Προκήρυξη για το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο 28 Γενάρη
Στην κρίσιµη συγκυρία µιας πανδηµίας, µιας παγκόσµιας υγειονοµικής κρίσης, σύγχυσης και αβεβαιότητας του κόσµου της εργασίας, φόβου για την επόµενη µέρα και έντονης καταστολής, η κυβέρνηση επιλέγει να φέρει αυταρχικότατα µέτρα σχετικά µε την παιδεία. Η επιλογή της στιγµής αυτής για τη ψήφιση του νέου νοµοσχεδίου δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς η συνδικαλιστική δράση και η απάντηση των φοιτητών-τριών και µαθητών-τριών δεν µπορεί να έχει την δυναµική που θα είχε σε συνθήκες «κανονικότητας», λόγω της έντονης αστυνόµευσης, των περιοριστικών µέτρων, αλλά και της αποµάκρυνσης των ανθρώπων από τους χώρους των πανεπιστηµίων και των σχολείων, τους χώρους της κοινωνικής τους δράσης.
Είναι ξεκάθαρο ότι στόχευση του ν/σ Κεραµέως είναι η νεοφιλελευθεροποίηση της παιδείας µε στόχο την ιδιωτικοποίηση της δευτεροβάθµιας/τριτοβάθµιας εκπαίδευσης. Το µέτρο της εξίσωσης των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων µε αυτών του δηµόσιου πανεπιστηµίου, η βάση εισαγωγής που θα καθορίζεται από τους πρυτάνεις των σχολών, η αναδιοργάνωση τµηµάτων και η τράπεζα θεµάτων, είναι βασικές πτυχές αυτής της επίθεσης. Φυσικά, το σύνολο των µέτρων αυτών καθιστά την είσοδο στο δηµόσιο πανεπιστήµιο µια ριψοκίνδυνη και ασφυκτικά κοστοβόρα διαδικασία για την εργατική τάξη, ενώ τα ιδιωτικά κολέγια γίνονται µια σίγουρη «επένδυση». Ταυτόχρονα, µετά την κατάργηση του ασύλου, η ίδρυση πανεπιστηµιακής αστυνοµίας και οι πειθαρχικές διώξεις των φοιτητών/τριών, διαµορφώνον ένα πλαίσιο αυταρχισµού και τροµοκρατίας για τα πανεπιστήµια. Βασικός τους στόχος, η ελαχιστοποίηση των αντιστάσεων των φοιτητών/τριών στα µέτρα που υποβαθµίζουν το πτυχίο τους και ιδιωτικοποιούν την παιδεία τους.
Το αφήγηµα της κυβέρνησης σχετικά µε την ανοµία στα πανεπιστήµια, µε το οποίο επικαλύπτει τους πραγµατικούς της σκοπούς, την εναρµόνιση της τριτοβάθµιας εκαπίδευσης µε τις ανάγκες τις αγοράς, και ωραιοποιεί τις προθέσεις της, είναι εντελώς αβάσιµο. Με τη λέξη «ανοµία» οι υποστηρικτές των µέτρων περιγράφουν τις ριζοσπαστικές µορφές πάλης του φοιτητικού κινήµατος, όπως είναι οι καταλήψεις και οι συνελεύσεις, καθώς παρεµποδίζουν την οµαλή λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά αποτελούν και τα βασικά όπλα των φοιτητών/τριών απέναντι στην καταπάτηση του αναφαίρετου δικαιώµατός τους στην δηµόσια και δωρεάν παιδεία. Όσον αφορά κάποια ποινικά αδικήµατα που µπορεί να συµβαίνουν στους χώρους του πανεπιστηµίου, η αστυνοµία είχε την άδεια και πριν την κατάργηση του ασύλου να επέµβει. Πολύ περισσότερο, όταν τα αδικήµατα αυτά είναι ελάχιστα σε σχέση µε τα αντίστοιχα που συµβαίνουν καθηµερινά, µόνο ψεύτικο µπορεί να χαρακτηριστεί το αφήγηµα της κυβέρνησης. Ο πραγµατικός λόγος µόνιµης παρουσίας της αστυνοµίας µέσα στις σχολές δεν είναι άλλος από την ποινικοποίηση του συνδικαλισµού και της πολιτικής µέσα στα πανεπιστήµια.
