Οι διεθνείς διαδηλώσεις της 17 Μάρτη, ήταν μαζικές και μαχητικές. Κεντρικό αίτημα σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες ήταν η κατάργηση των ρατσιστικών συμφωνιών της ΕΕ με την Τουρκία και τη Λιβύη.
Σε πολλές πόλεις της Ευρώπης έγιναν κινητοποιήσεις. Από τις μεγαλύτερες ήταν οι κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν σε διάφορες πόλεις στη Βρετανία και στη Γερμανία, δυο χώρες που αποτελούν βασικούς πυλώνες του ρατσισμού της ΕΕ. Στο Μόναχο, λίγες δεκάδες ακροδεξιοί της Pegida περικυκλώθηκαν από χιλιάδες αντιφασίστες διαδηλωτές. Μεγάλη ήταν η αντιρατσιστική διαδήλωση που έγινε στο Παρίσι, παρά τη βροχή. Επίσης η δολοφονία της ακτιβίστριας Μαριέλε Φράνκο, ήταν η αιτία που στις 17 Μάρτη πλημμύρισαν οι κεντρικές πλατείες και οι δρόμοι του Ρίο Ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας, από χιλιάδες διαδηλωτές που απαιτούσαν δικαιοσύνη για τις φαβέλες.
Στην Ελλάδα, σημαντική ήταν η συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων που ανταποκρίθηκαν στα ενωτικά καλέσματα των αντιρατσιστικών οργανώσεων, των φοιτητικών συλλόγων και των συνδικάτων. Έγιναν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε 10 πόλεις. Στην Αθήνα, μεγάλο ήταν το συλλαλητήριο που ξεκίνησε στις 3 μμ στην Ομόνοια και η πορεία στη Βουλή και στα γραφεία της ΕΕ. Χιλιάδες διαδηλωτές ζητήσαμε την ακύρωση των ρατσιστικών συμφωνιών της ΕΕ που η Ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει και την ανθρώπινη ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών στις πόλεις αντί για τα άθλια προσφυγικά στρατόπεδα. Απαιτήσαμε την ισόβια καταδίκη των νεοναζί της ΧΑ και την διάλυση των ναζιστικών παρακλαδιών της. Διαδηλώσαμε ενάντια στον πόλεμο και τους εξοπλισμούς και δηλώσαμε πως δεν θα πολεμήσουμε για τα πετρέλαια και τους αγωγούς της Νοτιοανατολικής Μεσογείου στο πλευρό ΗΠΑ και Ισραήλ. Εκατοντάδες πρόσφυγες από στρατόπεδα και καταλήψεις διαδήλωσαν μαζί μας για να σταματήσουν οι πνιγμοί και να ανοίξουν τα σύνορα προς την κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Μετανάστες από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Μαρόκο και άλλες χώρες απαίτησαν τη νομιμοποίηση των μεταναστών-τριών που ζουν στην Ελλάδα. Δυναμική παρουσία είχαν εκατοντάδες Κούρδοι διαδηλωτές που απαιτούσαν να σταματήσει η αιματοχυσία στο Αφρίν, μια μέρα πριν ο τουρκικός στρατός καταλάβει την πόλη. Ανάμεσά τους το μπλοκ των Κούρδων προσφύγων του Λαυρίου που διαδήλωσαν μαζί με την Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό” για να μην κλείσει το προσφυγικό κέντρο που η κυβέρνηση έχει αφήσει στην τύχη του χωρίς τρόφιμα και φάρμακα.
Στην Θεσσαλονίκη ήταν πάνω από 1000 οι διαδηλωτές με σημαντική και εκεί την παρουσία των Κούρδων προσφύγων. Οι διαδηλωτές ξεκίνησαν από το Άγαλμα του Βενιζέλου και κινήθηκαν προς τα γραφεία της ΧΑ, συνάντησαν τείχος από την αστυνομία που δεν τους επέτρεψε να φτάσουν μέχρι εκεί, και συνέχισαν διασχίζοντας την παραλία και καταλήγοντας ξανά στο άγαλμα του Βενιζέλου. Στην Πάτρα εκατοντάδες διαδηλωτές ξεκίνησαν από την Πλατεία Γεωργίου μια πορεία που κατέληξε στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου του Λαδόπουλου, όπου μένουν σε άθλιες συνθήκες πολλοί πρόσφυγες. Στη Μυτιλήνη, εκατοντάδες πρόσφυγες και αλληλέγγυοι, διαδήλωσαν για να “ανοίξουν τα νησιά” και να μεταφερθούν οι πρόσφυγες στην ενδοχώρα. Συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις έγιναν επίσης στα Γιάννενα, την Ξάνθη, τα Χανιά, το Ηράκλειο, το Βόλο, την Πρέβεζα, τη Λαμία, τη Λάρισα και τα Τρίκαλα. Ανάμεσα στους διαδηλωτές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, βρέθηκαν τα μπλοκ της κίνησης “Απελάστε το Ρατσισμό” και του Κυριακάτικου Σχολείου μεταναστών, εργατικά συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, δημοτικές κινήσεις όπως το “Κόντρα στο Ρεύμα” της Νίκαιας, αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις όπως το ΜΕΤΑ, οργανωμένα μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι διαδηλώσεις της 17 Μάρτη έστειλαν το μήνυμα πως απέναντι στο ρατσισμό και το φασισμό, τον πόλεμο και τη φτώχεια, υπάρχει η κοινωνική δύναμη που μπορεί να αντισταθεί και να νικήσει. Είναι ο κοινός αγώνας ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών, για ίσα δικαιώματα για όλους, καλύτερη ζωή για όλους. Επίσης επιβεβαιώθηκε η ενότητα ανάμεσα σε πολλούς και σημαντικούς χώρους της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς, που είναι απαραίτητη ραχοκοκκαλιά των αγώνων που έχουμε μπροστά μας. Το επόμενο διάστημα, η δυναμική της 17 Μάρτη θα χρειαστεί να συνεχίσει να τροφοδοτεί τις μάχες που έρχονται. Με πιο σημαντική, εκείνη ενάντια στον πόλεμο που η ένταση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή φέρνουν ολοένα και κοντύτερα, με σημαντικές τις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των ελληνικών επιχειρηματικών συμφερόντων στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική μεσόγειο.
