ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ το δημόσιο Πανεπιστήμιο της δημοκρατίας και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών

Μια φοι­τη­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση των Φοι­τη­τι­κών Συλ­λό­γων Νο­μι­κής και Φι­λο­σο­φι­κής για τα θέ­μα­τα σί­τι­σης, στέ­γα­σης και δια­γρα­φών φοι­τη­τών ήταν ο λόγος για να κλεί­σει το ιστο­ρι­κό κτή­ριο του ΕΚΠΑ με από­φα­σή της νέας πρυ­τα­νι­κής αρχής τη Δευ­τέ­ρα 13-10-2014, να πα­ρα­μεί­νει κλει­στό όλη των εβδο­μά­δα και ο πε­ρι­βάλ­λον χώρος να τεθεί υπό την επο­πτεία της αστυ­νο­μί­ας και των ΜΑΤ.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι που στε­λε­χώ­νουν τις υπη­ρε­σί­ες  που στε­γά­ζο­νται στο κε­ντρι­κό κτή­ριο πα­ρέ­με­ναν κλει­δω­μέ­νοι από την ώρα που προ­σέρ­χο­νταν στην υπη­ρε­σία έως την απο­χώ­ρη­ση τους.

Στην ανα­κοί­νω­ση της νέας πρυ­τα­νι­κής αρχής στις 14-10-2014 ανα­φέ­ρε­ται ότι ο τρό­πος αυτός «…συ­νι­στά χρή­σι­μο πρό­τυ­πο για την συ­νέ­χεια».

Τι υπο­δη­λώ­νει η ανα­φο­ρά αυτή στην ανα­κοί­νω­ση της πρυ­τα­νεί­ας; Ότι στο εξής όταν υπάρ­χουν κι­νη­το­ποι­ή­σεις φοι­τη­τών, ερ­γα­ζο­μέ­νων και του συ­νό­λου της πα­νε­πι­στη­μια­κής κοι­νό­τη­τας θα κλεί­νει το ΕΚΠΑ και θα δια­κό­πτε­ται η λει­τουρ­γία του, τα δε πα­νε­πι­στη­μια­κά κτί­ρια θα τί­θε­νται υπό την επο­πτεία των δυ­νά­με­ων κα­τα­στο­λής.

Η νέα πρυ­τα­νι­κή αρχή του Πρύ­τα­νη κα­θη­γη­τή κ. Θ. Φορ­τσά­κη ΔΕΝ ΞΕ­ΚΙ­ΝΗ­ΣΕ καλά τη θη­τεία της. Αμέ­σως έδει­ξε το αυ­ταρ­χι­κό της πρό­σω­πο και ξε­κί­νη­σε πρα­κτι­κές ολι­σθη­ρές και αδιέ­ξο­δες.

Η κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα των αν­θρώ­πων που σπου­δά­ζουν, ερ­γά­ζο­νται  και δι­δά­σκουν στο Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών είναι πολύ σκλη­ρή και τα προ­βλή­μα­τα εκρη­κτι­κά. Δεν φθά­σα­με σε αυτή την κα­τά­στα­ση και στην έκρη­ξη των προ­βλη­μά­των επει­δή οι φοι­τη­τές κι­νη­το­ποι­ή­θη­καν και οι ερ­γα­ζό­με­νοι απέρ­γη­σαν.

Ένα πλέγ­μα νο­μο­θε­τη­μά­των και εφαρ­μο­ζό­με­νων πο­λι­τι­κών νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης έμπνευ­σης, ιδιαί­τε­ρα τα τε­λευ­ταία 4,5 μνη­μο­νια­κά χρό­νια οδη­γούν το Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών και συ­νο­λι­κό­τε­ρα τα Ιδρύ­μα­τα Τρι­το­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης, σε πολύ με­γά­λες δυ­σκο­λί­ες στη λει­τουρ­γί­ας τους, στα πρό­θυ­ρα της κα­τάρ­ρευ­σης.

