Μια συγκλονιστική μαρτυρία από την κλινική Covid του Ιπποκρατείου στην εκδήλωση της "Πόλης Ανάποδα" στη Θεσσαλονίκη

Μπο­ρεί­τε να δείτε τις πα­ρεμ­βά­σεις ή και ολό­κλη­ρη την εκ­δή­λω­ση στα πα­ρα­κά­τω λινκ, που αναρ­τή­θη­καν στο σάιτ της "Πόλης Ανά­πο­δα"

– Δάφνη Κα­τσί­μπα, Πρό­ε­δρος ΕΝΙΘ

– Θο­δω­ρής Ζδού­κος, για­τρός ΕΣΥ, μέλος ΚΙΑ Θεσ­σα­λο­νί­κης

– Χρι­στί­να Κυ­δώ­να, εντα­τι­κο­λό­γος – υπεύ­θυ­νη της κλι­νι­κής Covid στο Ιπ­πο­κρά­τειο Νο­σο­κο­μείο Θεσ­σα­λο­νί­κης

– Γρη­γό­ρης Γε­ρο­τζιά­φας, κα­θη­γη­τής αι­μα­το­λο­γί­ας του Πα­νε­πι­στη­μί­ου της Σορ­βόν­νης

Στον πρό­λο­γο και τον συ­ντο­νι­σμό της συ­ζή­τη­σης το μέλος της Πόλης Ανά­πο­δα, Μαρία Κέκη.

Facebook event: https://​www.​facebook.​com/​events/​215​7733​5143​5893​1

Ακο­λου­θεί το κεί­με­νο της πα­ρέμ­βα­σης της Χρι­στί­νας Κυ­δώ­να, όπως αναρ­τή­θη­κε στο alterthess

«Είμαι πα­θο­λό­γος εντα­τι­κο­λό­γος, τώρα σας μιλάω σαν πα­θο­λό­γος Covid γιατί δεν ερ­γά­ζο­μαι στην εντα­τι­κή. Η εμπει­ρία μου στο Covid είναι από το πρώτο κύμα της παν­δη­μί­ας στην Ελ­λά­δα, όπου με­τα­κι­νή­θη­κα στο ΑΧΕΠΑ στο κέ­ντρο ανα­φο­ράς και έτσι είδα τα πρώτα πε­ρι­στα­τι­κά που νο­ση­λεύ­τη­καν στην Ελ­λά­δα. Κλή­θη­κα πριν από 15 μέρες πε­ρί­που να στε­λε­χώ­σω την κλι­νι­κή Covid του Ιπ­πο­κρα­τεί­ου, η οποια δη­μιουρ­γή­θη­κε την 1η Σε­πτέμ­βρη με 35 κλί­νες. Όταν όμως την 1η Νο­έμ­βρη έγι­ναν ξαφ­νι­κά 70 σε εκεί­νη την γε­νι­κή εφη­με­ρία, με με­τα­κί­νη­σαν στην κλι­νι­κή Covid ώστε μαζί με τη λοι­μω­ξιο­λό­γο Αθηνά Πυρ­πα­σο­πού­λου να στε­λε­χώ­σου­με την επέ­κτα­ση της κλι­νι­κής. Από τις 2-3 Νο­έμ­βρη, και τώρα έχου­με 20 Νο­έμ­βρη που σας μιλάω, φτά­σα­με από τα 70 πε­ρι­στα­τι­κά εκεί­νης της εφη­με­ρί­ας στα 240.

Πολλά από αυτά μετά από εντο­λή της διοί­κη­σης τα δια­κο­μί­σα­με στον Άγιο Παύλο, στον Άγιο Δη­μή­τριο ή στο 424, έτσι ώστε να ξα­να-αδεια­σουν οι κλί­νες και να ει­σα­γά­γου­με ασθε­νείς στην επό­με­νη γε­νι­κή εφη­με­ρία, δη­λα­δή με φο­βε­ρή ανα­κύ­κλω­ση πε­ρι­στα­τι­κών, ώσπου πλη­ρώ­σα­με ήδη όλα τα κρε­βά­τια του μπλε κτι­ρί­ου και φτά­σα­με να επε­κτει­νό­μα­στε στο παλιό νε­ο­κλασ­σι­κό του Ιπ­πο­κρα­τεί­ου και σή­με­ρα το βράδυ θα κα­τα­λά­βου­με και το Α' κτί­ριο. Η πρό­βλε­ψη για μέχρι αύριο το πρωί είναι να ξε­πε­ρά­σου­με τα 300 κρε­βά­τια. Τώρα νο­μί­ζω ότι κα­τα­λα­βαί­νε­τε πως τα νού­με­ρα δεν απο­τυ­πώ­νουν όλη την αλή­θεια.

Όταν η κλι­νι­κή ξε­κί­νη­σε το πρό­γραμ­μα της το Νο­έμ­βρη είχε σχε­διά­σει να κα­λύ­ψει το πολύ 50 αρ­ρώ­στους και το προ­σω­πι­κό της κα­λεί­ται να κα­λύ­ψει τα 300 σή­με­ρα. Δε θέλω να μι­λή­σω για την κού­ρα­ση, την εξά­ντλη­ση, την κυ­λιό­με­νη αρ­ρώ­στια στο προ­σω­πι­κό, όπως και τα κύ­μα­τα του φόβου που επι­κρα­τεί στο νο­σο­κο­μείο, αυτά τα θεωρώ αυ­το­νό­η­τα. Εγώ θέλω να επι­κε­ντρω­θώ στις τρο­με­ρές συν­θή­κες μη ασφα­λούς εφη­μέ­ρευ­σης και νο­ση­λεί­ας των ασθε­νών μας στο Ιπ­πο­κρά­τειο: Οι πτέ­ρυ­γες είναι κατά μέσο όρο των 50 ατό­μων. Το μπλε κτί­ριο δια­θέ­τει πέντε πτέ­ρυ­γες μέσα σε τρεις ορό­φους και το πε­ρισ­σό­τε­ρο που μπο­ρού­με να στε­λε­χώ­σου­με είναι με 1 ει­δι­κό πα­θο­λό­γο και με 1 ει­δι­κευό­με­νο πα­θο­λό­γο για κάθε 50 πε­ρι­στα­τι­κά.

Οι ει­σα­γω­γές αφο­ρούν πάνω της μέ­τριας βα­ρύ­τη­τας πε­ρι­στα­τι­κά. Ενώ τον Σε­πτέμ­βρη και τον Οκτώ­βρη ει­σά­γα­με αρ­κε­τούς αν­θρώ­πους για πα­ρα­κο­λού­θη­ση, τον Νο­έμ­βρη αυτό το στα­μα­τή­σα­με και βά­ζου­με πλέον πάνω της μέ­τριας βα­ρύ­τη­τας πε­ρι­στα­τι­κά γιατι αν δεν το κά­να­με τα κρε­βά­τια θα φτά­να­νε μέχρι την πα­ρα­λία. Πλέον κά­νου­με πιο επι­θε­τι­κά εξι­τή­ρια, δη­λα­δή δεν πε­ρι­μέ­νου­με την πλήρη απο­δρο­μή της νόσου αλλά με το που νιώ­σου­με ασφα­λείς ότι μπο­ρεί να πάει σπίτι με οξύ­γο­νο,τότε τον βγά­ζου­με. Αυτό το κά­νου­με για να έχου­με στοι­χειω­δώς κά­ποιες ελεύ­θε­ρες κλί­νες γιατί κάθε 4 μέρες το Ιπ­πο­κρά­τειο πρέ­πει να ξα­να­νοί­ξει τις πύλες του.

Ένας ει­δι­κός κ ένας ει­δι­κευό­με­νος στην πτέ­ρυ­γα των 50 δου­λεύ­ουν 26 ώρες ντυ­μέ­νοι με στολή χωρίς ανά­παυ­ση σε πε­ρι­στα­τι­κά που του­λά­χι­στον το 30% ειναι βα­ρυ­τα­τα και που πλέον μέσα στις πτέ­ρυ­γες εφαρ­μό­ζου­με μη επεμ­βα­τι­κό μη­χα­νι­κό αε­ρι­σμό, με ει­δι­κά απα­πνευ­στη­ρά­κια που εί­χα­με φρο­ντί­σει να εξα­σφα­λί­σου­με για να κρα­τά­με τους αρ­ρώ­στους μη δια­σω­λη­νω­μέ­νους όσο το δυ­να­τόν πε­ρισ­σό­τε­ρο, για να απο­φυ­γου­με τις ει­σα­γω­γές στη Μο­νά­δα Εντα­τι­κής Θε­ρα­πεί­ας καθως δεν υπάρ­χουν κρε­βά­τια δια­θέ­σι­μα. Πλέον στις πτε­ρυ­γες Covid ένα πο­σο­στό των πε­ρι­στα­τι­κών κα­νο­νι­κά και με βάση το νόμο δε θα έπρε­πε να νο­ση­λεύ­ε­ται εκεί, αλλά στις Μο­νά­δες Αυ­ξη­μέ­νης Φρο­ντί­δας (ΜΑΦ) με πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ια­τρι­κό και νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό και μό­νι­τορ.

Δυ­στυ­χώς, δεν υπάρ­χουν για­τροί πε­ραι­τέ­ρω για να μας ενι­σχύ­σουν, έχου­με εξα­ντλή­σει τις δυ­νά­μεις σε προ­σω­πι­κό που μπο­ρεί να γνω­ρί­ζει πα­θο­λο­γία και έχου­με κα­λέ­σει οφθαλ­μί­α­τρους, ΩΡΛ, χει­ρουρ­γούς, γυ­ναι­κο­λό­γους κ.ά που ειναι αδύ­να­τον να εκ­παι­δεύ­σου­με σε μια μέρα αλλά τους χρη­σι­μο­ποιού­με ως βοη­θη­τι­κά χέρια για αι­μο­λη­ψί­ες και εξέ­τα­ση ζω­τι­κών ορ­γά­νων κτλ. Όλο αυτό κάνει τις συν­θή­κες νο­ση­λεί­ας φο­βε­ρά επι­σφα­λείς για τους αρ­ρώ­στους. Γνω­ρί­ζω τι κρι­τι­κή εί­χα­με κάνει μέχρι να φτά­σου­με εδώ, και τι θα πούμε όταν πε­ρά­σει αυτό. Δυ­στυ­χώς, όμως, τώρα εί­μα­στε μέσα στη με­γά­λη φωτιά και πρέπε να προ­τεί­νου­με λύ­σεις που να σώ­σουν τον κόσμο άμεσα.

Εμείς ζη­τή­σα­με να νοι­κια­στούν η να επι­τα­χθούν ξε­νο­δο­χεία της πόλης για να βγά­ζου­με τα εξι­τή­ρια που ακομη ειναι θε­τι­κά γιατι αν πε­ρι­μέ­να­με να αρ­νη­τι­κο­ποι­η­θουν δε θα υπήρ­χαν κρε­βα­τια. Αυτοί που βγά­ζου­με ανα­κυ­κλώ­νουν τη δια­σπο­ρά στην πόλη. Γιατί κά­ποιος μπο­ρεί να μην έχει τη δυ­να­τό­τη­τα να κά­τσει άλλες δέκα μέρες μόνος στο σπίτι του και άρα θα κολ­λή­σει την οι­κο­γέ­νειά του, που μπο­ρεί να απο­τε­λεί­ται από αν­θρώ­πους που ανή­κουν σε ευ­πα­θείς ομά­δες. Στη Θεσ­σα­λο­νί­κη το lockdown, δυ­στυ­χώς εδώ που έχου­με φτά­σει, δε μπο­ρεί να πε­ριο­ρί­σει τη δια­σπο­ρά γιατί ακόμα και τα εξι­τή­ρια από μόνα τους που επι­στρέ­φουν στις εστί­ες τους, δη­μιουρ­γούν αυτό τον φαύλο κύκλο.

Ζη­τή­σα­με ξε­νο­δο­χεια­κές μο­νά­δες για να μεί­νουν μια εβδο­μά­δα, να τους πα­ρε­χε­ται τροφή, γραμ­μα­τεια­κή υπο­στή­ρι­ξη και κα­θα­ριό­τη­τα και να τους δί­νο­νται τα φάρ­μα­κα που χρειά­ζο­νται, κάτι που είναι εφι­κτό να γίνει απο τις αρχές της πόλης. Δεν έγινε. Ζη­τή­σα­με την επί­τα­ξη κά­ποιου χώρου για να δη­μιουρ­γη­θεί μια μο­νά­δα όπου θα πη­γαί­νουν ηλι­κιω­μέ­νοι που πήραν εξι­τή­ριο αλλά χρειά­ζο­νται φρο­ντί­δα. Ούτε αυτό έγινε.

Τρί­τον, ζη­τή­σα­με την εμπλο­κή του στρα­τού γιατι θε­ω­ρού­με ότι το υγειο­νο­μι­κό του θα μπο­ρού­σε να ενι­σχύ­σει το ΕΚΑΒ, να ενι­σχύ­σει ακόμη τις δια­κο­μι­δές ή κά­ποια δικά μας κομ­μά­τια επει­γό­ντων. Ούτε αυτό έγινε. Και τέλος, την τε­λευ­ταία εβδο­μά­δα που τα πράγ­μα­τα βοούν, ζη­τή­σα­με την επί­τα­ξη των ιδιω­τι­κών νο­ση­λευ­τρί­ων της Θεσ­σα­λο­νί­κης και βέ­βαια ήδη από προ­χθές ζη­τά­με επί­μο­να την επί­τα­ξη των κλι­νών ΜΕΘ των ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών γιατι δεν υπάρ­χει απο­λύ­τως τί­πο­τα ελεύ­θε­ρο.

Ο ρυθ­μός δια­σω­λη­νώ­σε­ων στο Ιπ­πο­κρά­τειο είναι 3 με 5 την μέρα και δεν υπάρ­χει κρε­βά­τι που­θε­νά στη Β. Ελ­λα­δα, έχο­ντας ήδη χρη­σι­μο­ποι­ή­σει ανα­πνευ­στή­ρες πα­ρα­κλί­νιους πέρα από κάθε όριο ασφα­λεί­ας.

Εί­μα­στε σε ένα ση­μείο που πια με την υπε­ρέ­ντα­ση που έχου­με δεν νιώ­θου­με κού­ρα­ση, αλλά οι για­τροί του Ιπ­πο­κρα­τεί­ου ίσως και αύριο θα αρ­χί­σουν να φω­νά­ζουν τον ει­σαγ­γε­λέα γιατί δεν έχουν καμία λύση στις επό­με­νες δια­σω­λη­νώ­σεις. Καμία λύση δεν υπαρ­χει μέχρι αύριο το πρωί. Εμείς οι ίδιοι μπο­ρεί να ανα­γκα­στού­με να φω­νά­ξου­με τον ει­σαγ­γε­λέα γιατί δεν μας δί­νε­ται καμία διε­ξο­δος.

Πέρα από τις απο­λύ­τως επι­κίν­δυ­νες συν­θή­κες νο­ση­λεί­ας θα πε­ρι­γρά­ψω την κα­τά­στα­ση που βιώ­νει το νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό. Σή­με­ρα, τώρα που μι­λά­με, είναι απο­γευ­μα­τι­νή βάρ­δια ακόμα, και ερ­γά­ζο­νται τρεις νο­ση­λεύ­τριες σε μία βάρ­δια κατά μέσο όρο των 45-50 ασθε­νών που πρέ­πει να κά­νουν νο­ση­λεία, να κα­θα­ρί­σουν όποιον λε­ρώ­νε­ται, να ξα­να­βά­λουν φλέβα σε όποιον την βγά­ζει, να ξα­να­βά­λουν το οξυ­γό­νο σε όποιον είναι διε­γερ­τι­κός και τα πε­τά­ει, πράγ­μα που συμ­βαί­νει, μπορώ να σας πω και στο 20% των πε­ρι­πτώ­σε­ων. Επι­πλέ­ον, πρέ­πει να πά­ρουν το φαΐ, να το μοι­ρά­σουν στους αρ­ρώ­στους, να τους τα­ΐ­σουν και να τους δώ­σουν και νερό. Όπως κα­τα­λα­βαί­νε­τε, επι­πλέ­ον και πέραν όλων αυτών, να συ­νει­σφέ­ρουν και στην ανά­νη­ψη ή τη δια­σω­λή­νω­ση ενός κρί­σι­μου ασθε­νούς. Όπως κα­τα­λα­βαί­νε­τε, πέρα από το ότι τρέ­χει η νο­ση­λεύ­τρια ακα­τά­παυ­στα, όλα αυτά δεν μπο­ρούν να γί­νουν, άρα κά­ποια δε γί­νο­νται κα­θό­λου.

Και εξη­γού­μαι: Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι άρ­ρω­στοι δεν τρώνε γιατί πολ­λοί απ’ αυ­τούς δεν έχου­νε τη δυ­να­τό­τη­τα να φάνε μόνοι τους. Και ηλι­κιω­μέ­νοι να μην είναι, υπάρ­χου­νε άν­θρω­ποι των 60 χρό­νων που είναι τόσο κα­τα­βε­βλη­μέ­νοι από την νόσο, που έχουν δύ­σπνοια, που δεν μπο­ρούν να ση­κω­θούν στο κρε­βά­τι, που δεν μπο­ρούν να πά­ρουν και να ανοί­ξουν το τάπερ και να σι­τι­στούν, δεν έχουν καν τη δύ­να­μη να πά­ρουν το μπου­κά­λι από το κο­μο­δί­νο. Δε θέλω να γίνω δρα­μα­τι­κή με την έν­νοια του show, αλλά επι­μέ­νω σε αυτές τις λε­πτο­μέ­ρειες γιατί δε φω­τί­ζο­νται από κα­νέ­ναν. Δε μι­λά­με μόνο δη­λα­δή για την εξά­ντλη­ση του προ­σω­πι­κού, αυτό εγώ το πα­ρα­βλέ­πω προς το παρόν, μιλάω για το ότι οι ασθε­νείς δεν έχου­νε τα στοι­χειώ­δη πολ­λές φορές μέσα στη βάρ­δια. Κι αυτό γιατί είναι αν­θρω­πί­νως αδύ­να­το να τα έχουν.

Αυτό λοι­πόν, το φο­βε­ρά με­γά­λο έγκλη­μα, μαζί με τα μικρά αό­ρα­τα εγκλή­μα­τα που εμπε­ριέ­χει, νο­μί­ζω ότι έχει τους ενό­χους του και εί­μα­στε αρ­κε­τοί αυτοί που το έχου­με κα­ταγ­γεί­λει. Αλλά η θέση η δικιά μου νο­μί­ζω είναι στο πώς εμείς από μέσα και το κί­νη­μα απ' έξω θα πρέ­πει να εστιά­σει τώρα σε άμε­σες λύ­σεις, του­λά­χι­στον όσον αφορά τη Β. Ελ­λά­δα. Δη­λα­δή να εκ­πέμ­ψει ένα τέ­τοιο SOS ώστε και οι προ­τά­σεις μας να είναι πολύ σα­φείς, ώστε να σω­θούν όσο το δυ­να­τόν πε­ρισ­σό­τε­ροι. Αυτό ση­μαί­νει ότι αύριο το πρωί ανοί­γουν οι ΜΕΘ όλων των ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών Θεσ­σα­λο­νί­κης, όπως ανοί­γου­νε και πτέ­ρυ­γες των ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών Θεσ­σα­λο­νί­κης, με επί­τα­ξη. Γιατί αύριο το πρωί τε­λειώ­νει η γε­νι­κή μας εφη­με­ρία που θα φτά­σει τους 300 ασθε­νείς και η επό­με­νη εφη­με­ρία είναι την Τρίτη».