Είναι γνωστό ότι το πανεπιστήµιο αποτελεί κοινωνικό χώρο, στον οποίο οι φοιτητές/τριες έχουν την δυνατότητα να κοινωνικοποιούνται και να πολιτικοποιούνται και έχει αποδειχτεί πως τα πανεπιστήµια, πολλές φορές, λειτουργούν ως πυρήνας κοινωνικών αγώνων προς την διεκδίκηση αναγκών όχι µόνο των φοιτητών/τριών αλλά και ευρύτερα όλης της κοινωνίας. Έρχεται, λοιπόν, η κυβέρνηση να ανατρέψει τον χαρακτήρα του πανεπιστηµίου και να το µετατρέψει σε ένα αποστειρωµένο εξεταστικό κέντρο, στο οποίο οι φοιτητές/τριες, λόγω της εκτεταµένης εντατικοποίησης, θα ασχολούνται αποκλειστικά µε τα µαθήµατά τους και θα βρίσκονται σε ένα αέναο κυνήγι εξασφάλισης σεµιναρίων και πτυχίων (υπό το βλέµµα της αστυνοµίας), καθώς η αγορά εργασίας δεν µπορεί να περιµένει. Ο καπιταλισµός χρειάζεται νέους και αναλώσιµους υπαλλήλους.
Η πανεπιστηµιακή αστυνοµία στις συνθήκες αυτές αποτελεί µία προκλητική πράξη, καθώς πρόκειται να επενδυθεί σε αυτήν το εξωφρενικό ποσό των 30.000.000 ευρώ, την ίδια στιγµή που η δηµόσια παιδεία και υγεία υποχρηµατοδοτούνται διαρκώς. Το ποσό αυτό είναι πολλαπλάσιο των ετήσιων προϋπολογισµών των πανεπιστηµιακών ιδρυµάτων αθροιστικά! Αντί, δηλαδή να αξιοποιηθούν τα χρήµατα αυτά για νέες αίθουσες, υλικοτεχνικές υποδοµές, νέους καθηγητές, προσωπικό καθαριότητας, ώστε να επιστρέψουν οι φοιτητές/τριες µε ασφάλεια στο µάθηµα δια ζώσης και να σταµατήσει αυτή η κακή αποµίµηση εκπαίδευσης που λέγεται «τηλεκπαίδευση», ξοδεύονται δυσθέωρητα ποσά για νέο σώµα ασφαλείας που θα καταστέλλει τις προσπάθειες διεκδίκησης των φοιτητικών συλλόγων.
Την στιγµή που το ΕΣΥ παραµένει ανοχύρωτο και έχει φτάσει στα όρια του, λόγω της κατάστασης µε τον κορωνοϊό, οι εργαζόµενοι/ες παραµένουν εκτεθειµένοι/ες µπροστά στην πανδηµία. Στους χώρους δουλειάς δε λαµβάνονται τα απαραίτητα µέτρα προστασίας η κυβέρνηση επιλέγει συνειδητά να µειώσει τις δαπάνες για τη δηµόσια υγεία κατά 572 εκατοµµύρια ευρώ συγκριτικά µε πέρυσι. Εποµένως, η πολιτική αντιµετώπιση της πανδηµίας από την πλευρά της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η καταστολή µέσω οριζόντιων µέτρων απαγόρευσης, µέσω προστίµων -που αγγίζουν τον κατώτατο µισθό!- και µέσω καταπάτησης ατοµικών και συλλογικών ελευθεριών, ενώ ταυτόχρονα, για να αποποιηθεί τις δικές της ευθύνες, ενισχύει το ιδεολόγηµα της «ατοµικής ευθύνης» µεταθέτοντας την ευθύνη αποκλειστικά στον κόσµο.
