Ποιοι/ές δε θέλουν δεσμευτικό ΠΕΣΔΑ στην Αττική και γιατί;

 Στη συ­νε­δρί­α­ση του πε­ρι­φε­ρεια­κού συμ­βου­λί­ου Ατ­τι­κής, την Πέμ­πτη 8/10/2015, υπερ­ψη­φί­στη­κε το σχέ­διο της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ από την πλειο­ψη­φού­σα πα­ρά­τα­ξη, από την πα­ρά­τα­ξη του κ. Κου­μου­τσά­κου και κά­ποια μι­κρό­τε­ρα πε­ρι­φε­ρεια­κά σχή­μα­τα. Η πα­ρά­τα­ξη του κ. Σγου­ρού ψή­φι­σε λευκό. Κα­τα­ψή­φι­σαν η «Λαϊκή συ­σπεί­ρω­ση», η «Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή ανα­τρο­πή στην Ατ­τι­κή», η «Ελ­λη­νι­κή αυγή» και οι πε­ρι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι Νι­κο­λι­δά­κη, Βα­σι­λά­κη και Μα­ντάς, που δια­φο­ρο­ποι­ή­θη­καν από τη στάση της πα­ρά­τα­ξης «Δύ­να­μη ζωής».

Η έντο­νη κρι­τι­κή που ασκή­θη­κε στο στά­διο της δια­βού­λευ­σης, οι πα­ρεμ­βά­σεις των κι­νη­μα­τι­κών πρω­το­βου­λιών στην ίδια τη συ­νε­δρί­α­ση, αλλά και οι ου­σια­στι­κές πα­ρα­τη­ρή­σεις για τις σο­βα­ρές πα­ρα­λεί­ψεις του σχε­δί­ου της ανα­θε­ώ­ρη­σης από τις αρ­μό­διες υπη­ρε­σί­ες της πε­ρι­φέ­ρειας (πε­ρι­βάλ­λο­ντος και χω­ρι­κού σχε­δια­σμού), του υπουρ­γεί­ου εσω­τε­ρι­κών και του υπουρ­γεί­ου ενέρ­γειας και πε­ρι­βάλ­λο­ντος έπε­σαν στο κενό.

Ιδιαί­τε­ρη εντύ­πω­ση προ­κά­λε­σε η ει­ση­γη­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση της κ. Δού­ρου, η οποία αξί­ζει να δια­βα­στεί, αφού απο­τε­λεί χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα αντι­στρο­φής της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας. Η κ. Δού­ρου πε­ριέ­γρα­ψε μια ει­κο­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και όχι το εξό­χως προ­βλη­μα­τι­κό σχέ­διο ανα­θε­ώ­ρη­σης, που όλοι μας δια­βά­σα­με. Προ­κει­μέ­νου να κα­λύ­ψει τις ανε­πάρ­κειες του σχε­δί­ου ανα­θε­ώ­ρη­σης, προ­χώ­ρη­σε σε μια ωραιο­ποί­η­ση της δια­δι­κα­σί­ας εκ­πό­νη­σης το­πι­κών σχε­δί­ων δια­χεί­ρι­σης από τους δή­μους, που, ωστό­σο, βρί­σκε­ται ακόμη σε εμ­βρυα­κό επί­πε­δο και τα­λα­νί­ζε­ται από την απά­θεια και την αδια­φο­ρία ση­μα­ντι­κού μέ­ρους αυ­το­διοι­κη­τι­κών.

Με δια­σφα­λι­σμέ­νη την υπο­στή­ρι­ξη ή την ανοχή στο σχέ­διο της ανα­θε­ώ­ρη­σης των πα­ρα­τά­ξε­ων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η κ. Δού­ρου επέ­λε­ξε να επι­τε­θεί σε όσους άσκη­σαν κρι­τι­κή από τη σκο­πιά της υπε­ρά­σπι­σης του μο­ντέ­λου της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης, φω­το­γρα­φί­ζο­ντας σε πολ­λές πε­ρι­πτώ­σεις την ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ και κά­νο­ντας το άσπρο μαύρο. Επι­βε­βαιώ­θη­κε η εκτί­μη­ση της ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ πως πρό­κει­ται για «μη σχέ­διο» και, ταυ­τό­χρο­να πα­ρα­μέ­νει ανα­πά­ντη­το το ερώ­τη­μα αν, πότε και με ποιες δια­δι­κα­σί­ες θα απο­κτή­σει την ορι­στι­κή του μορφή ο ΠΕΣΔΑ. Δυ­στυ­χώς, η πλειο­ψη­φία του πε­ρι­φε­ρεια­κού συμ­βου­λί­ου επέ­λε­ξε συ­νει­δη­τά την επι­κύ­ρω­ση ενός μη δε­σμευ­τι­κού πε­ρι­φε­ρεια­κού σχε­δια­σμού, που σε συν­θή­κες έντο­νης μνη­μο­νια­κής πί­ε­σης είναι απο­λύ­τως σαφές ποια πλευ­ρά θα ευ­νο­ή­σει.