• Η κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση, της οποί­ας οι πε­ρι­κο­πές έφθα­σαν στο 60%, δεν επαρ­κεί να κα­λύ­ψει τις στοι­χειώ­δεις λει­τουρ­γι­κές ανά­γκες.
• Το αν­θρώ­πι­νο δυ­να­μι­κό, ιδιαί­τε­ρα το υπαλ­λη­λι­κό, ερ­γα­το­τε­χνι­κό που υπο­στη­ρί­ζει την εκ­παι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία μειώ­θη­κε δρα­μα­τι­κά. Ολό­κλη­ρες υπη­ρε­σί­ες κα­ταρ­γή­θη­καν και η μεί­ω­ση σε προ­σω­πι­κό με τις δια­θε­σι­μό­τη­τες και τις απο­χω­ρή­σεις λόγω συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης φτά­νει, αν δεν υπερ­βαί­νει, το 50%.
• Η σί­τι­ση, η στέ­γα­ση και οι πα­ρο­χές για την υπο­στή­ρι­ξη της εκ­παί­δευ­σης των φοι­τη­τών συρ­ρι­κνώ­νο­νται διαρ­κώς.
• Οι  θε­σμοί συμ­με­το­χι­κής αυ­το­διοί­κη­σης και δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας  ακυ­ρώ­νο­νται και κα­ταρ­γού­νται.

Τα πα­ρα­πά­νω χρη­σι­μο­ποιού­νται ως ερ­γα­λεία των κυ­βερ­νή­σε­ων για να υλο­ποι­ή­σουν το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο υπό­δειγ­μα απο­δό­μη­σης του δη­μό­σιου Πα­νε­πι­στή­μιου κα πα­ρά­δο­σης του αγα­θού της ανώ­τα­της μόρ­φω­σης στις ορέ­ξεις της ιδιω­τι­κής κερ­δο­σκο­πί­ας.

Απέ­να­ντι σε αυτές τις πο­λι­τι­κές το δη­μό­σιο Πα­νε­πι­στή­μιο και η κοι­νό­τη­τα αν­θρώ­πων που το συ­γκρο­τεί, φοι­τη­τές, ερ­γα­ζό­με­νοι, δι­δά­σκο­ντες ΑΝΤΙ­ΣΤΕ­ΚΟ­ΝΤΑΙ, ΔΙΕΚ­ΔΙ­ΚΟΥΝ και ΥΠΕ­ΡΑ­ΣΠΙ­ΖΟΥΝ τα ερ­γα­σια­κά, κοι­νω­νι­κά και δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα τους.

ΥΠΕ­ΡΑ­ΣΠΙ­ΖΟ­ΝΤΑΙ το δη­μό­σιο Πα­νε­πι­στή­μιο της γνώ­σης, της δη­μο­κρα­τί­ας, της ελεύ­θε­ρης δια­κί­νη­σης των ιδεών, της καλ­λιέρ­γειας της κρι­τι­κής σκέ­ψης, της ανα­ζή­τη­σης του και­νούρ­γιου και της αμ­φι­σβή­τη­σης του πα­λιού, του φθαρ­μέ­νου, τα ανα­χρο­νι­στι­κού.

ΔΙΕΚ­ΔΙ­ΚΟΥΝ το δι­καί­ω­μα της πρό­σβα­σης, χωρίς φραγ­μούς, της νε­ο­λαί­ας στην ανώ­τα­τη μόρ­φω­ση.

Τα διλ­λή­μα­τα που τί­θε­νται μπρο­στά σε όλους και στην πρυ­τα­νι­κή αρχή του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών είναι :

• Με την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή που υπο­νο­μεύ­ει το δη­μό­σιο Πα­νε­πι­στή­μιο ή με την υπε­ρά­σπι­ση του δη­μό­σιου δω­ρε­άν, δη­μο­κρα­τι­κού και ακα­δη­μαϊ­κού χα­ρα­κτή­ρα του Πα­νε­πι­στη­μί­ου;
• Με τους ερ­γα­ζό­με­νους που αγω­νί­ζο­νται να ξα­να­κερ­δί­σουν τις δου­λειές τους ή με την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή της δια­θε­σι­μό­τη­τας και των απο­λύ­σε­ων;
• Με τις φοι­τή­τριες και του φοι­τη­τές, με τις αγω­νί­ες για το μέλ­λον τους ή με την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή που πλήτ­τει βά­ναυ­σα τα δι­καιώ­μα­τα της νέας γε­νιάς και πρώτα και κύρια το δι­καί­ω­μα στη μόρ­φω­ση;

Η ανοχή, η κα­τα­νό­η­ση, ο διά­λο­γος και η ελεύ­θε­ρη δια­κί­νη­ση των πιο δια­φο­ρε­τι­κών ιδεών και αντι­λή­ψε­ων, ο δη­μο­κρα­τι­κός διά­λο­γος είναι συ­στα­τι­κό στοι­χεία ενός ακα­δη­μαϊ­κού ιδρύ­μα­τος και της πα­νε­πι­στη­μια­κής ζωής.