Το προηγούµενο διάστηµα βιώσαµε την έντονη καταστολή µε πρόσχηµα την πανδηµία, όταν η κυβέρνηση έδωσε ένα ρεσιτάλ αυταρχικού παροξυσµού µε την απαγόρευση των δύο µεγάλων συγκεντρώσεων, της 17η Νοέµβρη και της 6ης Δεκεµβρίου και µε αποκορύφωµα τις συλλήψεις φεµινιστριών στις 25 Νοέµβρη, την επιθετική στάση των ΜΑΤ στην προηγούµενη πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν, εκµεταλλευόµενοι τον φόβο του κόσµου απέναντι στον ιό, να επιβάλλουν ένα κοινωνικό σιωπητήριο στους αγώνες και τις αντιστάσεις που ξεσπούν, µέσω της απαγόρευσης των διαδηλώσεων, της επιβολής προστίµων και των συλλήψεων.
Δεν της αρκεί όµως µόνο αυτό. Μπροστά στο φόβο των κοινωνικών αντιδράσεων επιλέγει άλλη µια φορά το δρόµο της καταστολής και των απαγορεύσεων. Για τρίτη φορά µέσα σε διάστηµα τριών µηνών η κυβέρνηση προχωράει σε πενθήµερη καθολική απαγόρευση συναθροίσεων, µε σαφή στόχο να καταστείλει τις διαδηλώσεις των φοιτητών/τριών, των εκπαιδευτικών και των υγειονοµικών.
Η όξυνση του αυταρχισµού, είναι πολυεπίπεδη. Αυτό αποδεικνύεται και απ’ τον προϋπολογισµό που ψηφίστηκε στις αρχές Δεκέµβρη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε µε µεγάλη υπερηφάνεια, κατά την οµιλία του στη Βουλή, ότι το συνολικό πρόγραµµα για στρατιωτικές δαπάνες θα φτάσει τα 11,2 δισ. ευρώ µέσα στα επόµενα 3 χρόνια. Μάλιστα η κυβέρνηση σχεδιάζει να κάνει υποχρεωτική τη στράτευση στα 18 µε παράλληλη αύξηση της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας. Αυτή η µιλιταριστική στροφή της κυβέρνησης και οι υπέρογκοι εξοπλισµοί, αποτελούν µεγαλύτερο δηµόσιο κίνδυνο για τη κοινωνία, απ’ την ίδια την πανδηµία.
Η κυβέρνηση επιλέγει να αγνοεί τις ανάγκες της κοινωνίας και της νεολαίας. Η πολιτική που ακολουθεί πιστά εξυπηρετεί τα συµφέροντα της αγοράς και των επιχειρήσεων και αδιαφορεί για την παιδεία και την υγεία. Αντί να δώσει λεφτά για τη στήριξη των νοσοκοµείων, των σχολείων, των πανεπιστηµίων, των κοινωνικών υποδοµών, τα δίνει σε επιχειρήσεις, αστυνοµία και εξοπλισµούς.
Δεν µπορεί η κυβέρνηση, να ανοίγει όπως όπως το εµπόριο και να κρατάει τα σχολεία και τα πανεπιστήµια κλειστά. Επιλέγει να φέρει για ψήφιση αυτό το νοµοσχέδιο, κρατώντας φοιτητές, µαθητές, εκπαιδευτικούς στο σπίτι. Το κάνει γιατί ξέρει ότι αυτός ο νόµος, ακόµα και αν ψηφιστεί, δε θα εφαρµοστεί.
Η απαγόρευσή τους θα µείνει στα χαρτιά. Θα συνεχίσουµε να διαδηλώνουµε τηρώντας τα µέτρα προστασίας πολύ καλύτερα από ό,τι κάνει η κυβέρνηση.
Η απάντησή µας θα δoθεί στο δρόµο. Με µαζικούς ενωτικούς αγώνες ενάντια στη διάλυση της δηµόσιας και δωρεάν παιδείας.
* κατω το ν/σ κεραµεωσ
* λεφτα για την παιδεια οχι για εξοπλισµουσ
* καµια σκεψη για αστυνοµια στισ σχολεσ
* αντισταση στην καταστολη και τον αυταρχισMO
