Ανακοίνωση του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ Νεολαίας για το Πανελλαδικό διήμερο της ΑΡΕΝ

Καταρχήν οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι από μόνο του το γεγονός της διεξαγωγής μιας πανελλαδικής διαδικασίας των σχημάτων της ΑΡΕΝ μετά από τόσο καιρό είναι θετικό. Δυστυχώς η ίδια η διαδικασία ήταν κατώτερη των προσδοκιών και των αναγκών του φοιτητικού κινήματος.

1. Η συζήτηση επικεντρώθηκε κυρίως στο οργανωτικό κομμάτι και στο πώς θα παίρνονται αποφάσεις στις διαδικασίες σχημάτων με το μοντέλο «ένα σχήμα-μία ψήφος». Θα επανέλθουμε σε αυτό παρακάτω. Στο πολιτικό κομμάτι η συζήτηση μεταξύ των σχημάτων ήταν δυστυχώς φτωχή και επιφανειακή. Λιγοστή προσπάθεια έγινε να κατανοηθεί η αλλαγή στο χώρο του Πανεπιστήμιου με την επερχόμενη εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου, πώς θα μπορέσουμε να συγκεκριμένα να οργανώσουμε το μπλοκάρισμα του νόμου στη λογική οικοδόμησης συνολικού πολιτικού αντικαπιταλιστικού ρεύματος μέσα στα πανεπιστήμια που θα στρατευτεί στη μάχη για την ανατροπή της λιτότητας (αντιλαμβανόμενοι/ες ότι κάθε «μικρή» μάχη ισοδυναμεί πλέον με κεντρική σύγκρουση με την κυβέρνηση). Επίσης, ο απολογισμός της μεγαλειώδους απεργίας των διοικητικών ήταν τουλάχιστον επιφανειακός, χωρίς να μπορέσουμε να δούμε τις πραγματικές μας αδυναμίες (που ήταν υπαρκτές) ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι/ες να παίξουμε έναν πρωτοπόρο ρόλο για τις επόμενες μάχες. Αντ' αυτού πολλή συζήτηση έγινε για τα αυτοδιαχειριζόμενα κυλικεία (και αυτό πολύ γενικά), κάτι που έδινε την εντύπωση ότι αποτελούν στην πραγματικότητα αυτοσκοπό και όχι μέσο για τη μαζικοποίηση και αναζωογόνηση των ΦΣ, ως κομμάτι ενός πολιτικού σχεδίου. Υποτιμήθηκε, επίσης, η κατεύθυνση των κοινών πρωτοβουλιών αγώνα με εργαζόμενους/ες και τα ριζοσπαστικά κομμάτια των καθηγητών κάτι που υποτιμάει την εμπειρία του κοινού αγώνα με τους/ις εργαζόμενους/ες στο ΕΜΠ και στο ΕΚΠΑ.

2. Ένα ζήτημα που επίσης υποτιμήθηκε, ήταν το ζήτημα της ενότητας της Αριστεράς, ένα από τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά της ΑΡΕΝ. Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση -αλλά και συνολικά στην εργατική τάξη και στη νεολαία- χρειάζεται μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων του κινήματος και της Αριστεράς μέσα και έξω από τις σχολές. Η ΑΡΕΝ θα έπρεπε να πάρει μια μεγάλη ενωτική πρωτοβουλία επικαιροποιώντας το ενωτικό της πρόταγμα. Δυστυχώς, το ΠΔ δεν κινήθηκε σε αυτή την κατεύθυνση ,ίσα ίσα ακόμα και στο ίδιο το εσωτερικό της, η ένταση στην οργανωτική συζήτηση και η απουσία συνολικής πολιτικής σύνθεσης οδήγησε πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες στο περιθώριο.

3. Τελικά, το «καυτό» ζήτημα του ΠΔ ήταν η μέθοδος απόφασης, όπου τελικά αποφασίστηκε η μέθοδος «ένα σχήμα – μία ψήφος». Καταρχήν, η επιχειρηματολογία ότι το οργανωτικό μοντέλο αποτελούσε το βασικό πρόβλημα της ΑΡΕΝ τα δύο προηγούμενα χρόνια αποτελεί στην πραγματικότητα εθελοτυφλία μπροστά στα μεγάλα πολιτικά ζητήματα γενικά και στις δικές μας πολιτικές αδυναμίες συγκεκριμένα. Το μοντέλο αυτό, κατά την άποψή μας, είναι εξαιρετικά προβληματικό και για αυτό μέσα από τα σχήματα που παρεμβαίνουμε υποστηρίξαμε τη στάση της αποχής από κάθε διαδικασία ψηφοφορίας. Επίσης πολλά σχήματα δεν το είχαν συζητήσει, με αποτέλεσμα να αποφασίζουν στο πόδι για ένα τόσο σημαντικό θέμα, γι’ αυτό και προτάθηκε από εμάς η κουβέντα αυτή να γίνει στα πλαίσια του επόμενου πανελλαδικού και να ξεκινήσει μια συνολική κουβέντα από τώρα.

