«Η γυναίκα ελεύθερη από τον άντρα και οι δύο ελεύθεροι από τον καπιταλισμό»

Δυο χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, οι γυ­ναί­κες που συμ­με­τεί­χαν στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις ορ­γά­νω­σαν το πρώτο ερ­γα­τι­κό σω­μα­τείο γυ­ναι­κών και συ­νέ­χι­σαν τον αγώνα για τη χει­ρα­φέ­τη­σή τους. Η Ημέρα της Γυ­ναί­κας γιορ­τά­στη­κε για πρώτη φορά από το Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φε­βρουα­ρί­ου 1909. Ο εορ­τα­σμός της κα­θιε­ρώ­θη­κε το 1910, από τη Δεύ­τε­ρη Σο­σια­λι­στι­κή Διε­θνή, μετά από πρό­τα­ση της γερ­μα­νί­δας σο­σια­λί­στριας, Κλάρα Τσέτ­κιν.

Φτά­νει, όμως, μόνο μια ημέρα. Σαφώς και όχι.

Παρ’ ότι σε αρ­κε­τές χώρες της Δύσης έχουν κα­το­χυ­ρω­θεί τα δι­καιώ­μα­τα των γυ­ναι­κών στην εκ­παί­δευ­ση, στην ερ­γα­σία, στη συμ­με­το­χή, στην επι­λο­γή της μη­τρό­τη­τας, στην αυ­το­διά­θε­ση του σώ­μα­τος, κλπ., εντού­τοις απαι­τεί­ται κα­θη­με­ρι­νή εγρή­γορ­ση, διότι φαι­νό­με­να εν­δο­οι­κο­γε­νεια­κής βίας, αδια­φο­ρί­ας, ψυ­χο­λο­γι­κής βίας, σε­ξουα­λι­κής πα­ρε­νό­χλη­σης στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας, μι­σθο­λο­γι­κών δια­φο­ρών, υψη­λής ανερ­γί­ας, ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας κλπ., εξα­κο­λου­θούν να υπάρ­χουν και να πλήτ­τουν κυ­ρί­ως τις γυ­ναί­κες και τους νέους. Αν σε αυτά προ­σθέ­σου­με την υπο-εκ­προ­σώ­πη­ση των γυ­ναι­κών στα κέ­ντρα λήψης απο­φά­σε­ων, τις δια­φο­ρές λόγω εθνι­κής ή θρη­σκευ­τι­κής προ­έ­λευ­σης, ανα­πη­ρί­ας ή σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, τότε σχη­μα­τί­ζε­ται το παζλ.

Επί­σης, η βελ­τί­ω­ση της θέσης της γυ­ναί­κας δεν αφορά το σύ­νο­λο τους πα­γκο­σμί­ως. Ας θυ­μη­θού­με τις συν­θή­κες που δια­βιούν εκα­τομ­μύ­ρια γυ­ναί­κες σε λι­γό­τε­ρο ανα­πτυγ­μέ­νες ή υπο­α­νά­πτυ­κτες χώρες, όπου υφί­στα­νται βια­σμούς, εξα­να­γκα­στι­κούς γά­μους, ακρω­τη­ρια­σμό των γεν­νη­τι­κών τους ορ­γά­νων, πέ­φτουν θύ­μα­τα πορ­νεί­ας (trafficking) κλπ., και τότε θα κα­τα­λά­βου­με ότι η ισό­τη­τα δεν είναι αυ­το­νό­η­τη.

Ο δρό­μος για την ισό­τη­τα είναι ακόμη μα­κρύς. Η κοι­νω­νία εξα­κο­λου­θεί να είναι πα­τριαρ­χι­κή.

Η 8 Μάρτη δεν είναι απλά μια γιορ­τή. Είναι ημέρα ανα­στο­χα­σμού, μνή­μης και τιμής στους αγώ­νες των γυ­ναι­κών και του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος, αλλά και δρά­σης και διεκ­δί­κη­σης για μια κοι­νω­νία ισό­τη­τας, αλ­λη­λεγ­γύ­ης και ελευ­θε­ρί­ας, χωρίς εξου­σια­στι­κές σχέ­σεις. Ή όπως έλεγε ένα παλιό σύν­θη­μα: «Η γυ­ναί­κα ελεύ­θε­ρη από τον άντρα και οι δύο ελεύ­θε­ροι από τον κα­πι­τα­λι­σμό».