Τα γε­γο­νό­τα που ξε­κί­νη­σαν στις 13/10  στο ΕΚΠΑ και οι εξε­λί­ξεις δεί­χνουν ότι η νέα πρυ­τα­νι­κή αρχή έχει εγκα­τα­λεί­ψει τις πα­ρα­πά­νω αρχές και αξίες και επι­διώ­κει να ει­σά­γει νέα ήθη. Ακο­λου­θεί πρα­κτι­κές ανα­ντί­στοι­χες με την πραγ­μα­τι­κή κα­τά­στα­ση στο Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών.

Το δη­μό­σιο Πα­νε­πι­στή­μιο δεν είναι τρα­πε­ζι­κό κα­τά­στη­μα ή επι­χεί­ρη­ση που έχει πε­λά­τες. Συ­γκρο­τεί­ται από μία κοι­νό­τη­τα αν­θρώ­πων, που το με­γα­λύ­τε­ρο τμήμα της είναι από το πιο ευαί­σθη­το κομ­μά­τι της κοι­νω­νί­ας, τη νε­ο­λαία. Με αυτή την κοι­νό­τη­τα απέ­να­ντι δεν μπο­ρεί να διοι­κη­θεί το Πα­νε­πι­στή­μιο.

Η νέα πρυ­τα­νι­κή αρχή του ΕΚΠΑ, σχε­δόν αμέ­σως με την ανά­λη­ψη των κα­θη­κό­ντων της, έβαλε την ακα­δη­μαϊ­κή κοι­νό­τη­τα και ιδιαί­τε­ρα το με­γά­λο τμήμα της,  τους φοι­τη­τές, ΑΠΕ­ΝΑ­ΝΤΙ. Είναι μια αδιέ­ξο­δη τα­κτι­κή και είναι κα­τα­δι­κα­σμέ­νη να απο­τύ­χει.

Όταν η νέα πρυ­τα­νι­κή αρχή με­τα­φέ­ρει και θέτει ένα θέμα του Πα­νε­πι­στη­μί­ου στην κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή σκηνή για να υπη­ρε­τή­σει την στρα­τη­γι­κή της έντα­σης που προ­ω­θεί το κυ­βερ­νη­τι­κό μπλοκ, ΠΡΟ­ΣΦΕ­ΡΕΙ ΤΙΣ ΧΕΙ­ΡΟ­ΤΕ­ΡΕΣ ΥΠΗ­ΡΕ­ΣΙΕΣ στην υπό­θε­ση του δη­μό­σιου Πα­νε­πι­στή­μιου.

Τα αδιέ­ξο­δα και οι εντά­σεις είναι απο­τέ­λε­σμα των απο­φά­σε­ων της Πρυ­τα­νι­κής Αρχής και των ακραί­ων αυ­ταρ­χι­κών πρα­κτι­κών που ακο­λού­θη­σαν.

Η νέα πρυ­τα­νι­κή αρχή ας βγά­λει τα ανα­γκαία συ­μπε­ρά­σμα­τα από αυτή την αρ­νη­τι­κή εξέ­λι­ξη, ας δει τα πράγ­μα­τα με μια άλλη ματιά και σε διά­λο­γο και συ­νερ­γα­σία με την πα­νε­πι­στη­μια­κή κοι­νό­τη­τα και τους φο­ρείς της να δει πως μπο­ρούν να αντι­με­τω­πι­στούν τα εκρη­κτι­κά προ­βλή­μα­τα του Πα­νε­πι­στη­μί­ου για να απο­τρα­πεί η κα­τάρ­ρευ­σή του. Αν συ­νε­χί­σει να σπέρ­νει ανέ­μους αυ­ταρ­χι­σμού και ετσι­θε­λι­σμού, σύ­ντο­μα θα θε­ρί­σει θύ­ελ­λες.

* Ο Ζα­χα­ρί­ας Τρι­γά­ζης είναι πρό­ε­δρος του  Δ.Σ. του Συλ­λό­γου Διοι­κη­τι­κού Προ­σω­πι­κού του ΕΚΠΑ, μέλος του Κ.Σ. της Ομο­σπον­δί­ας Διοι­κη­τι­κού Προ­σω­πι­κού Τρι­το­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης (ΟΔΠΤΕ)