O τραγικός θάνατος της 60χρονης γυναίκας και του εγγονού της στην Μόρια, όπως και ο τραυματισμός 2 ακόμη προσφύγωνστην Μόρια δεν ήταν απλά ένα «ατύχημα».
Δεν θα συνέβαινε αν οι πρόσφυγες αναγκαζόντουσαν να επιβιώσουν με πενιχρά μέσα, με ευθύνη της κυβέρνησης.
Δεν θα συνέβαινε αν οι πρόσφυγες δεν ήταν εγκλωβισμένοι σε σκηνές, μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Δεν θα συνέβαινε αν οι διαδικασίες παροχής ασύλου ήταν επιταχυνθεί, αν η απάνθρωπη συνθήκη ΕΕ – Τουρκίας δεν είχε υπογραφεί, αν η κυβέρνηση και το κράτος παρείχαν κάποια από τα δεκάδες χιλιάδες άδεια δημόσια κτίρια και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους πρόσφυγες.
Ο τραγικός θάνατος των προσφύγων στην Μόρια επίσης, δεν «θα μπορούσε να είχε συμβεί σε κάθε σπίτι».
Εν έτει 2016, καμία οικογένεια δεν επιλέγει να μαγειρέψει με γκαζάκι. Εκτός αναγκάζεται, λόγω φτώχειας που έχουν φέρει τα μνημόνια.
Εν έτει 2016, κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να αναγκάζεται να μαγειρεύει με γκαζάκι ή να ζεσταίνεται με μαγκάλι. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, δεν είναι παρά χυδαίος υποστηρικτής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας.
Τα μνημόνια και η ρατσιστική μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης δολοφονούν.
Μόνη ελπίδα ο κοινός αγώντας ντόπιων και μεταναστών για την ανατροπή τους.
