Διακήρυξη για το 31ο συνέδριο της ΠΟΠΟΚΠ.

Το 3ο Μνη­μό­νιο δεν έπεσε από τον ου­ρα­νό! Εγκρί­θη­κε με 222 ψή­φους από τα 5 κόμ­μα­τα που συ­γκρο­τούν πλέον ένα συ­ναι­νε­τι­κό κοι­νο­βου­λευ­τι­κό τόξο, πρό­θυ­μο να στη­ρί­ξει τους  εφαρ­μο­στι­κούς νό­μους που ακο­λου­θούν. Νό­μους που έρ­χο­νται να εξει­δι­κεύ­σουν τις βάρ­βα­ρες νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές.

Η νέα συμ­φω­νία ολο­κλη­ρώ­νει την ισο­πέ­δω­ση των ερ­γα­σια­κών και ασφα­λι­στι­κών μας δι­καιω­μά­των, μειώ­νει δρα­μα­τι­κά τα λαϊκά ει­σο­δή­μα­τα, ανοί­γει το δρόμο για την αρ­πα­γή της λαϊ­κής κα­τοι­κί­ας, διευ­ρύ­νει πε­ραι­τέ­ρω τη φτώ­χεια, οδη­γεί σε ύφεση την οι­κο­νο­μία και σε νέα εκτί­να­ξη την ανερ­γία, ενώ ταυ­τό­χρο­να συ­νε­χί­ζει την εκ­ποί­η­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και του δη­μό­σιου πλού­του της χώρας.

Η «μαύρη βί­βλος» των προ­α­παι­τού­με­νων του 3ου Μνη­μο­νί­ου πε­ρι­λαμ­βά­νει πλή­θος αντι­λαϊ­κών μέ­τρων και νο­μο­θε­τι­κών ρυθ­μί­σε­ων από τις οποί­ες εξαρ­τώ­νται οι πε­ριο­δι­κές «αξιο­λο­γή­σεις» του διευ­θυ­ντη­ρί­ου των Βρυ­ξελ­λών και του ΔΝΤ και η εκτα­μί­ευ­ση των δό­σε­ων του νέου δα­νεί­ου που θω­ρα­κί­ζει το νέο-αποι­κια­κό κα­θε­στώς και υπο­θη­κεύ­ει τις ζωές και το μέλ­λον των επερ­χό­με­νων γε­νιών.

Το 3ο Μνη­μό­νιο εμπε­ριέ­χει δε­κά­δες αντια­σφα­λι­στι­κές  ρυθ­μί­σεις, οι οποί­ες άρ­χι­σαν ήδη να εφαρ­μό­ζο­νται, την ίδια  ώρα που οι διαρ­ρο­ές από την λε­γό­με­νη «επι­τρο­πής των σοφών», προ­ε­τοι­μά­ζουν το ψυ­χο­λο­γι­κό κλίμα για την απο­δο­χή ενός νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου μο­ντέ­λου Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης. Βα­σι­κός στό­χος ένα αμι­γώς κε­φα­λαιο­ποι­η­τι­κό σύ­στη­μα, με αυ­τό­μα­τες μειώ­σεις («ρή­τρες μη­δε­νι­κών ελ­λειμ­μά­των») στις συ­ντά­ξεις, αυ­ξή­σεις ορίων συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης πέραν των 67, συν­δε­δε­μέ­νες με την αύ­ξη­ση του προσ­δό­κι­μου ζωής, κα­τάρ­γη­ση επι­κου­ρι­κών και δη­μιουρ­γία Επαγ­γελ­μα­τι­κών Τα­μεί­ων.

Αυτό που βα­φτί­ζουν ως «ασφα­λι­στι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση» δεν είναι παρά η δια­μόρ­φω­ση δύο πα­ράλ­λη­λων και συ­μπλη­ρω­μα­τι­κών πυ­λώ­νων: ενός χρη­μα­το­δο­τού­με­νου απο­κλει­στι­κά από τη φο­ρο­λο­γία και χο­ρή­γη­ση μιας βα­σι­κής σύ­ντα­ξης κάτω από τα όρια της φτώ­χειας (360€) και ενός αντα­πο­δο­τι­κού, χρη­μα­το­δο­τού­με­νου απο­κλει­στι­κά μέσω ατο­μι­κών ει­σφο­ρών. Αλλά η από­συρ­ση του κρά­τους ανοί­γει το δρόμο στην επέ­λα­ση των ιδιω­τι­κών ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών. Ενώ προ­βλέ­πο­νται  θε­σμι­κές πα­ρεμ­βά­σεις στην κα­τεύ­θυν­ση με­γα­λύ­τε­ρης σύν­δε­σης ει­σφο­ρών – πα­ρο­χών, ενώ οι δα­νει­στές προ­τεί­νουν πα­ρεμ­βά­σεις  πο­λι­τι­κής αντί­στοι­χες των Βαλ­τι­κών χωρών ή της Χιλής (σύ­στη­μα νοη­τής κε­φα­λαιο­ποί­η­σης με ατο­μι­κές με­ρί­δες).

Αυτή η πο­λι­τι­κή, αντί να αντι­με­τω­πί­ζει την κρίση ενός ελ­λειμ­μα­τι­κού συ­στή­μα­τος, υπο­νο­μεύ­ει την προ­ο­πτι­κή  της Δη­μό­σιας Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης, χωρίς να εγ­γυά­ται ούτε καν τους στοι­χειώ­δεις όρους βιω­σι­μό­τη­τας του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος. Αντί για συ­νέ­χι­ση των πε­ρι­κο­πών στις συ­ντά­ξεις και αυ­ξή­σεις στα όρια ηλι­κί­ας, επι­βάλ­λε­ται πε­ριο­ρι­σμός της ανερ­γί­ας, γεν­ναία ενί­σχυ­ση του Προ­γράμ­μα­τος Δη­μο­σί­ων Επεν­δύ­σε­ων, μεί­ω­ση της ει­σφο­ρο­δια­φυ­γής και της αδή­λω­της ερ­γα­σί­ας,  αύ­ξη­ση φο­ρο­λο­γί­ας και κα­τάρ­γη­ση των προ­νο­μί­ων των με­γά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων.

Γιατί αντί­θε­τα με την με­θο­δευ­μέ­νη προ­πα­γάν­δα των κάθε μορ­φής μνη­μο­νια­κών πα­πα­γά­λων, τα ελ­λείμ­μα­τα του Ασφα­λι­στι­κού δεν οφεί­λο­νται στο ύψος των δα­πα­νών, αλλά στην υστέ­ρη­ση εσό­δων.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην Δη­μό­σια Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση δεν τρέ­φου­με αυ­τα­πά­τες. Οφεί­λου­με να ορ­γα­νώ­σου­με την αντί­στα­σή μας απέ­να­ντι σε όποια αντι­λαϊ­κά μέτρα προ­ω­θή­σει και  η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ- ΑΝΕΛ, με την ίδια συ­νέ­πεια και δυ­να­μι­κή που  το κά­να­με απέ­να­ντι στις προη­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις.

Πα­ράλ­λη­λα πρέ­πει να ξε­σκε­πά­σου­με την επί­πλα­στη αντι­μνη­μο­νια­κή ρη­το­ρεία της νε­ο­να­ζι­στι­κής δο­λο­φο­νι­κής συμ­μο­ρί­ας της Χρυ­σής Αυγής, που στα λόγια τάσ­σε­ται δήθεν «κατά των Μνη­μο­νί­ων», αλλά στη Βουλή υπερ­ψη­φί­ζει δια­τά­ξεις δια­γρα­φής πρό­στι­μων δε­κά­δων δισ για λα­θρε­μπό­ριο καυ­σί­μων και κα­τα­θέ­τει τρο­πο­λο­γί­ες για θε­σμο­θέ­τη­ση και νέων εφο­πλι­στι­κών προ­νο­μί­ων!

Η πάλη μας ενά­ντια στην κα­πι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα πρέ­πει τώρα να συ­να­ντη­θεί με τον αγώνα μας ενά­ντια στο ρα­τσι­σμό και τη φα­σι­στι­κή απει­λή. Η απο­σπα­σμα­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση του προ­σφυ­γι­κού ζη­τή­μα­τος από την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση και η υπο­κρι­τι­κή στάση της Ε.Ε., των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που σπέρ­νουν τον όλε­θρο, βομ­βαρ­δί­ζο­ντας ακόμη και νο­σο­κο­μεία, στρώ­νουν πα­νευ­ρω­παϊ­κά το δρόμο στην ακρο­δε­ξιά  και στο ρα­τσι­στι­κό και ξε­νο­φο­βι­κό της μίσος.

