Ο σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία του ΕΚΠΑ, καταδικάζει απερίφραστα πρακτικές χαφιεδισμού σαν της καθηγήτριας Μαντζουράνη.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη μια γενικευμένη επίθεση από τα ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά με στόχο τη λεηλασία μισθών, συντάξεων καθώς και όλων των κοινωνικών δαπανών που συνιστούν τον έμμεσο μισθό της εργατικής τάξης (υγεία, εκπαίδευση, πρόνοια, κλπ).. Πλευρά αυτής της επίθεσης είναι και η απόπειρα αναδιάρθρωσης της λειτουργίας των Πανεπιστημίων[1], που το φθινόπωρο του 2013 παροξύνθηκε όταν τέθηκαν σε διαθεσιμότητα 1300 περίπου εργαζόμενοι στα 8 μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας με στόχο την απόλυσή τους μετά από μερικούς μήνες. Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τέθηκε σε διαθεσιμότητα κοντά στο 40% των εργαζόμενων στις διοικητικές υπηρεσίες, Απέναντι στις απολύσεις και τη γενικότερη επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού που έχει ως στόχο την απαξίωση της εργασιακής δύναμης και της ζωής ολόκληρης της εργατικής τάξης, ξεσπάσε μια μαχητική απεργία διαρκείας των διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου που σύντομα απόκτησε ιδιαίτερα ριζοσπαστικά της χαρακτηριστικά: κοινός αγώνας διοικητικών εργαζομένων και φοιτητών κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία αλλά και κοινωνική σύνδεση στο μέτρο του δυνατού με αγωνιζόμενα κομμάτια έξω από τον χώρο των πανεπιστημίων [2].
Από τις υποσχέσεις του “καλού” πρύτανη που προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα για το καλό όλων και τις προσπάθειες διαμεσολάβησης των εργατοπατέρων για να υπάρχει διευθέτηση της κρίσης μέχρι τη ρίψη του απειλητικού πέλεκυ της ανεξάρτητης «δικαιοσύνης» που κηρύσσει όπως έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια με περιττή ευκολία “παράνομές και καταχρηστικές” τις απεργίες και τις συνεχείς απειλές για εισβολή των ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο, το κράτος δοκίμασε απέναντι στην απεργία κάθε μέθοδο έμμεσης ή άμεσης καταστολής χωρίς αποτέλεσμα..
Σε αυτή τη μηχανορραφία οι διωκτικές βρήκαν πρόθυμο σύμμαχο την καθηγήτρια και μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος ΕΚΠΑ, Ελένη Μαντζουράνη. Η εν λόγω καθηγήτρια, γνωρίζοντας ότι η Κρατική Ασφάλεια διεξάγει εντατικές έρευνες για των εντοπισμό και τη τιμωρία των απεργών, κατέδωσε στην Ασφάλεια τους απείθαρχους διοικητικούς υπαλλήλους επιδίδοντας τα πρακτικά 2 Γενικών Συνελεύσεων, τα οποία χρησιμοποίησε η Ασφάλεια για να ασκήσει διώξεις στα μέλη των Προεδρείων τους.. Η “λογική” που κρύβεται πίσω από αυτή τη κίνηση εντάσσεται στον γενικότερο θεσμικό ρόλο των Συμβουλίων Ιδρύματος και στην προσπάθεια τους να επιβάλλουν την προσταγή του κεφαλαίου μέσα στα Πανεπιστήμια καταστέλλοντας κάθε αγώνα φοιτητών και εργαζόμενων. Στόχος είναι η μετακύλιση του κόστους φοίτησης σε φοιτητές και εργαζόμενους, η πειθάρχηση της έμμισθης και άμισθης εργασίας, η εντατικοποίηση και η αποδοτικότερη οργάνωση της έμμισθης και άμισθης εκμετάλλευσης. Σε αυτό άλλωστε εντάσσεται και η συνεχής αύξηση των διδάκτρων στα περισσότερα ΠΜΣ.
Ο σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία του ΕΚΠΑ, καταδικάζει απερίφραστα πρακτικές χαφιεδισμού σαν της καθηγήτριας Μαντζουράνη που μας επιστρέφουν στις σκοτεινές εποχές της επταετίας ενώ εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση μας στους διωκόμενους απεργούς και απαιτούμε την άμεση παύση κάθε δίωξης.
[1] (βλ. ίδρυση Συμβουλίων Ιδρύματος, μείωση της κρατικής χρηματοδότησης με στόχο την περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση των δομών και λειτουργιών των πανεπιστημίων και τη στενότερη σύνδεσή τους με το ιδιωτικό κεφάλαιο, μείωση του προσωπικού μέσω του μέτρου της «εργασιακής εφεδρείας» και απολύσεις των «υπεράριθμων», εντατικοποίηση της εργασίας και αύξηση της εργασιακής πειθαρχίας για τους εναπομείναντες εργαζόμενους, κατάργηση του ασύλου, εντατικοποίηση των σπουδών των φοιτητών, κλπ.)
[2] (βλ. αγώνες ενάντια στην αξιολόγηση στο Δημόσιο, αγώνες «εργολαβικών» εργαζομένων στα πανεπιστήμια κ.α.).
