Ανακοίνωση της σ.π. Αγωνιστικής Ριζοσπαστικής Ενότητας ΕΔΟΘ

1. Η συ­γκε­κρι­μέ­νη επι­λο­γή δεν προ­έ­κυ­ψε από καμ­μιά από τις δια­κη­ρυγ­μέ­νες θέ­σεις της πα­ρά­τα­ξης όπως απο­τυ­πώ­θη­καν στο κεί­με­νο - πλαί­σιο που δια­κί­νη­σε ενό­ψει του πρό­σφα­του συ­νε­δρί­ου της ΕΔΟΘ και με το οποίο διεκ­δι­κή­θη­κε η ψήφος των συ­να­δέλ­φων.

Δε προ­έ­κυ­ψε επί­σης από την κοινά απο­δε­κτή στα μέλη της πα­ρά­τα­ξης στάση στα ζη­τή­μα­τα συμ­μα­χιών, που απο­κλεί­ουν την εκλο­γι­κή συ­νερ­γα­σία με την ΠΑΣΚΕ ως μια πα­ρά­τα­ξη υπεύ­θυ­νη μαζί με τη ΔΑΚΕ για την απα­ξί­ω­ση του συν­δι­κα­λι­σμού στα μάτια των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Που έχει τε­ρά­στιες ευ­θύ­νες για την δυ­σκο­λία που έχει σή­με­ρα το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα να απα­ντή­σει στην μνη­μο­νια­κή επέ­λα­ση. Η στάση της ΠΑΣΚΕ στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα έχει σή­με­ρα αντι­γρα­φεί από τις συν­δι­κα­λι­στι­κές δυ­νά­μεις του  νε­ο­μνη­μο­νια­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Και βέ­βαια δε προ­έ­κυ­ψε ως από­φα­ση κά­ποιας δια­δι­κα­σί­ας της πα­ρά­τα­ξης ή τε­λού­σε με οποιο­δή­πο­τε τρόπο εν γνώ­σει των μελών της.

2. Η στάση συ­νε­πώς, των δύο εκλεγ­μέ­νων μελών της πα­ρά­τα­ξης για ψήφο στη Συν­δι­κα­λι­στι­κή Πρω­το­πο­ρία ήταν μια προ­σω­πι­κή στάση. Και ως τέ­τοια, ήταν μια τε­λεί­ως λάθος επι­λο­γή, κάτι που άλ­λω­στε το έχουν απο­δε­χθεί με τις δη­μό­σιες δη­λώ­σεις και πρά­ξεις  τους. Η ει­λι­κρι­νής δη­μό­σια αυ­το­κρι­τι­κή, όσων έσφα­λαν, είναι ένα πρώτο και απα­ραί­τη­το βήμα ώστε τέ­τοια φαι­νό­με­να να μην επα­να­λη­φθούν στο μέλ­λον.

3. Η Αγω­νι­στι­κή Ρι­ζο­σπα­στι­κή Ενό­τη­τα εμ­μέ­νει στην άποψη της, που είναι η ανα­γκαιό­τη­τα για συ­νερ­γα­σία των δυ­νά­με­ων της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς για την από­κρου­ση της κυ­βερ­νη­τι­κής επί­θε­σης και την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νί­ων και της λι­τό­τη­τας. Η πα­ρα­πά­νω στάση δεν έχει να κάνει μόνο με την αλ­λα­γή συ­σχε­τι­σμών στα συν­δι­κα­λι­στι­κά όρ­γα­να του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος. Έχει κυ­ρί­ως να κάνει με τη δυ­να­τό­τη­τα να εμπνευ­στεί ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας και να ορ­γα­νώ­σει την άμυνα και την αντε­πί­θε­σή του. Δυ­στυ­χώς η επι­λο­γή της ενό­τη­τας δεν γί­νε­ται απο­δε­κτή από άλλες πα­ρα­τά­ξεις της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς. Αυτό το γε­γο­νός αδυ­να­τί­ζει τη δυ­να­τό­τη­τα να δο­θούν οι απα­ραί­τη­τες απα­ντή­σεις στα κα­θή­κο­ντα που μπαί­νουν μπρο­στά στους αγω­νι­στές κάτι που εξυ­πη­ρε­τεί σε τε­λευ­ταία ανά­λυ­ση, μόνο τις μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις.

4. Κα­τα­νο­ού­με ότι η στάση των δύο μελών της πα­ρά­τα­ξής μας δη­μιούρ­γη­σε επι­πρό­σθε­τα προ­βλή­μα­τα στην πο­λι­τι­κή ενό­τη­τας που προ­τεί­νου­με. Οι κα­ταγ­γε­λί­ες όμως από Αρι­στε­ρές πα­ρα­τά­ξεις με ανυ­πό­στα­τες κα­τη­γο­ρί­ες όπως περί κλο­πής έδρας κλπ, απο­γοη­τεύ­ουν τον κόσμο του κι­νή­μα­τος. Η δη­μό­σια αυ­το­κρι­τι­κή των 2 μελών της ΑΡΕΝ, μαζί με την πα­ραί­τη­ση από την θέση του προ­έ­δρου του ΓΣ της ΕΔΟΘ, απο­δει­κνύ­ουν το αβά­σι­μο των κα­ταγ­γε­λιών. Το να αγω­νι­στού­με για ένα συν­δι­κα­λι­σμό με αρχές κά­νο­ντας αυ­το­κρι­τι­κή και πα­ρα­δε­χό­με­νοι τα λάθη μας είναι απα­ραί­τη­το. Το να απο­δί­δο­νται ευ­θύ­νες όμως,  για όλες τις πα­θο­γέ­νειες του συν­δι­κα­λι­σμού, σε μια  πα­ρά­τα­ξη και να γί­νε­ται προ­σπά­θεια ταύ­τι­σης με συ­γκε­κρι­μέ­νο πο­λι­τι­κό φορέα, δεί­χνει την προ­σπά­θεια απο­κό­μι­σης ευ­και­ρια­κού πο­λι­τι­κού οφέ­λους από τους κα­ταγ­γέλ­λο­ντες.

5. Η απόρ­ρι­ψη κάθε δυ­να­τό­τη­τας για συ­νερ­γα­σία των πα­ρα­τά­ξε­ων της Αρι­στε­ράς μέσα από ένα κύμα κα­ταγ­γε­λιών, μπο­ρεί να φαί­νε­ται ελ­κυ­στι­κή αν τη δει κα­νείς με μι­κρο­κομ­μα­τι­κή λο­γι­κή, αλλά δη­μιουρ­γεί τε­ρά­στια εμπό­δια στην ανά­τα­ξη του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος. Εμείς του­λά­χι­στον δε θα μπού­με σε μια τέ­τοια δια­δι­κα­σία.

6. Η ενό­τη­τα στη δράση των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα πα­ρα­μέ­νει λοι­πόν μια από τις βα­σι­κές αρχές μας. Παρά τα προ­βλή­μα­τα και τις δυ­σκο­λί­ες θα συ­νε­χί­σου­με να κι­νού­μα­στε με τη συ­γκε­κρι­μέ­νη άποψη, πι­στεύ­ο­ντας ότι αυτή μας προ­φυ­λάσ­σει και από πρα­κτι­κές που ρί­χνουν νερό στο μύλο της εκ­φυ­λι­σμέ­νης συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας.