Για την εγγραφή όλων των εργαζομένων στα Συνδικάτα του Δημοσίου – ΑΡΘΡΟ από το Γιώργη Χαρίση, επικεφαλής του ΜΕΤΑ σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και μέλος της Διοίκησης της ΑΔΕΔΥ και της Ε/Ε της ΠΟΕ-ΟΤΑ.

Αρχές Δε­κέμ­βρη 2016 έγι­ναν δύο κρί­σι­μα συ­νέ­δρια. Το κα­τα­στα­τι­κό – τα­κτι­κό και εκλο­γι­κό συ­νέ­δριο της ΑΔΕΔΥ και το κα­τα­στα­τι­κό – απο­λο­γι­στι­κό συ­νέ­δριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ, μιας από τις με­γα­λύ­τε­ρες και κρι­σι­μό­τε­ρες ομο­σπον­δί­ες του δη­μο­σί­ου.

Με το παρόν άρθρο δεν σκο­πεύ­ου­με να απο­τι­μή­σου­με συ­νο­λι­κά τα δύο συ­νέ­δρια, αλλά να σχο­λιά­σου­με το βα­σι­κό θέμα που απα­σχό­λη­σε και τα δύο: Το «άνοιγ­μα» δηλ. των κα­τα­στα­τι­κών τους και την εγ­γρα­φή στη δύ­να­μη των συν­δι­κά­των του δη­μο­σί­ου όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων με σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας ορι­σμέ­νου χρό­νου.

Η δε­δη­λω­μέ­νη πρό­θε­ση του ΜΕΤΑ και στην ΑΔΕΔΥ και στην ΠΟΕ-ΟΤΑ ήταν ότι θα εξα­ντλού­σε κάθε προ­σπά­θεια στην κα­τεύ­θυν­ση να ανοί­ξουν τα κα­τα­στα­τι­κά τους σ’ όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους ανε­ξάρ­τη­τα σχέ­σης ερ­γα­σί­ας.

Η πρό­τα­σή μας ήταν να επε­κτα­θεί ο ν.1264/1982 και έτσι να εγ­γρά­φο­νται στα συν­δι­κά­τα του δη­μο­σί­ου όλοι ερ­γα­ζό­με­νοι, ανε­ξάρ­τη­τα σχέ­σης ερ­γα­σί­ας, που ερ­γά­ζο­νται του­λά­χι­στον δύο μήνες στο δη­μό­σιο, στα νο­μι­κά πρό­σω­πα και στους ΟΤΑ.

Η πρό­τα­σή μας αυτή πη­γά­ζει από τη θέση μας ότι όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι έχουν ίσα δι­καιώ­μα­τα, πρέ­πει να αμεί­βο­νται με τον ίδιο μισθό και μο­να­δι­κό κρι­τή­ριο πρέ­πει είναι η εξει­δί­κευ­ση και η εμπει­ρία, και όχι η σχέση ερ­γα­σί­ας.

Πα­ράλ­λη­λα, είναι μια πρό­τα­ση που ενο­ποιεί την Ερ­γα­τι­κή Τάξη, αίρει τους επί­πλα­στους δια­χω­ρι­σμούς της που εξυ­πη­ρε­τούν το κρά­τος και την ερ­γο­δο­σία και ενι­σχύ­ουν τις ρε­φορ­μι­στι­κές και συ­ντε­χνια­κές αντι­λή­ψεις στις γραμ­μές της, και απο­τε­λεί κα­θο­ρι­στι­κής ση­μα­σί­ας πα­ρά­γο­ντα για την επί­τευ­ξη του κύ­ριου στό­χου μας, που είναι η ενο­ποί­η­ση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και η συ­γκρό­τη­ση ενιαί­ων και ισχυ­ρών ερ­γα­τι­κών συν­δι­κά­των, ικα­νών να εκ­προ­σω­πούν τα πραγ­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, για να τα εμπι­στεύ­ο­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι και να τα φο­βού­νται οι κυ­βερ­νή­σεις και οι ερ­γο­δό­τες.

