Στο Λαύριο υπάρχουν δύο στρατόπεδα προσφύγων. Ένα το οποίο είναι μέσα στην πόλη, στο οποίο μένουν Κούρδοι και Αφγανοί κι ένα λίγο πιο έξω, στο οποίο μένουν κυρίως Σύροι
Σε αυτό που είναι μέσα στην πόλη στεγάζονται περίπου 400 πρόσφυγες σε ένα πολύ παλιό κτήριο, το οποίο έχει κριθεί ακατάλληλο. Μάλιστα, όπως μας είπε η Ελένη Βαφειάδη, που είναι αλληλέγγυα, πέρσι από τύχη δεν σκοτώθηκε ένα παιδάκι αφού ένας σοβάς ξεκόλλησε από το ταβάνι και έπεσε δίπλα του την ώρα που έπλενε τα χέρια του. Οι πρόσφυγες αυτοί σιτίζονται από τον Ερυθρό Σταυρό - κάθε μέρα έχει ρύζι το μενού όπως μας είπαν - και τα παιδιά πήγαιναν μέχρι πρόπερσι (πέρσι είχε σχεδόν αδειάσει το οίκημα) στα κανονικά σχολεία μαζί με τα άλλα παιδιά - όχι όπως σκοπεύει φέτος το υπουργείο να τους βάλει σε απογευματινά τμήματα - κάνοντας κάποιες επιπλέον ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας, μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Φέτος έχουν καταγράψει ποια παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο και περιμένουν, ενώ παράλληλα μία υπάλληλος του δήμου τους κάνει ...μισή ωρα την ημέρα ελληνικά.
Λίγο πιο έξω, στο Νεράκι, έχουν στεγαστεί σε δέκα λυόμενα κάποιοι Κούρδοι που δεν χωρούσαν στο κτήριο αυτό. Ουσιαστικά, ενώ τα λυόμενα αυτά είχαν αγοραστεί γι'αυτούς, δεν τους επέτρεπαν να πάνε, με αποτέλεσμα αυτοί να αποφασίσουν μια μέρα να μπουν μέσα σε αυτά, αφού έμεναν άδεια. Ο δήμος δεν τους έδωσε ρεύμα, αλλά φρόντισε γι'αυτό το Εργατικό Κέντρο της πόλης, όπως μας εξηγεί ο Μιχάλης Βλάδος.
Όσον αφορά στο "πάνω στρατόπεδο" όπως το αποκαλούν οι αλληλέγγυοι, αυτό αποτελείται από ξύλινους οικίσκους όπου μένουν κυρίως Σύροι και δύο οικογένειες Παλαιστινίων. Το Μάρτη που άνοιξε τις πύλες του, οι αλληλέγγυοι έδωσαν όλο τους το είναι για να μη λείψουν τα είδη πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες. Είχε συσταθεί τότε το ΔΥΠΛΑ, το Δίκτυο Υποστήριξης Προσφύγων Λαυρεωτικής, σαν απάντηση σε ελάχιστες ξενοφοβικές φωνές που υπήρχαν, και μέσα από αυτό οργανώνονταν οι δράσεις των αλληλέγγυων. Όμως, μετά κατέφτασαν οι ΜΚΟ και μάλιστα "Η γη" του Πέτρου Κόκκαλη. Το κράτος δεν είχε πια ανάγκη από τους αλληλέγγυους και τους ζήτησαν κατάλογο ονομάτων για να μπορούν να μπαινοβγαίνουν στο χώρο. Η Ελένη Ψαρρά μας είπε ότι φυσικά αρνήθηκαν να τους τον δώσουν κι έτσι έγιναν πιο ελαστικοί και τους άφηναν.
Σήμερα για το φαγητό των προσφύγων φροντίζει ο στόλος. Είναι τόσο κακής ποιότητας που οι πρόσφυγες έκαναν αποχή συσσιτίου για μια μέρα και πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας, αλλά όταν τους εκβίασαν ότι θα τους το κόψουν για μία ολόκληρη εβδομάδα αν συνέχιζαν τις διαμαρτυρίες, φοβήθηκαν και σταμάτησαν. Όσον αφορά στα παιδιά, έχουν κι αυτά καταγραφεί και περιμένουν τις οδηγίες του υπουργείου για το πότε θα ξεκινήσουν.
Πώς αντέχουν αυτή την κατάσταση; Αυτό το ερώτημα θέσαμε στους αλληλέγγυους και μας απάντησαν ότι οι πρόσφυγες νομίζουν ότι θα φύγουν γρήγορα. Εμείς όλοι ξέρουμε ότι αυτό δεν θα γίνει κι οι αλληλέγγυοι μας διαβεβαίωσαν ότι θα στέκονται πάντα στο πλάι τους, γιατί η επίθεση που δέχονται οι πρόσφυγες είναι κομμάτι της επίθεσης που δεχόμαστε όλοι μας από τη μνημονιακή κυβέρνηση κι ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε.
