηφοφορία ανάδειξης εκπροσωπών στο Συνέδριο προϋποθέτει άποψη, προβληματισμό, τοποθέτηση και κυρίως συμμετοχή στην όλη προσυνεδριακή διαδικασία που καταλήγει στην εκλογή συντροφισσών και συντρόφων, οι οποίοι/ες εκφράζουν με τον εάν η άλλο τρόπο απόψεις, θέσεις. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό, δεν συνέβη.
Το κόμμα των μελών για το οποίο τόσα έχουν γραφτεί και ακουστεί δεν έδωσε έντονα σημεία ζωής, στην προσυνεδριακή περίοδο. Αντίθετα, αντί της κατάθεσης θέσεων και απόψεων και της ανάδειξης δημιουργικών αντιπαραθέσεων για πολιτικές, εμφανίσθηκαν στις εκλογικές διαδικασίες, συχνά «απολίτικοι» εκλογικοί μηχανισμοί στο όνομα του "ενιαίου λόγου" του κόμματος, της ενότητας των γραμμών του και της καταπολέμησης των "τασικών διαφοροποιήσεων".
Μπορεί οι αριθμοί να ευημερούν σχετικά με το προσυνεδριακό τοπίο για κάποιους αλλά η αριστερά ποτέ δεν κέρδισε από τέτοιες αριθμητικές εκτιμήσεις, χωρίς ποιοτικό βάθος.
Το πρώτο ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ξεκινά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, με μεγάλες δυσκολίες και ελλείμματα.
Επαφίεται στους Συνέδρους τώρα να πάρουν την υπόθεση της ριζοσπαστικοποίησης του Κόμματος και των ριζοσπαστικών προωθητικών συνθέσεων στα χέρια τους, αλλιώς οι παλιές τετριμμένες συνταγές θα ξαναποτύχουν, κάνοντας τους ταξικούς εχθρούς και πολιτικούς αντίπαλους να μας επιβραβεύουν για την «υπεύθυνη ωρίμανση μας».
