Τα Ίμια και το αντιπολεμικό κίνημα σήμερα

Κάθε χρόνο τέ­τοιες μέρες σύσ­σω­μη η ακρο­δε­ξιά, με πρω­το­στά­τη τη Χρυσή Αυγή, στή­νει φιέ­στες αντι­τουρ­κι­σμού στην πλα­τεία Ρη­γίλ­λης, όπου βρί­σκε­ται το μνη­μείο των Ιμίων. Πρό­κει­ται για φα­σι­στο­συ­νά­ξεις οι οποί­ες λει­τουρ­γούν σαν εκ­κο­λα­πτή­ρια «μα­κε­δο­νο­μά­χων», «τουρ­κο­φά­γων» και κάθε λογής πα­ρά­γω­γων του εθνι­κι­στι­κού μί­σους.

Η κρίση των Ιμίων

Το πέ­ρα­σμα των χρό­νων, καθώς και το γε­γο­νός ότι η ακρο­δε­ξιά έχει ανα­γά­γει τα Ίμια σε ση­μείο ανα­φο­ράς, δεν αναι­ρούν την πο­λι­τι­κή βα­ρύ­τη­τα που είχαν το 1996. Οι πο­λε­μι­κές μη­χα­νές των δυο χω­ρών-το­πο­τη­ρη­τών του δυ­τι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού στην Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο πα­ρα­λί­γο να φα­γω­θούν με­τα­ξύ τους, με αφορ­μή το αλ­λε­πάλ­λη­λο ανέ­βα­σμα και κα­τέ­βα­σμα ση­μαιών της Ελ­λά­δας και της Τουρ­κί­ας στις βρα­χο­νη­σί­δες αυτές από δη­μο­σιο­γρά­φους και ψα­ρά­δες της πε­ριο­χής. Τα Ίμια απο­τέ­λε­σαν την εν­σάρ­κω­ση των πιο μι­λι­τα­ρι­στι­κών φα­ντα­σιώ­σε­ων των στρα­τιω­τι­κών ηγε­σιών και των δύο χωρών.

Απο­τέ­λε­σμα των φα­ντα­σιώ­σε­ων αυτών υπήρ­ξε η πτώση ενός ελι­κο­πτέ­ρου του πο­λε­μι­κού ναυ­τι­κού, μετά από κά­το­ψη των Ιμίων λόγω απώ­λειας ελέγ­χου, και ο θά­να­τος του πλη­ρώ­μα­τός του. Η άκρα δεξιά ηρω­ο­ποί­η­σε τα επό­με­να χρό­νια τους νε­κρούς ως σύμ­βο­λα εθνι­κής υπε­ρη­φά­νειας και έχτι­σε διά­φο­ρους ανε­ξα­κρί­βω­τους μύ­θους γύρω από τα αίτια της πτώ­σης του ελι­κο­πτέ­ρου. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα οι τρεις νε­κροί των Ιμίων δεν απο­τε­λούν τί­πο­τε άλλο από θύ­μα­τα της αν­θρω­πο­φά­γας πο­λε­μι­κής μη­χα­νής.

Η κρίση τε­λι­κά εκτο­νώ­θη­κε μετά από πα­ρέμ­βα­ση του αμε­ρι­κα­νι­κού πα­ρά­γο­ντα, στον οποίο οι αστι­κές τά­ξεις τόσο της Ελ­λά­δας όσο και της Τουρ­κί­ας δή­λω­σαν πι­στοί σύμ­μα­χοι. Γιατί ο πα­τριω­τι­σμός των πο­λι­τι­κών και στρα­τιω­τι­κών ηγε­σιών τε­λειώ­νει εκεί που αρ­χί­ζει ο συ­σχε­τι­σμός δυ­νά­με­ων στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή αλυ­σί­δα. Ο Κλί­ντον νου­θέ­τη­σε τους δύο «τσα­κω­μέ­νους» συμ­μά­χους του και αρ­νή­θη­κε να σφα­χτούν «επει­δή με­ρι­κοί δη­μο­σιο­γρά­φοι και με­ρι­κοί βαρ­κά­ρη­δες τσα­κώ­θη­καν σε έναν βράχο με μια κα­τσί­κα».

Ακρο­δε­ξιά και πό­λε­μος

Τα Ίμια έδω­σαν το πά­τη­μα μα­ζι­κό­τε­ρης απεύ­θυν­σης από την ακρο­δε­ξιά στα πα­τριω­τι­κά ακρο­α­τή­ρια, αφή­νο­ντας πίσω τους μια πο­λι­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά ιδιαί­τε­ρα επι­κίν­δυ­νη. Πέραν των νε­ο­να­ζί, ο λε­γό­με­νος «πα­τριω­τι­κός χώρος» κα­τά­φε­ρε να ανα­συ­ντα­χθεί γύρω από τα γε­γο­νό­τα του 1996, χτί­ζο­ντας ανε­ξάρ­τη­τα πο­λι­τι­κά μορ­φώ­μα­τα ή δη­μιουρ­γώ­ντας εθνι­κι­στι­κά ρήγ­μα­τα στα με­γά­λα συ­στη­μι­κά κόμ­μα­τα της επο­χής. Πριν λίγες ημέ­ρες ο Πάνος Καμ­μέ­νος, απο­χω­ρι­ζό­με­νος τον υπουρ­γι­κό του θώκο, πραγ­μα­το­ποί­η­σε μια πτήση πάνω από τα Ίμια, η οποία κο­στο­λο­γεί­ται γύρω στα 20.000 ευρώ, μόνο και μόνο για να πε­τά­ξει ένα στε­φά­νι και να ανε­βά­σει μια φω­το­γρα­φία στα μέσα κοι­νω­νι­κής δι­κτύ­ω­σης. Αντι­λαμ­βά­νε­ται εύ­κο­λα κα­νείς το τι πο­λι­τι­κό κε­φά­λαιο απο­τε­λούν τα Ίμια για τον πα­τριω­τι­κό χώρο, είτε μι­λά­με για τους φα­σί­στες της Χρυ­σής Αυγής, είτε για τους Κρα­νι­διώ­τη­δες που υπήρ­ξαν σύμ­βου­λοι πρω­θυ­πουρ­γού, είτε για τους Καμ­μέ­νους που απο­τέ­λε­σαν κυ­βερ­νη­τι­κούς εταί­ρους σε κυ­βέρ­νη­ση «Αρι­στε­ράς».