Συ­νε­πώς, θα πρέ­πει με πο­λι­τι­κούς όρους να απα­ντη­θεί το ερώ­τη­μα: ποιοι/ες και γιατί δε θέ­λουν δε­σμευ­τι­κό σχε­δια­σμό;

Το πλή­ρες κεί­με­νο του σχο­λια­σμού εδώ:

http://​prosynat.​blogspot.​gr/​2015/​10/​blog-​post.​html

Πα­ρέμ­βα­ση της ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ

στη συ­νε­δρί­α­ση του πε­ρι­φε­ρεια­κού συμ­βου­λί­ου Ατ­τι­κής για την ανα­θε­ώ­ρη­ση του ΠΕΣΔΑ

Στη δια­χεί­ρι­ση των αστι­κών απο­βλή­των είναι κυ­ρί­αρ­χη η πε­ρι­φε­ρεια­κή και η το­πι­κή διά­στα­ση. Γι αυτό και οι με­γα­λύ­τε­ρες συ­γκρού­σεις γί­νο­νται στο επί­πε­δο των πε­ρι­φε­ρεια­κών σχε­δια­σμών, ενώ στο προ­σε­χές μέλ­λον θα γί­νο­νται και στο επί­πε­δο των το­πι­κών σχε­δια­σμών. Για τον ίδιο λόγο, στο επί­πε­δο αυτό ξε­κα­θα­ρί­ζουν και οι βα­σι­κές δια­φο­ρές στις πο­λι­τι­κές και στις στρα­τη­γι­κές που εφαρ­μό­ζο­νται ή προ­τεί­νε­ται να εφαρ­μο­στούν. Αν αυτό είναι αλή­θεια, άλλο τόσο αλή­θεια είναι ότι οι πε­ρι­φε­ρεια­κοί και οι το­πι­κοί σχε­δια­σμοί δεν είναι ανε­ξάρ­τη­τοι, ούτε μέ­νουν ανε­πη­ρέ­α­στοι, τόσο από τον εθνι­κό σχε­δια­σμό, όσο και από το γε­νι­κό­τε­ρο οι­κο­νο­μι­κό και πο­λι­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον.

Ως προς το πρώτο ζή­τη­μα θα εί­χα­με κάθε λόγο να αι­σθα­νό­μα­στε μια σχε­τι­κή ικα­νο­ποί­η­ση, αφού ο νέος εθνι­κός σχε­δια­σμός (ΕΣΔΑ) έχει υιο­θε­τή­σει το βα­σι­κό πυ­ρή­να των διεκ­δι­κή­σε­ών μας (απο­κε­ντρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση με έμ­φα­ση στην προ­δια­λο­γή, θε­σμο­θέ­τη­ση των το­πι­κών σχε­δί­ων δια­χεί­ρι­σης, απόρ­ρι­ψη της καύ­σης σαν βα­σι­κού ερ­γα­λεί­ου δια­χεί­ρι­σης, ρι­ζι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση του πλαι­σί­ου της ανα­κύ­κλω­σης, αντι­με­τώ­πι­ση των εσό­δων της ανα­κύ­κλω­σης σαν δη­μό­σιου πόρου, δη­μό­σιος χα­ρα­κτή­ρας της δια­χεί­ρι­σης, εθνι­κός φο­ρέ­ας για τη δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των κλπ.). Δυ­στυ­χώς, την ικα­νο­ποί­η­ση αυτή τη με­τριά­ζει το γε­γο­νός ότι το νέο ΕΣΔΑ πα­ρα­μέ­νει ακα­το­χύ­ρω­το νο­μι­κά, τα μέτρα που είναι απα­ραί­τη­τα για την υλο­ποί­η­σή του είναι ακόμη στα χαρ­τιά και η, απα­ραί­τη­τη από το νόμο, στρα­τη­γι­κή πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή εκτί­μη­ση δεν έχει καν ξε­κι­νή­σει. Η κυ­βέρ­νη­ση έχει την υπο­χρέ­ω­ση να λύσει άμεσα αυτά τα προ­βλή­μα­τα, για να μην επι­κρέ­με­ται διαρ­κώς η πι­θα­νό­τη­τα της ακύ­ρω­σης του ΕΣΔΑ.