• Όταν τα σχήματα ψηφίζουν σε μια πανελλαδική διαδικασία αλλά μέσα στα ίδια τα σχήματα δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα, δεν μπορεί να είναι δημοκρατικό. Δεν υποστηρίζουμε ότι θα έπρεπε να ψηφίζουμε στα σχήματα της ΑΡΕΝ -το αντίθετο- απλά αυτό δείχνει την ανεπάρκεια αυτού του μοντέλου ειδικά στο ζήτημα της δημοκρατίας. Οδηγούμαστε σε μια στρεβλή παραταξιοποίηση της ΑΡΕΝ και όχι βάθεμα ή προχώρημα στην κατεύθυνση της δικτύωσης αυτόνομων σχημάτων.
• Με αυτό το μοντέλο και το δεδομένο της σύνθεσης εντός των σχημάτων, ουσιαστικά, αποκλείονται οι όποιες μειοψηφικές απόψεις, υπονομεύοντας τον πλουραλισμό των πολιτικών απόψεων και ρευμάτων. Αυτη η πρόθεση ήταν πρόδηλη τη στιγμή «φούντωσε» η αντιπαράθεση για τη μεθοδολογία της απόφασης όταν σύντροφοι/ισσες τοποθετήθηκαν «αποκαλύπτοντας» την πολιτική τους ταυτότητα του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ. Δεν πρόκειται να παραιτηθούμε από το δικαίωμα του πολιτικού αυτοπροσδιορισμόυ και της υποστήριξης του τι είμαστε. Θεωρούμε δε, ότι όταν αυτό λοιδωρείται τίθονται πολύ σοβαρά προβλήματα συντροφικότητας, δημοκρατίας και πολιτικής εμπιστοσύνης. Είναι αστείο να μας κατηγορούν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες της μέχρι πρότινος αλληλοσπαρασσόμενης νεολαίας Συνασπισμού για προσπάθεια καπελώματος και διάλυσης της ΑΡΕΝ.
• Η ΑΡΕΝ είναι δίκτυο αυτόνομων σχημάτων και όχι παράταξη. Η πρόταση που υποστηρίξαμε για επιτροπή κειμένου με εξαντλητική σύνθεση μεταξύ των σχημάτων (και όχι ατόμων) θεωρούμε ότι ήταν αυτή που θα βαθύνει την πολιτική ενότητα της ΑΡΕΝ ενάντια σε ένα μοντέλο επιβολής πλειοψηφικών απόψεων και θα την παλέψουμε μέσα από τα σχήματα που συμμετέχουμε.

Τη δεύτερη μέρα του ΠΔ το πραγματικό στοίχημα ήταν η ΑΡΕΝ να μη βγει διαλυμένη από αυτή τη διαδικασία. Όμως η κουβέντα για τα οργανωτικά συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση , καταλήγοντας μάλιστα στο να κοπούν τοποθετήσεις σχημάτων στη μέση με το πρόσχημα της ώρας. Επίσης με το πρόσχημα της ώρας (λόγω του ότι πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες της επαρχίας έπρεπε να αποχωρήσουν) κάποια σχήματα θα ψηφίσουν με επιστολική ψήφο.

Η πολιτική κουβέντα υποβαθμίστηκε και η αλήθεια είναι ότι η ΑΡΕΝ βγήκε τραυματισμένη, με περίπου το 20% των σχημάτων είτε να απέχουν είτε να ψηφίζουν λευκό και κατά, ενώ τη πρώτη μέρα οι αγωνιστές/τριες του αριστερού δικτύου νεολαίας είχαν αποχωρήσει σε επιθετικό κλίμα.

Έχουμε ΅μπροστά μας να οργανώσουμε το μπλοκάρισμα του νόμου, ζωντανεύοντας τους φοιτητικούς μας συλλόγους, οφειλουμε να δημιουργήσουμε ένα αντικαπιταλιστικό πολιτικό ρεύμα στις σχολές ενάντια στην κυβερνητική συμμορία των Σαμαρά-Βενιζέλου για την οριστική ανατροπή της λιτότητας. Θα συμβάλλουμε σε αυτό με όλες μας τις δυνάμεις μέσα από τα σχήματα της ΑΡΕΝ σε κάθε σχολή.