Όλα τα πα­ρα­πά­νω όμως απο­κτούν μια πρό­σθε­τη βα­ρύ­τη­τα σή­με­ρα που οξύ­νο­νται οι πο­λε­μι­κοί αντα­γω­νι­σμοί στα βαλ­κά­νια και στη νο­τιο­α­να­το­λι­κή Με­σό­γειο. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απο­τέ­λε­σε την πιο φι­λο­α­με­ρι­κά­νι­κη κυ­βέρ­νη­ση των τε­λευ­ταί­ων δε­κα­ε­τιών. Οι χει­ρι­σμοί της στο μα­κε­δο­νι­κό, στα ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά, στις ΑΟΖ και στο κυ­πρια­κό γί­νο­νται σε πλήρη σύ­μπλευ­ση με τα συμ­φέ­ρο­ντα του αμε­ρι­κά­νι­κου ιμπε­ρια­λι­σμού. Αυτοί οι χει­ρι­σμοί όμως σε πε­ριό­δους κρί­σης και όξυν­σης των αντα­γω­νι­σμών μπο­ρούν να απο­δει­χθούν εξαι­ρε­τι­κά επι­κίν­δυ­νοι σε ένα αντί­στοι­χο επει­σό­διο των Ιμίων. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι απα­ραί­τη­τη η ανά­πτυ­ξη ενός μα­ζι­κού κι­νή­μα­τος που θα βάζει φρένο τόσο στις πο­λι­τι­κές που εξα­θλιώ­νουν και φτω­χο­ποιούν τον κόσμο, όσο και στις πο­λι­τι­κές που φέρ­νουν τον πό­λε­μο ένα βήμα πιο κοντά. Είναι ανή­κου­στο η Ελ­λά­δα να είναι η δεύ­τε­ρη χώρα μετά τις ΗΠΑ εντός του ΝΑΤΟ με τις με­γα­λύ­τε­ρες δα­πά­νες επί του ΑΕΠ της για στρα­τιω­τι­κούς εξο­πλι­σμούς λόγω των αντα­γω­νι­σμών με την Τουρ­κία.

Αντιε­θνι­κι­στι­κές συ­γκε­ντρώ­σεις

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια υπάρ­χει μια συ­ντο­νι­σμέ­νη προ­σπά­θεια του αντι­φα­σι­στι­κού κι­νή­μα­τος να απα­ντη­θούν οι φα­σι­στο­συ­νά­ξεις για τα Ίμια σε επί­πε­δο δρό­μου. Ο αντι­φα­σι­στι­κός συ­ντο­νι­σμός μαζί με ορ­γα­νώ­σεις της Αρι­στε­ράς, με­τα­να­στευ­τι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες και αντι­ρα­τσι­στι­κές ομά­δες την ημέρα της συ­γκέ­ντρω­σης για τα Ίμια διορ­γα­νώ­νουν αντι­συ­γκέ­ντρω­ση με σκοπό τη μα­ταί­ω­ση της εθνι­κι­στι­κής φιέ­στας. Πρό­κει­ται για μια πρω­το­βου­λία η οποία έχει τη ση­μα­σία της και πρέ­πει να στη­ρι­χθεί και φέτος από τον κόσμο του κι­νή­μα­τος.

Παρ’ όλα αυτά πρέ­πει να το­νι­στεί ότι πρό­κει­ται για μια απά­ντη­ση που δεν είναι αρ­κε­τή. Το τσά­κι­σμα τόσο της φι­λο­πό­λε­μης θε­σμι­κής πο­λι­τι­κής, όσο και των εθνι­κι­στι­κών ιαχών του πε­ζο­δρο­μί­ου, απαι­τεί ένα μα­ζι­κό αντι­πο­λε­μι­κό κί­νη­μα που θα βρί­σκε­ται διαρ­κώς σε κί­νη­ση, θέ­το­ντας δικά του επί­δι­κα και στό­χους και δεν θα απα­ντά απλώς στην ατζέ­ντα των εθνι­κι­στών. Ένα κί­νη­μα που δεν θα εμπλέ­κει απλώς τους πει­σμέ­νους αντι­φα­σί­στες, αλλά θα δίνει έκ­φρα­ση στη με­γά­λη κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία που αντι­λαμ­βά­νε­ται τις συ­νέ­πειες και τους κιν­δύ­νους της φι­λο­πό­λε­μης ρη­το­ρι­κής και την όξυν­ση των αντα­γω­νι­σμών. Απέ­να­ντι στα Ίμιά τους πρέ­πει να αντι­πα­ρα­θέ­σου­με τους δι­κούς μας αγώ­νες ενά­ντια στη φτώ­χεια, τον πό­λε­μο και τον εθνι­κι­σμό. Όσο πιο γρή­γο­ρα τόσο το κα­λύ­τε­ρο.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά