Η εκπαίδευση στις μέρες του κορονοϊού

Η απο­κά­λυ­ψη των ημε­ρών είναι ότι το δη­μό­σιο σύ­στη­μα υγεί­ας που εξαϋ­λώ­θη­κε στα χρό­νια της σκλη­ρής νε­ο­φι­λε­λέ­υ­θε­ρης επί­θε­σης και των μνη­μο­νί­ων, δεν επαρ­κεί για να υπο­στη­ρί­ξει τον χει­μα­ζό­με­νο λαό. Πα­ρα­τη­ρού­νται τρα­γι­κές ελ­λεί­ψεις σε ΜΕΘ (6 κλί­νες ΜΕΘ ανά 100.000 κα­τοί­κους!), νο­σο­κο­μεια­κούς για­τρούς, νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό και ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κό υλικό. Και πως αλ­λιώς, άλ­λω­στε, αφού τα τε­λευ­ταία 10 χρό­νια έχουν κλεί­σει νο­σο­κο­μεία και συγ­χω­νευ­τεί μο­νά­δες, δεν έχει γίνει καμία πρό­σλη­ψη μό­νι­μου προ­σω­πι­κού, κι έχουν μειω­θεί δρα­μα­τι­κά οι δα­πά­νες στην δη­μό­σια υγεία όπως και στην παι­δεία.

Η θνη­τό­τη­τα από τον covid19 έχει άμεση σχέση με τις ΜΕΘ. Στη Γερ­μα­νία, με χι­λιά­δες κρού­σμα­τα, η θνη­τό­τη­τα είναι 0,27%, γιατί είναι η πρώτη χώρα σε δια­θε­σι­μό­τη­τα ΜΕΘ ανά 100.000 κα­τοί­κους. Στην Ελ­λά­δα αυτή η δια­θε­σι­μό­τη­τα είναι 40 φορές μι­κρό­τε­ρη. Εί­χα­με πει πολ­λές φορές ότι οι ΜΕΘ δεν έπρε­πε να είναι μόνο 560, αλλά έπρε­πε να είναι πάνω από 2.000, σε κα­νο­νι­κές συν­θή­κες. (σύμ­φω­να με στοι­χεία που κατ’ επα­νά­λη­ψη έχουν κα­τα­τε­θεί από συν­δι­κα­λι­στι­κά στε­λέ­χη από τον χώρο των υγειο­νο­μι­κών)

Η από­φα­ση του υπουρ­γεί­ου για κλεί­σι­μο των σχο­λεί­ων σε όλη την χώρα ήταν ανα­πό­φευ­κτη, καθώς εί­μα­στε ανο­χύ­ρω­τοι απέ­να­ντι στη μα­ζι­κή ή και ακόμα με­ρι­κή έκ­θε­ση στον ιό. Η από­φα­ση της κυ­βέρ­νη­σης να κλεί­σει χώ­ρους μα­ζι­κής συ­νά­θροι­σης είναι κα­τα­νοη­τή με βάση τα πα­ρα­πά­νω. Οι απο­φά­σεις για κλεί­σι­μο ακόμα και εξω­τε­ρι­κών χώρων άθλη­σης…, επί­σης. Έπρε­πε όμως να πα­ρα­λύ­σει όλη η χώρα για να τολ­μή­σει η κα Υπουρ­γός να κλεί­σει τις εκ­κλη­σί­ες!!! Ποιος θεός θα μας βλέ­πει και δε θα γελά με την κα­τά­ντια μας και τον τα­λι­μπα­νι­σμό τους!!!!

Τις τε­λευ­ταί­ες μέρες η κυ­βέρ­νη­ση έχει επι­δο­θεί σε ένα παι­χνί­δι εντυ­πώ­σε­ων προ­βάλ­λο­ντας την «τη­λεκ­παί­δευ­ση» ως μια «κά­ποια λύση» στην απώ­λεια του δι­δα­κτι­κού χρό­νου. Εγεί­ρο­νται τε­ρά­στια ερω­τή­μα­τα, πα­ρό­τι η υπουρ­γός έσπευ­σε να δι­καιο­λο­γη­θεί ότι δεν υπο­κα­θι­στά την μα­θη­σια­κή δια­δι­κα­σία και δεν θα γίνει ολο­κλή­ρω­ση της ύλης μέσω σύγ­χρο­νης ή ασύγ­χρο­νης τη­λεκ­παί­δευ­σης.

Ερώ­τη­μα 1ο: Πώς μπο­ρεί να υλο­ποι­η­θεί το μέτρο;

Ενώ το υπουρ­γείο παι­δεί­ας έχει κάνει λά­στι­χο τους διευ­θυ­ντές, οι οποί­οι ανοί­γουν και κλεί­νουν κλει­στά σχο­λεία, επι­στρα­τεύ­ει και τους κα­θη­γη­τές πλη­ρο­φο­ρι­κής για να ορ­γα­νώ­σουν το πε­ρι­βάλ­λον και να ενη­με­ρώ­σουν τους μα­θη­τές. Ποιοι όμως θα κά­νουν τη­λεκ­παί­δευ­ση και από πού; Προ­ϋ­πο­θέ­τει την ύπαρ­ξη πλατ­φόρ­μας που να μπο­ρεί να υπο­στη­ρί­ξει χι­λιά­δες αι­τή­μα­τα, την ύπαρ­ξη υπο­δο­μών (η/υ, σύν­δε­ση σε δια­δί­κτυο, κά­με­ρα, μι­κρό­φω­να κτλ) σε εκ­παι­δευ­τι­κό και εκ­παι­δευό­με­νο και μια επι­μόρ­φω­ση στη χρήση των νέων ερ­γα­λεί­ων. Από τη στιγ­μή, που τί­πο­τα από τα πα­ρα­πά­νω δεν υπάρ­χει ή αν υπάρ­ξει, θα υπάρ­ξει με­ρι­κώς…, είναι κί­νη­ση επι­κοι­νω­νια­κού χα­ρα­κτή­ρα, καθώς αυτή τη στιγ­μή και το σχο­λείο και οι μα­θη­τές είναι ανέ­τοι­μοι να πε­ρά­σουν σε τέ­τοιες μορ­φές δι­δα­σκα­λί­ας.

Ερώ­τη­μα 2ο: Εγεί­ρε­ται ηθικό θέμα για τους εκ­παι­δευ­τι­κούς που πρέ­πει να δι­δά­ξουν με τη­λεκ­παί­δευ­ση του­λά­χι­στον τους μα­θη­τές τους . «Γιατί τόσο αρ­νη­τι­κή στάση από μέ­ρους σας;» λένε κά­ποιοι

Η δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση έχει τη βα­σι­κή αρχή της ισό­τη­τας για όλα τα παι­διά. Αυτό ση­μαί­νει ότι έστω και μια μειο­ψη­φία των μα­θη­τών μας να στε­ρεί­ται της απε­ριό­ρι­στης δυ­να­τό­τη­τας σύν­δε­σης στο δια­δί­κτυο ή να μην έχει την απαι­τού­με­νη τε­χνο­λο­γι­κή υπο­δο­μή, δεν επι­τρέ­πε­ται να συ­ναι­νέ­σου­με.

Η τη­λεκ­παί­δευ­ση σε ένα σχο­λείο και μια κοι­νω­νία ρη­μαγ­μέ­νη από την κρίση, μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει ερ­γα­λείο διεύ­ρυν­σης των κοι­νω­νι­κών -εκ­παι­δευ­τι­κών ανι­σο­τή­των. Καθώς απαι­τεί και υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­δο­μή, αλλά και αυ­ξη­μέ­νο μορ­φω­τι­κό κε­φά­λαιο από τους συμ­με­τέ­χο­ντες, είναι ακα­τάλ­λη­λη ή θέτει στο πε­ρι­θώ­ριο τους αδύ­να­τους μα­θη­τές και αυ­τούς που δεν μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στις απαι­τή­σεις σε υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­δο­μή.

Σή­με­ρα, ει­δι­κά που τα έκτα­κτα μέτρα μειώ­νουν ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο το οι­κο­γε­νεια­κό ει­σό­δη­μα, πολύ αμ­φι­βάλ­λου­με αν οι μα­θη­τές μας, που είχαν μέχρι χθες την δυ­να­τό­τη­τα να κά­νουν χρήση του δια­δι­κτύ­ου, θα εξα­κο­λου­θούν να μπο­ρούν.

Κα­ταρ­χάς, δεν είναι δε­δο­μέ­νο ότι όλοι οι μα­θη­τές και οι μα­θή­τριες δια­θέ­τουν στα σπί­τια τους τον απα­ραί­τη­το εξο­πλι­σμό ή πρό­σβα­ση στο δια­δί­κτυο, για να πα­ρα­κο­λου­θή­σουν οποια­δή­πο­τε μορφή τη­λεκ­παί­δευ­σης. Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ΕΛ­ΣΤΑΤ, το πο­σο­στό του πλη­θυ­σμού που βρι­σκό­ταν σε κίν­δυ­νο φτώ­χειας ή σε κοι­νω­νι­κό απο­κλει­σμό το 2018 ήταν 31,8%. Όσον αφορά δε στις ηλι­κί­ες 0-17 ετών το πο­σο­στό αυτό ανερ­χό­ταν στο 33%. Ανά­λο­γα ήταν και τα πο­σο­στά της ευ­ρυ­ζω­νι­κό­τη­τας, καθώς κατά μέσο όρο μόλις το 78,5% των νοι­κο­κυ­ριών είχε πρό­σβα­ση στο δια­δί­κτυο από την κα­τοι­κία, πο­σο­στό που δια­φέ­ρει ανά­λο­γα με τη γε­ω­γρα­φι­κή κα­τα­νο­μή (π.χ. στα νησιά του Αι­γαί­ου και την Κρήτη είναι 68,8%). (Από ανα­κοί­νω­ση της ΟΛΜΕ, 17.03.20)

Οι εκ­παι­δευ­τι­κοί θα κλη­θού­με από την ίδια την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα να στη­ρί­ξου­με τα παι­διά σε μια κοι­νω­νία γε­νι­κευ­μέ­νης κα­τά­θλι­ψης, οι­κο­νο­μι­κής δυ­σπρα­γί­ας και απέ­ρα­ντης ανα­σφά­λειας.

Ερώ­τη­μα 3ο: «Και τους μα­θη­τές της Γ’Λυ­κεί­ου, που θα δώ­σουν εξε­τά­σεις, ποιος θα τους βοη­θή­σει; Τα φρο­ντι­στή­ρια στή­νουν τη­λεκ­παι­δεύ­σεις, δη­λα­δή πα­ρα­δί­δε­τε το έργο σας στους φρο­ντι­στές;»