Η αί­σθη­ση πλα­τιών λαϊ­κών στρω­μά­των, ότι μπο­ρεί το 3ο Μνη­μό­νιο να εφαρ­μο­στεί με «κοι­νω­νι­κά ευαί­σθη­το» τρόπο, στη βάση «ισο­δύ­να­μων» ή «αντι­σταθ­μι­στι­κών» μέ­τρων, είναι εκεί­νη που ξα­νά­δω­σε στον  ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την εκλο­γι­κή νίκη. Αλλά τα προ­δια­γε­γραμ­μέ­να στη δε­σμευ­τι­κή συμ­φω­νία με τους δα­νει­στές εξο­ντω­τι­κά αντι­λαϊ­κά μέτρα δεν αφή­νουν κα­νέ­να πε­ρι­θώ­ριο. Το να ορ­γα­νώ­σου­με την αντί­στα­σή των ερ­γα­ζο­μέ­νων για την ανα­τρο­πή αυτής της κοι­νω­νι­κά ανάλ­γη­της, νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης πο­λι­τι­κής είναι το άμεσο και ύψι­στο πο­λι­τι­κό και συν­δι­κα­λι­στι­κό μας κα­θή­κον.

Εμείς, ως ΕΝΩ­ΤΙ­ΚΗ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ ΑΣΦΑ­ΛΙ­ΣΤΙ­ΚΩΝ ΤΑ­ΜΕΙΩΝ δη­λώ­νου­με ξε­κά­θα­ρα  ότι θα συ­νε­χί­σου­με μέσα από τις γραμ­μές του ερ­γα­τι­κού-συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος τον αγώνα, για να μην εφαρ­μο­στούν και αυτά τα μέτρα.

Διεκ­δι­κού­με:

- Δη­μό­σιο Κα­θο­λι­κό Κοι­νω­νι­κό Ασφα­λι­στι­κό Σύ­στη­μα. – Επι­στρο­φή των κλεμ­μέ­νων απο­θε­μα­τι­κών των Τα­μεί­ων και απο­κα­τά­στα­ση των απω­λειών λόγω Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου, «δο­μη­μέ­νων ομο­λό­γων και «κου­ρέ­μα­τος» του PSI.

- Δια­σφά­λι­ση του κοι­νω­νι­κού - ανα­δια­νε­μη­τι­κού χα­ρα­κτή­ρα της Ασφά­λι­σης, με την εγ­γύ­η­ση του Κρά­τους και ακύ­ρω­ση των σχε­δί­ων με­τα­τρο­πής του συ­στή­μα­τος σε κε­φα­λαιο­ποι­η­τι­κό.

- Άμεση χρη­μα­το­δό­τη­ση όλων των Τα­μεί­ων ώστε να μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στις υπο­χρε­ώ­σεις τους προς τους δι­καιού­χους, σύμ­φω­να με τη συ­νταγ­μα­τι­κή επι­τα­γή.

-Να μην προ­χω­ρή­σουν οι ενο­ποι­ή­σεις, που δια­λύ­ουν τα Τα­μεία και ανοί­γουν προ­ο­πτι­κές για Επαγ­γελ­μα­τι­κή Ασφά­λι­ση.

- Δη­μιουρ­γία  σύγ­χρο­νων και λει­τουρ­γι­κών ορ­γα­νο­γραμ­μά­των, με  συμ­με­το­χή στην δια­δι­κα­σία αυτή των συν­δι­κα­λι­στι­κών εκ­προ­σώ­πων των ερ­γα­ζο­μέ­νων και με πλήρη δια­σφά­λι­ση όλων των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας.

- Πλήρη υγειο­νο­μι­κή, ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή και νο­σο­κο­μεια­κή κά­λυ­ψη σε κάθε ασφα­λι­σμέ­νο, ιδιαί­τε­ρα στους νέους  που απο­δε­δειγ­μέ­να αδυ­να­τούν να αντα­πε­ξέλ­θουν οι­κο­νο­μι­κά.

- Ενί­σχυ­ση των ει­σπρα­κτι­κών και ελεγ­κτι­κών μη­χα­νι­σμών  των ίδιων των Τα­μεί­ων, μη­χα­νο­γρα­φι­κό εκ­συγ­χρο­νι­σμό και επέ­κτα­ση των ηλε­κτρο­νι­κών υπη­ρε­σιών - Νέες προ­σλή­ψεις μό­νι­μου προ­σω­πι­κού.

- Άμεση επα­να­σύ­στα­ση του Ο.Ε.Κ., του Ο.Ε.Ε. και του Ο.Π.Α.Δ.

- Ισό­τι­μη συμ­με­το­χή των εκ­προ­σώ­πων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στα Δ.Σ. των Ασφα­λι­στι­κών Τα­μεί­ων.

