Το πρόγραμμα της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ με το οποίο απευθυνθήκαμε στον λαό του Αιγάλεω και κερδίσαμε τις δημοτικές εκλογές τον Μάιο του 2014, ξεκινά ως εξής: “Ζούμε τις δραματικές επιπτώσεις μιας βαθιάς πολύπλευρης κρίσης του νεοφιλελεύθερου πολιτικοοικονομικού συστήματος σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η προτεινόμενη συνταγή εξόδου για την χώρα μας, το Μνημόνιο, αποδεικνύεται «συνταγή θανάτου» των τοπικών κοινωνιών”.

Λίγο πα­ρα­κά­τω ανα­φέ­ρει: “Η Το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση, το τε­λευ­ταίο ανά­χω­μα του κοι­νω­νι­κού κρά­τους, δια­λύ­ε­ται με τις απο­φά­σεις της τρόι­κας και των μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων, τα Πα­ρα­τη­ρη­τή­ρια και τον νε­ο­συ­γκε­ντρω­τι­σμό του «Καλ­λι­κρά­τη»”. Τέλος, δια­κη­ρύτ­τει: “Αυτή η κα­τά­στα­ση πρέ­πει να αλ­λά­ξει: πρώτο κα­θή­κον των αυ­το­διοι­κη­τι­κών δυ­νά­με­ων, των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των το­πι­κών κοι­νω­νιών η ει­ρη­νι­κή, μα­ζι­κή, δη­μο­κρα­τι­κή και ενω­τι­κή πάλη για την ανα­τρο­πή των κα­τα­στρο­φι­κών μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών και της δια­τή­ρη­σης του δη­μό­σιου και κοι­νω­νι­κού χα­ρα­κτή­ρα των δη­μό­σιων αγα­θών και υπη­ρε­σιών”. Θυ­μί­ζου­με επί­σης, την προ­ε­κλο­γι­κή επι­στο­λή με τίτλο "Ένα κα­θή­κον και πέντε προ­τά­σεις για το μέλ­λον της πόλης», όπου ως ανα­γκαία και ικανή προ­ϋ­πό­θε­ση για την ου­σια­στι­κή επί­τευ­ξη των προ­γραμ­μα­τι­κών μας στό­χων, έμπαι­νε η ανα­τρο­πή των εφαρ­μο­ζό­με­νων μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών.

Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ έφερε νέο μνη­μό­νιο που οι επι­πτώ­σεις του επι­σω­ρεύ­ο­νται στις αντί­στοι­χες των προη­γού­με­νων μνη­μο­νί­ων, σα­ρώ­νο­ντας την κοι­νω­νία με την αδυ­σώ­πη­τη βία της φτω­χο­ποί­η­σης και όλα όσα αυτή συ­νε­πά­γε­ται. Ενώ λοι­πόν η «συ­ντα­γή θα­νά­του για τις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες» συ­νε­χί­ζε­ται και παρά το γε­γο­νός ότι εμείς εί­χα­με ως «πρώτο κα­θή­κον» την «πάλη για την ανα­τρο­πή των κα­τα­στρο­φι­κών μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών», η Δη­μο­τι­κή Αρχή συ­ντάσ­σε­ται πλή­ρως με την κυ­βέρ­νη­ση, έχο­ντας απε­μπο­λή­σει τις αρχές και δια­κη­ρύ­ξεις που εί­χα­με ως Δη­μο­τι­κή Πα­ρά­τα­ξη. Πα­ρό­τι ανα­γνω­ρί­ζου­με ότι η κα­τά­στα­ση στο Δήμο μας θα ήταν πολύ χει­ρό­τε­ρη αν ο επι­κε­φα­λής όσο και τα λοιπά μέλη της πα­ρού­σας διοί­κη­σης δεν είχαν τις γνώ­σεις που δια­θέ­τουν και δεν έκα­ναν τις πραγ­μα­τι­κά άο­κνες και φι­λό­τι­μες προ­σπά­θειες που κά­νουν κα­θη­με­ρι­νά, από την άλλη, είναι εξί­σου προ­φα­νές ότι όσο καλές κι αν είναι οι προ­θέ­σεις και η αξία σε ατο­μι­κό επί­πε­δο των μελών μιας διοί­κη­σης, εφό­σον στη χώρα επι­βάλ­λο­νται μνη­μό­νια που με­τα­ξύ όλων των άλλων «στραγ­γί­ζουν το αίμα» της Το­πι­κής Αυ­το­διοί­κη­σης, τα το­πι­κά προ­βλή­μα­τα θα επι­δει­νώ­νο­νται ρα­γδαία.

Συ­νε­πώς, εμείς που υπο­γρά­φου­με την ανα­κοί­νω­ση αυτή, εκ­φρά­ζου­με την πο­λι­τι­κή μας δια­φο­ρο­ποί­η­ση από την Δη­μο­τι­κή Αρχή και δη­λώ­νου­με ρητά ότι εξα­κο­λου­θού­με να τι­μού­με τη δέ­σμευ­ση για "αγώ­νες ενά­ντια στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές των μνη­μο­νί­ων", όπως ακρι­βώς δια­τυ­πώ­θη­κε από τα χείλη του Δη­μή­τρη Μπίρ­μπα κατά την ορ­κω­μο­σία μας στις 31/8/2014.

Πα­ράλ­λη­λα, κα­λού­με τις συν­δη­μό­τισ­σες και τους συν­δη­μό­τες μας, σε μια πόλη που το ΟΧΙ στο δη­μο­ψή­φι­σμα ξε­πέ­ρα­σε το 70%, να μην αφε­θούν στην απο­γο­ή­τευ­ση και στην πα­ραί­τη­ση, να μην πι­στέ­ψουν ότι "δεν υπάρ­χει καμία εναλ­λα­κτι­κή παρά μόνο υπο­τα­γή", να μην απο­δε­χτούν να πλήτ­τε­ται βά­ναυ­σα η Δη­μο­κρα­τία για να εφαρ­μό­ζο­νται τα μνη­μό­νια (που υπάρ­χουν απλά για να στε­ρούν από το λαό μας ακόμη και τις πιο στοι­χειώ­δεις του ανά­γκες προ­κει­μέ­νου να συ­νε­χί­ζε­ται απρό­σκο­πτα η ροή των τόκων προς δα­νει­στές και το­κο­γλύ­φους) και να ενερ­γο­ποι­η­θού­με όλοι μαζί για ένα νέο, απο­φα­σι­στι­κό­τε­ρο αντι­μνη­μο­νια­κό μέ­τω­πο δη­μο­κρα­τί­ας και αξιο­πρέ­πειας, που είναι ανά­γκη να εκ­φρα­στεί και το­πι­κά.

Οι Δη­μο­τι­κοί Σύμ­βου­λοι της ΑΝΑ­ΠΛΑ­ΣΗΣ:

Αρώ­νης Χα­ρά­λα­μπος

Βα­γε­νά Θε­ο­δώ­ρα

Σχετικά

Ετικέτες