Το με­γά­λο πρό­βλη­μα της φρο­ντι­στη­ριο­ποί­η­σης της Γ’Λυ­κεί­ου είναι χρό­νιο και μόνο η απο­σύν­δε­ση του Λυ­κεί­ου από την ει­σα­γω­γή στην τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευ­ση ταυ­τό­χρο­να με την ελεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση σε αυτήν, θα μπο­ρού­σε να το λύσει. Τα φρο­ντι­στή­ρια θα κά­νουν ότι μπο­ρούν για να επι­βιώ­σουν και θα που­λή­σουν και κά­ποιοι φύκια για με­τα­ξω­τές κορ­δέ­λες. Οι εκ­παι­δευ­τι­κοί του δη­μό­σιου σχο­λεί­ου δεν κά­νουν μόνο μά­θη­μα για να τις πα­νελ­λή­νιες εξε­τά­σεις και δεν κά­νουν μά­θη­μα σε τά­ξεις των 8 μα­θη­τών/τριών, ομοιό­μορ­φα κα­τα­νε­μη­μέ­νων, με βάση τις γνω­στι­κές δυ­να­τό­τη­τες του κάθε παι­διού. Κά­νουν μά­θη­μα σε τά­ξεις των 25 μα­θη­τών/τριών, στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση, ανο­μοιό­μορ­φα κα­τα­νε­μη­μέ­νων και έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν το κάθε παιδί ξε­χω­ρι­στά λαμ­βά­νο­ντας υπόψη τις ιδιαι­τε­ρό­τη­τές του, τις μα­θη­σια­κές του δυ­σκο­λί­ες, που εντέ­λει το κά­νουν ξε­χω­ρι­στό. Και αυτή είναι η πε­ρη­φά­νεια μας, η χαρά μας αλλά και το κα­θή­κον μας.

Δεν μπο­ρού­με όμως να αρ­νη­θού­με ότι από το σύ­νο­λο των παι­διών μας, αυτοί που είναι «ευ­πα­θής ομάδα» είναι οι μα­θη­τές/τριες μας που πα­λεύ­ουν αυτή τη δύ­σκο­λη χρο­νιά να αντα­πε­ξέλ­θουν στο βάρος της πα­νελ­λα­δι­κής εξέ­τα­σης.  Οι εκ­παι­δευ­τι­κοί ξέ­ρου­με να στη­ρί­ζου­με τα παι­διά μας, χωρίς τυ­μπα­νο­κρου­σί­ες και θε­α­τρι­νι­σμούς, με σε­μνό­τη­τα και σε­βα­σμό.  Ο κα­θέ­νας από εμάς, όσο μπο­ρεί και με ότι μέσα έχει, στη­ρί­ζει ψυ­χι­κά αλλά και γνω­στι­κά τους μα­θη­τές του σε­βό­με­νος την αρχή της ισό­τη­τας στις ίσες ευ­και­ρί­ες.

Σε όλους τους μα­θη­τές μας και τους γο­νείς τους λέμε ότι εί­μα­στε δίπλα τους και απαι­τού­με:

Μεί­ω­ση της δι­δα­κτέ­ας ύλης για όλες τις τά­ξεις και της εξε­τα­στέ­ας ύλης στις πα­νελ­λα­δι­κές εξε­τά­σεις, λαμ­βά­νο­ντας υπόψη ότι έχει δι­δα­χθεί πα­νελ­λα­δι­κά έως και τέλος Φλε­βά­ρη. Μη διε­ξα­γω­γή προ­α­γω­γι­κών εξε­τά­σε­ων και χρη­σι­μο­ποί­η­ση του αντί­στοι­χου χρό­νου για κά­λυ­ψη των κενών, με το άνοιγ­μα των σχο­λεί­ων.

Ερώ­τη­μα 4ο: «Οι εκ­παι­δευ­τι­κοί πρέ­πει να εκ­συγ­χρο­νι­στούν. Η τη­λεκ­παί­δευ­ση είναι προς όφε­λος της εκ­παί­δευ­σης».

Η γύ­μνια του Βα­σι­λιά θα φανεί οσο­νού­πω. Όταν θα ανα­γκα­στεί από την εξέ­λι­ξη της παν­δη­μί­ας η υπουρ­γός να ανα­κοι­νώ­σει την μεί­ω­ση της ύλης, θα φα­νούν οι με­γά­λες απο­κλί­σεις στην κά­λυ­ψη της ύλης, καθώς πολλά σχο­λεία δεν είχαν εκ­παι­δευ­τι­κούς από την αρχή της χρο­νιάς και τα κενά στην εκ­παί­δευ­ση ήταν τε­ρά­στια. Άν­θρα­κας λοι­πόν ο θη­σαυ­ρός της αρι­στεί­ας με τόσα χρό­νια αδιο­ρι­στί­ας…