- Διεύ­ρυν­ση των συν­δι­κα­λι­στι­κών ελευ­θε­ριών και της συμ­με­το­χής των ερ­γα­ζο­μέ­νων στη λήψη των απο­φά­σε­ων. Άμεση επα­να­φο­ρά των ελεύ­θε­ρων συλ­λο­γι­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων και του βα­σι­κού μι­σθού στα 751€.

- Άμεση Μο­νι­μο­ποί­η­ση όλων των Ιδιω­τι­κού Δι­καί­ου Αο­ρί­στου Χρό­νου συ­να­δέλ­φων - Κα­τάρ­γη­ση των ελα­στι­κών μορ­φών απα­σχό­λη­σης για την κα­το­χύ­ρω­ση  στα­θε­ρής και μό­νι­μης ερ­γα­σί­ας με πλήρη ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα.

- Αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς και στις συ­ντά­ξεις, στα­δια­κή απο­κα­τά­στα­ση των με­γά­λων απω­λειών. Κα­τάρ­τι­ση νέου Μι­σθο­λο­γί­ου με στόχο την ενί­σχυ­ση της αγο­ρα­στι­κής μας δύ­να­μης, την απο­σύν­δε­ση από οποιο­δή­πο­τε σύ­στη­μα αξιο­λό­γη­σης και την κα­το­χύ­ρω­ση της ακώ­λυ­της μι­σθο­λο­γι­κής εξέ­λι­ξης.  

- Επα­να­κα­τά­τα­ξη όλων των υπαλ­λή­λων σε μι­σθο­λο­γι­κά κλι­μά­κια και βαθ­μούς με βάση την πραγ­μα­τι­κή προ­ϋ­πη­ρε­σία. Ενερ­γο­ποί­η­ση της  σχε­τι­κής διά­τα­ξης για ανα­γνώ­ρι­ση συ­να­φούς προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας στον ιδιω­τι­κό τομέα.

- Επα­να­φο­ρά των αδειών και του ωρα­ρί­ου στα επί­πε­δα προ-μνη­μο­νί­ου. - Βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών ερ­γα­σί­ας (εξο­πλι­σμός, κτί­ρια, κα­θα­ριό­τη­τα, κτλ)

- Κα­τάρ­γη­ση του αντερ­γα­τι­κού και αντια­σφα­λι­στι­κού Νο­μο­θε­τι­κού πλαι­σί­ου προ και μετά Μνη­μο­νί­ων.

- Κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και των εφαρ­μο­στι­κών νόμων. - Δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του  χρέ­ους, που απο­τε­λεί όρο για την επι­βί­ω­ση της χώρας, του λαού και των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

- Επα­νά­κτη­ση του ελέγ­χου Δη­μό­σιων Επι­χει­ρή­σε­ων στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας και εθνι­κο­ποί­η­ση-κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος με ερ­γα­τι­κό-κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο.

 - Να πλη­ρώ­σουν επι­τέ­λους οι έχο­ντες και κα­τέ­χο­ντες - ρι­ζι­κή αλ­λα­γή του φο­ρο­λο­γι­κού συ­στή­μα­τος, επα­να­φο­ρά του αφο­ρο­λό­γη­του στα 12.000€. Κα­τάρ­γη­ση των προ­κλη­τι­κών φο­ρο­α­παλ­λα­γών και των προ­νο­μί­ων της οι­κο­νο­μι­κής ολι­γαρ­χί­ας.

- Υπε­ρά­σπι­ση της πρώ­της κα­τοι­κί­ας από τους πλει­στη­ρια­σμούς και άμεση κα­τάρ­γη­ση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. και όλων των άδι­κων χα­ρα­τσιών. – Επα­να­φο­ρά του Φόρου Με­γά­λης Ακί­νη­της Πε­ριου­σί­ας.

Κα­λού­με όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους στα Ασφα­λι­στι­κά Τα­μεία και στους Ορ­γα­νι­σμούς Κοι­νω­νι­κής Πο­λι­τι­κής, να μπού­νε δυ­να­μι­κά στη μάχη για την ακύ­ρω­ση στην πράξη των νέων μνη­μο­νι­κών μέ­τρων.

