15 Μάη: Ξανά στους δρόμους!

Οι δια­δη­λώ­σεις των συν­δι­κά­των στις 28 Απρί­λη, την Πρω­το­μα­γιά και στις 3 Μάη έδω­σαν τον τόνο, ενώ συ­νε­χί­ζο­νται οι πο­λύ­μορ­φες το­πι­κές δρά­σεις τόσο στο Πα­ρί­σι όσο και σε δε­κά­δες άλλες γαλ­λι­κές πό­λεις. Πε­ρι­μέ­νο­ντας το επό­με­νο απερ­για­κό κά­λε­σμα του συ­ντο­νι­στι­κού των ερ­γα­τι­κών συ­νο­μο­σπον­διών, υπάρ­χει ήδη το επό­με­νο με­γά­λο ρα­ντε­βού: Η 15η Μάη, που οι Γάλ­λοι ακτι­βι­στές προ­ω­θούν πα­γκό­σμια, επι­διώ­κο­ντας να πάρει χα­ρα­κτή­ρα διε­θνούς μέρας δρά­σης. 

Η αντο­χή του κι­νή­μα­τος στη Γαλ­λία είναι ένα ση­μα­ντι­κό «καύ­σι­μο» γι’ αυτή την κι­νη­το­ποί­η­ση. Όσο συ­νε­χί­ζουν να έρ­χο­νται οι συ­γκλο­νι­στι­κές ει­κό­νες από τη Γαλ­λία, το κί­νη­μά τους λει­τουρ­γεί ως πηγή έμπνευ­σης για όλους τους αγω­νι­στές στην Ευ­ρώ­πη. Το δεύ­τε­ρο «καύ­σι­μο» είναι τα κοινά προ­βλή­μα­τα και οι κοι­νές αγω­νί­ες που βοη­θούν να βρει αντα­πό­κρι­ση το διε­θνές κά­λε­σμα.

Μέχρι σή­με­ρα έχουν κα­τα­γρα­φεί προ­γραμ­μα­τι­ζό­με­νες συ­γκε­ντρώ­σεις σε δε­κά­δες πό­λεις σε Αγ­γλία, Ιρ­λαν­δία, Βέλ­γιο, Γερ­μα­νία, Ιτα­λία, Πορ­το­γα­λία, Ισπα­νία, Ελ­λά­δα κ.α. Κά­ποιες πρώ­τες μι­κρές κι­νη­το­ποι­ή­σεις έχουν γίνει και στην άλλη πλευ­ρά του Ατλα­ντι­κού, σε ΗΠΑ και Κα­να­δά. Η επι­τυ­χία των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων μένει να φανεί, καθώς  κρί­σι­μο ρόλο παί­ζουν κι­νή­μα­τα με σχε­τι­κά πρό­σφα­τη δράση, όπως στην Ισπα­νία (των Ιντι­γνά­δος) και τη Γερ­μα­νία (του Blockupy και των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων ενά­ντια στην TTIP).

Στις 7 και 8 Μάη έγινε διε­θνές μά­ζε­μα ακτι­βι­στών στην Πλα­τεία Δη­μο­κρα­τί­ας στο Πα­ρί­σι, για να ανταλ­λα­γούν από­ψεις, αγω­νί­ες, εμπει­ρί­ες πάλης.

Το ανα­νε­ω­μέ­νο κά­λε­σμα για τις 15 Μάη γρά­φει σχε­τι­κά:

«Ο πρώ­τος στό­χος του Nuit Debout είναι να δη­μιουρ­γή­σει ένα χώρο όπου “ενώ­νο­νται οι αγώ­νες”. Ελ­πί­ζου­με αυτή η ένωση να ξε­πε­ρά­σει τα όρια της Γαλ­λί­ας και να απλω­θεί διε­θνώς. Υπάρ­χουν πολ­λοί δε­σμοί με­τα­ξύ των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των στις τέσ­σε­ρις γω­νιές του πλα­νή­τη: από την ανερ­γία ως την επι­βο­λή της εξου­σί­ας των αγο­ρών, από την κα­τα­στρο­φή του πε­ρι­βάλ­λο­ντος ως τον πό­λε­μο και την απα­ρά­δε­κτη ανι­σό­τη­τα.   

Αντι­δρώ­ντας σε ένα σύ­στη­μα που στη­ρί­ζε­ται στον αντα­γω­νι­σμό και τον ατο­μι­κι­σμό, απα­ντά­με με αλ­λη­λεγ­γύη, συμ­με­το­χι­κή δη­μο­κρα­τία και συλ­λο­γι­κή δράση... Δεν μας ακού­ει, ούτε μας εκ­προ­σω­πεί το υπάρ­χον οι­κο­νο­μι­κό σύ­στη­μα.  

Μαζί ανα­κα­τα­λαμ­βά­νου­με το δη­μό­σιο χώρο και την πο­λι­τι­κή, γιατί η πο­λι­τι­κή είναι υπό­θε­ση όλων μας…

Εί­μα­στε εδώ για να πά­ρου­με πίσω τις πό­λεις μας, τους χώ­ρους δου­λειάς μας, τις ζωές μας…

Στις 15 Μάη, ξε­ση­κω­νό­μα­στε μαζί για μια πα­γκό­σμια μέρα δρά­σης».

Στην Ελ­λά­δα της πάλης ενά­ντια στα μνη­μό­νια, εδώ και αρ­κε­τές μέρες υπάρ­χει αντα­πό­κρι­ση στο κά­λε­σμα για τις 15 Μάη. Έγινε γρή­γο­ρα «κα­λο­δε­χού­με­νο» από πολ­λούς αγω­νι­στές, σε μια συ­γκυ­ρία όπου ανα­ζη­τού­με την ανα­γκαία κι­νη­μα­τι­κή απά­ντη­ση. Πλέον απο­κτά με­γα­λύ­τε­ρη ση­μα­σία. Με­σο­λά­βη­σε το τρι­ή­με­ρο κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων ενά­ντια σε φο­ρο­λο­γι­κό-ασφα­λι­στι­κό, που πρέ­πει επει­γό­ντως να βρει συ­νέ­χεια, αλλά και κλι­μά­κω­ση. Η 15 Μάη έρ­χε­ται πλέον ως μια καλή ευ­και­ρία να «ανα­νε­ώ­σου­με το ρα­ντε­βού» στην πλα­τεία Συ­ντάγ­μα­τος, αλλά και στις πλα­τεί­ες των άλλων πό­λε­ων, να κρα­τη­θεί η συ­νέ­χεια και να μη λήξει η ανα­μέ­τρη­ση με την κυ­βέρ­νη­ση άδοξα, όπως στον προη­γού­με­νο κύκλο κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων το Γε­νά­ρη-Φλε­βά­ρη.

Η επι­τυ­χία της «15Μ» μπο­ρεί να είναι ένα ση­μα­ντι­κό σκα­λο­πά­τι. Πέντε χρό­νια πριν, μια αντί­στοι­χη δράση «έκοψε το γόρ­διο δεσμό», βγά­ζο­ντας ένα πλατύ δυ­να­μι­κό στους δρό­μους, συ­μπα­ρα­σύ­ρο­ντας στη δια­δρο­μή και το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα. Σε αυτό το στόχο πρέ­πει να συ­γκε­ντρω­θούν οι δυ­νά­μεις προς την «15Μ» και μετά, με τη συσ­σω­ρευ­μέ­νη εμπει­ρία της «άγριας» διε­τί­ας 2010-2012.