Στο ψευ­το­δί­λημ­μα, όσων αρ­νού­νται την εγ­γρα­φή των συμ­βα­σιού­χων, ότι δηλ. έτσι θα αδυ­να­τί­σει ο αγώ­νας για μό­νι­μη και στα­θε­ρή ερ­γα­σία, απα­ντά­με ότι η υπε­ρά­σπι­ση αυτών των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας, περνά μέσα από την από­κτη­ση ίδιων δι­καιω­μά­των με­τα­ξύ των ερ­γα­ζο­μέ­νων, δηλ. ίση αμοι­βή για την ίδια δου­λειά. Με λίγα λόγια, όσο ομο­γε­νο­ποιού­νται τα δι­καιώ­μα­τα όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων, τόσο ισχυ­ρο­ποιού­νται οι μό­νι­μες και στα­θε­ρές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας και δια­σφα­λί­ζο­νται τα δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων

Το θε­τι­κό είναι ότι και στα δύο συ­νέ­δρια, όλες σχε­δόν οι συν­δι­κα­λι­στι­κές δυ­νά­μεις ανα­γνω­ρί­ζουν, άλλες γιατί το πι­στεύ­ουν πραγ­μα­τι­κά και άλλες γιατί δεν μπο­ρούν να κά­νουν δια­φο­ρε­τι­κά, ότι «κάτι πρέ­πει να γίνει με τους συμ­βα­σιού­χους». Το «φά­ντα­σμα» της εκ­προ­σώ­πη­σης των ερ­γα­ζό­με­νων με ελα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας πλα­νιό­νταν πάνω από τα συ­νέ­δρια της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ και με τους αγώ­νες μας θα γίνει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, αλ­λιώς το 30, το 40 το 50% των ερ­γα­ζο­μέ­νων, ιδιαί­τε­ρα αυτών που έχουν με­γα­λύ­τε­ρη ανά­γκη, θα είναι εκτός συν­δι­κά­των και αυτά θα είναι γε­ρα­σμέ­να και ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κά.

Τι έγινε όμως και δεν άλ­λα­ξε τί­πο­τα στα κα­τα­στα­τι­κά της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ;

Στη μεν ΑΔΕΔΥ κα­τα­τέ­θη­καν δύο προ­τά­σεις: Η μία που υπο­στη­ρί­χθη­κε από το ΜΕΤΑ, τη ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) και τις Αγω­νι­στι­κές Κι­νή­σεις Πα­ρεμ­βά­σεις και προ­έ­βλε­πε την εγ­γρα­φή όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων ανε­ξάρ­τη­τα σχέ­σης ερ­γα­σί­ας, μετά από δύο μήνες ερ­γα­σία (ν.1264/1982), που συ­γκέ­ντρω­σε το 70% – θέλει 75% για να γίνει κα­τα­στα­τι­κή αλ­λα­γή – και η άλλη που υπο­στη­ρί­χθη­κε από την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, η οποία μι­λού­σε γε­νι­κώς και αο­ρί­στως για εκ­προ­σώ­πη­ση των συμ­βα­σιού­χων.

Στη, δε, ΠΟΕ-ΟΤΑ, όπου όλες οι πα­ρα­τά­ξεις, με τον α’ ή β’ τρόπο πρό­τει­ναν την έντα­ξη με­ρί­δας συμ­βα­σιού­χων και αφού έγινε ψη­φο­φο­ρία, όπου καμιά πρό­τα­ση δεν πήρε ανά­λο­γη κα­τα­στα­τι­κή πλειο­ψη­φία (δηλ 75%), το ΜΕΤΑ έκανε προ­σπά­θεια να υπάρ­ξει συμ­βι­βα­στι­κή πρό­τα­ση για να ανοί­ξει το κα­τα­στα­τι­κό της ομο­σπον­δί­ας και να εντα­χθούν χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νοι με ελα­στι­κές ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις.

Έτσι, κα­τα­τέ­θη­κε κοινή πρό­τα­ση από τις δυ­νά­μεις της Συν­δι­κα­λι­στι­κής Ανα­τρο­πής (ΣΥΝΑΝ) και του ΜΕ­ΤΑ-ΟΤΑ που πρό­βλε­πε:

1. Την έντα­ξη όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στις κοι­νω­νι­κές δομές (Βο­ή­θεια στο Σπίτι, ΚΔΑΠ, ΚΗΦΗ κ.λπ.) και αυτών που ερ­γά­ζο­νται σε προ­γράμ­μα­τα που επι­χο­ρη­γού­νται από το ΕΣΠΑ (παι­δι­κοί σταθ­μοί κυ­ρί­ως).