Οι αγώ­νες που κά­να­με τα προη­γού­με­να χρό­νια, μπο­ρεί να μην ήταν όλοι νι­κη­φό­ροι, αλλά δεν πήγαν χα­μέ­νοι! Κα­τα­φέ­ρα­με να στα­μα­τή­σου­με τις δια­θε­σι­μό­τη­τες, πε­τύ­χα­με την επα­να­πρό­σλη­ψη των απο­λυ­μέ­νων συ­να­δέλ­φων και ακυ­ρώ­σα­με την «αξιο­λό­γη­ση». Αυτοί οι αγώ­νες μπο­ρούν να είναι η δική μας πα­ρα­κα­τα­θή­κη για τις μάχες που έρ­χο­νται.

 Μπρο­στά στο 31ο Συ­νέ­δριο της Π.Ο.Π.Ο.Κ.Π.:

·        ΚΑ­ΛΟΥ­ΜΕ τα σω­μα­τεία-μέ­λη μας σε άμεση σύ­γκλι­ση ενη­με­ρω­τι­κών Γε­νι­κών Συ­νε­λεύ­σε­ων για την επα­νεκ­κί­νη­ση των αγώ­νων.

·        ΝΑ ΠΑ­ΡΟΥ­ΜΕ ΤΩΡΑ ΑΠΟ­ΦΑ­ΣΕΙΣ για κλι­μα­κού­με­νες κι­νη­το­ποι­ή­σεις κάθε μορ­φής (πα­ρα­στά­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας, απερ­γί­ες, κα­τα­λή­ψεις, αποχή) ενά­ντια στις ενο­ποι­ή­σεις και στη διά­λυ­ση των Τα­μεί­ων, για αυ­ξή­σεις μι­σθών και για προ­σλή­ψεις μό­νι­μου προ­σω­πι­κού.

·        ΝΑ ΠΡΟ­ΤΕΙ­ΝΟΥ­ΜΕ το συ­ντο­νι­σμό της δρά­σης με όλες τις Ομο­σπον­δί­ες του Υπουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας, την ΑΔΕΔΥ αλλά και τις ορ­γα­νώ­σεις ασφα­λι­σμέ­νων και συ­ντα­ξιού­χων με αιχμή το Ασφα­λι­στι­κό.

Συ­νά­δελ­φοι και συ­να­δέλ­φισ­σες,

Είναι στο χέρι κα­θε­νός και κα­θε­μιάς από εμάς να συμ­βά­λου­με με τους αγώ­νες μας, την ενερ­γη­τι­κή  συμ­με­το­χή και την κα­τά­θε­ση γό­νι­μων και δη­μιουρ­γι­κών προ­τά­σε­ων, ώστε να πάψει η Ομο­σπον­δία μας να  είναι απλός πα­ρα­τη­ρη­τής των εξε­λί­ξε­ων. Δεν μας ται­ριά­ζει η απο­στρά­τευ­ση, η ιδιώ­τευ­ση, η απο­γο­ή­τευ­ση.                                              Η κα­πι­τα­λι­στι­κή κρίση και η όξυν­ση των τα­ξι­κών ανι­σο­τή­των δεν αφή­νουν χώρο σε κα­νε­νός εί­δους ερ­γο­δο­τι­κό ή κυ­βερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό.

Η ΕΝΩ­ΤΙ­ΚΗ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ ΑΣΦΑ­ΛΙ­ΣΤΙ­ΚΩΝ ΤΑ­ΜΕΙΩΝ πα­λεύ­ει:

  • Ώστε με ΕΝΩ­ΤΙ­ΚΟΥΣ, ΤΑ­ΞΙ­ΚΟΥΣ αγώ­νες και την απο­φα­σι­στι­κή συμ­με­το­χή των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε αμε­σο­δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες και συ­νε­λεύ­σεις, να αλ­λά­ξουν οι συν­δι­κα­λι­στι­κοί και πο­λι­τι­κοί συ­σχε­τι­σμοί.
  •  Για την κα­θη­με­ρι­νή δια­μόρ­φω­ση όρων και προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων που θα μας επι­τρέ­ψουν, ΝΑ ΑΝΑ­ΤΡΕ­ΨΟΥ­ΜΕ την μνη­μο­νια­κή κα­τα­χνιά.
  • Για να ξα­να­πά­ρου­με τις ζωές μας στα χέρια μας, αφού όσο και αν πολ­λοί πα­σχί­ζουν να μας πεί­σουν για το αντί­θε­το, για εμάς ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟ­ΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙ­ΚΤΟΣ!

ΕΝΩ­ΤΙ­ΚΗ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ ΑΣΦΑ­ΛΙ­ΣΤΙ­ΚΩΝ ΤΑ­ΜΕΙΩΝ

ΣΥΜ­ΜΕ­ΤΕ­ΧΟΥ­ΜΕ ΣΤΟ META