Όταν το Σεπτέμβριο 2015 ξεκίνησε η δικαστική ανακίνηση της υπόθεσης, με το στάδιο της ανάκρισης για 13 συμπολίτες μας, σχετικά με τα γεγονότα της 21ης Μάρτη 2011, κατά τη διάρκεια της σύντομης επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου στη Σύρο, με σχετική ανακοίνωσή μας ως Πρωτοβουλία Ενάντια στις Διώξεις, είχαμε εκτιμήσει ότι ακόμα μια φορά το κράτος επιδιώκει την ποινικοποίηση των κοινωνικών-εργατικών αγώνων και την τρομοκράτηση, γενικότερα, του λαϊκού κινήματος καθώς η επίθεση ενάντια στην κοινωνία και στον κόσμο της εργασίας εντείνεται με την συνεχιζόμενη μνημονιακή πολιτική.
Έτσι, λοιπόν, και ενώ έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την αυθόρμητη μεγαλειώδη μαζική και ειρηνική κινητοποίηση φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και λοιπών πολιτών της Σύρου, εκφράζοντας τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας της Συριανής κοινωνίας για έναρξη του αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική του πρώτου μνημονίου τής τότε κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, οι δικαστικές αρχές όρισαν τακτική δικάσιμο, στις 7/3/2016, για 11 τελικά συμπολίτες μας, που «τόλμησαν» να συμμετάσχουν σε αυτήν την κινητοποίηση.
Οι διώξεις αυτές προσβάλλουν τη συλλογική μνήμη όλων μας. Όλοι θυμόμαστε τις ορδές των ΜΑΤ στο νησί μας να “πνίγουν” απρόκλητα το κέντρο της Ερμούπολης στα χημικά, με ληγμένα δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Απέδειξαν, έτσι, ότι είχαν έλθει με μοναδικό σχέδιο τη βία και την καταστολή κάθε πιθανής αγωνιστικής κινητοποίησης.
Η επιθετική αυτή κίνηση, από πλευράς κρατικής εξουσίας, έχει βαθύτατες πολιτικές επιδιώξεις. Σκοπεύει να εγχαράξει στη συνείδηση του κόσμου ότι, όποιος τολμήσει να αντισταθεί σε πολιτικές κοινωνικής εξαθλίωσης και να διεκδικήσει μια δικαιότερη και αξιοπρεπή ζωή, θα βρίσκεται αυτομάτως στο στόχαστρο της δικαιοσύνης. Σκοπός είναι να μην «κουνιέται φύλλο» κατά την επέλαση των μνημονιακών αναδιαρθρώσεων σε οικονομία, παιδεία, εργασία, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ. που συνεχίζεται ο σχεδιασμός τους και από την τωρινή κυβέρνηση του 3ου μνημονίου, η οποία συνεχίζει και αυτή την προώθηση αντιλαϊκών νόμων και ρυθμίσεων, όπως για το ασφαλιστικό, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την ποινικοποίηση κινηματικών δράσεων (π.χ. όταν δήθεν παρεμποδίζεται η λειτουργία κοινόχρηστων συγκοινωνιακών εγκαταστάσεων) κ.λπ. Μάλιστα, συνεχίζονται ακόμα οι δικαστικές περιπέτειες όσων αντιστάθηκαν σε αυτές τις πολιτικές, π.χ. εκπαιδευτικών στη Σάμο, απεργών εργαζομένων στο Α.Π.Θ., στο Ε.Κ.Π.Α., στην Ικαρία ή τώρα των 11 διωκόμενων στη Σύρο. Ταυτόχρονα, τα ΜΑΤ συνεχίζουν το κατασταλτικό τους έργο και η αστυνομία εξακολουθεί να είναι μόνιμος “συνομιλητής” τής εκάστοτε κοινωνικής ομάδας που κινητοποιείται.
Την ποινικοποίηση των αγώνων, δεν πρέπει να την αφήσουμε αναπάντητη. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που επιχειρείται η διάλυση και των τελευταίων ικμάδων κοινωνικού κράτους, είναι ζωτική και επιτακτική η ανάγκη ο κόσμος να κινητοποιηθεί και να αγωνιστεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη μας προς τους διωκόμενους συμπολίτες μας αποκτά και μια άλλη προοπτική. Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι η η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη νικούν. Μεταξύ πολλών άλλων, πρόσφατο, αλλά και χαρακτηριστικό, είναι το παράδειγμα των 5 φοιτητών, των οποίων αποτράπηκε η έκδοση στην Ιταλία. Ένα μεγάλο κίνημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης, από το δήμαρχο και λοιπούς φορείς της Αγ. Παρασκευής, όπου κατοικούσαν, μέχρι κάθε συλλογικότητα και σωματείο σε κάθε γωνιά της χώρας, κατάφερε να βάλει φρένο στα σχέδια ποινικοποίησης της συμμετοχής τους, την Εργατική Πρωτομαγιά, σε κινητοποίηση στη γειτονική αυτή χώρα της Ε.Ε. Γι' αυτό και η 7η Μάρτη 2016, ημέρα της δίκης, θα πρέπει να αποτελέσει ημερομηνία ορόσημο για το νησί.
ΚΑΛΟΥΜΕ φορείς, σωματεία και συλλογικότητες, όχι μόνο της Σύρου αλλά και όλης της Χώρας, να δείξουν την αλληλεγγύη τους και τη συμπαράστασή τους στους διωκόμενους.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την απαλλαγή από τις κατηγορίες και των 11 συμπολιτών μας.
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ και λέμε ΟΧΙ στην ποινικοποίηση των αγώνων και την κρατική τρομοκρατία.
Και χθες, και σήμερα, και αύριο…
