Μόνος σου αόρατος, μαζί ανίκητοι!
Οργανωνόμαστε ανατρέπουμε νικάμε
«Στην αρχή δούλευα χωρίς λεφτά.. Μετά για 600, μαύρα... Μετά για 400,μαύρα»/ «Το αφεντικό μου χρωστάει 3μήνες...»/ «Ψάχνω για δουλειά εδώ και ένα χρόνο...»/ «Απέλυσαν τη συνάδελφό μου γιατί έμεινε έγκυος, φοβάμαι...»/ «Μένω πάλι με τους γονείς μου...»/ «Βρήκα δουλειά σε ένα πρόγραμμα για 5 μήνες, μετά...»/ «Δουλεύω με σύμβαση 4ωρης απασχόλησης για 180ευρώ...2,25 ευρώ την ώρα...»/ «Στη δουλειά η Γ. ζήτησε τα ένσημα που της χρωστάει το αφεντικό.. δυο βδομάδες μετά την απέλυσε... δεν ήταν καλή είπε...»/ «Και αν κατέβω στην απεργία τι θα πετύχω;» Έχει νόημα;»
Μόνος σου αόρατος.
Γιατί όταν κλείνεσαι στο σπίτι, ο αντίπαλος δε σε βλέπει. Γιατί όταν δουλεύεις μαύρα, σε βλέπουν μόνο οι εργοδότες. Γιατί όταν δουλεύεις απ’ το σπίτι, γνωρίζουν την ύπαρξή σου μόνο τα αφεντικά. Και όταν δουλεύουμε ανυπεράσπιστοι στα μεγάλα εμπορικά κάτεργα, στα φαστφουντάδικα, στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, όταν δουλεύουμε για ψίχουλα, οι εργοδότες φαντάζουν ανίκητοι. Γιατί ο καθένας μόνος του είναι αόρατος και ήδη νικημένος για αυτούς. Γιατί ο καθένας μόνος του είναι γι αυτούς απλά μια στατιστική.
Με τα Μνημόνια να ολοκληρώνουν ό,τι ήθελαν τα προηγούμενα χρόνια.
Πρώτα οι μειώσεις στους μισθούς, μετά η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μετά η απελευθέρωση των απολύσεων. Στόχος οι ελαστικές μορφές εργασίας να γίνουν η δική μας καθημερινότητα. Και πως αυτό θα γίνει πιο εύκολο; Με την ανεργία! Και ποιο είναι το πρώτο εύκολο θύμα; Η νεολαία. Μια γενιά που θέλουν να την κάνουν να βλέπει τη ζωή της να ξοδεύεται στον φαύλο κύκλο επισφάλειας/κακοπληρωμένης/ανασφάλιστης εργασίας και ανεργίας και μετανάστευσης. Και μας κάνουν να πιστεύουμε πως γι’ αυτό φταίμε εμείς. Επειδή έχουμε φτωχά βιογραφικά, είμαστε τεμπέληδες, δεν είμαστε όμορφοι, «θέλουμε να ζήσουμε πάνω απ’ τις δυνατότητές μας» . Θέλουν να πληρώσουμε τα δικά τους κέρδη, το δικό τους χρέος, με τις δικές μας ζωές. Να νομίζουμε ότι φταίμε εμείς που ζούμε στο σκοτάδι. Να μας γεμίσουν με προσωπικές ήττες και ατομικά αδιέξοδα. Να αρκεστούμε σε χαρτζιλίκια στη δουλειά και να μάθουμε να το βουλώνουμε. Να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε δυνατές φωνές, ότι ο καθένας είναι μόνος του στο παιδικό δωμάτιο. Ότι το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, στην εργασία, στην υγεία, στον ελεύθερο χρόνο, στον πολιτισμό πέθανε. Θέλουν να μας δηλητηριάσουν με το ρατσισμό. Να μας πουν ότι μας παίρνει τη δουλειά ο μετανάστης. Ότι αυτός ευθύνεται για τα χαμηλά μεροκάματα. Από εδώ και στο εξής θέλουν να είμαστε μόνοι, χωρίς φωνή. Ότι αν γίνουμε ανταγωνιστικότεροι, αν δουλέψουμε περισσότερο, αν κάνουμε λίγη υπομονή, ότι αν κάνουμε θυσίες ίσως σε μερικά χρόνια να φτιάξουν τα πράγματα, έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, η οικονομία θα μπει σε «τροχιά ανάπτυξης», ο «ουρανός θα γίνει πιο γαλανός». Οι κυβερνήσεις, οι δανειστές, οι τραπεζίτες, τα αφεντικά θέλουν να μας τα πάρουν όλα! Και όταν αντιδρούμε ενάντια στην αδικία, μας απολύουν, για να φοβηθούμε, για να συνηθίσουμε.
Μαζί ανίκητοι!
Να οργανωθούμε! Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση!
Τα τελευταία χρόνια κατεβήκαμε ξανά και ξανά στο δρόμο. Ρίξαμε κυβερνήσεις, φάγαμε δακρυγόνα, τους τρομάξαμε. Και αυτή τη δύναμη πρέπει να την φέρουμε σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά. Εκεί που ο καθένας και η καθεμιά νιώθει μόνος του. Να οργανωθούμε και να γραφτούμε στα σωματεία μας, να φτιάξουμε αν δεν υπάρχουν, να δώσουμε τις μάχες μας και μέσα από αυτά. Να μη φοβόμαστε. Να αντισταθούμε μέχρι να παρθούν πίσω όλα αυτά τα μέτρα που έριξαν τους μισθούς μας, που επιτρέπουν στα αφεντικά να μας απολύουν. Θέλουμε τη ζωή μας πίσω και τη θέλουμε τώρα.
Οι στόχοι τους δεν είναι δικοί μας και δε θα τους κάνουμε δικούς μας ποτέ! Το μέλλον που μας φτιάχνουν δε μας χωράει. Δεν θα γίνουμε η χαμένη γενιά της ανεργίας και της επισφάλειας. Εδώ, τώρα, σήμερα ξέρουμε ότι δε φταίμε εμείς για την ασφυξία μας. Και ξέρουμε ότι δεν είμαστε λίγοι. Ξέρουμε ότι είμαστε εκατομμύρια νέοι και νέες που δεν θα τους χαρίσουμε το παρόν και το μέλλον μας. Και ξέρουμε ότι όλοι μαζί, μπορούμε να γίνουμε ανίκητοι! Μαζί μπορούμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας. Μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση! Παλεύοντας μαζί για τις ανάγκες της γενιάς μας, θα οργανώνουμε τις ζωές μας αλλιώς.
Γιατί μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς!
Νεοι – νεες ΣΥΡΙΖΑ
