Μέσα στο καλοκαίρι, η Έφη Λάζου, θεατρολόγος και πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου «Διονύσιος Σολωμός», κλήθηκε σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου.

Ο λόγος ήταν η θεατρική παράσταση «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης». Αρκούσε η δημοσίευση της αφίσας που προανήγγειλε την παράσταση για να δεχτεί εκ των προτέρων καταγγελίες για «αντισημιτικό» περιεχόμενο, με βάση τις οποίες η Έφη κλήθηκε σε ΕΔΕ. Συζητήσαμε με την Έφη για την ΕΔΕ, την «επίμαχη» θεατρική παράσταση και τη σημασία της αλληλεγγύης. 

---

Για ποιο λόγο διενεργείται ΕΔΕ προς το πρόσωπό σας;

Παρότι δεν έχει οριστεί πειθαρχικό παράπτωμα στην εν λόγω ΕΔΕ και, κατά τη δική μου γνώμη, δεν υπάρχουν στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί ούτε μετά τη διενέργειά της, είναι προφανές ότι αφορά στη συμμετοχή μου στη συγκεκριμένη παράσταση και το συγγραφικό και σκηνοθετικό μου έργο, το οποίο παρείχα εκτός δημόσιας υπηρεσίας. Αυτό συνάγεται από το περιεχόμενο του συνοδευτικού φακέλου της κλήσης που μου παραδόθηκε. Χωρίς να μπορέσω να επεκταθώ στον εν λόγω φάκελο, καθώς η ΕΔΕ είναι σε εκκρεμότητα, μπορώ όμως να δηλώσω ότι ήδη, πριν τη διενέργεια αυτής της παράστασης, στις 26 και 27 Ιουνίου στο θέατρο του Σαρακηνάδου και αμέσως μετά από την ανάρτηση της σχετικής αφίσας στα κοινωνικά δίκτυα, υπήρξε πληθώρα αρνητικών σχολίων, χλευασμών και συκοφαντικών χαρακτηρισμών προς το πρόσωπό μου από κύκλο πολιτών της ισραηλιτικής κοινότητας.

Επειδή λοιπόν το έργο αποτελεί έναν ύμνο στις ύψιστες αξίες του ανθρώπου και στο δικαίωμα του κάθε ενός παιδιού σ’ αυτή τη γη «για ζωή», και επειδή στη χώρα μας -τουλάχιστον ακόμα- η ελευθερία του λόγου προστατεύεται από το Σύνταγμα, είναι πραγματικά απορίας άξιο, τι έρεισμα μπορεί να έχει αυτή η ΕΔΕ.

Τι διαπραγματεύεται το έργο «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης;»

Στο θεατρικό εργαστήρι τα παιδιά δουλεύουν πάνω σε  διασκευές λογοτεχνικών κειμένων ή θεατρικών έργων ή διαμορφώνουν πρωτότυπα κείμενα μέσα από ομαδικούς  αυτοσχεδιασμούς, πάνω σε θέματα που τα ενδιαφέρουν άμεσα και ανταποκρίνονται στις δικές τους ανησυχίες και ανάγκες, καθότι οι αρχές του παιδαγωγικού θεάτρου αφορούν στην καλλιέργεια ήθους και στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών.

Στο πλαίσιο αυτό, τα παιδιά έγραψαν πριν τρία χρόνια το έργο «Κορώνα ή Γράμματα», για να διακωμωδήσουν τη βιωμένη ήδη από αυτά εμπειρία της πανδημίας του κορωνοϊού! Στο ίδιο πλαίσιο, κατά τη φετινή χρονιά, επέλεξαν «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ», το οποίο προέκυψε από τη βαθύτερη ανάγκη τους να διαλεχτούν με τα μεγάλα δεινά της ανθρωπότητας, που δυστυχώς την μαστίζουν ακόμα και σήμερα. Έτσι, κρίθηκε σωστό, να γίνει αντιπαράθεση του πόνου των παιδιών που έζησαν το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και αυτών της Παλαιστίνης, που ζουν σήμερα το δικό τους δράμα στη Γάζα.

Ποια ήταν η απάντηση της κοινωνίας της Ζακύνθου και των εργαζομένων ανά την Ελλάδα; Αν μπορούσε να μετρηθεί η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση που έχει εκφραστεί, τι  θα λέγατε;

Αμέριστη συμπαράσταση! Αμέριστη ευγνωμοσύνη!

Πάνω από 80 είναι τα σωματεία και οι φορείς, τοπικοί, καλλιτεχνικοί, εκπαιδευτικοί, σωματεία από όλη την Ελλάδα που έσπευσαν να σταθούν στο πλευρό μας, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που διακυβεύεται με αυτή την ΕΔΕ, είναι η ελευθερία του λόγου όλων μας, εκπαιδευτικών και ελεύθερων πολιτών. Το γεγονός ότι διεξάγεται πειθαρχικός έλεγχος σε εκπαιδευτικό, για έργο εκτός υπηρεσίας, λόγω της καλλιτεχνικής αναφοράς στο δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης, αποτελεί σαφή προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της παιδαγωγικής ελευθερίας, γενικότερα δε της ελευθερίας του λόγου. Περαιτέρω, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι, παράλληλα με την ψήφιση του νέου πειθαρχικού νόμου, έχει εξαπολυθεί πογκρόμ πειθαρχικών διώξεων σε εκπαιδευτικούς και κυρίως κεντρικά συνδικαλιστικά στελέχη, για κάθε -κυριολεκτικά-λόγο, προκειμένου ο Σεπτέμβρης να βρει τα σχολεία ανοχύρωτα, χωρίς τους συνδικαλιστές της πρώτης γραμμής που ήταν πάντα ασπίδες προστασίας!

Η φίμωση και η τρομοκρατία, όμως, δεν συνάδει με το όραμα του συλλογικού ανθρώπου που υπάρχει σε κάθε αληθινό παιδαγωγό, σε κάθε αληθινό άνθρωπο!

Ευχαριστούμε όλα τα σωματεία και τους φορείς για το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης! Προτείνουμε σε όλους τους πολίτες να αποκτήσουν αντικειμενική άποψη για το έργο, διαβάζοντας το στα εκπαιδευτικά περιοδικά, όπου έχει αναρτηθεί: «Σελιδοδείκτης» και «Εκπαιδευτική Λέσχη».

Ετικέτες