2. Των ερ­γα­ζο­μέ­νων που πα­ρα­μέ­νουν στους δή­μους με δι­κα­στι­κές απο­φά­σεις και αυτών που είναι στουςπρο­σω­ρι­νούς πί­να­κες του ΑΣΕΠ και πε­ρι­μέ­νουν την ολο­κλή­ρω­ση του διο­ρι­σμού τους (σή­με­ρα έχου­με ερ­γα­ζό­με­νους που πε­ρι­μέ­νουν 5 και 6 χρό­νια), καθώς και όσων πα­ρα­τεί­νο­νται οι συμ­βά­σεις με οποιον­δή­πο­τε τρόπο (πχ ερ­γα­ζό­με­νοι στην κα­θα­ριό­τη­τα) και

3. Επει­δή δεν υπήρ­χε συμ­φω­νία για τις υπό­λοι­πες κα­τη­γο­ρί­ες συμ­βα­σιού­χων – το ΜΕ­ΤΑ-ΟΤΑπρό­τει­νε τους δύο μήνες του­λά­χι­στον και η ΣΥΝΑΝ τα δύο οκτά­μη­να – συμ­φω­νή­θη­κε να γίνει ξε­χω­ρι­στή ψη­φο­φο­ρία.

Την πα­ρα­πά­νω πρό­τα­ση δεν ψή­φι­σαν οι δυ­νά­μεις της ΔΑΚΕ, της ΔΑΣ και των Πα­ρεμ­βά­σε­ων, γιατί άλλοι δεν ήθε­λαν λόγω αντί­λη­ψης (ΔΑΚΕ), άλλοι… δεν κα­τά­λα­βαν (Πα­ρεμ­βά­σεις) και άλλοι γιατί τους βο­λεύ­ει (ΔΑΣ) – έτσι εμ­φα­νί­ζε­ται ότι μόνο το δια­σπα­στι­κό «Συν­δι­κά­το ΟΤΑ» (ΠΑΜΕ) εκ­προ­σω­πεί τους συμ­βα­σιού­χους.

Η πρό­τα­ση θα συ­γκέ­ντρω­νε πάνω από 80%, αν θα την ψή­φι­ζε η ΔΑΣ, και για το λόγω αυτό φέρ­νει την κύρια ευ­θύ­νη που δεν άλ­λα­ξε το κα­τα­στα­τι­κό. Το απο­τέ­λε­σμα είναι σή­με­ρα να μην εκ­προ­σω­πού­νται από την ΠΟΕ-ΟΤΑ πάνω από 18.500 ερ­γα­ζό­με­νοι και κυ­ρί­ως, όπως το­νί­σα­με και στο ίδιο το συ­νέ­δριο, μια με­γά­λη ομο­σπον­δία θα έκανε ένα βήμα εκ­προ­σώ­πη­σης όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων ανε­ξάρ­τη­τα από σχέση ερ­γα­σί­ας και προ­ώ­θη­σης της ενό­τη­τας των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο χώρο της Το­πι­κής Αυ­το­διοί­κη­σης.

Στο πλαί­σιο αυτό, υπο­στη­ρί­ζου­με τη θέση να επε­ξερ­γα­στεί η διοί­κη­ση της ΠΟΕ-ΟΤΑ κοινή πρό­τα­ση για να «ανοί­ξει» το κα­τα­στα­τι­κό της και να προ­κη­ρυ­χθεί έκτα­κτο κα­τα­στα­τι­κό συ­νέ­δριο την άνοι­ξη του 2017, με στόχο στις αρ­χαι­ρε­σί­ες που θα γί­νουν σ’ όλα τα σω­μα­τεία από το Δε­κέμ­βρη του 2017 έως τα μέσα Απρί­λη του 2018, για την ανά­δει­ξη των αντι­προ­σώ­πων για το τα­κτι­κό συ­νέ­δριό της στα τέλη Απρί­λη, να συμ­με­τά­σχουν όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι.

Ιδού λοι­πόν η Ρόδος, ιδού και το πή­δη­μα!

Ετικέτες