Εκδόσεις Άπαρσις, 2012, σελ. 88
Υπόθεση: Η Λάλι είναι μια γυναίκα, εργάτρια στην βιομηχανία του έρωτα και ζει στη συνοικία Ραβάλ, κοντά στο λιμάνι της Βαρκελώνης, μαζί με τον Κάρλος, τον άνεργο εραστή και προαγωγό της. Έχει έναν τακτικό πελάτη, τον Νταβίντ, ιδιοκτήτη βιβλιοπωλείου, που είναι παντρεμένος, αλλά η γυναίκα του είναι ετοιμοθάνατη. Η Λάλι αρχίζει σιγά σιγά να αναπτύσσει μια ιδιόρρυθμη σχέση με τον Νταβίντ, που της δίνει βιβλία να διαβάσει και της ανοίγει έναν καινούριο κόσμο, με αποτέλεσμα να δει διαφορετικά τα πράγματα και να θέλει να εγκαταλείψει το πεζοδρόμιο. Η αλλαγή αυτή δεν αρέσει καθόλου στον Κάρλος και η προοπτική να χάσει τη Λάλι τον τρομάζει για πολλούς λόγους. Όταν η γυναίκα του Νταβίντ πεθαίνει, εκείνος προτείνει στη Λάλι να εργαστεί στο βιβλιοπωλείο του. Είναι η ώρα να πάρουν όλοι τις αποφάσεις τους. Ο Νταβίντ συναντά τον Κάρλος και.......
Λίγα λόγια για το έργο: Το συγκεκριμένο θεατρικό έργο, ανήκει στα Καταλανικά θεατρικά έργα, συνοδευόμενο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Τα χαρακτηριστικά αυτά εκτός από την απλότητα, τα λιγοστά πρόσωπα, τις σύντομες και γρήγορες εναλλαγές δράσεων και σκηνών, έχουν επιπλέον ως κεντρική αναφορά την πόλη της Βαρκελώνης. Στο συγκεκριμένο θεατρικό έργο, στο κέντρο βρίσκεται ο άνθρωπος ως κομμάτι της πόλη και ο βασικός χαρακτήρας είναι μια γυναίκα. Δίνει έντονα την αίσθηση στον αναγνώστη ότι όλο το θεατρικό κείμενο θα μπορούσε να ήταν σκηνή από μια Νουβελ Βαγκ ταινία σκηνοθετημένη από τον Γκοντάρ.
Η γυναίκα αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο του έργου. Είναι μια γυναικά, απελευθερωμένη, γεμάτη με όρεξη για ζωή και θέληση για μάθηση. Μια συμβολική παρουσία με ιδιαίτερη αγάπη στις τέχνες κυρίως στην ποίηση. Είναι όμως και μια γυναίκα η οποία παλεύει καθημερινά να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της καθημερινότητας και να αποκρίνει την μιζέρια και την γκρίζα ατμόσφαιρα που πολλές φορές κάνουν την εμφάνιση τους στην ζωή της.
Ο συγγραφέας λοιπόν, καταφέρνει μέσα από τον χαρακτήρα της Λάλις, να παρουσιάσει στον αναγνώστη την Βαρκελώνη όπως ο ίδιος την βλέπει και την αισθάνεται. Μια Βαρκελώνη, η οποία αγωνίζεται καθημερινά να ξεφύγει από την γκρίζα και αποπνικτική ατμόσφαιρα και βρίσκει διαφυγή στην τέχνη. Η τέχνη είναι ένα κομμάτι το οποίο εξυψώνεται μέσα στο κείμενο και παρουσιάζεται ως αντίβαρο της ασχήμια που επικρατεί.
Η λεπτομερής περιγραφή των καταστάσεων, οι έντονες εικόνες και η αναφορά στις μικρές και απλές καθημερινές δραστηριότητες είναι τα βασικά συστατικά του συγκεκριμένου έργου. Με αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει ένα ζωντανό κείμενο. Το Βρέχει στην Βαρκελώνη, είναι ένα θεατρικό έργο, με ποιητική διάθεση, και αφήνει στον αναγνώστη μια γλυκιά μελαγχολική διάθεση.
