Τα τέσσερα κοριτσάκια

Υπόθεση: Στην συντριμμένη Ευρώπη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένας φανταστικός λαχανόκηπος γίνεται ο τόπος συνάντησης του ονείρου και της πραγματικότητας για τέσσερα κορίτσια. Δραματοποιημένη ποίηση του Πάμπλο Πικάσο. Με αφορμή το κείμενο του Πάμπλο Πικάσο, γράφεται ξανά από την αρχή ένα μανιφέστο πάνω στον έρωτα και τις μάχες των λαών, έχοντας ως φόντο την κτηνωδία του Β Παγκοσμίου Πολέμου

Η επιλογή του συγκεκριμένου θεατρικού κειμένου, είναι εύστοχη και πιο επίκαιρη από ποτέ. Τα  4 Κοριτσάκια, είναι γραμμένο το 1948 και πραγματεύεται τον πόλεμο και τον φασισμό, τα δύο βασικά φαινόμενο που χαρακτήρισαν την μελανή δεκαετία του 40. Μέσα από τα δεινά, τα συντρίμμια και το απόλυτο χάος, τέσσερα νεαρά κορίτσια προσπαθούν να αντισταθούν, να ξαναβρούν την προσωπικότητα και τον εαυτό τους.

Το θεατρικό κείμενο της συγκεκριμένη παράστασης βασίζεται σε δύο πυλώνες, αρχικά στην άσχημη εικόνα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και παράλληλα στην εικόνα τεσσάρων αθώων κοριτσιών που τους διακρίνει όλη η αφέλεια της νιότης τους.

Η σκηνοθετική επιλογή ήταν να παρουσιάσει αυτούς τους δύο πυλώνες. Από την ασχήμια του πολέμου από την μια και την παιδική αθωότητα από την άλλη, όχι ως ξεχωριστά κομμάτια αλλά ως θεματικές που η μια εμπεριέχει την άλλη. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να παρουσιάσει την ελπίδα που ανθίζει μέσα από τα συντρίμμια του πολέμου, που είναι η νέα γενιά, αλλά και να προβάλει την βίαιη και απότομη ωρίμανση των κοριτσιών. Είναι μια παράσταση λοιπόν, που είναι γειωμένη και δεν διστάζει να μιλήσει για την ωμή πραγματικότητα. Παρ' όλα αυτά  δεν αφήνει στον θεατή μια πεσιμιστική διάθεση αλλά μια αίσθηση ελπίδας και αισιοδοξίας.

Σ' αυτό το κομμάτι σημαντικός παράγοντας ήταν, ότι οι τέσσερεις ηθοποιοί, που βρισκόταν συνέχεια πάνω στην σκηνή, απευθύνονταν πολλές φορές προς το κοινό. Επιπλέον, οι έννοιες του κειμένου συγκεκριμενοποιήθηκαν στο σήμερα, κάνοντας αναφορά στην χρυσή αυγή. Πολύ βοηθητικό ήταν επίσης η χρήση του  περίφημου λόγου του Τσάπλιν από την ταινία, ο δικτάτορας. Επίσης, υπήρχε πολύ συχνά το φαινόμενο, να σπάει  η δράση της παράστασης, με μικρές εμβόλιμες παρεμβάσεις που ήταν όμως ενταγμένες μέσα στην γενική παράσταση και όχι κάτι ξεκομμένο. Όλα αυτά τα στοιχεία, είναι που κάνουν την συγκεκριμένη παράσταση, να έχει μια έντονη δυναμική και μπορεί  να απευθύνεται άμεσα στο μυαλό του θεατή.

Η παράσταση, όμως απευθύνεται και στο συναισθηματικό κόσμο του θεατή. Είναι πολύ χαρακτηριστικό, η ποιητική χρήση του λόγου. Η ποίηση έχει από την φύση της,  μια απόσταση από την καθημερινή χρήση του λόγου. Ο τρόπος όμως που χρησιμοποιείται, είναι σωστός και εύστοχος και από την σκηνοθετική πλευρά, αλλά και από την μεριά των ηθοποιών, με αποτέλεσμα η παράσταση να είναι άμεση και κατανοητή.

Τα 4 κοριτσάκια, είναι μια παράσταση που θέτει έννοιες  που έχουν σχέση με σημερινές καταστάσεις. Οι έννοιες αυτές, προβάλλονται με τρόπο οικουμενικό αλλά και συγκεκριμένο. Ο θεατής κατανοεί ότι όλα αυτά που πραγματεύεται η παράσταση, έρχονται από το παρελθόν για να εμφανιστούν στο σήμερα. Παράλληλα, είναι μια συγκινητική παράσταση με έντονες κορυφώσεις. Είναι μια σύγχρονη αντιπολεμική-αντιφασιστική παράσταση, που προβάλλεται με έναν ιδιαίτερο και ποιητικό τρόπο.

Διαρκεια : 100 ' 

Κείμενο – Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Καρασαββίδης

Παίζουν: Κρίστελ Καπερώνη, Τζωρτζίνα Λιώση, Δώρα Παρδάλη, Έλενα Μεγγρέλη

Θέατρο Αυλαία ,  Πλατεία ΧΑΝΘ / Τσιμισκή