Ως προς το δεύ­τε­ρο ζή­τη­μα­δεν είναι μυ­στι­κό ότι έχου­με μπει σε ένα νέο, επώ­δυ­νο μνη­μο­νια­κό τού­νελ και θα ήμα­σταν πο­λι­τι­κά αφε­λείς αν δεν προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­σταν για ένα νέο κύμα πιέ­σε­ων για να ανα­τρα­πεί ότι κερ­δή­θη­κε και για να ξα­να­γυ­ρί­σου­με στην εποχή που αλώ­νι­ζε πε­ρι­φέ­ρειες και δή­μους ο αξιό­τι­μος κ. Φού­χτελ, με ότι αυτό συ­νε­πά­γε­ται.

Οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για μια ρι­ζι­κή στρο­φή στη δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των

Με αυτά τα δε­δο­μέ­να, η ανα­χαί­τι­ση του «ρε­βαν­σι­σμού» των ερ­γο­λά­βων και η ρι­ζι­κή στρο­φή στη δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των στην πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής μπο­ρεί να υλο­ποι­η­θεί μόνο στη βάση κά­ποιων προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων, κυ­ριό­τε­ρες των οποί­ων θε­ω­ρού­με ότι είναι:

• Αυτοί που θα κλη­θούν να υλο­ποι­ή­σουν ένα νέο μο­ντέ­λο να πι­στεύ­ουν ει­λι­κρι­νά σε αυτό και να έχουν την πο­λι­τι­κή βού­λη­ση να το υπο­στη­ρί­ξουν.
• Να υπάρ­χουν συ­γκρο­τη­μέ­νοι και με σαφή προ­σα­να­το­λι­σμό πε­ρι­φε­ρεια­κοί και το­πι­κοί σχε­δια­σμοί.
• Η κοι­νω­νία να βρί­σκε­ται σε εγρή­γορ­ση, να έχει ενιαία αντί­λη­ψη αντι­με­τώ­πι­σης του προ­βλή­μα­τος, με κρι­τή­ρια συλ­λο­γι­κού συμ­φέ­ρο­ντος και να απο­μο­νώ­νει απο­φα­σι­στι­κά τις το­πι­κι­στι­κές και συ­ντη­ρη­τι­κές αντι­λή­ψεις στο εσω­τε­ρι­κό της.

Υπάρ­χουν, άραγε, αυτές οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις και σε ποιο βαθμό;

1. Έχου­με σο­βα­ρούς λό­γους να πι­στεύ­ου­με ότι ση­μα­ντι­κό μέρος των αι­ρε­τών σε δη­μο­τι­κό και πε­ρι­φε­ρεια­κό επί­πε­δο είναι επι­φυ­λα­κτι­κό και κου­μπω­μέ­νο απέ­να­ντι στη λο­γι­κή της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης, ενώ μια κα­θό­λου ευ­κα­τα­φρό­νη­τη με­ρί­δα τους βρί­σκε­ται απέ­να­ντι και αγω­νί­ζε­ται για να απο­τύ­χει. Φαί­νε­ται, επί­σης, ότι υπάρ­χει μια κα­θο­λι­κή απά­θεια και αδια­φο­ρία για το πι­θα­νό­τα­το εν­δε­χό­με­νο η Ατ­τι­κή να αντι­με­τω­πί­σει φαι­νό­με­να ακραί­ας κρί­σης στο άμεσο μέλ­λον. Το να πι­στέ­ψει, όμως, κά­ποιος/α σε μια ιδέα ή σε ένα σχέ­διο και να επι­δεί­ξει την αντί­στοι­χη πο­λι­τι­κή βού­λη­ση δε λύ­νε­ται με μια ψη­φο­φο­ρία στο πε­ρι­φε­ρεια­κό ή στα δη­μο­τι­κά συμ­βού­λια. Ή υπάρ­χει ή δεν υπάρ­χει. Οπότε, αρ­κού­μα­στε σαν κα­τα­κλεί­δα στη δια­πί­στω­ση ότι­και στην τρέ­χου­σα αυ­το­διοι­κη­τι­κή πε­ρί­ο­δο δεν έχου­με πει­στεί ότι υπάρ­χει η ανα­γκαία πο­λι­τι­κή βού­λη­ση, για να ξε­φύ­γου­με από την πε­πα­τη­μέ­νη.

2. Το σχέ­διο της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ, που έχει τεθεί σε δια­βού­λευ­ση, με όρους τε­χνι­κούς και επι­στη­μο­νι­κούς δεν είναι καν σχέ­διο. Είναι έκ­θε­ση ιδεών και, μά­λι­στα, κακών ιδεών σε πολλά ζη­τή­μα­τα. Παρά την ανα­γκα­στι­κή προ­σαρ­μο­γή με βα­σι­κούς στό­χους του ΕΣΔΑ (προ­δια­λο­γή υλι­κών, μεί­ω­ση της δυ­να­μι­κό­τη­τας των μο­νά­δων επε­ξερ­γα­σί­ας σύμ­μει­κτων απορ­ριμ­μά­των), στη­ρί­ζε­ται σε αντι­λή­ψεις βγαλ­μέ­νες από τη «να­φθα­λί­νη», τις αντι­λή­ψεις, δη­λα­δή, που κα­θο­ρί­ζουν και το υφι­στά­με­νο συ­γκε­ντρω­τι­κό κα­θε­στώς δια­χεί­ρι­σης και οδη­γούν στην ανα­πα­ρα­γω­γή του. Η πρω­το­βάθ­μια αυ­το­διοί­κη­ση εξα­κο­λου­θεί να αντι­με­τω­πί­ζε­ται σαν θε­σμός μειω­μέ­νης ευ­θύ­νης και δυ­να­το­τή­των.Δεν αξιο­λο­γού­νται και δεν εν­σω­μα­τώ­νο­νται κι αυτές οι λίγες θε­τι­κές προ­βλέ­ψεις των ΤΣΔ. Η ανα­κύ­κλω­ση θα συ­νε­χί­σει να λει­τουρ­γεί με τα γνω­στά και απα­ξιω­μέ­να ιδιω­τι­κά «συ­στή­μα­τα εναλ­λα­κτι­κής δια­χεί­ρι­σης» (ΣΕΔ). Όλα τα βα­σι­κά ρεύ­μα­τα απο­βλή­των, ακόμη και των προ­δια­λεγ­μέ­νων, προ­βλέ­πε­ται να οδη­γού­νται σε κε­ντρι­κές μο­νά­δες δια­χεί­ρι­σης. Συ­νε­χί­ζε­ται η λο­γι­κή των ΣΜΑ. Ξα­να­μπαί­νουν, άκρι­τα, στο τρα­πέ­ζι οι χω­ρο­θε­τή­σεις του υφι­στά­με­νου ΠΕΣΔΑ, ενώ δεν υπάρ­χει η πα­ρα­μι­κρή πρό­βλε­ψη για τις νέες υπο­δο­μές που χρειά­ζο­νται. Συ­ντη­ρεί­ται στο δι­η­νε­κές η εγκα­τά­στα­ση της Φυλής και προ­δια­γρά­φε­ται η επέ­κτα­σή της. Απο­κρύ­πτε­ται το τι σχε­διά­ζε­ται στο Γραμ­μα­τι­κό.

Προ­βλη­μα­τι­κό απο­δει­κνύ­ε­ται και το πε­ριε­χό­με­νο των πε­ρισ­σό­τε­ρων το­πι­κών σχε­δί­ων δια­χεί­ρι­σης. Πε­ριο­ρί­ζο­νται σε επι­δερ­μι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές δρα­στη­ριό­τη­τες και σε πολύ λίγες πε­ρι­πτώ­σεις κά­νουν λόγο για δη­μο­τι­κές ή δια­δη­μο­τι­κές υπο­δο­μές υπο­δο­χής και δια­χεί­ρι­σης των ανα­κυ­κλώ­σι­μων υλι­κών και των προ­δια­λεγ­μέ­νων ορ­γα­νι­κών. Και προ­φα­νώς κου­βέ­ντα δε γί­νε­ται για την τύχη των υπο­λειμ­μα­τι­κών σύμ­μει­κτων και για τη διά­θε­ση του υπο­λείμ­μα­τος.

Με αυτά τα δε­δο­μέ­να, η υπερ­ψή­φι­ση του σχε­δί­ου ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ, με τη μορφή που έχει σή­με­ρα, από το πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο Ατ­τι­κής θα ση­μά­νει μια σο­βα­ρή οπι­σθο­χώ­ρη­ση και θα βάλει σε κίν­δυ­νο τα θε­τι­κά βή­μα­τα που έγι­ναν με την έγκρι­ση του νέου εθνι­κού σχε­δί­ου δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των (ΕΣΔΑ), ακόμη και με αυτήν την πρω­τό­λεια προ­σπά­θεια εκ­πό­νη­σης, για πρώτη φορά, το­πι­κών σχε­δί­ων δια­χεί­ρι­σης από τους δή­μους της Ατ­τι­κής. Επι­πλέ­ον, οι στρε­βλώ­σεις και τα τε­ρά­στια κενά που έχει, μέσα στο συ­νε­χι­ζό­με­νο μνη­μο­νια­κό πε­ρι­βάλ­λον, δη­μιουρ­γούν προ­ϋ­πο­θέ­σεις να επα­νέλ­θουν τα φι­λο­ερ­γο­λα­βι­κά σχέ­δια του πρό­σφα­του πα­ρελ­θό­ντος, με την ίδια ή πα­ρα­πλή­σια μορφή.

Ζη­τά­με από το πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο να ανα­βάλ­λει τη λήψη από­φα­σης και από τη διοί­κη­ση της πε­ρι­φέ­ρειας και τον ΕΔΣΝΑ να ανα­δια­μορ­φώ­σουν το σχέ­διο της ανα­θε­ώ­ρη­σης, με τρόπο που θα αναι­ρεί τις προ­βλη­μα­τι­κές πτυ­χές του και θα το κάνει συμ­βα­τό με το νέο ΕΣΔΑ και με την αντί­λη­ψη της δη­μό­σιας, οι­κο­νο­μι­κής, ήπιας, απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης, με έμ­φα­ση στην προ­δια­λο­γή των υλι­κών. Την τε­λι­κή έγκρι­ση του ΠΕΣΔΑ θα πρέ­πει να την ακο­λου­θή­σει δια­δι­κα­σία διόρ­θω­σης των το­πι­κών σχε­δί­ων δια­χεί­ρι­σης, μέχρι το τέλος του έτους.

3. Ο ρόλος της κοι­νω­νί­ας και των συλ­λο­γι­κών σχη­μά­των που την εκ­φρά­ζουν θα είναι κα­θο­ρι­στι­κός. Με την προ­ϋ­πό­θε­ση ότι συ­ζη­τιού­νται ανοι­χτά όλα τα ζη­τή­μα­τα και δια­σφα­λί­ζε­ται η ελά­χι­στη ανα­γκαία συ­να­ντί­λη­ψη, που εξα­κο­λου­θεί να πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται στα ζη­τού­με­να, παρά τα τε­ρά­στια βή­μα­τα που έχουν γίνει.

Δε θα ανα­φερ­θού­με στις κλα­σι­κές το­πι­κι­στι­κές και συ­ντη­ρη­τι­κές αντι­λή­ψεις, του τύπου: «τί­πο­τα στην πε­ριο­χή μου», ακόμη κι αν πρό­κει­ται για υπο­δο­μές ανα­κύ­κλω­σης και ήπιας δια­χεί­ρι­σης. Ούτε στις επι­κίν­δυ­νες αντι­λή­ψεις για εξα­γω­γή σκου­πι­διών στο εξω­τε­ρι­κό, που βά­ζουν από την πίσω πόρτα την καύση. Θέ­λου­με να στα­θού­με σε κά­ποιες λα­θε­μέ­νες, κατά τη γνώμη μας, προ­σεγ­γί­σεις, με πιο πο­λι­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα, όπως:

• Απα­ξιώ­νε­ται και υπο­βαθ­μί­ζε­ται η ση­μα­σία της εφαρ­μο­γής του μο­ντέ­λου της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης, αγνο­ώ­ντας το προ­φα­νές ότι αυτή η επι­λο­γή αφή­νει χώρο για τη διαιώ­νι­ση του συ­γκε­ντρω­τι­κού μο­ντέ­λου. Υπο­κρύ­πτε­ται η αντί­λη­ψη ότι η επι­λο­γή μο­ντέ­λου δια­χεί­ρι­σης είναι ένα ου­δέ­τε­ρο, κα­θα­ρά τε­χνι­κό ζή­τη­μα, που είναι λάθος. Αν, πά­ντως, αυτό γί­νε­ται από επι­λο­γή και το συ­γκε­ντρω­τι­κό μο­ντέ­λο θε­ω­ρεί­ται κα­λύ­τε­ρο, είναι χρή­σι­μο να ει­πω­θεί και να υπο­στη­ρι­χθεί δη­μό­σια.
• Απο­δί­δε­ται στο μο­ντέ­λο της απο­κε­ντρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης ότι στρώ­νει το έδα­φος στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση. Κα­νείς δεν υπο­στή­ρι­ξε ότι υπάρ­χει μο­ντέ­λο δια­χεί­ρι­σης που να είναι απρο­σπέ­λα­στο στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, αν δήμοι και πε­ρι­φέ­ρειες έχουν αυτόν τον προ­σα­να­το­λι­σμό. Το ζή­τη­μα, ωστό­σο, είναι ποιο μο­ντέ­λο θω­ρα­κί­ζει κα­λύ­τε­ρα το δη­μό­σιο χα­ρα­κτή­ρα. Αυτό που είναι στα μέτρα και στις δυ­να­τό­τη­τες των δήμων και προ­ϋ­πο­θέ­τει τη συμ­με­το­χή της κοι­νω­νί­ας ή αυτό που ανα­γκα­στι­κά οδη­γεί στην αγκα­λιά των ερ­γο­λά­βων. Ας σκε­φτού­με μόνο πως το 90% των ερ­γα­σιών που εκτε­λού­νται στην εγκα­τά­στα­ση της Φυλής διεκ­πε­ραιώ­νε­ται από ερ­γο­λά­βους, χωρίς να υπάρ­χει ούτε ΣΔΙΤ, ούτε καμιά άλλη σύμ­βα­ση πα­ρα­χώ­ρη­σης.
• Κα­τα­λο­γί­ζε­ται στο σχέ­διο της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ ότι όλο το βάρος της δια­χεί­ρι­σης πέ­φτει στις πλά­τες των δήμων και στα το­πι­κά σχέ­δια δια­χεί­ρι­σης. Η εκτί­μη­ση αυτή δίνει συγ­χω­ρο­χάρ­τι στους συ­ντά­κτες του σχε­δί­ου ανα­θε­ώ­ρη­σης και δεν έχει καμία σχέση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Η αλή­θεια είναι ότι το σχέ­διο δε θέλει ου­σια­στι­κές υπο­δο­μές και δρά­σεις από τους δή­μους, για να δια­τη­ρή­σει τη συ­γκε­ντρω­τι­κή δομή του ΕΔΣΝΑ και αυτό είναι οπι­σθο­χώ­ρη­ση.
• Χρη­σι­μο­ποιεί­ται η δεινή οι­κο­νο­μι­κή θέση των δήμων για να αμ­φι­σβη­τη­θεί η δυ­να­τό­τη­τά τους να εφαρ­μό­σουν το­πι­κά σχέ­δια δια­χεί­ρι­σης. Πα­ρα­βλέ­πο­νται, προ­φα­νώς, δύο πράγ­μα­τα. Αφε­νός, ότι μι­λά­με για μα­κρο­χρό­νιους σχε­δια­σμούς και, αφε­τέ­ρου, ότι το κί­νη­μα δεν απο­δέ­χτη­κε ποτέ σαν τε­τε­λε­σμέ­νη τη ση­με­ρι­νή κα­τά­στα­ση των δήμων. Αυτό θα ήταν κα­ρα­μπι­νά­τη επι­λο­γή ητ­το­πά­θειας και πα­ραί­τη­σης.

Ελ­πί­ζου­με ότι το πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο θα συ­νε­κτι­μή­σει το πλή­θος των εν­στά­σε­ων που έχουν κα­τα­τε­θεί και θα δώσει τη δυ­να­τό­τη­τα της πε­ραι­τέ­ρω επε­ξερ­γα­σί­ας του σχε­δί­ου της ανα­θε­ώ­ρη­σης του ΠΕΣΔΑ, ελ­πί­ζο­ντας σε ένα απο­τέ­λε­σμα που, του­λά­χι­στον, δεν θα κλεί­νει ορι­στι­κά το δρόμο σε πο­λι­τι­κές δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των σε όφε­λος της κοι­νω­νί­ας της Ατ­τι­κής.

8/10/2015

ΠΡΩ­ΤΟ­ΒΟΥ­ΛΙΑ ΣΥ­ΝΕΝ­ΝΟΗ­ΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑ­ΧΕΙ­ΡΙ­ΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡ­ΡΙΜ­ΜΑ­ΤΩΝ (ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ)

prosynat.​blogspot.​gr-  prosynat@​gmail.​com