Η δια­δι­κα­σία της τη­λεκ­παί­δευ­σης, που ξε­κι­νά­ει μέσα στην καρ­διά μιας τόσο με­γά­λης κρί­σης, είναι μια επι­κοι­νω­νια­κή απάτη που εξυ­πη­ρε­τεί τις πο­λι­τι­κές σκο­πι­μό­τη­τες και την ου­σια­στι­κή ανε­πάρ­κεια της κυ­βέρ­νη­σης. Ο στό­χος της προ­τει­νό­με­νης τη­λεκ­παί­δευ­σης είναι η εκ­με­τάλ­λευ­ση της δυ­σκο­λί­ας στην οποία βρί­σκο­νται οι μα­θη­τές μας και οι γο­νείς τους, δη­μιουρ­γώ­ντας έναν νέο κοι­νω­νι­κό αυ­το­μα­τι­σμό. Η εξ απο­στά­σε­ως εκ­παί­δευ­ση απο­τε­λεί θέση του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για την εξοι­κο­νό­μη­ση εκ­παι­δευ­τι­κού προ­σω­πι­κού, αλλά και εκ­φρα­σμέ­νη πρό­θε­ση του ΥΠΑΙΘ πρό­σφα­τα (χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε για την κά­λυ­ψη κενών σε Νί­συ­ρο, Κάσο κλπ). Οπότε σε μια πε­ρί­ο­δο πε­ρι­κο­πών και μη­δε­νι­κών διο­ρι­σμών δεν μπο­ρού­με παρά εύ­λο­γα να σκε­φτού­με ότι η κυ­βέρ­νη­ση πει­ρα­μα­τί­ζε­ται και με αυτό το εν­δε­χό­με­νο.

Οι εκ­παι­δευ­τι­κοί σε αυτές τις κρί­σι­μες ώρες για όλη την  κοι­νω­νία θα στη­ρί­ξου­με και θα επι­κοι­νω­νή­σου­με με τους μα­θη­τές μας και τις οι­κο­γέ­νειές τους με κάθε δυ­να­τό τρόπο. Με αυ­τούς και όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους θα ανα­δεί­ξου­με δί­κτυα αλ­λη­λεγ­γύ­ης και θα βρού­με νέους τρό­πους έκ­φρα­σης και  δρά­σης, για να έχου­με το στόμα και τα μάτια μας ανοι­χτά και τα χέρια μας απλω­μέ­να, όσο διαρ­κεί αυτή η κα­τά­στα­ση. Με τις επι­κοι­νω­νια­κές ανά­γκες όλων όσοι γκρέ­μι­σαν τη Δη­μό­σια Υγεία και τα κοι­νω­νι­κά αγαθά,  δεν θα συ­μπα­ρα­τα­χθού­με. Ενώ­νου­με τη φωνή μας με τους υγιειο­νο­μι­κούς, που μά­χο­νται στην πρώτη γραμ­μή και στη­ρί­ζου­με τα αι­τή­μα­τά τους. Με όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους που κα­λού­νται να ση­κώ­σουν το βάρος της παν­δη­μί­ας με εξου­θέ­νω­ση, ανέ­χεια, χωρίς μέτρα προ­στα­σί­ας, με αυ­θαι­ρε­σία από το κρά­τος και τους ερ­γο­δό­τες. Με όλους αυ­τούς και για όλους αυ­τούς θα μεί­νου­με όρ­θιοι, ώστε με  δύ­να­μη και αι­σιο­δο­ξία να επι­στρέ­ψου­με στα σχο­λεία και στη συλ­λο­γι­κή μάχη για ζωή με αξιο­πρέ­πεια!

Καλό κου­ρά­γιο σε όλες και όλους! Μεί­νε­τε υγιείς και αι­σιό­δο­ξοι γιατί έχου­με πολλά να πα­λέ­ψου­με!

Μάρ­της 2020